‘Hoe is het toch mogelijk, dat iemand daar in stinkt,’ we hebben het allemaal wel eens gezegd of op zijn minst gedacht, als een goedmoedige vriend of vriendin zijn of haar foute geliefde voor de zoveelste keer opnieuw een kans geeft.
‘Maar hij/zij is echt veranderd,’ blaten ze dan enthousiast. ‘Het gaat zo goed nu, we zijn zo gelukkig,’ glunderen ze tijdens de wittebroodsweken, standaard volgend op het meest verschrikkelijke gedrag denkbaar. Gedrag dat snel vergeten en vergeven dient te worden. Want ja, de persoon is echt veranderd nu.
Veranderen is moeilijk. De meesten van ons bakken er niets van. We veranderen zo’n beetje en vallen terug in onze oude groef. En dat zijn dan nog de mensen, die gemotiveerd zijn om uit een ander vaatje te tappen.
Kun je nagaan hoe het werkt bij de gemiddelde narcist of psychopaat. Met hen is niks mis. Het ligt aan anderen. Dus zijn ze niet gemotiveerd om te veranderen, want waarom zouden ze ook? Omdat ze anderen kwetsen? Nou en? Moeten die medemensen maar niet zulke slappe watjes zijn.
Maar goed, ik ging het hebben over populisten.
Toen ik aan het begin van de zomer op het koor hoorde dat het blablabinet gevallen was, dacht ik direct: Nou, Gare Geert zal wel hebben gezien, dat hij het nog steeds goed doet in de peilingen. Hij ziet mogelijkheden. De stekker uit dit kabinet trekken zal hem vast geen windeieren leggen. Anders had hij er nooit de brui aan gegeven.
‘Nee, Heks,’ de Grote Vriendelijke Reus weerlegt dit inzicht, ‘Hij zag, dat hij aan het dalen was in de peilingen, dus hij kan beter niet te lang wachten met nieuwe verkiezingen….’
Populisten geven ook altijd de schuld van hun falen aan anderen. Zo is Geert natuurlijk ontzettend tegengewerkt. Zo oneerlijk. Al zijn initiatieven om de democratie om zeep te helpen hebben het niet gehaald. En dat lag niet aan het feit dat ze bijvoorbeeld ongrondwettelijk waren. Nee, het lag aan zijn opponenten.
Maar goed, Heks volgt alle politieke onzin al een tijdje niet meer. Ik mijd elk bericht over die gek in de Verenigde Staten bijvoorbeeld. Ik zap weg, zodra zijn ongelikte berenkop opduikt in een televisieprogramma. Ik gooi kranten ongelezen in de kattenbak. Alles wat aandacht krijgt groeit. Dus: Geen heksige aandacht voor deze overrijpe knaloranje rotte mispel.
‘Waarom stem jij niet op de PVV? Potjandorie,’ roept de zoon van mijn zangmaatje verontwaardigd, pakweg anderhalf jaar geleden, ‘Leg mij dat nu eens uit!’ Met drie reuzenstappen staat hij vlak voor mijn neus.
Heks laat zich niet intimideren. ‘Jij mag stemmen op wie jij wilt en ik mag stemmen op wie ik wil in onze nog immer bestaande democratie. En ik stem niet op populisten. Nooit. Die types roepen wat je wilt horen en maken nooit iets waar….
Een tijdje geleden kijk ik met de Grote Vriendelijke Reus naar de film ‘Ocean’ van David Attenbourough. Deze kwieke 99 jarige heeft een prachtig pleidooi afgeleverd om zorgvuldiger om te gaan met onze oceanen. Veel zorgvuldiger.
We staat echt te kijken van het gegeven, dat de oceanen heel veel stikstof opnemen, veel meer dan tropische regenwouden, en zodoende helpen het opwarmen van de aarde tegen te gaan. Dus hoe dom is het om met drijvende visfabrieken de levende bodem om te ploegen en leeg te harken? De huidige manier van vissen. Efficiënt als het gaat om zoveel mogelijk vis binnen te halen. Maar dodelijk voor alles wat leeft op die bodem.
En een dode bodem neemt geen stikstof meer op.
Gelukkig zijn er intussen ook initiatieven om het leven in de oceanen te herstellen. We krijgen nog wat hoopvolle berichten na alle ellendige beelden. Maar het blijft raar, dat er nog steeds met sleepnetten wordt gevist. Door hele grote bedrijven. Waarvan sommige afkomstig uit ons miezenmuizige kikkerlandje…….
En wij hier maar de mond volhebben over klimaatmaatregelen. Over doelstellingen, die moeten worden gehaald. Melkveeteeld op de schop, heel veel gedoe daarover, maar ondertussen harken we nog steeds vrolijk mee daar diep in de zee.
Stiekempjes. Ongezien.
Heks wordt oud. ‘Vroeger was alles beter’ ligt me in de mond bestorven. Toen Nederland nog niet zo’n rechts kutland was. Maar ja, in de Gouden Eeuw was het al niet anders. Ook toen maakte een kleine elite de dienst uit. Zij verdienden gouden bergen over de ruggen van het gemene volk hier ter lande en allerlei inheemsen in de koloniën.
Hebzucht. Die in ons calvinistische landje welig tierende hoofdzonde. Die eigenschap, die handen in harken verandert.
Heks zie dezelfde tendenzen in haar eigen clan. Op microniveau. Hark, hark, hark. Lieg, lieg, lieg. Maak iemand zondebok. Verdraai de waarheid, verdeel en heers. Verneder je opponenten. Door een ander naar beneden te trappen, ga jezelf omhoog.
Gooi desnoods drugs in iemands drankje, om iemand echt te kleineren. Altijd vermakelijk op een feestje. Als iemand op handen en voeten door de keuken kruipt en zijn hoofd snuivend in het kruis van de aanwezige vrouwen stopt. Of als iemand spiernaakt over het parkeerterrein rent. Iemand die normaal gesproken krankzinnig goed tegen drank kan…….
Ook grappig als iemand bijna met haar hoofd in de open haard belandt. In een poging op te staan. Na het drinken van een drankje. Hahaha. Dat is nu echt humor.
Het is al heel moeilijk, zo niet onmogelijk, om in mijn eigen leven het tij te keren. Met foute types is nu eenmaal niets te beginnen. Zo wijs ben ik intussen wel geworden. Een narcist zal nooit veranderen. Dat is onderdeel van hun pathologie.
Je kunt hen maar het beste uit de weg gaan.
Populisten zijn als foute mannen en vrouwen. Ze beloven koeien met gouden horens, gouden bergen, ze zeggen wat je wilt horen…… De wittebroodsweken zijn waanzinnig, want dan doen ze enorm hun best. Maar zodra die voorbij zijn is het uit met de pret. Dan laten ze hun ware gezicht zien. Kijk maar naar die kleuter in de VS. Geen fraai smoelwerk.
‘Die Faber is toch zo’n ongelofelijke boerentrien,’ verzuchtte mijn thuiszorg een tijdje geleden, toen we nog dagelijks met die vrouw te maken hadden, ‘Ongelofelijk wat dat mens af en toe uitslaat,’ vervolgt hij. ‘En ze maakt werkelijk helemaal niets waar!’
Typisch populistengedrag. Daar moeten we toch vanaf met zijn allen!
Heks pleit voor ouderwetse degelijke politiek. Grondwettelijk, die grondwet is er niet voor niks. En iedereen moet ook gewoon gaan stemmen, want stemrecht is een verworvenheid. Wij dames hebben er behoorlijk ons best voor moeten doen.
Heks pleit ook voor idealen in de politiek. We mogen best een beetje ons best doen met zijn allen om de wereld leefbaar te maken. Ook voor mensen, die het minder getroffen hebben dan de elite. Met hun opgespoten lippen en dikke tieten.
Heks zou ook willen voorstellen om politici een verbod op sociale media te geven. Zodat ze niet de hele dag bezig gaan met selfies maken en stomme berichtjes de wereld in sturen. Of creepy filmpjes uploaden op TIkTok.
Oh ja, een cursus tact likt me ook niet te versmaden. Nu ik toch bezig ben. En een persoonlijkheidstest voordat je je in de politieke arena begeeft. Om zodoende te voorkomen, dat de politiek vergeven raakt van de narcisten en psychopaten. Hetgeen nu wel het geval is. Elke populist is per definitie een narcist. En dat moeten we niet langer willen met zijn allen.
Interessante lectuur: Narcisme, populisme en politiek door Leo d’Anjou
Overeenkomsten foute mannen/vrouwen en populisten:
Controlerend gedrag (Vraag maar aan leden van de PVV, Geert duldt geen tegenspraak, hij heeft alle touwtjes in handen) , gebrek aan respect, manipulatie, een gebrek aan emotionele beschikbaarheid (Faber ten voeten uit), negeren van grenzen, behalve als het gaat om mensen het land uit te zetten. Dan zijn er opeens weer grenzen in beeld. Slechte communicatie, liegen, gebrek aan interesse, oneerlijkheid over intenties (Ze zeggen wat je wilt horen, maar maken niks waar) en ga zo maar door.
En waarom stemmen we dan op die populistische liegbeesten? Omdat ze ons doen denken aan wat we kennen. De foute mannen en vrouwen in ons eigen lullige leventje. De narcisten en psychopaten waar we door zijn opgevoed. Of mee zijn getrouwd…..
Wat ons aantrekt is het gebrek van de politicus. Zijn opgeblazen ego. Want dat herkennen we. We denken dat we in de politiek geluk en welzijn voor allen zoeken, maar waar we in werkelijkheid op uit zijn, is vertrouwdheid. Hetzelfde bekende liedje. Dus liever een idiote populist, met een debiel kapsel en een ego als een gymzaal, die maar wat bazelt in jouw straatje dan een werkelijk wijs persoon? Het lijkt er op.
recepten van de toverheks 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.