Heks wordt verwend door Stichting Present met twee doortastende vrijwilligsters uit de Herengrachtkerk in Leiden. Vlijtig helpen ze me uit de brand: De hele berging weer aan kant.

Prachtige bloemstukken in de Herengrachtkerk. Echt schitterend!

Zaterdag sta ik vroeg op na een bijzonder kort nachtje superslecht slapen. Eerst een uurtje uit de knoop komen met koffie en een stevige pijnstiller cocktail. Daarna snel naar het park met mijn hondje. Vervolgens een soepje koken en salade maken….. Om half tien heb ik al meer gedaan dan normaal gesproken op een hele dag! En soms wel een week!

Om kwart voor tien gaat de bel. Een kwieke bejaarde dame komt binnen. Een waterval aan informatie begeleidt haar entree. Wat een gezellige kwebbel! Heks maakt koffie en legt de laatste hand aan een wortel/gembersoepje. ‘Ik ben al 71 hoor, maar ik ben nog steeds hartstikke actief!’ Het is haar niet aan te zien, die respectabele leeftijd!

©TOVERHEKS.COM

En een schortje voor! ©TOVERHEKS.COM

Niet veel later melden zich nog twee dames in Huize Heks. Iemand om het project te begeleiden en op te starten. En een jonge vrouw met spierballen. Al snel zitten we heerlijk te giebelen rond de keukentafel. Maar er moet ook gewerkt worden! Even later dalen we af naar mijn berging.

Een aantal weken geleden hebben een paar studenten daar al flink huis gehouden. Je kunt nu wel weer in en uit lopen, maar je kont keren blijft lastig. Heks wil weer een lege berging. Ik wil weer weten wat er in staat. En wat ik nooit gebruik moet weg.

Pasen!

De dame van de begeleiding wenst ons veel succes en gaat ervandoor. Ze gaat alweer het volgende project opstarten. Een aantal vrijwilligers gaan met iemand aan de wandel! Met dit weer!

Het is buiten stervensheet. Intensief bewegen is niet echt aan te raden. Gelukkig gaan wij met de berging aan de slag. Hier beneden is het heerlijk koel. De komende uurtjes houden we het hier wel vol.

Voortvarend sjouwen de dames alle fietsen naar de hal. ‘Jeetje, Heks, wat heb jij een hoop fietsen. Voor iedere dag eentje,’ grapt de oudere jongedame. Snel haalt ze er een doekje over. Alles krijgt vandaag een sopje van deze witte tornado. Ze heeft nog net niet Heks’ oren gewassen!

De jonge jongedame is ongelofelijk sterk. Ik vermoed dat ze elke ochtend een blik spinazie achteroverslaat. Als een rasechte amazone sjouwt ze eigenhandig de meest zware voorwerpen van hot naar her, indien nodig geassisteerd door haar bejaarde collega. In no time is de tweede helft van de berging leeggehaald.

©TOVERHEKS.COM

©TOVERHEKS.COM

Alles wat weg kan wordt zo lang buiten gezet. Een deel voor de kringloop, een stapel milieustraat en nog een paar zakken afval. Wat terug de berging in gaat is brandschoon. Dat kun je aan de dames overlaten!

Midden in de troep gaan we lekker lunchen. Heks heeft een wortel/gembersoepje gekookt. ‘Vies he,’ grap ik. Maar het is lekker. Mmmmmm. Ook de uitgebreide salade wordt goed ontvangen. Mijn dreamteam heeft zelf boterhammen meegenomen. Ze kennen elkaar goed blijkt.

Kerst!

‘Uit de kerk,’ vertrouwt de oudste me toe. Ze gaan allebei naar de Herengrachtkerk hier in het centrum van Leiden. ‘Wat trek jij morgen aan?’ vragen ze vervolgens aan elkaar. Heks moet lachen. ‘Ik hoor het al, het is ook een beetje een modeshow op zondagmorgen,’ plaag ik de meiden. Een schot in de roos: Iedere zondag gaan ze op hun paasbest naar de kerk.

Fantastish bloemwerk in de Herengrachtkerk!

‘Het is natuurlijk ook een feestje, ik doe ook altijd wat leuks aan naar de kerk, ik zet zelfs een hoedje op!’ beken ik tenslotte.

De Herengrachtkerk is me nooit zo opgevallen. ‘Het is ook niet een typisch kerkgebouw, het lijkt meer op een flink uit de kluiten gewassen woonhuis. We hebben wel hele mooie lampen!’ vertelt de jongste vrijwilligster me. ‘Daar zou ik wel eens een sopje over willen halen, ze zijn prachtig maar wel vies,’ roept de oudste. Tot groot vermaak van ons beiden. ‘Jammer hoor, dat ze zo hoog hangen, ik kan er met geen mogelijkheid bij…..’

Wat een gezellige kerk lijkt me dat zo te horen aan deze verhalen. Ondanks de vieze lampen.

herengrachtkerk-gereformeerde-kerk-vrijgemaakt.jpg

Herengrachtkerk

We slaan een genoeglijk half uurtje stuk, maar daarna gaan de dames weer keihard aan de slag. Alle spullen die mogen blijven worden weer de berging in gesjouwd. Wat naar de kringloop kan wordt in mijn kanariepiet gepropt. Heks rijdt erheen en de dames fietsen pal achter me aan. Met zijn drietjes laden we de auto uit. De dames nemen het leeuwendeel voor hun rekening. Een wagonlading verkoopbare troep belandt bij de gezellige rommelwinkel op de Volmolengracht.

Het project nadert zijn einde. De medewerkster van Stichting Present komt weer langs om te kijken of alles goed is gegaan. We drinken nog een kopje heerlijke muntthee met chocolade. Heks legt haar heldinnen goed in de watten…..

Wie maakt deze geweldige bloemstukken?

‘Wil je nog zien hoe het er nu uitziet?’ vraag ik aan de Presentdame. ‘Ja natuurlijk!’ Ik open de deur van de berging en laat de zee aan ruimte zien. ‘Ik vind het zo mooi, ik denk dat ik er vanavond in ga zitten. Met een glaasje wijn!’ Gierend van de lach nemen we afscheid. Ze zien het voor zich. Ja, het zou wat zijn!

Die avond zit ik niet in mijn berging, maar op mijn balkonnetje. Ook hier is het weer heerlijk toeven na de hulp via Stichting Present. Wat een geweldig initiatief. Dank jullie wel lieve dames van de Herengrachtkerk. Jullie hebben me geweldig geholpen. Stapje voor stapje wordt mijn huis weer leefbaar.

©TOVERHEKS.COM

©TOVERHEKS.COM

Miljonairs op zoek naar een vrouw. Lekker belangrijk. Mijn opa was multimiljonair. Als een echte Dagobert Duck bewaakte hij zijn schat. Verder heeft niemand er veel aan gehad. Mijn oma al zeker niet. Na zijn dood kwam de fiscus en dat was dat. Een koekje met een gat.

Allereerst: Zit op je geld als een rechtgeaarde krentenkakker.

Heks zit weer naar vreemde programma’s te kijken op TV. Eerst zie ik die rare koppelaarster voorbijkomen. Een angstaanjagende forse vrouw met haar op heur tanden. Ze bemiddelt uitsluitend ten behoeve van miljonairs. Daar heeft ze een hele theorie over,  met woorden als commitment en liefde erin, maar de bottom line is gewoon dat het bakken geld in haar laatje brengt.

‘Je bent zelf niet getrouwd, wat is dat nou?’ Een lelijke zelfingenomen rijke stinkerd van 33 zit haar te stangen, ‘Dat is zoiets als een dieetgoeroe met overgewicht…’ De man is een ramp voor de gehele vrouwelijke populatie in zijn omgeving, maar vooral voor meisjes jonger dan twintig!  Als hem gevraagd wordt waar hij op valt luidt het antwoord ‘Piepjong met grote opgespoten joekels.’

Meestal zijn ze niet zo knap, maar dat hoeft ook niet. Een man mag zo lelijk zijn als een aap zeggen ze in Indonesië. Als hij maar geld heeft......

Meestal zijn ze niet zo knap, maar dat hoeft ook niet. Een man mag zo lelijk zijn als een aap zeggen ze in Indonesië. Als hij maar geld heeft……

Ik kan niet geloven dat de trol dat zegt, dus ik spoel het terug. En nog eens. Zijn lelijke mummelmondje vertrekt in een soort kwijlbeweging als hij het woord joekels uitspreekt. Hij voelt ze al tussen zijn dikke vingertjes. Hij proeft ze al tussen zijn brokkelige tanden……

Alles boven de twintig wordt afgekeurd. Ook vindt hij de regel van het bureau om geen seks te hebben tijdens de eerste date maar moeilijk, gewend als hij is om te scoren……

De eikel heeft vast op Trump gestemd, zodat hij in de toekomst straffeloos mag grabbelen en graaien naar al dat plastisch verbouwde speelgoed.

Zulke lieden zijn er alleen maar in geïnteresseerd om vrouwen klein te houden. En het geld en de macht bij mannen, zodat hun piepjonge bimbo’s zonder morren hun features als ballonnen laten opblazen door een malafide plastisch chirurg. En zij er vervolgens mee mogen doen wat ze maar willen en wanneer ze maar willen…..

De ideale maatschappij volgens de nieuwe president van de VS. Ik krijg het nog steeds slecht uit mijn bek. De functie past de man als een vlag op een strontschuit.

Heks zit intussen nieuwe visitekaartjes te maken op haar Mac, dus er ontgaat me ook van alles. Af en toe werp ik een blik. De koppelaarster laat allemaal vrouwen opdraven. Ze keurt ze alsof het koeien zijn. Trekt aan haren, prikt in boezems. ‘Je moet je haar strijken, mannen houden niet van krullen. En extensions nemen, want ze willen met hun handen door zijdezachte lokken strelen…..’

Ja, ik wil ook wel een geliefde met zijdezachte haren om te strelen. Haren überhaupt is al heel wat bij mannen boven de vijfendertig. En die valhelm onder de saaie sweater bij de gemiddelde penopauzale zwangere man kan me ook gestolen worden, maar hoor je mij klagen? Ik doe het er mee. Ik dwing niemand tot een operatie…..

‘En jij, jij bent hoerig. Trek iets anders aan.’ De vrouw die net is uitgescholden voor prostituee zit verbijsterd te kijken. ‘Ik vind mezelf mooi,’ probeert ze nog. Maar nee, zelfvertrouwen is niet de bedoeling als je een miljonair aan de haak wilt slaan. Verleiden en je bek houden. Dat is de echte ideale vrouw. Hopla!

‘Meer decolleté, meer van je lichaam laten zien. Je hebt een prachtig lichaam en daar vis je die mannen mee binnen,’ krijgt een keurige meid te horen, die er hartstikke leuk uitziet. De meisjes zijn in verwarring.

Tja. Het is natuurlijk ook een vorm van prostitutie, deze manier van koppelen. Ik begrijp de verwarring. Heks raakt er ook van in de war.

twee reebruine ogen keken de JAGER aan……

Gedurende het programma smelt de verschrikkelijke matchmaker ook een absolute nerd om tot vlotte vrijgezel. De man is te saai om drie minuten naar te luisteren, maar vakkundig wordt hij in belachelijke hippe kleding gehesen. Er wordt hem wat oppervlakkige conversatie in de mond gelegd.

Tevens wordt zijn eigenwaarde opgepompt. Niet chirurgisch natuurlijk. Dat is louter voor ons dames weggelegd. Een blonde bimbo doet snel een berg extensions in haar te korte haar en weet hem aan haar tepelpiercinghaak te slaan. Bingo. Het relatiebureau heeft flink aan die stervensrijke saaie piet verdiend! En zo gemakkelijk. Een kind met opgespoten neptieten kan de was doen…….

Gelukkig is het item op een gegeven moment afgelopen. Er komen dwangmatige schoonmakers in beeld. Mensen met een neurose. De godganse dag lopen ze te poetsen. Mijn grootmoeder van vaderszijde had hier last van. Ze was uiterst fibromyalgisch achteraf bezien, maar elke week werd het huis met bezems gekeerd!

Een man vertelt hoe hij een uur bezig is om zijn bed op te maken. Elke dag! Wat zonde van je tijd. Alles moet natuurlijk brandschoon zijn. Alle lakens, kussens en sierkussentjes moeten zonder plooien en vouwen in het gelid liggen. Om er dan ’s nachts weer een puinhoop van te maken. Of zou de man bewegingloos slapen? Met zijn handen boven de dekens?

Ook poetst diezelfde kerel dagelijks zijn WCpot op. Eerst baggert ie de binnenkant uit met een tandenborstel, ranzig maar misschien toch nuttig. Ik kan me er nog iets bij voorstellen. Vervolgens is de buitenkant dan aan de beurt. Eerst natuurlijk insmeren met een bacteriedodend middel. Vervolgens opschuren. Schuren? Ja. Schuren.

‘Daarna polijst ik em urenlang op tot ie glanst.’ De man kijkt zielstevreden. Het ritueel maakt hem rustig. Zijn relatie met die WCpot is volmaakt. Therapeutisch ook in zeker opzicht. Want de man kan er indien nodig zijn shit in kwijt. En symbiotisch natuurlijk. Het reservoir van het toilet spoelt niet door zonder de man, de man is niets zonder zijn geliefde smerige closet.  Wel is de pot met zijn handige vlotter veel hipper dan de zeurkous …… Zo zie je maar: Onder ieder dekseltje past een pot.

‘Ik gooi wekelijks zo’n 7 liter chloor in mijn toilet,’ de vrouw die dit zegt steekt er waarschijnlijk vervolgens haar kop in aan haar kapsel te zien. Ook zij heeft last van de aandoening obsessive compulsive cleaning disorder ofwel de schoonmaakziekte, poetspleuris, sopsores.

En ik maar veel geld in de natuurwinkel uitgeven aan biologisch afbreekbare schoonmaakmiddelen. Ik lijk wel gek. 1 zo’n poetser gebruikt meer chloor op een dag dan Heks in haar hele leven…… Misschien moeten we die mensen toch maar massaal opsluiten. Beter voor het milieu.

Wie weet komt die klimaatverandering helemaal niet doordat we teveel in auto’s rijden. Wellicht is er meer aan de hand. Heks heeft sterk de indruk dat de Dettol-generatie hiervoor grotendeels verantwoordelijk kan worden gehouden.

Miljonairs op zoek naar een vrouw met grote tieten. Goed kunnende koken? Niet belangrijk. Melk geven hoeft ook niet, dus ze mogen nep zijn. Liever nep, dat is gemakkelijker schoonhouden.

Gekke wereld. Die vrouwen sporen niet. Wie wil er nu een miljonair? Die denken maar dat ze god zelf zijn, op grond van hun bankrekening. Niets mee te beginnen. Als je niet uitkijkt word je hun slaafje. Plastisch verbouwd, zo zijn we getrouwd.

Het voordeel is dat je zelf niet hoeft te poetsen. Nooit meer. Daar huur je gewoon een minderheidsgroepering voor in. Zelfs Heks moet zelf haar huis bijhouden. Ondanks mijn pijnlijke lijf. Mijn geweldige thuiszorg is gewoonweg niet toereikend. Bij lange na niet.

Gelukkig maar dat ik geen last heb van de schoonmaakziekte. Ik kan prima door de troep heenkijken. Geen noodzaak voor Heks om een miljonair aan de haak te slaan…….

shy_girl_bimbo_tf_color_by_banedearg-d9xp810

Ysbrandt gaat grondig in bad. Voor het eerst van zijn leven wordt hij droog geföhnd! Mijn schatje laat het zich goeiig welgevallen. Hij is dan ook in goede handen, de vaardige hondenfluistervingers van mijn vriendin Doglady!

Vorige week fiets ik door de stad. Voor de apotheek staat een roedeltje honden vastgebonden aan een wandelwagen. In de wagen ligt ook een hondje. Ze blaffen vrolijk als ze Heks en Ysbrandt zien. We zijn oude vrienden.

Een man fietst voorbij. ‘Jouw hond is zeker wel blij, dat hij geen jasje aan hoeft. Hihihi,’ hij lacht me schalks toe. Maar als ik hem vertel dat er allemaal zielige gehandicapte hondjes in die jasjes zitten gaat hij direct iets in het collectebusje doen, dat op het invalidenwagentje van 1 van de hondjes is bevestigd.

Een vrouw ziet hem bezig en komt ook wat geld doneren voor de hondenopvang van mijn vriendin Doglady. Zijzelf heeft niets in de gaten. Ze staat geduldig te wachten in de apotheek. Als ik het haar later vertel moet ze lachen. En laten we wel wezen: een kleine donatie voor haar hondenparadijsje is altijd welkom.

Zaterdagmiddag ga ik op bezoek in dat paradijsje. Het is de eerste keer, dat ik bij haar thuis kom in haar kraakheldere piepkleine hondenhuisje. We hebben afgesproken voor een was-en trimsessie van Varkentje. Sinds kort heeft hij weer last van zijn vreselijke huisziekte. Ik ben alweer begonnen met de gifbaden en vieze medicijnen.

‘Het zou beter zijn als we zijn huid en immuunsysteem in een betere conditie zouden kunnen brengen. Ik heb al zoveel honden met huidproblemen geholpen. Mijn methode is zeer eenvoudig, maar het vraagt wel de nodige inzet van de eigenaar. Als je naar me toe komt zal ik het je laten zien.’

Vandaag gaan we dan beginnen. Nadat ik heb aangebeld is het een geblaf van jewelste. Alle kreupele, halfverlamde en stokoude hondjes rennen naar de voordeur. Bij binnenkomst word ik bedolven onder haar enthousiaste roedel.

Niet veel later voegt zich nog een vriendin bij ons. Haar hond had dermate ernstige huidproblemen met grote open wonden, dat ze er helemaal wanhopig van werd. Na een tijdlang het protocol van Doglady te hebben gevolgd is de hond gigantisch opgeknapt. De wonden zijn dicht, de vacht is mooi en glanzend!

Terwijl de digibeet Doglady geholpen door haar vriendin bezig is om nieuwe gehandicapte hondjes online op te snorren begin ik met het verwijderen van alle klitten in de vacht van mijn hondje. Ik kam en borstel er lustig op los.

Later verdwijnen we gedrieën in de badkamer. Varkentje laat zich geduldig wassen en masseren. Hij wordt in de crèmespoeling gezet. Zijn oorharen en pootjes worden getrimd, zijn kontje kaalgeschoren. ‘Het beste zou zijn om hem helemaal kaal te scheren…’ roept Doglady enthousiast. Oeps, dat ziet Heks toch niet zitten. ‘Misschien van het voorjaar als het niet meer zo koud is…,’ lispel ik listig. Uitstel van executie vrees ik….

Tot slot wordt mijn hele hondje gemasseerd en droog geföhnd. Hij laat het zich goeiig welgevallen. De oortjes en kont worden schoongemaakt en ingesmeerd met speciale zalf en klaar is Ys. Als we alle rotzooi weer hebben opgeruimd wandelen we nog eventjes door het Plantsoen. Nou, eventjes….. Het duurt een eeuwigheid voordat alle hondjes hun jasjes aanhebben. Ook Ysbrandt moet er aan geloven!

Kapot moe kom ik om kwart voor tien ’s avonds thuis. Vanaf drie uur ’s middags zijn we bezig geweest. Ik plof op de bank om de eerste uren niet meer te bewegen. Behalve om mijn hondje te knuffelen, want die is zo schoon en zacht. Hij ruikt heerlijk fris! De witte stukken in zijn vacht zijn spierwit.

Verrukt laat hij zich aaien en kroelen. Hij weet gewoonweg dat hij er geweldig uitziet! Ik zie het aan zijn parmantige koppie.

Woningbouwvereniging Portaal kapt reusachtige Meidoorn zonder enig overleg met de bewoners van ons pand. Hebben ze eigenlijk wel een kapvergunning? En doet dat er nog iets toe als de boom geveld is? Het is in elk geval wel lekker licht in mijn huis nu……

 

rode Meidoorn, bloeiend, Meidoorn, besjes en bloemetjes

 

broedende vogels, houtduiven, rode Meidoorn, bloeiend, Meidoorn, besjes en bloemetjes broedende vogels, houtduiven, rode Meidoorn, bloeiend, Meidoorn, besjes en bloemetjes broedende vogels, houtduiven, rode Meidoorn, bloeiend, Meidoorn, besjes en bloemetjes

‘Buurvrouw, heb je gezien, dat de boom achter ons huis gekapt is?’ Mijn bovenbuurman kijkt me geschokt aan. Ik ben nog niet helemaal wakker, dus ik kijk wat suffig terug. ‘Gekapt? Door wie? Wanneer?’ ‘Heb je dan niets gehoord vanmorgen? Het was een ongelofelijke teringherrie. Portaal heeft een heel team laten uitrukken om die boom te ruimen. Geen overleg met ons. Ik baal als een stekker. Het is een aantasting van onze privacy!’

rode Meidoorn, bloeiend, Meidoorn, besjes en bloemetjes

Zo, dus woningbouwverenging Portaal, heeft onze geliefde Meidoorn geëlimineerd. De boom, die als een Grote Verzoener tussen alle buren in stond. Die magische elfenboom vol vogels, waarin een koppel houtduiven al jaren twee keer per seizoen een nest heeft. Die enorme struik, die me elk voorjaar trakteert op een wolk aan roze bloemen. Onze vredelievende binnentuinboom, waardoor vijandige buren niet meer in elkaars huis kunnen gluren. Ik ben ook geschokt.

broedende vogels, houtduiven, rode Meidoorn, bloeiend, Meidoorn, besjes en bloemetjes

‘Ik vraag me af of ze er eigenlijk wel een kapvergunning voor hadden. Het is nog niet zo gemakkelijk om zomaar een boom te mogen ruimen!’ Maar ja, wat maakt het nog uit. De boom is weg. ‘Ze gaan wel een nieuwe Meidoorn neerzetten,’ zegt mijn buur. We kijken elkaar aan en trekken een gezicht. Dat zal me het boompje wezen.

rode Meidoorn, bloeiend, Meidoorn, besjes en bloemetjes

En inderdaad: Een paar meter naast de plek van de Meidoorn staat nu een boomsprietje aan een paar palen. De palen zijn twintig keer zo dik als het iele stammetje. In het minuscule kruintje kan nog niet één piepklein vogeltje zitten zingen.

broedende vogels, houtduiven, rode Meidoorn, bloeiend, Meidoorn, besjes en bloemetjes

‘Ja, vreselijk,’ zegt de vogelaar, die een paar huizen verder woont, als ik hem erover spreek. Het was echt de vogelboom van ons buurtje. Gek toch, dat dat zomaar kan….’

Ach ja, Portaal. Dat ongelofelijke asociale kutclubje van een woningbouwvereniging. Waar het hele oorspronkelijke idee van zo’n vereniging allang op de schop is. Jaren heeft mijn buurvrouw gesmeekt om iets aan die boom te doen. Hij werd te hoog. Overwoekerde haar tuin. Nam enorm veel licht weg. Ze lieten haar gewoon tobben. Dus er werd wat geredderd met een snoeischaar. Ook Heks woont al jaren in een donker huis. Mijn zonuren zijn in de loop der tijd teruggebracht naar een paar uur per dag, waar ik vroeger de hele dag zon had. En in een soort lichtbak woonde…..

broedende vogels, houtduiven, rode Meidoorn, bloeiend, Meidoorn, besjes en bloemetjes broedende vogels, houtduiven, rode Meidoorn, bloeiend, Meidoorn, besjes en bloemetjes

De buurvrouw is onlangs verhuisd, dus Portaal ziet zijn kans schoon met die boom in haar tuin. In plaats van een degelijke ouderwetse snoeibeurt hebben ze het hele geval maar omgehakt. We hebben niet eens de kans gehad er iets tegen te brengen. De binnentuintjes liggen er verslagen bij.

rode Meidoorn, bloeiend, Meidoorn, besjes en bloemetjes

Wel is mijn huis in één klap weer helemaal licht. Zonlicht schettert door de vensters naar binnen. Wat zien die ramen er uit trouwens. Een film vuil ligt als een blur over het glas. Ik pak mijn stoomapparaat uit de kast en ga de ramen te lijf. Als ze later brandschoon zijn moet ik stiekem bekennen, dat het wel heel erg fijn is, al dat licht. Jammer, dat het niet in overleg is gegaan. Dan had er nog wel een boom gestaan, maar met een wat minder grote kruin.

Want ik kan nu wel weer hele dagen in het zonnetje zitten, maar niet meer zo privé als in de goeie ouwe tijd met onze geliefde Meidoorn……

rode Meidoorn, bloeiend, Meidoorn, besjes en bloemetjes