Mafkees is een Maffia Case
‘Ha Heks,’ klinkt het in mijn oor, als ik de telefoon opneem, ‘Ik wil eventjes mijn verhaal kwijt. Het zit me tot hier!’ Het is Mafkees, een oude vriend van me. We kennen elkaar al een leven lang. De arme jongen heeft een hele rare achtergrond.
–
Op het oog is het een keurige familie, waar hij uit komt, maar als je hen beter leert kennen, blijken ze er allerlei maffiapraktijken op na te houden. Al jaren hoor ik de meest bizarre verhalen. Het is, dat ik deze uiterst intelligente en integere meneer goed ken, anders zou ik denken, dat hij die gekkigheid uit zijn enorme duim zit te zuigen….
‘Afgelopen week bezoek ik mijn ouders weer eens op hun landgoed in Zuid-Frankrijk. Je weet hoe dierbaar zij me zijn en hoe zelden ik hen nog te zien krijg. Tot mijn spijt.’ Ik weet het. Zijn loyaliteit aan dit stelletje gekken is opzienbarend. Zoals dat bijna voor alle kinderen ten aanzien van hopeloze ouders geldt: Hoe rotter de stam hoe loyaler de appel!
‘Tijdens mijn bezoekje van hooguit drie kwartier, gaat de telefoon. Uitgebreid wordt de blèrende beller te woord gestaan. Een kwartier lang zit ik als een sukkel naar dit gesprek te luisteren. Ik kan alles woordelijk verstaan. Wat gek, ikzelf wordt altijd afgepoeierd als ik hen bel. Als ze de telefoon al aannemen….’ Jeetje, dat is lullig. Ik betuig mijn medeleven.
–
‘Dan hoor ik, terwijl ik ongewild meeluister, over plannen voor een groot en luisterrijk verjaardagsfeest van één of ander mij ook zeer dierbaar familielid, waarvoor ik natuurlijk weer eens niet ben uitgenodigd,’ vervolgt hij aangeslagen, ‘Weet je wat het vreemde is: Uitnodigingen voor mijn verjaardagsfeestjes worden altijd afgeslagen. Met een doorzichtige smoes. Ook nog! Soms zelfs met een kwetsende opmerking…. Ze proberen hun diepe minachting niet eens te verbergen! En natuurlijk heb ik al in geen jaren meer van iemand een cadeautje gekregen….’ Zo, dat is wel incasseren. Pijnlijk!
–
En dan te bedenken, dat hij zelf altijd met tassen vol presentjes aan komt zetten……
–
‘Waarom ga je er dan nog op bezoek, Mafkees,’ wil ik vragen. Het is een voor de hand liggende vraag. Maar ik weet al, dat hij daar geen goed antwoord op heeft. Na zo’n bezoekje raakt hij over het algemeen helemaal van slag. Maar ja, die mensen zijn gewoon belangrijk voor hem. En dat is niet wederzijds. Het is sowieso nauwelijks voor te stellen, dat dit vredesduifje uit zo’n nest roofvogels stamt….
–
Hij wil een goede zoon zijn, ook al heeft hij een traumatische jeugd gehad. De te lieve sufferd. Hij is tegenwoordig wel iets mondiger. Hij geeft in elk geval aan, dat het pijn doet. Hij erkent dat hij gekwetst wordt. Dat is al heel wat.
–
Ik herken zijn frustratie. In het leven zit je vaak vastgebakken aan een bepaalde rol. Heks zelf wil bepaalde dingen ook anders. Ze heeft er genoeg van om altijd de verstandige, begripvolle lieverd te zijn, waar ze vaak voor wordt versleten. Maar het is een lastige omslag, want mensen zijn mijn sukkelige goedzakkigheid gewend. Het wordt me bepaald niet in dank afgenomen, dat ik plotseling op mijn strepen ga staan.
–
Ik zag laatst een programma op die vreemde televisiezender, TLC, toen ik weer eens niet kon slapen. Het gaat over een stuk of vijf zussen. Zigeunermeiden ofwel Reizigers. Het is eigenlijk geen goed programma om te bekijken, als je de slaap niet kunt vatten. Waar ‘Boer zoekt vrouw’ wonderen doet voor slechte nachtrust (ik heb nog geen enkele aflevering wakend doorstaan), staan deze zusters dermate hard te schreeuwen, dat horen en zien je vergaan.
–
Op zich is het spectaculair hoe ze ruzie maken. Deze koeien in tijgerprint loeien op volle sterkte. Intussen obsceen gebarend. Het heeft wel iets: Vloeken en tieren als kunstvorm.
–
–
Er is ook nog een tutzus. Zij is vroeg naar bed gegaan, want ze kan niet tegen dat gezuip. Gek genoeg is zij de enige met een kater! De dag erop organiseert dit tutzusje een excursie om iets te leren over het ter plekke aangehangen Voodoo geloof.
–
Alle andere zussen steigeren, als ze het doel van de excursie horen. Duivelse duistere Voodoo? Wat eng! Help! Ze willen niet, durven niet en ga zo maar door. Tutzus zet echter door. Ze wil gewoon meer weten over de geschiedenis van hun vakantieplek. Van alle zusters is zij de enige met een enigszins open mind. De rest van het gezelschap heeft het meest weg van een wandelend en orakelend vooroordeel.
Melly, het wildebeestmeisje
–
Tutzus, die niets maar dan ook niets met het hele incident te maken heeft, krijgt de volle laag. De doorgedraaide stomdronken wilde zus onderneemt serieus pogingen om haar aan te vallen en volledig in elkaar te slaan. Als de oudste zus, een echte temeier, er tussen springt wordt ze gesommeerd op te rotten. ‘Ik sla geen zussen,’krijst het wildebeestmeisje. Dit terwijl ze Tutzus wel degelijk aanvalt!
–
Maar ja, die telt niet mee als zus, want die doet niks terug!
–
Met verbijstering heeft Heks vervolgens zitten kijken naar de ontwikkelingen binnen dit clubje, de dag na dit incident.
De jongste maakt een excuus van lik m’n vestje, ze is nog niet eens echt ontnuchterd. Tutzus wordt overruled. Ze vergeeft haar reptielenzus maar weer, voor de zoveelste keer. Het wankele evenwicht is weer herstelt. Hoera!
–De rammelende familiedynamiek werkt prima en het is ook best te doen, zolang je een leuke rol hebt. Bazige Oudste. Of Redeloze Benjamin. Of Grappige Geile Gypsie Geit. Voor de underdogs in dit soort families is het echter buffelen. Kijk maar naar mijn vriend Mafkees. Die heeft ook zo’n soort positie in zijn maffiaclan.
Ik heb wel eens een karatetrap (!) naar mijn hoofd gekregen, zogenaamd grappig bedoeld. Omdat ik iets in bezit had, dat die vrouw wilde hebben.Er is ook wel eens een dame als een tank op me toe komen rollen, met een vrome smoel vol verwijten, een paar armen als van een worstdraaier, klaar voor het gevecht….. Er zijn zusters, die afschuwelijke dingen naar mijn hoofd slingeren. Of die me nare streken leveren. Of die me het licht in de ogen niet gunnen. Want jaloezie is vaak de voedingsbodem voor dit soort onzusterlijke gedrag.
–
Er zijn dus wel degelijk vrouwen, waar ik gewoon een beetje bang van ben!
Voor de Duvel niet, maar sommigen van mijn seksegenoten, vooral degenen, die blijk geven van jaloezie, jagen me de stuipen op het lijf……..
–
Rest de vraag in geval van jaloezie: Waar zij ze nu eigenlijk zo jaloers op?
Al lig je het grootste deel van je leven in bed weg te rotten, bezit je nagenoeg niets van waarde, heb je noch een carrière noch een gezin om trots op te zijn, zijn je vooruitzichten ruk, toch krijgen mensen het voor elkaar om jaloers op je te zijn. Eigenlijk best knap. Zowel het jaloers zijn, als om dat voor elkaar te krijgen……
recepten van de toverheks 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.