Zondagmiddag pak ik de trein naar Amsterdam. Natuurlijk ligt het treinverkeer weer plat. Het is niet mogelijk om via Schiphol te reizen. Gelukkig lukt Haarlem wel. Zo reis ik verlaat met een beledigd Varkentje naar onze hoofdstad. Ysbrandt schurkt verongelijkt met zijn muilband langs mijn knieën. Hij vindt het maar niks, dat ding om zijn snoet.

Als we bij Cowboy arriveren, is het stralend weer. We besluiten naar het Oosterpark te gaan voor een lekkere wandeling. Ysbrandt rent verrukt achter een balletje. We genieten van het waterige laatste zonlicht. De middag is alweer voorbij. Nou, bijna dan. Tot zeven uur kunnen we terecht voor live jazz in een beroemd schrijverscafé. Varkentje past op het huis. Hij heeft het niet op drukke plekken vol dronken mensen….

Vanavond koken we samen een heerlijke maaltijd. Pittige kip met kerrie en gember. De rest van de avond genieten we van elkaars gezelschap. Beetje TV kijken. Nog een rondje met het hondje. Kopje thee….. De hele afgelopen week heeft Heks onze afspraakjes afgezegd. Te gammel, ziek, zwak en misselijk. Eindelijk weer tijd met elkaar. Joepie.

Wat kan een mens gelukkig zijn met het juiste gezelschap. En gewone lummelachtige bezigheden. Er is zo weinig voor nodig.

Tevreden zit Heks dit te schrijven. Knappe Cowboy met zijn hippe baard eet de laatste restjes van het overheerlijke eten op. Ysbrandt ligt op zijn eigen plekje. Buiten is het rustig. Wonderlijk toch altijd, zo midden in de stad. Straks lekker slapen!