Belastingdienst en huursubsidie zijn bepaald geen afrodisiacum. Vijf minuten met de belastingdienst aan de telefoon en je libido is maanden naar de Filistijnen. Buur komt me helpen met administratieve kutklusjes. Heks ruimt op. Oude verhalen, oude koeien uit vieze sloten en kilo’s oud zeer? Wil iemand het hebben? Ik hoef het niet meer.

Blonde Buurman komt me helpen met de administratie. De laatste maanden zit de klad er een beetje in, want Buur is constant op vakantie. ‘Hallo vakantieganger! Je lijkt wel een rijke pensionado,’ grapt Heks als haar oude vriend de hal in stapt. Eerst met het hele gezin op safari in Afrika en vervolgens met een bro naar St Petersburg…….

Heks is ook uiterst reislustig, maar ik reis tegenwoordig voornamelijk binnenin mijn hoofd. Of hart beter gezegd. Wel zo gemakkelijk. Goddank heb ik een rijke fantasie. Alsmede een grondige training in astraal reizen.

Vandaag gaan we aan de slag met de huursubsidie, die ik niet heb. Maar wel moet terug betalen. Van de belastingtelefoon word ik niet veel wijzer. Een ongelofelijke oen heeft daar onlangs van alles zitten roepen tegen Heks, wat nergens op sloeg.

We zoeken dus alle ontvangen bedragen op en alle terugbetaalde bedragen. Want terug betalen doe ik al jaren. Er klopt helemaal niks van. Werkelijk helemaal niets.

Dit is al aan de gang sinds ik onder bewind ben geplaatst met gekregen geld en daardoor al mijn subsidies ben kwijt geraakt. Ik ben niet onder bewind gesteld door de rechter overigens. Ik heb nog nooit schulden gemaakt of iets dergelijks. Nee, door een familielid. Door iemand, die ik zou moeten kunnen vertrouwen.

Aan de figuur die namens die verwant mijn zaken jarenlang behartigt heeft heb ik in deze niets. Die bemoeit zich overal mee, maar ik heb er louter last van……. Gelukkig is daar Buur. Hij helpt me nu al tweeënhalf jaar en sindsdien krijg ik weer langzaam grip op mijn gestoorde financiën.

De paniek van twee jaar terug is verdwenen. Hij is de dikke huid tussen een kwetsbaar heksje en het brein achter jarenlange pesterijen. Ik weet intussen, dat ik niet zonder geld in de goot ga belanden, zoals me twee jaar geleden werd voorgehouden. Een jaar lang kreeg ik dit met enige regelmaat te horen. Tot ik er niet meer van kon eten en slapen.

Volslagen paniek in de tent. Lekker als je grotendeels uitgeput in bed hangt. Niet in staat tot wat dan ook. ‘Breng je dieren maar naar het asiel,’ sommeerden de pestkoppen. Officieel zijn ze aangesteld om mijn leven gemakkelijker te maken. Financieel stabieler. Om rust in de gelederen te brengen. Helaas wordt die taak geheel anders opgevat. Kort houden en klein krijgen is hun devies.

Ik ga dus niet in de goot belanden. Sterker nog: Ik kan het nu financieel goed redden. Om dit te bewerkstelligen slik ik wel elke maand een hele grote drol door. Vooruit maar. Lekker is anders.

Eerst gaan we uitgebreid lunchen, Blonde Buur en Heks. Traditioneel draai ik een subliem maaltje in elkaar. Daar draait Heks haar hand niet voor om. Waar paperassen een verlammend effect op me hebben, raak ik steevast geïnspireerd door een beetje kokkerellen. Heks roert graag in haar magische kookpot.

Ik tover een heerlijke Dahl met een prachtige salade op tafel. ‘Jeetje, wat een kleurrijk geheel, Heks. Er zitten allemaal bloemen in de sla!’ Heks glimt. Ik heb een pluktuin ontdekt vol komkommerkruid en Chinese kers………

Nu moeten we toch echt aan de slag. De doos met ordners wordt opgevist in mijn overvolle werkkamer. We bellen nog maar eens met de belastingdienst. Deze keer krijgen we iemand met een zeker verstand van zaken aan de lijn. Toch beweert ook hij, dat al die niet kloppende getallen gewoon kloppen. Het is een oude schuld. Huh?

‘Ik heb geen oude schuld bij de belastingdienst, Buur. Ik betaal al jaren jaarlijks forse bedragen terug….. Veel meer dan ik gekregen heb, zie ik nu in mijn afschrijvingen. Ik dacht eigenlijk, dat ik mijn zorgtoeslag ook terug moest betalen. Maar zelfs als je die bedragen erbij optelt kom je nog niet aan die idioot hoge bedragen. Er klopt er geen zak van. Dus waar heeft die vent het over?’

Buur beaamt dat het verhaal rammelt als de overleden compagnon van Scroogde op kerstavond. Het hebzuchtige spook met zijn ijzeren ketens. Waarbij de belastingdienst dan voor die oude dooie vrek moet doorgaan natuurlijk.

‘Ik ga dit jaar weer een kerstboom neerzetten,’ roep ik enthousiast tegen Buur, ‘Ik heb besloten om een heleboel oud zeer los te laten. Oude troep op te ruimen. Kijk maar eens rond. Je kunt opeens de hoek van de keuken weer zien. En ook de boekenkast heeft een ware metamorfose ondergaan…..’

‘Ik wil weer leuke dingen doen. Ik wil weer pret maken!’ Heks draait een pirouette door de keuken. Buur ligt in een deuk. ‘Klinkt goed, Heks,’ hikt hij, ‘Vooral die bijna verontwaardigde toon waarop je het zegt….’

Maar ik meen het echt bloedserieus. Weg met al dat oude zeer. Ik weet het nu wel een keer. Weg met boeken, verhalen, die ik niet wil lezen. Letterlijk en figuurlijk. Weg met kreupele gekregen paarden met rotte tanden in hun opengesperde bek. Of is het mond? Ze hebben ook een hoofd en benen. Vandaar.

Het valt mezelf op, dat ik enorm loop op te ruimen in mijn huis. Het valt me op, dat ik vaak luid zit te zingen op de fiets. Zelfs na mijn val van de fiets en dagenlange buikpijngriep de afgelopen week kan ik toch al snel weer lachen. Er is iets heel vitaals vanbinnen aangeraakt met die familieopstelling op de Heksenschool.

‘Ik heb jarenlang geparkeerd gestaan,’ beweer ik tegen Buur, een gouden uitdrukking uit de wielersport, die de lading aardig dekt, ‘Maar nu is de boel weer een beetje in beweging. Het gaat mondjesmaat, maar dat is net mooi voor zo’n energiebeperkt typje als ik. Maar ik ga weer genieten, let maar op.’

Ja. Ik wil gewoon weer een beetje lekker lol maken. Pret. En misschien eens met een lekkere vent naar bed.

Die jarenlange slutshaming die ik over me heen heb gekregen nadat ik te pakken ben genomen door een griezel van een twintiger op mijn veertigste, die meende GHB of Rohypnol in mijn drankje te moeten gooien om te kunnen scoren, ik was dan ook buiten westen op het moment dat hij toesloeg, ik heb dus inderdaad geen nee gezegd zoals meneer tegen de politie heeft beweerd, ik zei zei sowieso niet zoveel, want mijn kaak lag uit de kom door een val diezelfde avond, waarschijnlijk geïnitieerd door de drugs in mijn drankje, ga ik ook maar eens achter me laten….

Geknakte bloem richt zich op. Haar mooie knop weer op haar kop. Jarenlang tegenwind en strop. Zit er op. Zit er op. Weer een wijsje in wijs kopje, in haar mond een schuine mop!

©Toverheks,com

©Toverheks,com

Verrukkelijk romig amandelsoepje met venkel. Of venkelsoepje met amandelen. Geheel glutenvrij, lactosevrij en sojavrij natuurlijk. Lekker met tomatensalade en rucola/basilicumpesto.

i

Met enige regelmaat zit er een flinke venkelknol in mijn groentepakket. Ik ben er niet dol op. Op zich een prima groente, die venkel, maar zodra je em ergens aan toevoegt begint zijn smaak direct te overheersen…. Het gebeurt dus nogal eens dat de knol een rot einde heeft in de groentelade van mijn koelkast. Een weggerot einde wel te verstaan!

Onlangs eet mijn vriendinnetje Joy bij Heks. Zoals altijd zitten we uitgebreid te klessebessen over van alles en nog wat. Ook over lekker eten natuurlijk. Plotseling begint ze enthousiast te ratelen over een geweldig soepje van venkel met amandelen. ‘Het is zo verrukkelijk! En echt helemaal niet ingewikkeld qua bereiding. Ik ben er helemaal aan verslingerd…’

Mijn nieuwsgierigheid is gewekt. Als ik weer zo’n onverlaat tussen de worteltjes en broccoli aantref weet ik wat me te doen staat.

En ja hoor: Afgelopen week zit er weer zo’n onding in mijn pakket. Maar deze keer ligt hij niet vruchteloos in de groentelade te wachten totdat ik em een keertje in een visschotel stop. Binnen een dag verwerk ik de knol in een amandelroomsoep. Diezelfde avond belt Frogs me over iets. ‘Heb je al gegeten?’ Ik wil mijn nieuwe gerecht op iemand los laten natuurlijk. Mijn kikkervriend moet nog dineren. Grif accepteert hij mijn uitnodiging.

image

Als hij de eerste hap van de soep neemt slaakt hij onwillekeurig een kreet. Zo lekker is het! Ja, dit soepje is eersteklas subliem van smaak. En zo gemakkelijk te bereiden: Een kind kan de was doen.

Amandelroomsoep met venkel. Ofwel venkelsoep met amandelroom:

Snipper een ui en een paar teentjes knoflook, fruit in ruim olijfolie glazig, eerst de ui en later de knoflook. Voeg een fijngesneden venkelknol toe. Meebakken. Een paar flinke eetlepels amandelmeel even meefruiten. Liter kokend water erbij, bouillonblokjes oplossen. Alles eventjes laten doorkoken en staafmixen maar: Net zo lang doorgaan totdat een romige substantie ontstaat. Serveren met een beetje geschaafde amandelen of dille als garnering. Eet smakelijk!

Frogs krijgt ook nog een heerlijke tomatensalade met rucola/basilicumpesto voorgeschoteld:
Was een flinke bos basilicum en een grote bak rucola. Gooi in een keukenmachine. Pijnboompitten naar smaak toevoegen. Eventueel teentjes knoflook. Sap van een halve citroen of limoen erbij en een deciliter olijfolie. Geruime tijd laten pureren. Serveren met fijngehakte tomaten, bleekselderij en wat er verder zoal in je groentelade zwerft. Mmmmmmm.

Beide gerechten kunnen prima in de koelkast worden bewaard. Zodat je dagenlang verrukkelijk kunt lunchen…..

image

Heerlijke Lamsgehaktballetjes van Ottolenghi klaargemaakt en geserveerd door Cowboy. Heks heeft het veel te druk en is hard toe aan een dagje crashen. Maar daar komt het eventjes niet van…..

lamsgehaktballetjes, Ottolenghi, met granaatappel, peterselie, pistachenoten, tahinsaus

Maandagavond zit Heks volledig uitgekacheld in de trein naar Leiden. Het is tegen elven. Ik heb bijna een half uur zitten wachten, want de vorige trein heb ik nipt gemist. En daar zit ik nu weer niet bepaald op te wachten….

Eerder vanavond bezoek ik met Cowboy een concert van Han Bennink. Geweldig! Wat een heerlijke muzikant. Hij neemt ons mee in een geheel eigen wereld van ritme. Zelfs de vloer moet eraan geloven. Vol overgave bespeelt hij deze met een paar stokken. ‘Dit is zeker wel heel nieuw voor je?’ Cowboy denkt, dat ik nog nooit moderne muziek heb beluisterd….

Na de pauze volgt er nog een experimenteel ensemble, Trolleybus, maar dat kan ons niet bekoren. Wat een ongelofelijke teringherrie!

lamsgehaktballetjes, Ottolenghi, met granaatappel, peterselie, pistachenoten, tahinsaus

Omdat Cowboy me twee nachten uit mijn slaap heeft gehouden ga ik nu maar naar huis in plaats van morgenochtend. Goeie hemel. Wat kan die man spoken, als hij niet kan slapen. Ik dacht dat dat mijn privilege was…..

Ik heb al een idioot drukke week achter de rug en de koek is dus behoorlijk op als zaterdag mijn vriendinnetje Tromvrouw komt lunchen met haar bloedmooie dochter. Wat gezellig! We kletsen elkaar de oren van het hoofd, terwijl we ons tegoed doen aan lekkere liflafjes.

Aan het eind van de middag neem ik een trein naar Amsterdam. Al redelijk op mijn tandvlees. Daar is mijn liefje de sterren van de hemel aan het koken. Helaas heeft hij een groot probleem met timing in de keuken. Al kokend bestudeert hij het recept. Ik krijg de indruk, dat hij het voor het eerst echt ziet, al heeft hij wel alle ingrediënten in huis.

lamsgehaktballetjes, Ottolenghi, met granaatappel, peterselie, pistachenoten, tahinsaus

‘Oeps,’ hoor ik hem mopperen. Het vruchtvlees van de geroosterde aubergine moet een kwartier werkeloos in een bak staan. ‘Ik denk om uit te lekken. Probeer het spul maar uit te knijpen!’ adviseer ik. ‘Oh jee, het gehaktmengsel moet een half uur in de koelkast opstijven.’ Het is intussen al een uurtje of negen, hij is al uren aan het kokkerellen. Heks wordt wat licht in het hoofd. Dan krijg ik een lekker kopje pompoensoep. Dat geeft een klein bodempje.

‘Maak anders wat sla,’ moedigt mijn schatje me aan om ook eens een handje te helpen. Heks steekt wel twee handen uit de mouwen: We eten een flink bord salade, terwijl de gehaktballetjes dan eindelijk in de oven staan te braden. Cowboy maakt een sausje van tahin en knipt de kruiden klein. Om een uurtje of elf komt het eten dan toch nog op tafel. En het is de moeite van het wachten absoluut waard. Wat ongelofelijk lekker.

lamsgehaktballetjes, Ottolenghi, met granaatappel, peterselie, pistachenoten, tahinsaus

‘Het is een recept van Yotam Ottolenghi. Ik heb het uit de krant geknipt.’ Hij laat me een foto zien. ‘Jeetje, wat een lekker ding!’ kwijlt Heks, terwijl ze een blik werpt op een smakelijke foto van de kok. Zijn balletjes zijn werkelijk voortreffelijk!

Zondag gaan we de hele middag met Varkentje op stap. Het is verrukkelijk weer. De zon schijnt. We nemen het restant gehaktballetjes mee, alsmede thee en een miniatuurflesje champagne. Helaas maakt Heks een megaschuiver, als ze haar blafmonster in de kraag vat. Net als hij zich op een skateboard wil storten.

lamsgehaktballetjes, Ottolenghi, met granaatappel, peterselie, pistachenoten, tahinsaus

Haar rechterbil verandert in een grote blauwe plek. Krakkemikkig kreukel ik nog een stukje verder door het prachtige Amsterdam Noord. Dan gooien we een kleedje in het gras bij een volkstuincomplex en smikkelen van onze lunch.

‘Ik wil niet verder fietsen, Cowboy. Ik ben helemaal beurs. Bovendien heb ik nog wat energie nodig voor vanavond met de Schotten.’ Mijn liefje is natuurlijk nog lang niet moe, maar toch fietsen we even later terug richting stad, waar we ons een uurtje later voegen bij een stel prettig gestoorde Schotten……

lamsgehaktballetjes, Ottolenghi, met granaatappel, peterselie, pistachenoten, tahinsaus

Het is dus al met al geen wonder, dat ik volledig op mijn tandvlees loop. En krijg ik het nu een beetje rustiger? Voorlopig nog niet. Er staan nog twee etentjes en een verjaardagsfeestje gepland deze week. En een paar repetities met mijn diverse koren………

Met een hoofd vol muziek en een hart vol plezier ga ik naar huis. Wat een heerlijk weekend, ondanks de doorwaakte nachten. Eerst maar eens een nacht goed slapen. Dan zien we wel weer.

lamsgehaktballetjes, Ottolenghi, met granaatappel, peterselie, pistachenoten, tahinsaus

Dag met rouwrandje, maar Heks heeft echter geluk. Ze ontsnapt alweer aan een ernstig ongeluk en keelontsteking is zelden dodelijk.

engelen, engel in mijn leven, angels, angel in my life, gevederde vrienden, goddelijke afgezantenengelen, engel in mijn leven, angels, angel in my life, gevederde vrienden, goddelijke afgezanten

Vanmorgen sta ik brak op. Mijn cortisolniveau is ’s morgens vroeg weer dramatisch laag these days. Dat resulteert in een gevoel van zware kater. ME is toch zo’n economische aandoening. Je hoeft niet eens te drinken om toch een stevige kater te ervaren!

Langzaam reanimeer ik mezelf uit de knoop. Ik gooi een sloot koffie naar binnen, neem een hap pijnmedicatie en een boterhammetje. Geef alle beesten eten. Ruim op tijd verlaat ik het pand. Ik moet om 12 uur in Zoetermeer zijn. Onderweg stop ik bij een park om mijn hondje uit te laten.

 

Vlak voor ik bij een groot kruispunt af wil slaan richting snelweg wordt ik links ingehaald door een politieauto met gierende sirenes. De auto’s voor me slaan nog af, maar als ik zover ben staat er een grote auto van de gendarmerie dwars op de weg geparkeerd.

Een paar smerissen leiden het verkeer de andere kant op. Plotseling ben ik op weg naar Voorschoten! Samen met een stoet andere auto’s, vrachtwagens en bussen.

lighttree, engelen, engel in mijn leven, angels, angel in my life, gevederde vrienden, goddelijke afgezanten

Een stukje verderop draai ik om. Het intussen al bijna 12 uur, het tijdstip van mijn afspraak.  Ik moet mijn acupuncturist bellen, dat ik in een verkeersinfarct terecht ben gekomen, maar de juut is alomtegenwoordig.

Ik heb geen zin in een bon, omdat ik wachtend voor een stoplicht een telefoontje pleeg. Ook ben ik pertinent tegen bellen achter het stuur. Misschien is het ongeluk, ik zie intussen ambulances voorbijscheuren, wel veroorzaakt door een telefonerende weggebruiker…..

engelen, engel in mijn leven, angels, angel in my life, gevederde vrienden, goddelijke afgezantenengelen, engel in mijn leven, angels, angel in my life, gevederde vrienden, goddelijke afgezanten

Tergend langzaam rijd ik het kruispunt weer over, nu vanaf de andere kant. Ik ga een sluipweg proberen. Ik ben niet de enige. Een lange stoet balende automobilisten sturen hun bolide langs de Kanaalweg naar een andere uitvalsroute uit de sleutelstad.

Ik stop op een parkeerplaats en bel de vrouw mijn behandelaar. ‘Ik weet niet of het gaat lukken om überhaupt de stad uit te komen, het zit muurvast.’ Ze overlegt met haar man. Ik kan later komen. Hij gooit zijn programma een beetje om, gaat eerst lunchen. Wat zijn het toch schatten!

engelen, engel in mijn leven, angels, angel in my life, gevederde vrienden, goddelijke afgezanten

Ik doe er nog ruim een half uur over om uit de stad te raken. Daarna moet ik enorm omrijden, maar uiteindelijk ben ik in die rare groeikern, waar mijn acupuncturist resideert. Oei,en nu? Ik heb geen TomTom bij me en herinner me hoe ik eerder eens vreselijk ben verdwaald, toen ik vanaf deze kant dit uit zijn verband gegroeide dorp binnenreed.

Opeens voel ik een tik tegen mijn schouder. Er zit een engel in mijn auto. ‘Ga links, Heks.’ En even later: ‘Voorsorteren.’ Precies op het goede moment maant mijn gevederde vriend me om af te slaan. Ik herken het, weet opeens waar ik ben. Om de hoek van waar ik wezen moet!

engelen, engel in mijn leven, angels, angel in my life, gevederde vrienden, goddelijke afgezantenengelen, engel in mijn leven, angels, angel in my life, gevederde vrienden, goddelijke afgezanten

Gisterenavond doken mijn engelenvrienden weer op. Ik had hen al een tijdje niet gezien. ‘We trekken weer een poosje bij je in, Heks. Je zit in een enorme transformatie, we gaan je daarbij helpen!’ Ik loop op dat moment mijn laatste rondje met Ysbrandt. Hun hulp komt als geroepen.

’s Middag bij de huisarts werd een flinke keelontsteking geconstateerd. Nu was ik daar op zich door gerustgesteld, want mijn klieren zijn zo opgezet, dat ik zelfs aan Hodgkin heb gedacht. ME patiënten hebben 1000 keer zoveel kans op die ziekte, dus die veronderstelling is niet eens al te hypochondrisch.

engelen, engel in mijn leven, angels, angel in my life, gevederde vrienden, goddelijke afgezanten

‘Nou ja,’ zeg ik tegen Steenvrouw, als ik het er met haar over heb, ‘Die chemo voor Hodgkin helpt ook tegen ME. Doordat MEpatiënten  werden behandeld voor hun bijkomende Hodgkin, is dit verband ontdekt. Dus mocht ik die ziekte onder de leden hebben, dan kan het wel eens de weg naar genezing van ME zijn voor mij.’ Ik geef haar een ondeugende knipoog. We schieten in de lach.

Vanavond lees ik op Facebook het oude krantenbericht over het ongeluk, dat de broer van vrienden van me ooit het leven kostte. Ik denk aan mijn OB vriendin, die afgelopen zomer haar leven verloor in het verkeer. Ons leven is zo kwetsbaar. We hangen allemaal aan een zijden draadje. Vandaag werd ik er weer eens met mijn neus op gedrukt.

Ik ben blij, dat ik niet tien minuten eerder dat kruispunt over stak. Soms laat ik mijn hondje in Zoetermeer uit. Het had gemakkelijk gekund. Ook ben ik dankbaar, dat ik slechts een keelontsteking heb. Wel een fikse. En mijn lijf zal wel weer enorm veel tijd nodig hebben om em de deur uit te werken. Maar ja. Het is niet anders. Ik heb in elk geval de beste engelachtige hulp in huis, die je je maar kunt wensen……..

engelen, engel in mijn leven, angels, angel in my life, gevederde vrienden, goddelijke afgezantenengelen, engel in mijn leven, angels, angel in my life, gevederde vrienden, goddelijke afgezanten

 

 

Cowboy geeft me een speciaal presentje. Gedeelde smart is halve smart. Maar gaat dat ook op voor een griepje?

griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek, griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek,

Maandag zit ik nog steeds in Amsterdam. Op verzoek van mijn lief ben ik nog een dagje blijven plakken. Hij is licht grieperig. Heks is ook moe. Samen keutelen we de dag door. We lunchen op zijn zonnige balkon. Lezen alle achterstallige kranten. Drinken verse jus voor de vitamientjes. Drinken cappuccino, omdat het zo verrukkelijk smaakt.

griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek, griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek,

Aan het eind van de middag strijken we neer in het Oosterpark met Varkentje. Laatstgenoemde rent vol overgave achter een balletje aan. Wij drinken thee en genieten van een waterig zonnetje. Om ons heen zit een kleurrijke menselijke mengelmoes van nationaliteiten, sociale achtergronden en leeftijden.

griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek, griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek, griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek, griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek,

’s Avonds pak ik een trein terug. Ik zie er tegenop, want mijn bagage is met al die extra boeken loodzwaar. Cowboy bindt mijn koffer achter op mijn vouwfietsje. Met Ysbrandt aan de hand, een tas aan het stuur, eentje om mijn schouders en die hutkoffer achterop peddel ik richting station. ‘Zorg dat iemand je helpt om je fiets in de trein te tillen’, roept mijn liefje me bezorgd na. Ik beloof het hem. Om dan vervolgens op het nippertje zelf mijn fiets de trein in te hijsen. Bij gebrek aan medemens……

honingdrop, dropjes,griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek, honingdrop, dropjes,

De katten zijn erg blij me te zien. Ze uiten dat door keihard door het huis te rennen, ruziënd en vechtend, om dan naar buiten te verdwijnen. Nadat ze lekker gegeten hebben natuurlijk. Eentje piest stiekem in mijn schone bed. Bij wijze van verrassing. ‘Welkom thuis, Heks! Hier een blijk van mijn waardering…’ Getsiederrie. Ze hebben me gemist!

griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek, griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek,

Dinsdag begin ik me vrij gammel te voelen. In navolging van het aanstekelijke griepje van Cowboy. Met veel moeite sleep ik me naar de koorrepetitie. Ik heb hoofdpijn. De microfoon van de dirigent staat keihard. Het doet pijn aan mijn oren, als hij de verschillende partijen voorzingt. De goede man kan geweldig koren dirigeren, maar zijn eigen stem klinkt als een gebarsten scheepstoeter. Versterkt is het nauwelijks te verdragen. Vooral niet als je vlak voor een luidspreker zit…..

griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek, griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek,

Vannacht slaap ik slecht. Mijn hoofd klopt. Ik moet vroeg op. Fysiotherapie. Voorwaar geen pretje, als je stijf staat van de spierpijn. Ik lijk verdorie wel een kwarktaart. De verschillende loshangende onderdelen worden weer ingetapet. Redelijk vroeg loop ik met Ysbrandt in Het Leidse Hout. Met een lamme arm gooi ik een balletje. Ik sukkel een ruime ronde.

griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek,

Dan heb ik het plotseling helemaal gehad. ik bel alle resterende afspraken van vandaag af. Dit lijf moet in bed liggen. Of in een hangmat, want een beetje zon op mijn snoet is misschien wel lekker. Als die pijnlijke storm in mijn kop tenminste enigszins gaat liggen.

Ik haal wat boodschappen: perssinaasappelen, honingdropjes zonder zetmeel, alle ingrediënten voor een kippensoepje. Over twee dagen moet ik er weer staan. Dan geeft Frogs een feestje. Buiten dat ik het absoluut niet wil missen, zijn feestjes zijn altijd geweldig, heeft hij het ook nog eens speciaal voor mij verzet. Dus ziek zijn is geen optie!

Vandaag geef ik toe aan dit virusje. Ook wel eens lekker!

griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek, griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek,