Zaterdagmiddag strijken we neer op een heel apart terras naast het MAS, Museum Aan de Stroom. Het is een aan elkaar geknutseld hippie-gebeuren. Als ik naar binnen loop om iets te bestellen slaat de zoete lucht van gefrituurde linzenburgers me in het gezicht. Helaas is het niet mogelijk om hier te pinnen. Dat wordt weer lopen naar de dichtstbijzijnde pinautomaat. Heks heeft het helemaal gehad na viereneenhalf uur in het museum. Cowboy is ook moe. Toch sleept hij zich nog eventjes naar de geldautomaat.
Ik raak aan de praat met mijn tafelgenoten. Twee leuke meiden uit Brabant. Zomaar een dagje in Antwerpen. ‘Niet vanwege de gay pride hoor’, verzekeren ze me, ‘ hoewel iedereen dat denkt hebben we gemerkt. Twee dames op stap …..’ Ze giebelen vrolijk.
Wij hebben ook al één en ander meegekregen van het homofestijn, dat zich dit weekend in deze stad vol’trekt’. Bij een feestterrein aan de Schelde kwamen we een wel heel bizarre waarschuwing tegen: ‘ betreding van het festivalterrein impliceert instemming met mogelijke aftasting. Bij weigering wordt de toegang verboden.’
Zo!
Het MAS is een fantastisch gebouw. Ik had er al over gehoord van mijn goede vriend en buurman, de baas van Duitse herder Carlos. Sindsdien staat het bovenaan mijn verlanglijstje. En vandaag is het dan eindelijk zover.
Het geheel uit rode stenen opgetrokken gebouw maakt aan de buitenkant al een overweldigende indruk. Binnengekomen blijft het genieten. De entreeprijs is extreem laag. De voorzieningen goed. De verschillende exposities divers en boeiend. Helaas zijn er verschillende musea gesloten om dit paradepaardje te realiseren. Hele collecties zijn verdwenen in depots en kelders….. Dit verklaart het gebrek aan diepgang van het tentoongestelde…..
Op een gegeven momentben ik wel erg moe. Ik ga op de grond zitten om van een filmpje over een Maori-kunstenaa te genieten. Plotseling komt er een klein meisje naast me zitten. Ze babbelt er lustig op los. We sluiten direct vriendschap! Die middag kom ik haar steeds weer tegen. Samen verbazen we ons over de vreemde voorwerpen, die worden geëxposeerd.
Bij het afscheid zegt ze hoopvol: ‘ Misschien droom ik vannacht van je!’ ‘Ja,’ roep ik enthousiast, ‘dan gaan we samen vliegen!’ Haar prachtige blauwe kijkers glinsteren. ‘Hoog in de lucht….’ Diepe zucht. Een kinderhand is snel gevuld……
Wat een heerlijke dag. De zo’n schijnt. Er staat een verfrissend briesje. We picknicken bovenop het MASGebouw. En nu zitten we op een uitgelezen plekje met wijn en bier. Straks gaan we verrukkelijk uit eten.want het weekend pakt financieel zo gunstig uit, dat het er vanaf kan…. Het leven is een feestje vandaag.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.