Sapperdeflap. Hier zit een hele ouwe lap. In de lappenmand getrapt. Dweilen met de kraan open, omdat mijn neus is gaan lopen. Lekker buiten met mijn hond. Dat is dan toch weer gezond. Kont, blond, honderd pond……. Dr Phil heeft weer een een gek. Poppenstront en kleuterseks. :-( En: Meligheid troef in Huize Heks.

Posted on 21 februari 2018 by lagriffeheks

Vandaag doe ik niks. Nou ja, het hondje moet wel naar buiten natuurlijk. Dat zal ik er evenzogoed uit moeten persen. En dientengevolge zal ik me toch aan moeten kleden. Een hels karwei met schouders uit de kom. ’s Morgens vroeg. Zonder medicinale cannabis in mijn klep. Als de pijnstillers nog niet zijn ingewerkt.

Heks ligt moed te verzamelen voor de grote metamorfose van nachtdier naar mens. Het is intussen al middag. Ik moet echt uit bed komen nu. Mijn hondje moet naar buiten. Ik heb dan wel vanmorgen heel vroeg nog een rondje gewandeld. In de vrieskoude nacht met panter en VikThor. Hij klapt dus nog niet uit elkaar.

Eerst nog maar eens een bakkie troost. Koffie doet wonderen, het is de beste drug ever. Met op de achtergrond Dr. Phil aan het woord tegen een hopeloos disfunctioneel gezin giet ik een gloeiend hete bak in mijn loden pijp. Ha. Lekker.

‘Je liegt, je liegt,’ schreeuwen de dochters op televisie tegen hun narcistische stiefvader. De man heeft hen alledrie betast en misbruikt. Geschopt en geslagen. Gekleineerd en vernederd. De moeder wist zogenaamd nergens van. Ondanks het feit dat de dames het haar meermalen hebben gemeld. Ondanks het feit dat ze regelmatig getuige was van alweer het zoveelste pak slaag.

Heeft ze hen ook uitgeleverd aan haar man? Bij thuiskomst even melden wat haar kinderen hebben misdaan die dag? Zodat hij hen een stevig pak rammel kan geven? Het komt voor, zulke praktijken. Het betere narcistische teamwork zogezegd.

De biologische dochter van de man komt erbij. Hij hangt eerst een melodramatisch verhaal op, hoe zij altijd wel in zijn onschuld heeft geloofd. Hoe zij na jaren weer contact met hem opnam. Hoe hij haar mocht weggeven op haar huwelijk.

Zodra ze op haar stoel zit ontkracht ze dat verhaal. ‘Gemene leugenaar, er klopt niets van jouw gezever. Ik heb nooit contact me jou opgenomen. Jij belde mij! En ik geloof helemaal niet in jouw onschuld. Je sloeg ons met enige regelmaat helemaal lens. Ook mij. En je hebt ons allemaal seksueel misbruikt. Op m’n zevende was je me al aan het tongzoenen. Ik kwam er eigenlijk nog het beste vanaf. Omdat ik je eigen vlees en bloed ben…..’

De man heft ontzet zijn armen in de lucht. ‘Oh, oh, oh,’ zegt de door een rechter veroordeelde crimineel, ‘Ze weten niet wat ze zeggen. Ik was gewoon onschuldig aan het stoeien. Bladiebla.’

Ja, lekker stoeien met je tong in de mond van je dierbare kleuter en je handen in haar gebloemde broekje. Wat een acteur is het, die man. Heks heeft er genoeg van. Ik ga de afloop niet afwachten. De ellendeling lijkt mij persoonlijk een monster. En die moeder een eersteklas loeder. De wereld zit er vol mee.

Eenmaal in de kleren ga ik naar buiten. Jemigdepemig, wat doet mijn lijf zeer vandaag. Ik moet nodig beweren dat mijn linkerarm zo is opgeknapt. Vannacht om de haverklap wakker geworden van de pijn. Hij hangt weer ouderwets uit de kom en de rechter ook. Dus ik heb eventjes geen goede arm over om in de strijd te werpen. Ik ben letterlijk onthand.

In het eerste park tref ik Sib en zijn bazinnetje. VikThor springt een gat in de lucht. Terwijl de hondjes zich uitleven kletsen de baasjes een beetje bij. ‘Vorige week is Storm aangevallen door een enorme Deen. Ken je die hond? Een heel dominant geval. En de baas laat het gewoon gaan…..’

Heks kent geen grijze Deen. Ik loop blijkbaar op andere tijdstippen in dit park. ‘Kijk maar uit voor die hond. Volgens zijn baasje is hij heel lief thuis, maar hij wandelt om 4 uur ’s nachts omdat zijn hond dat wil. Komt hij zijn bed voor uit!!!!!! Kun je nagaan hoeveel overwicht hij op het bakbeest heeft…..’

‘Ik loop ook vaak om vier uur ’s nachts. Vannacht nog. Ik val vaak met kleren aan in slaap voor de televisie en moet dan nog eventjes naar buiten…..’ grijns ik. Ik durf niet te bekennen dat dit pas mijn eerste uitlaatronde van de dag is.

‘Het is pas mijn eerste rondje,’ bekent Sib’s vrouwtje, ‘Ik kan gewoon niet in slaap vallen door een posttraumatische stressstoornis. En dan loop ik dus ook vaak heel laat nog eventjes. Zodat ik kan uitslapen als ik een slaappil neem…’

Wat heerlijk dat ik niet de enige ben, die er zulke praktijken op na houdt. Heks schaamt zich soms dood over haar rare levensritme. Gebrek aan ritme beter gezegd. ‘VikThor past zich gewoon aan. Hij is helemaal gewend aan mijn gekke schema. Als hij maar genoeg beweging krijgt op een dag is het goed. En daar zorg ik dan weer wel heel consequent voor…..’

Op mijn gemak fiets ik de hele Singel rond. Het is prachtig weer. Echt genieten. Eigenlijk zou ik nu met Saar in de duinen lopen, maar we zijn allebei enorm gammel. Ik ga een hele dag rust houden. Er zit een virusje te kwarren onder mijn leden. Hopelijk trekt mijn lijf dan een beetje bij. Kan ik er dit weekend weer lekker tegenaan.

Heks kan niet slapen na telefoongesprek met Maffia Mafkees. Ik kijk ter afleiding naar Gypsy Sisters. Niet bepaald slaapverwekkend, dit programma over een stelletje schreeuwlelijkerds van zussen met een instabiele en hopeloze familiestructuur….

Posted on 14 maart 2015 by lagriffeheks

MAFFIA, MOB, gangsters, geweren, pistolen, geweld, maffiafamilie, godfather, don,, structuur van maffia familie

Mafkees is een Maffia Case

‘Ha Heks,’ klinkt het in mijn oor, als ik de telefoon opneem, ‘Ik wil eventjes mijn verhaal kwijt. Het zit me tot hier!’ Het is Mafkees, een oude vriend van me. We kennen elkaar al een leven lang. De arme jongen heeft een hele rare achtergrond.

–

Op het oog is het een keurige familie, waar hij uit komt, maar als je hen beter leert kennen, blijken ze er allerlei maffiapraktijken op na te houden. Al jaren hoor ik de meest bizarre verhalen. Het is, dat ik deze uiterst intelligente en integere meneer goed ken, anders zou ik denken, dat hij die gekkigheid uit zijn enorme duim zit te zuigen….

‘Afgelopen week bezoek ik mijn ouders weer eens op hun landgoed in Zuid-Frankrijk. Je weet hoe dierbaar zij me zijn en hoe zelden ik hen nog te zien krijg. Tot mijn spijt.’ Ik weet het. Zijn loyaliteit aan dit stelletje gekken is opzienbarend. Zoals dat bijna voor alle kinderen ten aanzien van hopeloze ouders geldt: Hoe rotter de stam hoe loyaler de appel!

‘Tijdens mijn bezoekje van hooguit drie kwartier, gaat de telefoon. Uitgebreid wordt de blèrende beller te woord gestaan. Een kwartier lang zit ik als een sukkel naar dit gesprek te luisteren. Ik kan alles woordelijk verstaan. Wat gek, ikzelf wordt altijd afgepoeierd als ik hen bel. Als ze de telefoon al aannemen….’ Jeetje, dat is lullig. Ik betuig mijn medeleven.

–

‘Dan hoor ik, terwijl ik ongewild meeluister, over plannen voor een groot en luisterrijk verjaardagsfeest van één of ander mij ook zeer dierbaar familielid, waarvoor ik natuurlijk weer eens niet ben uitgenodigd,’ vervolgt hij aangeslagen, ‘Weet je wat het vreemde is: Uitnodigingen voor mijn verjaardagsfeestjes worden altijd afgeslagen. Met een doorzichtige smoes. Ook nog! Soms zelfs met een kwetsende opmerking…. Ze proberen hun diepe minachting niet eens te verbergen! En natuurlijk heb ik al in geen jaren meer van iemand een cadeautje gekregen….’ Zo, dat is wel incasseren. Pijnlijk!

–

En dan te bedenken, dat hij zelf altijd met tassen vol presentjes aan komt zetten……

–

‘Waarom ga je er dan nog op bezoek, Mafkees,’ wil ik vragen. Het is een voor de hand liggende vraag. Maar ik weet al, dat hij daar geen goed antwoord op heeft. Na zo’n bezoekje raakt hij over het algemeen helemaal van slag. Maar ja, die mensen zijn gewoon belangrijk voor hem. En dat is niet wederzijds. Het is sowieso nauwelijks voor te stellen, dat dit vredesduifje uit zo’n nest roofvogels stamt….

–

Hij wil een goede zoon zijn, ook al heeft hij een traumatische jeugd gehad. De te lieve sufferd. Hij is tegenwoordig wel iets mondiger. Hij geeft in elk geval aan, dat het pijn doet. Hij erkent dat hij gekwetst wordt. Dat is al heel wat.

–

Ik herken zijn frustratie. In het leven zit je vaak vastgebakken aan een bepaalde rol. Heks zelf wil bepaalde dingen ook anders. Ze heeft er genoeg van om altijd de verstandige, begripvolle lieverd te zijn, waar ze vaak voor wordt versleten. Maar het is een lastige omslag, want mensen zijn mijn sukkelige goedzakkigheid gewend. Het wordt me bepaald niet in dank afgenomen, dat ik plotseling op mijn strepen ga staan.

–

Ik zag laatst een programma op die vreemde televisiezender, TLC, toen ik weer eens niet kon slapen. Het gaat over een stuk of vijf zussen. Zigeunermeiden ofwel Reizigers. Het is eigenlijk geen goed programma om te bekijken, als je de slaap niet kunt vatten. Waar ‘Boer zoekt vrouw’ wonderen doet voor slechte nachtrust (ik heb nog geen enkele aflevering wakend doorstaan), staan deze zusters dermate hard te schreeuwen, dat horen en zien je vergaan.

–

Op zich is het spectaculair hoe ze ruzie maken. Deze koeien in tijgerprint loeien op volle sterkte. Intussen obsceen gebarend. Het heeft wel iets: Vloeken en tieren als kunstvorm.

–

Niemand luistert ook naar elkaar. Wie het langst op het hoogst haalbare geluidsniveau kan blijven schreeuwen wint de strijd.

WEDDING, BRUILOFT, gypsy sisters , ZIGEUNER ZUSTERS, ROMA, REIZIGERS, ZUSTERS,

–

Meppen kan ook. Al wordt dat binnen de familie niet bijzonder op prijs gesteld. Vreemden zijn wat dat betreft geen enkel probleem. Maar ook binnen dit gezin gebeurt het wel degelijk.

–

Daarna is een heel protocol aan goedmakertjes vereist om de boel weer recht te trekken

VECHTENDE ZIGEUNERS, FIGHTING,gypsy sisters , ZIGEUNER ZUSTERS, ROMA, REIZIGERS, ZUSTERS, VECHTENDE ZIGEUNERS, FIGHTING,gypsy sisters , ZIGEUNER ZUSTERS, ROMA, REIZIGERS, ZUSTERS,

–

Vechten met wildvreemden is overigens eerder regel dan uitzondering. Dames gaan regelmatig met elkaar op de vuist. En ze zijn ook niet al te kinderachtig met hun uitingen van agressie. Ze delen een goeie poeier uit, indien nodig!

VECHTENDE ZIGEUNERS, FIGHTING,gypsy sisters , ZIGEUNER ZUSTERS, ROMA, REIZIGERS, ZUSTERS,

–

De vijf zussen in het programma gaan gezellig een weekendje op stap met elkaar. Zonder mannen of kinderen. De bestemming is New Orleans, de stad waar 15% van de bevolking zich bezig houdt met Voodoo. De eerste avond worden de twee oudste zussen ongelofelijk lazarus. De jongsten moeten hen in bed stoppen.

–

Er is ook nog een tutzus. Zij is vroeg naar bed gegaan, want ze kan niet tegen dat gezuip. Gek genoeg is zij de enige met een kater! De dag erop organiseert dit tutzusje een excursie om iets te leren over het ter plekke aangehangen Voodoo geloof.

–

Alle andere zussen steigeren, als ze het doel van de excursie horen. Duivelse duistere Voodoo? Wat eng! Help! Ze willen niet, durven niet en ga zo maar door. Tutzus zet echter door. Ze wil gewoon meer weten over de geschiedenis van hun vakantieplek. Van alle zusters is zij de enige met een enigszins open mind. De rest van het gezelschap heeft het meest weg van een wandelend en orakelend vooroordeel.

gypsy sisters , ZIGEUNER ZUSTERS, ROMA, REIZIGERS, ZUSTERS,

–

Tijdens het Voodoo-uitje gaan de jongste twee aan de zuip. En niet zo’n beetje ook. De shotjes volgen elkaar in snel tempo op. De allerjongste zus heeft iets van een wild dier. Eén en al instinct. Volledig in de ban van haar reptielenbrein. Ze lijkt niet te worden gehinderd door enig gedachtengoed.

–

Aan het eind van de rit ontstaat natuurlijk weer een fikse ruzie. Over niets, ik zweer het. De wildedierenzus gaat volledig over de rooie. Het lijkt erop, dat het conflict de deur open zet naar kelders vol woede in haar onderbewustzijn. De daar volop aanwezige zaadjes van haat en nijd krijgen een partij vuurwater van heb ik jou daar! Ze schieten als paddestoelen uit de grond van haar krochtige hart.

Melly, het wildebeestmeisje

–

Tutzus, die niets maar dan ook niets met het hele incident te maken heeft, krijgt de volle laag. De doorgedraaide stomdronken wilde zus onderneemt serieus pogingen om haar aan te vallen en volledig in elkaar te slaan. Als de oudste zus, een echte temeier, er tussen springt wordt ze gesommeerd op te rotten. ‘Ik sla geen zussen,’krijst het wildebeestmeisje. Dit terwijl ze Tutzus wel degelijk aanvalt!

–

Maar ja, die telt niet mee als zus, want die doet niks terug!

–

Met verbijstering heeft Heks vervolgens zitten kijken naar de ontwikkelingen binnen dit clubje, de dag na dit incident.

–

Men neemt het Tutzus kwalijk, dat ze kwaad is geworden, na de aanval op haar leven. Er is weinig oog voor het feit, dat dit mens van vlees en bloed er veel verdriet van heeft. Ze moet de jongste maar zo snel mogelijk vergeven. Dat zijn ze zo gewend van haar. Dat is haar rol! Een drol van een rol als je het mij vraagt….

–

De jongste maakt een excuus van lik m’n vestje, ze is nog niet eens echt ontnuchterd. Tutzus wordt overruled. Ze vergeeft haar reptielenzus maar weer, voor de zoveelste keer. Het wankele evenwicht is weer herstelt. Hoera!

–

Het gammele evenwicht in deze disfunctionele familie: Zodra de dames zich niet houden aan de rol, die hen is toebedeeld, raakt de balans ernstig verstoord.

–

De rammelende familiedynamiek werkt prima en het is ook best te doen, zolang je een leuke rol hebt. Bazige Oudste. Of Redeloze Benjamin. Of Grappige Geile Gypsie Geit. Voor de underdogs in dit soort families is het echter buffelen. Kijk maar naar mijn vriend Mafkees. Die heeft ook zo’n soort positie in zijn maffiaclan.

–

Mijn god. Ik moet er niet aan denken om zo te worden platgewalst tussen de belangen van een stelletje sumoworstelaars van wijven. Helaas is het fenomeen me niet geheel onbekend. Niet alle vrouwen gedragen zich bepaald zusterlijk ten opzichte van hun vrouwelijke medemens.

–

Ik heb wel eens een karatetrap (!) naar mijn hoofd gekregen, zogenaamd grappig bedoeld. Omdat ik iets in bezit had, dat die vrouw wilde hebben.Er is ook wel eens een dame als een tank op me toe komen rollen, met een vrome smoel vol verwijten, een paar armen als van een worstdraaier, klaar voor het gevecht….. Er zijn zusters, die afschuwelijke dingen naar mijn hoofd slingeren. Of die me nare streken leveren. Of die me het licht in de ogen niet gunnen. Want jaloezie is vaak de voedingsbodem voor dit soort onzusterlijke gedrag.

–

Er zijn dus wel degelijk vrouwen, waar ik gewoon een beetje bang van ben!

–

Maar jij bent toch voor den Duvel niet bang, Heks?

–

Voor de Duvel niet, maar sommigen van mijn seksegenoten, vooral degenen, die blijk geven van jaloezie, jagen me de stuipen op het lijf……..

–

Rest de vraag in geval van jaloezie: Waar zij ze nu eigenlijk zo jaloers op?

–

‘Op jouw warmte Heks, het feit dat je niet alleen maar voor geld, goed en bezit leeft. Je compassie, je vermogen van niets iets te maken. Je innerlijke rijkdom. Je enorme creativiteit. Je talent om je zo prachtig te kleden. Je intelligentie, je humor, je vergevingsgezindheid. Je lange slanke gestalte, ook al komt dat voornamelijk door dat hopeloze dieet….,’ zegt mijn boekhouddame, als het ter sprake komt.

–

Al lig je het grootste deel van je leven in bed weg te rotten, bezit je nagenoeg niets van waarde, heb je noch een carrière noch een gezin om trots op te zijn, zijn je vooruitzichten ruk, toch krijgen mensen het voor elkaar om jaloers op je te zijn. Eigenlijk best knap. Zowel het jaloers zijn, als om dat voor elkaar te krijgen……

Dag met tegenslag. Zeikerds van katten worden Pissebed. Beveiligingssystemen keren zich plotseling tegen me. Als ik mijn rug recht ga ik er door…… Maar ook: Een avontuurlijke Engel. En: Cowboy belt met leuk nieuws!

Posted on 13 februari 2015 by lagriffeheks

Vandaag gaat niets zoals het moet. De hele dag ben ik bezig dingen te herstellen, terug in zijn oorspronkelijke vorm te gieten en op te lossen. Zowel letterlijk als figuurlijk.

Vannacht begint het er al mee, dat er een kat in mijn bed heeft gepiest. Tel dat op bij een dergelijk incident gisteren en je kunt je de berg wasgoed voorstellen, die deze gestoorde hormoontijgers hebben veroorzaakt.

Bij het opstaan vanmorgen constateer ik, dat ik door m’n rug ben gegaan. Au. Dat krijg je ervan als je als hypermobiel je bed verschoont! Dank je wel, miauwende pissebedden…..

Als ik online probeer in te loggen bij mijn bank, blokkeert mijn pas. Ik heb de verkeerde pin ingetoetst. Maar het is pas de eerste poging! Huh? Eerst maar richting het zwembad. Kijken of ik die pijn in mijn rug er een beetje uit kan sporten.

Als ik s’middags, na een moeizame zwempartij in mijn nieuwe badpak, bij de bank verhaal ga halen, word ik geconfronteerd met het feit, dat hun beveiligingssysteem wel degelijk werkt.

Ik heb per abuis met mijn passen staan rommelen afgelopen maandag. In de natuurwinkel. Mijn bank- en giropas hebben min of meer hetzelfde uiterlijk. Ik verwissel ze regelmatig. Deze keer echter heb ik de pas niet meer gebruikt na twee mislukte pin-pogingen. De keer, dat ik wilde internetbankieren, was de derde keer, dat ik de verkeerde code intoetste. En BINGO!

Het euvel met mijn betaalpas wordt verholpen. Heks gaat op een holletje naar huis. Gordt haar hondje om haar middel en spoedt zich naar Engel. Voor een kopje thee. In haar nieuwe tijdelijke woning.

‘Jeetje Engel, jouw belevenissen staan haaks op wat ik nu meemaak. Vroeger leefde ik een vrij leventje zoals jij nu! Sinds enige tijd is mijn leven meer zoals het jouwe vroeger, met een vaste relatie! Wat een grappige verhalen vertel je me toch allemaal. Ongelofelijk wat je allemaal meemaakt!’

We zijn allebei door ziekte lange tijd uit de roulatie geweest. Beiden keren we terug in de wereld, in onze huid, in het ware werkelijke leven….

Ik luister naar alle spannende verhalen van mijn vriendin. Na jaren ziekte, zware operaties en door het oog van de naald kruipen, is ze nu fysiek weer een beetje onder de mensen.

‘Ik dacht op een gegeven moment: ‘Waarom zou ik niet leven zoals ik wil leven? Het is mijn leven. Ik ben slechts verantwoording schuldig aan mezelf!’

Het is altijd zo wonderlijk. Zodra mensen weer gaan leven vanuit hun hart, wordt hun bestaan zo kostbaar en vervuld. Tegelijkertijd moet je soms al je zekerheden opofferen. Die kooi van vastigheid en voorspelbaarheid. Ook is er altijd een zeker risico aan het gaan van je eigen weg. Het maakt je kwetsbaar.

‘Pas goed op jezelf, lieve Engel. Je kunt gekwetst worden. Het valt niet altijd mee om helemaal op eigen benen te staan….’

’s Avonds gaat de telefoon. Het is mijn liefje. Het einde van deze dag met gebreken is aangenaam. Mijn lief gaan me eindelijk in het zonnetje zetten. Nadat ik me heb beklaagd, dat het wel erg lang gaat duren, voor hij op de proppen komt met het beloofde uitje.

‘Alles gaat voor, Cowboy, het is al bijna twee maanden geleden, dat je het me beloofde. En die keer, dat je erwtensoep voor me hebt gekookt telt niet. Ik kook elke week een paar keer voor je…..’

Heks heeft er genoeg van, dat mensen dingen beloven en net zo gemakkelijk vergeten. Zat ik vroeger stilletjes te wachten (tot ik een ons woog), totdat ik misschien wellicht ooit aan de beurt kwam, nu trek ik mijn mond open! Het werkt niet altijd. Niet iedereen is ontvankelijk voor mijn klachten. Maar mijn liefje wel!

Vanavond neemt mijn knappe schat me lekker mee uit eten. En daarna gaan we naar een leuke film. Ik mocht iets uitkiezen: The imitation Game. Over een miskent genie. De uitvinder van de voorloper van de computer…..

	stronglovechris op In memoriam Don Leo. Mijn liev…
	reinswart op Zin in een nieuw begin. Gruwel…
	stronglovechris op Zin in een nieuw begin. Gruwel…
	Samantha op Gigantisch gekrijs in de steeg…
	Fred Rohde op Heks’ linkerhand bemoeit…

recepten van de toverheks

cheer yourself up, toverformules voor een vrolijk leven

Tagarchief: heeft er genoeg van

Heks kan niet slapen na telefoongesprek met Maffia Mafkees. Ik kijk ter afleiding naar Gypsy Sisters. Niet bepaald slaapverwekkend, dit programma over een stelletje schreeuwlelijkerds van zussen met een instabiele en hopeloze familiestructuur….

Dag met tegenslag. Zeikerds van katten worden Pissebed. Beveiligingssystemen keren zich plotseling tegen me. Als ik mijn rug recht ga ik er door…… Maar ook: Een avontuurlijke Engel. En: Cowboy belt met leuk nieuws!

Dit delen:

Dit delen:

Dit delen: