Drummen, ratelen en zingen zijn van die echte heksendingen. Zondag mag ik weer naar de toverschool. In de klas bij mijn idool: Onze juf, uit degelijk hout gesneden, geeft bezield les. Urenlang. Heel tevreden, kapot moe en voldaan gaan we naar huis. Heks valt in slaap voor de buis. Om midden in de nacht pas wat te eten. Tromgeroffel en heksenkreten!

Zondag is het weer zover: Heksenschool! Uit het hele land snellen heksjes bepakt en bezakt naar Amsterdam. Sommige op de bezemsteel, weer anderen gewoon met de trein.

Heks gaat met de auto. Tassen vol drums, ratels en frutsels sleep ik achter me aan. Waar dit me meestal op meesmuilend commentaar komt te staan wordt mijn gesleep met spulletjes in dit gezelschap juist gewaardeerd.

Het wordt zelfs aangemoedigd om zoveel mogelijk materiaal te verzamelen. Om je drum mee te versieren of om een mooie ratel van te maken. ‘Op koningsdag kun je je slag slaan, dames,’ spoort onze juf ons aan om op pad te gaan, ‘Het is de ultieme kans om de meest fantastische troep op de kop te tikken……’

Heks gaat al jaren zo te werk. Veel van mijn magische rommeltjes heb ik op die feestdag ergens gevonden. Tussen de rotzooi. Niet bepaald gewaardeerd door mijn vrienden en bekenden, want ‘Wat moet je met die troep?’

Intussen heb ik een geweldige berg materiaal verzameld door de jaren heen. En eindelijk kom ik mensen tegen met dezelfde inslag.

Heksenschool is toch zo heerlijk voor Heks. Een hele dag verkeren tussen gelijkgestemden. Urenlang les krijgen van een echte ouderwetse toverheks met een schat aan kennis. En een goed gevoel voor humor!  En tot slot het geleerde in praktijk brengen in een veilige omgeving.

Zo gaan we zondag met onze drums en ratels aan de gang. Fantastisch. Kan ik mijn trommel eens goed leren kennen. Ontdekken wat er allemaal mogelijk is met mijn prachtige schat.

Mijn eigen manier om in trance te gaan is totaal anders dan met behulp van drum en ratels. Er zijn vele wegen, die naar Rome leiden. Mocht je daar heen willen dan. Heks niet. Ik heb niets te zoeken bij de paus.

Halverwege de dag ben ik kapot moe. Ik ben niet de enige. Een stortvloed aan informatie is over ons uitgestort. Het is dermate boeiend, de aandacht verslapt geen seconde. Goddank krijgen we een uitgebreide lunch aangeboden. Met een lekker koppie worteltjessoep op de koop toe. Daar trekt de gemiddelde heks aardig van bij……

’s Middags gaan we aan de gang met allerlei oefeningen. Een drumcirkel wordt gevormd. Alsmede een ratelcirkel. En nog een zangcirkel. Heks zit verwoed te drummen op haar mooie rooie trom. Bij een zeker ritueel raak ik lekker in trance.

Plotseling kijkt iemand me aan vanaf het trommelvel. Zie ik het nu goed? Het kleine gezichtje van de vrouw op het vel lijkt te leven. Haar koppie beweegt mee met de muziek. Er glijdt een mysterieus glimlachje over haar fijne snoetje.

De dag vliegt voorbij. En ondanks een paar flinke energie dips heb ik het weer glorieus doorstaan. Op mijn gemak tuf ik terug naar Leiden. Een glimlach om de lippen, die er de komende dagen niet af te krijgen is……

Ik haal VikThor op bij de oppas. Bel eventjes met de Don. Val in slaap voor de televisie. Eet pas om een uurtje of twee ’s nachts. Slaap meer dan het klokje rond…..

De volgende dag lig ik voor gup. Ik fiets een beetje rond met hond en dat is het dan. Ik moet bijkomen en alvast energie sparen voor woensdag. Dan moet ik er weer staan. Met frisse stembanden en een uitgerust lijf.

De hele dag verbaas ik me over mijn lamme armen. Hoe komt dat nu weer? Pas als ik ’s avonds mijn drum uit de kast pak leg ik de link met de intensieve lesdag. Al dat getrommel en geratel is een uitstekende workout. Heksen zijn bepaald geen luie wezens!

Neem nu dat vliegen op een bezemsteel. Je moet een enorm goed gevoel voor evenwicht hebben, anders hang je zo in de eerste beste beuk. Ook vraagt het met tegenwind behoorlijk wat stuurhekskunst om in de lucht te blijven. En dan moet je ook nog een enorm beroep doen op je verbeeldingskracht……

Vandaag doe ik helemaal niks. Morgen wordt weer een hele drukke dag. Een veel te lange dag. Een dag waarop mijn stem bij de les moet zijn. Maar ook een heerlijke dag! We gaan mijn favoriete muziekstuk uitvoeren, de Matthäus Passion van Bach. Over een dierbare leraar van Heks en hoe hij te grazen werd genomen door zijn medemensen.

Zo jammer dat de bijbel zo’n patriarchaal bolwerk is geworden door de eeuwen heen. Zoveel theologen, die hun plasje hebben gedaan over de verhalen. Deze geschiedenis is echter onaangetast.

Behalve de premisse dat Maria Magdalena een hoer is. Die leugen blijft me storen. ( In de loop van de geschiedenis werd zij door de gevestigde waarden soms aangezien voor een vrouw van lichte zeden, dit berustte echter niet op de Bijbel.) Beter ingelichte bronnen beweren dat ze uit een hoogstaande spirituele traditie stamde! En dat ze de vrouw van Jezus was…….

Sapperdeflap. Hier zit een hele ouwe lap. In de lappenmand getrapt. Dweilen met de kraan open, omdat mijn neus is gaan lopen. Lekker buiten met mijn hond. Dat is dan toch weer gezond. Kont, blond, honderd pond……. Dr Phil heeft weer een een gek. Poppenstront en kleuterseks. :-( En: Meligheid troef in Huize Heks.

© toverheks.com

© toverheks.com

Vandaag doe ik niks. Nou ja, het hondje moet wel naar buiten natuurlijk. Dat zal ik er evenzogoed uit moeten persen. En dientengevolge zal ik me toch aan moeten kleden. Een hels karwei met schouders uit de kom. ’s Morgens vroeg. Zonder medicinale cannabis in mijn klep. Als de pijnstillers nog niet zijn ingewerkt.

Heks ligt moed te verzamelen voor de grote metamorfose van nachtdier naar mens. Het is intussen al middag. Ik moet echt uit bed komen nu. Mijn hondje moet naar buiten. Ik heb dan wel vanmorgen heel vroeg nog een rondje gewandeld. In de vrieskoude nacht met panter en VikThor. Hij klapt dus nog niet uit elkaar.

Eerst nog maar eens een bakkie troost. Koffie doet wonderen, het is de beste drug ever. Met op de achtergrond Dr. Phil aan het woord tegen een hopeloos disfunctioneel gezin giet ik een gloeiend hete bak in mijn loden pijp. Ha. Lekker.

© toverheks.com

© toverheks.com

‘Je liegt, je liegt,’ schreeuwen de dochters op televisie tegen hun narcistische stiefvader. De man heeft hen alledrie betast en misbruikt. Geschopt en geslagen. Gekleineerd en vernederd. De moeder wist zogenaamd nergens van. Ondanks het feit dat de dames het haar meermalen hebben gemeld. Ondanks het feit dat ze regelmatig getuige was van alweer het zoveelste pak slaag.

Heeft ze hen ook uitgeleverd aan haar man? Bij thuiskomst even melden wat haar kinderen hebben misdaan die dag? Zodat hij hen een stevig pak rammel kan geven? Het komt voor, zulke praktijken. Het betere narcistische teamwork zogezegd.

© toverheks.com

© toverheks.com

De biologische dochter van de man komt erbij. Hij hangt eerst een melodramatisch verhaal op, hoe zij altijd wel in zijn onschuld heeft geloofd. Hoe zij na jaren weer contact met hem opnam. Hoe hij haar mocht weggeven op haar huwelijk.

Zodra ze op haar stoel zit ontkracht ze dat verhaal. ‘Gemene leugenaar, er klopt niets van jouw gezever. Ik heb nooit contact me jou opgenomen. Jij belde mij! En ik geloof helemaal niet in jouw onschuld. Je sloeg ons met enige regelmaat helemaal lens. Ook mij. En je hebt ons allemaal seksueel misbruikt. Op m’n zevende was je me al aan het tongzoenen. Ik kwam er eigenlijk nog het beste vanaf. Omdat ik je eigen vlees en bloed ben…..’

© toverheks.com

© toverheks.com, fallische bezemsteel…..

De man heft ontzet zijn armen in de lucht. ‘Oh, oh, oh,’ zegt de door een rechter veroordeelde crimineel, ‘Ze weten niet wat ze zeggen. Ik was gewoon onschuldig aan het stoeien. Bladiebla.’

Ja, lekker stoeien met je tong in de mond van je dierbare kleuter en je handen in haar gebloemde broekje. Wat een acteur is het, die man. Heks heeft er genoeg van. Ik ga de afloop niet afwachten. De ellendeling lijkt mij persoonlijk een monster. En die moeder een eersteklas loeder. De wereld zit er vol mee.

© toverheks.com

© toverheks.com

Eenmaal in de kleren ga ik naar buiten. Jemigdepemig, wat doet mijn lijf zeer vandaag. Ik moet nodig beweren dat mijn linkerarm zo is opgeknapt. Vannacht om de haverklap wakker geworden van de pijn. Hij hangt weer ouderwets uit de kom en de rechter ook. Dus ik heb eventjes geen goede arm over om in de strijd te werpen. Ik ben letterlijk onthand.

In het eerste park tref ik Sib en zijn bazinnetje. VikThor springt een gat in de lucht. Terwijl de hondjes zich uitleven kletsen de baasjes een beetje bij. ‘Vorige week is Storm aangevallen door een enorme Deen. Ken je die hond? Een heel dominant geval. En de baas laat het gewoon gaan…..’

© toverheks.com

© toverheks.com

Heks kent geen grijze Deen. Ik loop blijkbaar op andere tijdstippen in dit park. ‘Kijk maar uit voor die hond. Volgens zijn baasje is hij heel lief thuis, maar hij wandelt om 4 uur ’s nachts omdat zijn hond dat wil. Komt hij zijn bed voor uit!!!!!! Kun je nagaan hoeveel overwicht hij op het bakbeest heeft…..’

‘Ik loop ook vaak om vier uur ’s nachts. Vannacht nog. Ik val vaak met kleren aan in slaap voor de televisie en moet dan nog eventjes naar buiten…..’ grijns ik. Ik durf niet te bekennen dat dit pas mijn eerste uitlaatronde van de dag is.

© toverheks.com

© toverheks.com

‘Het is pas mijn eerste rondje,’ bekent Sib’s vrouwtje, ‘Ik kan gewoon niet in slaap vallen door een posttraumatische stressstoornis. En dan loop ik dus ook vaak heel laat nog eventjes. Zodat ik kan uitslapen als ik een slaappil neem…’

Wat heerlijk dat ik niet de enige ben, die er zulke praktijken op na houdt. Heks schaamt zich soms dood over haar rare levensritme. Gebrek aan ritme beter gezegd. ‘VikThor past zich gewoon aan. Hij is helemaal gewend aan mijn gekke schema. Als hij maar genoeg beweging krijgt op een dag is het goed. En daar zorg ik dan weer wel heel consequent voor…..’

© toverheks.com

© toverheks.com

Op mijn gemak fiets ik de hele Singel rond. Het is prachtig weer. Echt genieten. Eigenlijk zou ik nu met Saar in de duinen lopen, maar we zijn allebei enorm gammel. Ik ga een hele dag rust houden. Er zit een virusje te kwarren onder mijn leden. Hopelijk trekt mijn lijf dan een beetje bij. Kan ik er dit weekend weer lekker tegenaan.

© toverheks.com

© toverheks.com

Van U wil ik zingen. Oh, Goddelijke Moeder. Maar niet in het Urker Mannenkoor. Ten eerste denk ik niet dat ze Heks zullen accepteren. Om meerdere redenen, niet alleen omdat ik geen plasser heb. Het liefst zing ik mijn eigen koor. Daar hou ik van en ga ik voor. Als ik de stemtest overleef tenminste…….

Dinsdagavond beginnen de repetities met mijn koor weer na zeker zes weken vakantie. In november zingen we ‘Die Jahreszeiten’ van Haydn en er moeten nog veel puntjes op de i worden gezet. In grote lijnen zit het stuk er wel in. Dat mag ook wel natuurlijk, we zijn er al meer dan een jaar mee bezig. Met een kerstconcert en een Matthäus tussendoor.

Mijn maatje An zit er helemaal klaar voor. Zingen is haar lust en haar leven. ‘Het is echt mijn passie, al sinds ik een jong meisje was,’ verklaart ze ongevraagd. ‘Oh, An kan zo mooi zingen,’ roept een koorgenoot als ik over haar geweldige solo optreden een paar weken geleden vertel. Ja, ik bof maar met zo’n kathedrale klankkast naast me. En we hebben het ook nog eens heel gezellig!

In de pauze zitten we met ons vaste clubje aan de koffie. Er worden vakantieverhalen uitgewisseld. Heks is snel klaar. Geen vakantie voor haar dit jaar. Het is al een wonder, dat ik dat weekend in Kerkrade heb overleefd.

‘Ik ben naar Lapland geweest met mijn gezin, geweldig,’ de dame in kwestie oogt altijd heel gewoontjes, geen gekke hoofddeksels en dergelijke, maar ze doet zulke aparte dingen! Daar sta ik telkens weer van te kijken!

‘Heks, wat zie je er mooi uit, je lijkt wel een prinses!’ Ze is niet de enige, die me openlijk staat te bewonderen vanavond. Ik heb dan ook een fantastische jurk aan. Feeëriek geborduurd met bloemen en vlinders op een vederlichte stof van viscose en zijde.

‘Ik ben geïnspireerd geraakt door die overdosis aan documentaires over Lady Di. Die kon er ook wat van: zich mooi aankleden…….Vandaar….’ wuif ik de complimenten een beetje weg. Het is voornamelijk omdat het heel warm is. Zo’n luchtig kleedje kun je maar zelden aan. Daar moet je direct gebruik van maken!

De aanstaande stemtesten worden te berde gebracht. Altijd een hachelijk onderwerp. Iedereen is als de dood voor dit gebeuren. De sopranen zijn al gestemd en dat heeft menigeen ontstemd. Zo ook mijn tafelgenootje.

‘Ik ga van het koor af, wat denkt die vrouw wel, die zogenaamde stempedagoge. Ik moet van haar zangles nemen, nou, dat vind ik veels te duur. Als ik het niet doe moet ik van het koor af. Nou, dan ga ik er gewoon sowieso af!’ Nijdig klapt ze haar koffiekopje op tafel. Zo!

Heks zit er verbijsterd naar te luisteren. Ik ben ook gestemd, jaren geleden, maar dat stelde echt helemaal niks voor. Ze keken gewoon of er geluid uit je kwam en in welk register het geproduceerde geknerp, gepiep of gejubel thuishoorde. Niets meer en niets minder. Prima voor een laagdrempelig koor als het onze. We zijn godbetert de Bachvereniging niet!

De boze vrouw zingt al vijfendertig jaar de Mattheus mee!  En zo lang zit ze ook op dit koor. Tot ieders tevredenheid. Ze is ook lid van diverse andere koren en ook daar heeft ze nog nooit problemen gehad. ‘Wat raar joh, hoe kan dat nou? Waarom moet je nu opeens zangles volgen?’ Heks is compleet verbouwereerd.

‘Mijn ademsteun is niet goed, vond ze. Dus moet ik daar wat aan doen. Bekijk het. Ik doe het niet!’ antwoordt ze opstandig. ‘Is het soms zo dat je bij haar op zangles moet komen? Zit er een addertje onder het gras?’

Ik heb wel eens eerder dit soort praktijken voorbij zien komen. Iemand praat je een probleem aan en laat je nu net bij hen moeten zijn voor de oplossing. Tegen betaling natuurlijk. Doorgaans een gepeperd tarief. Voor niets gaat de zon op.

‘Ik ken iemand, die op een koor zat, waar de dirigent onredelijke eisen stelde aan de leden. Hij foeterde hen gedurig uit en zette hen regelmatig voor schut. Dit gaf allerlei stress en ellende natuurlijk en de prestaties waren ondanks zijn verbale geweld benedenmaats. Ik kan het weten, want ik ging altijd luisteren.. Jeetje wat zongen die lui vals.’

Ja wat wil je? Een dirigent bepaalt nu eenmaal de klankkleur…….

‘Ik vind het juist zo fijn dat onze dirigent zo gemoedelijk is. Alles met een kwinkslag en grap oplost. Elke week lachen we wat af met hem. Om hem en om onszelf…..’

‘Ja, Heks, dat kan allemaal wel zo wezen, maar hij is er gewoon bij, bij die stemtesten. En hij laat die vrouw gewoon haar goddelijke gang gaan. Ik kreeg een persoonlijk mailtje van dat mens waar de honden geen brood van lusten…..’

Zo is het altijd wat. Ik moet binnenkort ook voor een nieuwe stemming. Ik kom al aardig in de stemming. Hopelijk ben ik die dag een beetje bij stem, want daar zit mijn zwakte: ME gaat op je stem zitten. Ik ben em met enige regelmaat helemaal kwijt. Zomaar. Het borstregister is het enige dat dan nog meedoet.’

‘Als ze mij bij de bassen gaan zetten, dan ga ik er ook af. Ik wil gewoon alt zingen. Dat is heerlijk om te doen en het past me als een jas.’ Maar ja, er is altijd een enorm tekort aan tenoren en bassen. Als ik niet uitkijk moet ik verkassen……

Ga naar de markt en koop een kilo vis voor bijna niks. Nodig een vriend uit en een stelletje kattekoppen. Improviseer met wat je zoal in de groentela van je koelkast hebt liggen. Voeg ruim olijfolie, citroen en munt toe: Noord Afrikaanse aanslag…. op smaakpapillen!

Zaterdagmiddag loop ik lekker over de markt te flaneren. Het is heerlijk weer, ik heb de lente in mijn bol. Ik ben niet de enige. De stad loopt vol vrolijke uitgelaten dartele mensen: Een kudde koeien na een lange winter voor het eerst in de wei….

De Griek schept de laatste Taramosalata voor me uit een bijna lege bak. Bij de Marokkaanse viskraam ga ik op zoek naar een lekker visje voor de kat.

‘Kijk, je mag dat allemaal meenemen voor 25 euro.’ De kolossale visboer maakt een weids gebaar over het restant van zijn koopwaar. Een berg rode poon. Zeker een kilootje of vijf, zes. Aan zijn postuur te zien kan hij zelf probleemloos een kilo of wat wegzetten. Dus waarom iemand anders niet? Hij glimlacht me bemoedigend toe. Het is een verleidelijk aanbod. Maar vijf kilo rode poon samen met mijn katten in een weekend soldaat maken?

Dat wordt zelfs Heks te gortig. Zeker nu mijn vriezer het begeven heeft…. Uiteindelijk neem ik ruim een kilo mee. Een enorme zak vol vis. Snel gooit de visboer er nog een handvol gefileerde poontjes bovenop. Een bonus! Ysbrandt staat er likkebaardend naar te kijken. Hij is dol op vis. Soms vraag ik me af of hij soms een verdwaalde zeehond is. Of een gereïncarneerde dolfijn.

Eenmaal weer thuis zit ik toch maar mooi met al die vis. Hoewel ik dol ben op rode poon, zie ik het mezelf niet allemaal in mijn eentje opeten….. Ik hoop dat mijn katten het lekker vinden. Anders heb ik toch een probleem.

Terwijl ik een beetje zit uit te puffen van een middag vol beweging gaat de telefoon. ‘Heks, ik zit op het terras bij ’t Praethuys. Kom je ook?’ toetert mijn kikkervriend in mijn oor. Ik heb een beter idee. ‘Kom hierheen, Frogsie, ik heb lekkere dingetjes gehaald op de markt en straks gooi ik een visje in de pan…’ Dat laat mijn kameraad zich geen twee keer zeggen: Heks die in haar kookpot roert! Altijd goed voor een fenomenale maaltijd!

Even later zitten we lekker te klessebessen onder het genot van een hapje en een drankje. Intussen google ik recepten met rode poon. Ik vind iets heel aardigs van Jamie Oliver. ‘Het probleem is dat ik maar zeer beperkt ingrediënten in huis heb, Frogs. Het meeste ligt bij jou thuis in jouw koelkast…..’ We moeten erom lachen. De koelkast van Frogs is altijd dramatisch leeg. Behalve nu de mijne kapot is!

‘Het is toch zo gemakkelijk, als je altijd hetzelfde eet, dan heb je niet al die kruiderijen en ingrediënten nodig,’ plaag ik hem. Nu is ome Frogs toch verontwaardigd. ‘Ik eet echt niet altijd hetzelfde, ik koop gewoon per keer wat ik nodig heb om te koken,’ pepert hij me in.

Het recept van Jamie bevalt allerlei dingen die ik niet in huis heb. Geen probleem. Ik ga een variatie op dit thema maken met spullen, die wel in mijn tijdelijke minikoelkastje liggen. Om te beginnen een bos munt.

‘Heks, ik vind jouw recepten altijd het leukst om te lezen,’ roept de Wilde Boerenzoon onlangs enthousiast door de telefoon, ‘Wanneer ga je weer eens lekker voor ons koken? Vooral de manier waarop je ze opschrijft. Gewoon boem. Niks afmeten. Hopla. Daar houd ik van!’

Ziet er goed uit, Heks…

Bij deze dan. Speciaal voor hem. Een kanjer van een experiment. Natuurlijk zonder gluten, lactose of soja:

Ga tegen sluitingstijd naar de markt en laat je voor weinig geld een kilo rode poonfilet aansmeren. Het is een mooi stevig visje. De graat zit er nog in, maar het velletje en de kop zijn er af. Gooi de poon in een flinke bak marinade van olijfolie, citroensap, citroenrasp, rode peper, munt, peper, zout en knoflook. Uurtje laten intrekken. Langer marineren maakt het nog lekkerder natuurlijk.

Met rijst en broccoli

Kook of stoom sperzieboontjes, snijboontjes en/of broccoli. Kook rijst of glutenvrije couscous. Maak een salade van tomaten, komkommer, muntolijfolie, citroensap, verse munt, uitje en knoflook. Bak de boontjes na het koken met een uitje en knoflook.

Bak de visjes in ruim cocosvet in een koekenpan om en om tot ze een mooi bruin korstje hebben. Uit de pan nemen. De marinade erin gooien. Goed laten inkoken, zodat de uitjes en knoflook garen. Aanlengen met witte wijn. Half bouillonblokje erbij. Het aangebakken laagje van de gebakken vis van de bodem losschrapen en voilà: Een heerlijke saus voor over de visjes..

Alles bij elkaar op een bord knikkeren en smullen maar.

Mmmmmmmmmmm!

De ene dag heb ik de rijst aangemaakt met citroenolijfolie en munt. Een dag later heb ik couscous gemengd met de salade tot een mooie Taboeleh.

Het ‘magische ingrediënt’ is de in de gehele maaltijd aanwezige combinatie van munt, citroen en olijfolie. Heel Noord-Afrikaans! Daar komen ook de meest fantastische dingen vandaan, dat blijkt maar weer! Onze Hollandse smaakpapillen zouden nog in het stenen tijdperk verkeren als we niet een beetje waren heropgevoed door de verschillende stromen migranten van de laatste eeuw met hun exotische eetgewoontes! De meeste aanslagen door vreemdelingen zijn vooralsnog op onze smaakpapillen gepleegd.

Met tabouleh en guacamole, gesmoorde winterpostelein en boontjes…

 

Vrolijke dag vol flirts en complimenten. Heks is in goede doen. Zelfs mijn haar zit perfect. Ook het weer werkt mee. Totdat het omslaat. Dan kijk ik maar naar een hele zielige film. ‘Hachi: A dog’s Tale’ Over een trouwe viervoeter en zijn dode baas die nooit meer terug komt….…

Dinsdagavond trek ik mooie kleren aan. Ik haal een verfje over mijn toet. Op mijn kop zet ik een soort rooie eierdop. Van suède met rare slierten. Mijn lange haren hangen schoon en nat op mijn rug. Er verandert iets in mijn manier van bewegen. Ik lijk weer een beetje te dansen. Ook zing ik een liedje. Zachtjes voor me uit. Er komt weer leven in de brouwerij!

Op het koor wordt keihard gewerkt. Het is 1 van de laatste repetities voor ons grote kerstconcert. We worstelen ons door ons repetoir. Al snel is het pauze.

De echte professor en de echte Hachi in 1924

‘Wat zie je er geweldig uit, Heks,’ roepen de alten om me heen. Een vrolijke bas met een dikke buik begint uitgebreid met me te flirten. Heks wordt gewoonweg een beetje verlegen van al die aandacht. Toch maakt het me iets duidelijk: Ik ben er weer.

Vandaag maak ik er alweer werk van. Een mooi vest met grote bontkraag, Cowboylaarzen en een cowboyhoed. Alles in bordeauxrood. Ik loop al een week in knalrode kleding…..

De dame van de biowinkel maak me  complimenten. En zij is niet de enige. Als ik over de markt loop word ik hevig beflirt door een knappe jongeman van de dierenbescherming. Hij geeft me een knuffel. Van pluche…..En alsof dat nog niet genoeg is loop ik iets verder een oude vriend tegen het lijf.

‘Ha Leone,’ schreeuw ik naar de overkant van de straat, waar ik in de beginnende schemering zijn vrolijke gezicht ontwaar achter een paar passanten. Hij steekt direct de straat over, alleen is het niet mijn Surinaamse vriend. Er staat een gitzwarte Afrikaan voor me. Hij lacht zijn spierwitte tanden bloot en stelt zich voor.

Wachtend jaar na jaar

Hij draagt de naam van iemand uit mijn verleden. Een zeer foute ex. ‘De betrouwbare’ betekent het in het Arabisch. Nou ja, mijn naam betekent lul. En mijn doopnaam betekent hielenlichter ofwel bedrieger.

Het is niet altijd gezegd dat je je naam eer aandoet. Ik bedrieg niet, maar ben vaak bedrogen. Ook ben ik geen lul, nog heb ik er eentje. Maar ik ben wel vaak de lul als iemand zich van zijn lulligste kant laat zien…. Maar ja, laten we wel wezen, een mooie naam is vaak een vlag op een modderschuit……

Mijn nieuwe vriend kijkt me schattend aan. Hij is helemaal weg van me, zoveel is wel duidelijk. ‘Geef me je telefoonnummer,’ commandeert hij met charmante blik. Hij blijkt bij me om de hoek te wonen! Ik lach hem uit en glimlach hem vervolgens bemoedigend toe. ‘We komen elkaar vast weer tegen. Tot de volgende keer!’

Mensen houden van Hachi en geven hem eten

Aan het eind van de middag is het uit met de pret. Van het ene op het andere moment is de koek op. Verdrietig zit ik op de bank te simmen. Later kijk ik de film ‘Hachi: a dog’s tale’ over de hondstrouwe hond Hachi-ko. Betrouwbaar en bebouwbaar, zoals honden zijn. In tegenstelling tot mensen.

Het is een verschrikkelijk tearjerker. Een drakerige Amerikaanse remake van een oorspronkelijk Japanse film. Vanavond heb ik geen verweer. Ik zit het maar uit. Het is een min of meer waargebeurd verhaal over de liefde tussen een hond en een professor..

Elke dag bracht deze Japanse Akito zijn baasje naar het station. Om hem ’s middags om 5 uur weer op te wachten. Dan volgt de voortijdige dood van laatstgenoemde. Tot slot wacht de hond bij het station op zijn baas. Negen eindeloze jaren lang. Het breekt mijn hart.

‘Arme, arme hond. Zit je daar negen jaar alleen in de kou op iemand te wachten die nooit terug komt. Waarom heb je nooit meer iemand anders een kans gegeven?’

De begrafenis van de echte Hachi

Geboorte van een Dhrupadcowboy! Onverwacht een dag met nauwelijks tegenslag. Wat heerlijk! Heks en Cowboy genieten van een dag in Indiase sferen! Helemaal goed! 

Zondagavond zie ik plotseling een mailtje van mijn lerares Indiase zang: ‘Lieve dames, komen jullie morgen zingen?’ Oeps. Het is me ontgaan, dat we een lesdag hebben. Ik blijk niet de enige te zijn met dit probleem. Slechts 1 van de Dhrupadbitches heeft het in haar agenda staan. Gelukkig heb ik geen andere verplichtingen. Cowboy zit tegenover me: ‘Zal ik meegaan?’


Wat een goed idee! Ik heb hem al geruime tijd een proeflesje Pakawaj beloofd. Het lijkt me geweldig als mijn liefje me kan begeleiden op deze tweezijdige trom. En tijdens ons ritueel Beginning Anew kwam naar voren, dat we te weinig ondernemen samen. Lekker eten en wandelen doen we genoeg. Uitgaan is een zeldzaamheid. Om over museumbezoek maar te zwijgen. De speciaal voor dit doel aangeschafte museumjaarkaart zit werkeloos in mijn oude portefeuille. Inderdaad heel zonde!

Snel stuur ik mijn juf een sms. Mailen lukt immers niet meer. Mag Cowboy meekomen voor een lesje Paklawaai? Het mag. Joepie!


We kruipen vroeg in bed en zetten de wekker. Nergens voor nodig natuurlijk. Om kwart over zeven staan er alweer een paar niet bestelde Mannetjes op mijn bel te rammen. Mijn gratis wekservice. Ik blaf ze bij mijn voordeur vandaan en gooi koffie en pijnstillers naar binnen. Cowboy staat op zijn hoofd. Zijn manier van wakker worden. Ik plak mijn Tensapparaat aan mijn lijf vast en ben klaar om te gaan.


Om kwart over tien zijn we in Barendrecht. Als we niet een kwartier voor de brug bij Lammenschans hadden moeten wachten waren we op tijd geweest…. Er is nog een leerling komen opdagen. De rest kan niet of is ziek. We zijn maar met z’n tweetjes. Wat een luxe…..

Mijn schatje laat de hond uit. De dames gaan aan de slag in het souterrain. Na een tijdje horen we getrommel op de bovenverdieping. Cowboy en de man van Juf zijn ook begonnen met de les. 


Ik had mijn geliefde natuurlijk al verteld over de heerlijke lunch, die we altijd voorgeschoteld krijgen op de zangdagen. De man van Juf is een geweldige kok! Om een uurtje of 1 verzamelen we ons rondom de enorme eettafel in het gezellige dijkhuisje. We scheppen onze borden vol met rijst, Dahl en salade. Ik probeer de hete pickles. Mmmmmm. Zo lekker. Het zweet druipt van mijn voorhoofd. Mijn tafelgenoten lachen me uit…..


Samen met mijn lief wandel ik langs de dijk. Varkentje rent achter een balletje. Hij vindt het ook al zo leuk, dat Cowboy mee is gekomen. ‘ s Middags werkt mijn lief in de rustige woonkamer aan zijn eigen projecten. Beneden zingen wij de sterren van de hemel. We oefenen Gunkali. Volgende week hebben we een uitvoering. Ik moet er nog wel een beetje aan gaan trekken, maar het zit er aardig in.


Zonder file’s rijden we naar huis. Wat gaat alles voorspoedig vandaag. Ook wel eens lekker voor de verandering. Het blijkt later stilte voor de storm te zijn….. 

Thuisgekomen eten we een heerlijk kliekje van afgelopen weekend. Cowboy pakt een trein. Hij gaat nog een uurtje sporten. Heks ligt om. Ik doe helemaal niets meer. Zoals altijd na een drukke dag kan ik niet slapen. Te moe. Te dolgedraaid. Maar wat kan het schelen na zo’n heerlijke dag? Niets!

 


Heks wisselt van sterrenbeeld, maar het bevalt niet. Grappige, schuchtere en nuchtere Steenbokken zijn leuk als vriend of vriendin, maar ik ben toch liever een dodelijk sexy Schorpioen.

steenbok

‘Ik ben van sterrenbeeld veranderd, het is maar dat je het weet,’ zegt Heks tegen haar lief, ‘Vanaf nu heb je met een nuchtere Steenbok te maken. Ik lees je even mijn nieuwe typische eigenschappen voor:

sterrenbeeld-steenbok eigenschappen horoscoopPraktisch en verstandig
Ambitieus en gedisciplineerd
Geduldig en voorzichtig
Grappig en gereserveerd

Maar aan de andere kant…

Pessimistisch
Fatalistisch
Vrekkig

Ik heb altijd heel veel Steenbokkige vrienden en vriendinnen gehad. Het zijn over het algemeen geweldig leuke mensen. Maar ik denk wel dat ons seksleven erop achteruit zal gaan. Voor dat laatste kun je toch het best een Schorpioen treffen!’

astrologie, schorpioen,sterrenbeelden, tekens van de dierenriem, seksualiteit

Cowboy grinnikt. ‘Ik was met een man op stap zaterdagavond, een Kreeft net als ik. Best gezellig,’ antwoordt hij. ‘Jullie hebben elkaar toch niet fijn zitten knijpen?’ grap ik terug.

Ik krijg visioenen van twee mannen in uitgaansgelegenheid ‘de Melkweg’ (!) die elkaar om de beurt een gemeen kneepje geven met een van hun hun scharende armen. Intussen proostend met een biertje vastgeklemd in een andere schaar, terwijl ze zijdelings lopend om elkaar heendraaien. Dat laatste is nog niet gemakkelijk.

astrologie ,sterrenbeelden, tekens van de dierenriem, seksualiteit, zodiac

‘Elkaar knijpen?’ Cowboy weet van niets. Maar Heks weet wel beter. Ze heeft in de loop der tijd ontdekt, dat haar geliefde soms hele geniepige kneepjes in petto heeft, als hij er de pest in heeft. Een typische eigenschap van dit krabbelende sterrenteken.

https://toverheks.com/wp-content/uploads/2015/03/images-373.jpeg

‘Maar ja, troost je, je kunt beter te boek staan als Kreeft, dan als Schorpioen,’ vervolg ik, ‘Daar zijn alle andere tekens van de dierenriem huiverig voor. Als je ons tegen krijgt is een kneep van een Kreeft een peulenschil. Wij spinachtigen rekenen uiteindelijk af met een dodelijke steek. Maar dan moet je ons wel uiterst tergen. Want we zijn trouw, loyaal en heel beschermend.’

‘Ik herken dat wel bij je,’ Cowboy is bloedserieus. Dat je het maar weet. En hij is niet de enige. De halve wereld herkent zich in de gemiddelde horoscoop.

,astrologie ,sterrenbeelden, tekens van de dierenriem, seksualiteit, zodiak,sterrenbeelden_Schorpioen_8

Er is wel eens een onderzoek geweest onder een groep proefpersonen. Allemaal kregen ze een op maat gemaakte horoscoop aangeboden. Hij werd helemaal volgens de regels der kunst gemaakt door een echte old school astroloog. Wat de proefpersonen alleen niet wisten, is dat de gemaakte horoscopen flink door elkaar waren geschud en vervolgens willekeurig werden uitgedeeld onder hen.

De uitkomst was verbijsterend. Een groot deel herkende zich in de beschrijving! Tja.

astrologie ,sterrenbeelden, tekens van de dierenriem, seksualiteit, zodiac

Dan heb je nog het vreemde fenomeen, dat mensen heilig geloven in allerlei duistere uitspraken op dit gebied in vage huis-aan-huisbladen en op obscure websites. Het is natuurlijk al raar om te denken, dat er maar twaalf mogelijke scenario’s in het leven zijn, analoog aan de hoeveelheid tekens der dierenriem.

Dat iemand die oppervlakkige onzin dan precies kan opmaken uit de constellatie van de hemellichamen op dat moment. En in zo weinig woorden kan weergeven….. Wonderlijk!

Maar het meest wonderbaarlijk is de tendens: Hoe onzinniger de bewering, hoe meer waarde er aan wordt gehecht!

astrologie ,sterrenbeelden, tekens van de dierenriem, seksualiteit, zodiac

Er wordt een hoop onzin beweerd op dit gebied. Er wordt veel flauwekul verkocht op allerlei gebieden…..

Heks ziet haar horoscoop als een poort, waardoor ze deze wereld is binnengekomen. Zo binnen, zo buiten en vise versa. De stand der hemellichamen en de stand van zaken in mijn eigen universum zijn onlosmakelijk verbonden.

Die verbanden zijn voor sommige ogen zichtbaar. Met behulp van geometrie en symboliek kun je tipjes van de sluier oplichten. Niet iedereen bezit de kennis voor het ontsluiten van deze wijsheid. Velen willen toch een graantje meepikken en roepen dan maar wat. Het liefst iets opruiends of intrigerends….. En de volgende louche horoscoopsite is geboren….

astrologie ,sterrenbeelden, tekens van de dierenriem, seksualiteit, zodiac

Als je me soms hoort afgeven op allerlei mensen binnen het alternatieve circuit, zou je niet denken, dat ik het een warm hart toedraag. Ik ben veel strenger voor mijn medeheksachtigen dan voor de gemiddelde medemens……

Mensen, die met de beste bedoelingen er een filosofie op nahouden, die mijns inziens rammelt als een ouderwetse melkbus, krijgen ongenadig een veeg uit de pan. Vooral als ze zich met een glad verhaal in de huidige spirituele markt hebben gezet. Oubollige rammelende bolwerken benader ik vaak veel milder. Die zijn al zo lang bewezen schadelijk bezig, daar gaat mijns inziens dan weer niet zoveel dreiging van uit.

astrologie, schorpioen,sterrenbeelden, tekens van de dierenriem

Dus een Groningse homofobe priester is bij mij beter af dan iemand, die beweert, dat je je eigen ziekte creëert met de kracht van je gedachten, omdat je negativiteit in jezelf toelaat.

Iets, waar Thich Nhat Hanh ook aan refereert, overigens. Hij heeft het over negatieve zaadjes water geven. Maar van hem kan ik het beter hebben, omdat hij een man van compassie is. En hij legt ook niet die link naar ziekte en ongeluk. Dat laat hij gewoon aan iemand zelf over. Indien gewenst. Een betere invalshoek.

astrologie, schorpioen,sterrenbeelden, tekens van de dierenriem, seksualiteit

De bewering, dat je je eigen ziekte creëert, is bij Heks natuurlijk ook helemaal tegen het zere been. In welke context het ook wordt uitgebraakt: Mijn hele wezen gaat steigeren. Het doet me denken aan het verhaal van de barmhartige Samaritaan. Daar lieten ook juist de spiritueel ontwikkelden hun medemens verrekken aan de kant van de weg.

astrologie, schorpioen,sterrenbeelden, tekens van de dierenriem, seksualiteit

Ik heb mezelf de laatste vijfentwintig jaar binnenstebuiten gekeerd en weer opnieuw uitgevonden. En raad eens: Ik ben nog steeds ziek.

Zo’n vijfhonderd regressies (Ik heb een tijdje vreemd spiritueel werk gedaan), duizenden acupunctuurbehandelingen, chiropratoren, fysiotherapeuten, osteopaten, cursussen creëren vanuit je bron, gebedsgenezers, paranormale genezers, wonderdokters, kruidenmengers, reguliere medicatie, operaties en vooral veel therapie, vage therapie en nog eens wat cognitieve therapie hebben, buiten verlichting, geen enkel blijvend effect op mijn ziekte opgeleverd.

Wel heb ik bij tijd en wijle enorme oplevingen gehad en evenzovele terugvallen. Typerend voor de aandoening!

astrologie ,sterrenbeelden, tekens van de dierenriem, seksualiteit, zodiac

Ook is er intussen van alles bij gekomen. Whiplash, fibromyalgie, RSI…..Ik heb dan ook wat genezen betreft de handdoek in de ring gegooid. Ik doe nog steeds mijn best om op het best mogelijke niveau te functioneren, maar accepteer mijn lijf en leven zoals het is. Volgens mij zijn er belangrijker dingen dan beter worden. Beter zijn bijvoorbeeld. Een beter mens. Je beste zelf. Er zijn. De ander zien. De ander ook zijn. Liefde…..

astrologie ,sterrenbeelden, tekens van de dierenriem, seksualiteit, zodiac

Wat is het sterrenbeeld van Thay? Welk teken in de dierenriem draagt zoveel compassie en wijsheid in zich? Geduld ook. Het is in elk geval geen Schorpioen. Die zou nooit akkoord gaan met het celibataire grondbeginsel binnen zijn orde.

Ik ben overigens weer helemaal terug in mijn schorpioenenvelletje. Of harnasje, beter gezegd. De steenbokdagen zijn voorbij. Gelukkig maar. Ik ben niet in de wieg gelegd voor het degelijke, praktische en verstandige. Maar ik ben goddank ook niet pessimistisch en vrekkig…….

astrologie ,sterrenbeelden, tekens van de dierenriem, seksualiteit

 

astrologie ,sterrenbeelden, tekens van de dierenriem, seksualiteit, zodiac

astrologie ,sterrenbeelden, tekens van de dierenriem, seksualiteit

astrologie ,sterrenbeelden, tekens van de dierenriem, seksualiteit

https://toverheks.com/wp-content/uploads/2015/03/gliiter3.gif

astrologie ,sterrenbeelden, tekens van de dierenriem, seksualiteit, zodiac

astrologie ,sterrenbeelden, tekens van de dierenriem, seksualiteit, zodiac

Dag met rouwrandje, maar Heks heeft echter geluk. Ze ontsnapt alweer aan een ernstig ongeluk en keelontsteking is zelden dodelijk.

engelen, engel in mijn leven, angels, angel in my life, gevederde vrienden, goddelijke afgezantenengelen, engel in mijn leven, angels, angel in my life, gevederde vrienden, goddelijke afgezanten

Vanmorgen sta ik brak op. Mijn cortisolniveau is ’s morgens vroeg weer dramatisch laag these days. Dat resulteert in een gevoel van zware kater. ME is toch zo’n economische aandoening. Je hoeft niet eens te drinken om toch een stevige kater te ervaren!

Langzaam reanimeer ik mezelf uit de knoop. Ik gooi een sloot koffie naar binnen, neem een hap pijnmedicatie en een boterhammetje. Geef alle beesten eten. Ruim op tijd verlaat ik het pand. Ik moet om 12 uur in Zoetermeer zijn. Onderweg stop ik bij een park om mijn hondje uit te laten.

 

Vlak voor ik bij een groot kruispunt af wil slaan richting snelweg wordt ik links ingehaald door een politieauto met gierende sirenes. De auto’s voor me slaan nog af, maar als ik zover ben staat er een grote auto van de gendarmerie dwars op de weg geparkeerd.

Een paar smerissen leiden het verkeer de andere kant op. Plotseling ben ik op weg naar Voorschoten! Samen met een stoet andere auto’s, vrachtwagens en bussen.

lighttree, engelen, engel in mijn leven, angels, angel in my life, gevederde vrienden, goddelijke afgezanten

Een stukje verderop draai ik om. Het intussen al bijna 12 uur, het tijdstip van mijn afspraak.  Ik moet mijn acupuncturist bellen, dat ik in een verkeersinfarct terecht ben gekomen, maar de juut is alomtegenwoordig.

Ik heb geen zin in een bon, omdat ik wachtend voor een stoplicht een telefoontje pleeg. Ook ben ik pertinent tegen bellen achter het stuur. Misschien is het ongeluk, ik zie intussen ambulances voorbijscheuren, wel veroorzaakt door een telefonerende weggebruiker…..

engelen, engel in mijn leven, angels, angel in my life, gevederde vrienden, goddelijke afgezantenengelen, engel in mijn leven, angels, angel in my life, gevederde vrienden, goddelijke afgezanten

Tergend langzaam rijd ik het kruispunt weer over, nu vanaf de andere kant. Ik ga een sluipweg proberen. Ik ben niet de enige. Een lange stoet balende automobilisten sturen hun bolide langs de Kanaalweg naar een andere uitvalsroute uit de sleutelstad.

Ik stop op een parkeerplaats en bel de vrouw mijn behandelaar. ‘Ik weet niet of het gaat lukken om überhaupt de stad uit te komen, het zit muurvast.’ Ze overlegt met haar man. Ik kan later komen. Hij gooit zijn programma een beetje om, gaat eerst lunchen. Wat zijn het toch schatten!

engelen, engel in mijn leven, angels, angel in my life, gevederde vrienden, goddelijke afgezanten

Ik doe er nog ruim een half uur over om uit de stad te raken. Daarna moet ik enorm omrijden, maar uiteindelijk ben ik in die rare groeikern, waar mijn acupuncturist resideert. Oei,en nu? Ik heb geen TomTom bij me en herinner me hoe ik eerder eens vreselijk ben verdwaald, toen ik vanaf deze kant dit uit zijn verband gegroeide dorp binnenreed.

Opeens voel ik een tik tegen mijn schouder. Er zit een engel in mijn auto. ‘Ga links, Heks.’ En even later: ‘Voorsorteren.’ Precies op het goede moment maant mijn gevederde vriend me om af te slaan. Ik herken het, weet opeens waar ik ben. Om de hoek van waar ik wezen moet!

engelen, engel in mijn leven, angels, angel in my life, gevederde vrienden, goddelijke afgezantenengelen, engel in mijn leven, angels, angel in my life, gevederde vrienden, goddelijke afgezanten

Gisterenavond doken mijn engelenvrienden weer op. Ik had hen al een tijdje niet gezien. ‘We trekken weer een poosje bij je in, Heks. Je zit in een enorme transformatie, we gaan je daarbij helpen!’ Ik loop op dat moment mijn laatste rondje met Ysbrandt. Hun hulp komt als geroepen.

’s Middag bij de huisarts werd een flinke keelontsteking geconstateerd. Nu was ik daar op zich door gerustgesteld, want mijn klieren zijn zo opgezet, dat ik zelfs aan Hodgkin heb gedacht. ME patiënten hebben 1000 keer zoveel kans op die ziekte, dus die veronderstelling is niet eens al te hypochondrisch.

engelen, engel in mijn leven, angels, angel in my life, gevederde vrienden, goddelijke afgezanten

‘Nou ja,’ zeg ik tegen Steenvrouw, als ik het er met haar over heb, ‘Die chemo voor Hodgkin helpt ook tegen ME. Doordat MEpatiënten  werden behandeld voor hun bijkomende Hodgkin, is dit verband ontdekt. Dus mocht ik die ziekte onder de leden hebben, dan kan het wel eens de weg naar genezing van ME zijn voor mij.’ Ik geef haar een ondeugende knipoog. We schieten in de lach.

Vanavond lees ik op Facebook het oude krantenbericht over het ongeluk, dat de broer van vrienden van me ooit het leven kostte. Ik denk aan mijn OB vriendin, die afgelopen zomer haar leven verloor in het verkeer. Ons leven is zo kwetsbaar. We hangen allemaal aan een zijden draadje. Vandaag werd ik er weer eens met mijn neus op gedrukt.

Ik ben blij, dat ik niet tien minuten eerder dat kruispunt over stak. Soms laat ik mijn hondje in Zoetermeer uit. Het had gemakkelijk gekund. Ook ben ik dankbaar, dat ik slechts een keelontsteking heb. Wel een fikse. En mijn lijf zal wel weer enorm veel tijd nodig hebben om em de deur uit te werken. Maar ja. Het is niet anders. Ik heb in elk geval de beste engelachtige hulp in huis, die je je maar kunt wensen……..

engelen, engel in mijn leven, angels, angel in my life, gevederde vrienden, goddelijke afgezantenengelen, engel in mijn leven, angels, angel in my life, gevederde vrienden, goddelijke afgezanten

 

 

HOERA! Eerste bijeenkomst Drupadbitches in het nieuwe schooljaar! Heerlijk zingen, eten en kwetteren. En we steken nog wat op ook! En een prachtige foto van Ganesha!

altaar voor Ganesha, verering ,GANESHA, FOTO, OLIFANTENGOD, altaar voor Ganesha, verering ,GANESHA, FOTO, OLIFANTENGOD, altaar voor Ganesha, verering ,GANESHA, FOTO, OLIFANTENGOD,
Het is zo lang geleden dat ik een dag Indiaas heb gezongen , nog voor mijn retraite in Frankrijk! Ergens in mei. Ik ben dan ook erg blij, dat de lessen weer begonnen zijn. Opgewekt zit ik maandagmorgen in de auto op weg naar Barendrecht. Het had wat voeten in de aarde, om tot dit punt te geraken, want mijn lichaam is zo stijf als een plank van de spierpijn. Ik kon nauwelijks m’n bed uit komen, laat staan aankleden, inpakken en wegwezen.
altaar voor Ganesha, verering ,GANESHA, FOTO, OLIFANTENGOD,
Als ik aankom zit de rest van de dames te zingen. Een uur AAAA. Ik schuif op een kussen in de kring. Binnen een paar minuten ben ik afgestemd.
Na enige tijd gaat de oefening over in andere oefeningen. We beginnen vandaag aan een nieuwe raga. Eerst verkennen we de mogelijkheden van de muzikale afspraken, waar je je aan te houden hebt.
Het is een lastige toonsoort. De bewegingen die je maakt met je stem bepalen of een bepaalde toon verlaagd is of niet. Omhoog bewegend niet. Omlaag ook niet, tenzij je weer omhoog gaat en daarna omlaag. Duh? Ja, voor onze westerse hoempapa-breintjes moeilijk te volgen….
altaar voor Ganesha, verering ,GANESHA, FOTO, OLIFANTENGOD,
Gelukkig is het al snel tijd voor een heerlijke lunch. De man van mijn juf heeft weer iets verrukkelijks op tafel getoverd. Kwetterend doen we de maaltijd eer aan. We ondernemen gerichte pogingen de pannen leeg te schrapen, maar er is genoeg voor een weeshuis…..
‘Hoe was het in Frankrijk, Heks?’ vraagt een één van de dames. Ik vertel over de geweldige tijd in het klooster van Thich Nhat Hanh. ‘Hoe is het nu met hem? Ik las op Facebook, dat hij ziek is. Mensen werden opgeroepen om voor hem te bidden.’ Jeetje, dat is me compleet ontgaan! Als ik later op internet zoek, kan ik er niets over vinden. Maar het zou me niet verbazen, als hij plotseling zijn aardse gedaante inwisselt voor iets vluchtigers!
altaar voor Ganesha, verering ,GANESHA, FOTO, OLIFANTENGOD,

Deze prachtige foto van Ganesha is speciaal voor Heks gemaakt door Staartje

‘Is die leuke non er nog?’ ‘Welke non, de Nederlandse?’ Er zijn bosjes nonnen verbonden met deze leraar, maar zij is mijn favoriet! ‘Zijn vriendin, je weet wel, ze is zo speciaal!’
Oh, sister Chang Khong! Ja, die is nog zeer aanwezig. Ik vertel de dames over deze oersterke vrouw. Ik ben niet de enige met een verhaal over haar: ‘Ik heb haar eens horen praten over woede. Haar advies was om te gaan lopen, totdat je het kwijt bent. Zelf moest ze soms dagen aan de wandel gaf ze toe. Dat vond ik zo fijn. Ze is zo’n gewoon normaal mens. Met flink wat woede van tijd tot tijd!’ Ik geloof het direct. Ik vermoed zelfs,dat deze temperamentvolle non soms weken noodgedwongen op stap is……
altaar voor Ganesha, verering ,GANESHA, FOTO, OLIFANTENGOD,
In ons zangklasje schuiven soms nieuwe leerlingen aan. Vandaag is er een heksje bijgekomen. Om haar hals hangt een zilveren ‘flower of life’ en als ik een beetje doorvraag ontdek ik, dat ze behalve met heilige geometrie ook bezig is met sterrenvolken. Zoals de Hathors. Onze grote vrienden. Leuk!
In de middag gaan we hard aan de slag met de compositie. Met de man van mijn lerares klappen we het ritme. Ook wijdt hij ons in in de verschillende klanken van de pakawaj, het ritme-instrument van deze muzieksoort. ‘De geluiden klinken zoals je de ritmes uitspreekt. ‘Dha, Dhin, Tak, Tite, Kate, Ghade, Ghana…. ‘ Hij doet het voor en inderdaad! De trommel lijkt te praten!
Tot slot improviseren we met elkaar rond deze nieuwe raga. Met een hart vol muziek rijd ik aan het eind van de dag naar huis. Varkentje is bij Frogs. En die gaat ook nog voor me koken. En dat is maar goed ook, want ik kan geen pap meer zeggen. ,!!
altaar voor Ganesha, verering ,GANESHA, FOTO, OLIFANTENGOD, altaar voor Ganesha, verering ,GANESHA, FOTO, OLIFANTENGOD, altaar voor Ganesha, verering ,GANESHA, FOTO, OLIFANTENGOD,