Indringende sessie met Synergy, de stokoude schedel uit Lemurië. Het blijkt een oude bekende van me te zijn. Hij brengt me een prachtig leven in herinnering in het vredige Moederland Mu. Tevens nodigt hij me uit om een oud trauma los te laten. Iets met een verloren linkervoet. Precies de voet, die ik onlangs verstuikt heb……

lemurie, atlantis, SYNERGY, ANTIEKE KRISTALLEN SCHEDEL, de som is meer dan de delen

Vanmiddag om half zes staat een heksenvriendin op de stoep. We gaan samen naar Den Haag voor een sessie met Synergy, een oude kristallen schedel.

De laatste dagen ben ik behoorlijk in de weer geweest rondom het verjaardagsfeestje van Cowboy. Zoals gebruikelijk heb ik een ganse middag de sterren van de hemel staan koken. Hetgeen resulteerde in verraste kreten van de bezoekers. ‘Wat lekker, Heks! Jeetje, wat een culinaire versnaperingen!’

lemurie, atlantis, SYNERGY, ANTIEKE KRISTALLEN SCHEDEL, de som is meer dan de delen

Daarna zat mijn rug natuurlijk behoorlijk in de knoop. Alsof ik nog eens een week door een tent had gekropen…..

Een beetje verwaaid en verfrommeld ga ik op weg naar Den Haag. Ik heb geen idee, wat ik kan verwachten. Dat geeft niks. Ik laat me graag verrassen.

lemurie, atlantis, SYNERGY, ANTIEKE KRISTALLEN SCHEDEL, de som is meer dan de delen

We arriveren bij het oude statige pand, waar alles plaatsvindt. In de enorme hal is een soort wachtkamer gerealiseerd. We krijgen koffie, thee en koekjes aangeboden. Een marmeren muurtafel staat vol met allerlei kristallen schedeltjes. Vrolijk grijnzen ze ons tegemoet.

We moeten nog een half uurtje wachten. Helemaal niet erg. we storten ons op de schedeltjes. Wat een leukerds zitten er tussen. ‘Kijk, deze is mooi zeg, van opaal!’ roept mijn vriendin uit. Ik gris het exemplaar uit haar hand. Om em niet meer terug te geven. Deze kleine schat gaat mee naar huis!

lemurie, atlantis, SYNERGY, ANTIEKE KRISTALLEN SCHEDEL, de som is meer dan de delen

Mijn maatje moet lachen. ‘Weet je zeker, dat jij dit schedeltje niet wilt meenemen?’ Heks voelt zich een beetje schuldig. ‘Welnee, schat, hij riep je duidelijk. Geniet van je sessie vanavond!’ Ze gaat als eerste naar binnen. Ik kan nog eventjes helemaal bij mezelf komen. Rustig geniet ik van het gezelschap van een hele rij stenen vrienden.

Terwijl ik zit te wachten komt de hoedster van de schedel naar buiten. Ze gunt mijn vriendin vijf minuten alleen met Synergy. Ik kijk naar haar gezicht. Wat komt ze me bekend voor. Ze lijkt op een goede vriendin van me. Maar welke?

Sherry Whitfield en Synergy

Sherry Whitfield en Synergy

Een half uur later loop ik de ruimte in waar Sherry Whitfield zit met haar antieke vriend. Ze ontvangt me hartelijk. Voor haar op een tafel staat de oude schedel. Er is een licht onder geplaatst. Dat geeft het geheel een beetje een psychedelisch tintje. Ondanks dit frivole effectbejag gaat er een schok door me heen. Wat een kracht hangt hier in de ruimte! Het is alsof de schedel me aankijkt…

SYNERGY, ANTIEKE KRISTALLEN SCHEDEL, de som is meer dan de delen

De sessie zelf is heel bijzonder. Sherry channelt Synergy. Ik krijg verhalen over oude levens. Er is ooit een heel moeilijke bestaan geweest in Atlantis. Ik ken dat leven. Ooit kreeg ik spontaan beelden. En hevige pijn in mijn voet. Ik bleek een voet te zijn verloren…. Terwijl ik het aan Sherry vertel schiet me mijn verzwikte enkel te binnen. Ik rol mijn broekspijp op en toon haar mijn recente verwonding. We grijnzen naar elkaar.

lemurie, atlantis, SYNERGY, ANTIEKE KRISTALLEN SCHEDEL, de som is meer dan de delen

‘In het leven gaat het alleen maar om liefde. Jij weet dat. Ik zie het aan je ogen. Je kunt van alles houden en zelfs het kleinste en meest kwetsbare respecteren. In de wereld echter gaat het er heel anders aan toe. Dat is moeilijk voor je. Sommige mensen zeggen dat ze van hun schoenen houden en denken dat dat liefde is!’

lemurie, atlantis, SYNERGY, ANTIEKE KRISTALLEN SCHEDEL, de som is meer dan de delen

Het is een warm bad. Er gaat zoveel troost vanuit! Helemaal verkwikt zeg ik dat ik erover denk om zaterdag ook op de cursus te komen. De zondag had ik al besproken. Het voelt echter zo goed! Ik wil nog een extra dag in deze prachtige energie vertoeven.

lemurie, atlantis, SYNERGY, ANTIEKE KRISTALLEN SCHEDEL, de som is meer dan de delen

‘Ik voel me vereerd,’ zegt Sherry, ‘Toen je binnen kwam herkende ik je uit een ander leven. We zijn oude vrienden!’ Ik krijg een heerlijke hug van deze kleine stevige roodharige heks. ‘In een volgend leven wil ik lang, knap en elegant zijn, zoals jij!’ roept ze uit, als ze me loslaat. ‘En ik wil knalrood haar hebben!’ grap ik terug.

SYNERGY, ANTIEKE KRISTALLEN SCHEDEL, de som is meer dan de delen

De volgende dag voel ik rust en kalmte in mijn lijf. Dat is zeer welkom, want de laatste maanden hebben bol gestaan van de stress. Allerlei zaken hebben me bij voortduring uit balans gegooid. De laatste maand voelde ik me net een flipperkast.

lemurie, atlantis, SYNERGY, ANTIEKE KRISTALLEN SCHEDEL, de som is meer dan de delen

Het is heerlijk om weer eens mijn zuivere en kalme kern te ervaren. ‘Ik heb je gemist, zuiver zelf,’ fluister ik als ik met mijn hondje door de natuur dwaal. ‘Je bent zo lief en puur. Ik hou zo veel van je. Ik zal je koesteren en beschermen. Wees maar niet bang. Kom maar tevoorschijn. Laat jezelf maar zien…..’

Sherry Whitfield en Synergy

Een dag met een gouden randje: Heks verjaart op straat, op Facebook, in de armen van Steenvrouw, ondergaat een aubade gebracht door haar koor en krijgt tot besluit Tomatito cadeau. Nou , ja, z’n CD dan.

Leiden, herfst, mooie lucht, gloeiende kleuren , boot op de Rijn,

De dag heeft een gouden gloed

Vandaag vier ik mijn verjaardag op straat. In de wandelgangen. Gezellig poetsend met mijn hulp. Koffie drinkend met Steenvrouw. Maar ook de gehele dag op Facebook en Whats’App. Tot slot met mijn koor. En tot besluit met Frogs…..

De hele dag heeft een feestelijk tintje. Het lijkt of alles een beetje licht geeft. Bloemen stralen me tegemoet. Bomen gloeien in het late licht. Mijn huis lijkt extra schoon en fris. Mijn glimlach is lichter dan licht.

Leiden, herfst, mooie lucht, gloeiende kleuren ,hondje rolt in het gras

Ysbrandt ligt lekker in het gras te rollen

Als ik lig uit te kreukelen van de nacht, krijg ik een sms van Steenvrouw. ‘Verjaardagskoffie? Om 10.45 bij jou?’ Oh, dat is al bijna. Snel schiet ik wat kleren aan. Even later gaat de bel.

De eerste verjaardagshug is binnen. Mmmmm. Heerlijk. We drinken koffie en kletsen eens goed bij. We zitten nooit om gespreksstof verlegen. Ik kijk naar haar heerlijke pittige koppie. Knalrood haar lijkt licht te geven. Ze schenkt me een hele lieve glimlach. M’n eerste verjaardagscadeau!

Leiden, herfst, mooie lucht, gloeiende kleuren ligstoelen in park

Lekker zo’n open haardje in het park…

Ik laat Varkentje uit en een zachte wereld. Een nieuw jaar streelt mijn wangen. Ik raap alweer een drolletje op. Van mijn kleine lekkere hondje.

Met mijn hulp poets ik het huis. Zij hanteert het zware geschut, de stofzuiger, de dweil. Ik ruim een rommelig plankje op, zet van alles weer op z’n plek. Komend weekend krijg ik wat verjaardagsvisite, dan moet het hier schoon zijn. Op mijn feestjes zit het grootste deel van de gasten altijd rond de keukentafel.

Leiden, herfst, mooie lucht, gloeiende kleuren ligstoelen in park, huizen langs de Rijn

Bomen gloeien aan de waterkant

In de loop van de middag ga ik een paar boodschappen halen. Als ik bij de kassa van een grote supermarkt sta begint een dakloze mooi voor me te zingen. Hij improviseert een heel nieuw verjaardagslied, speciaal voor mij! De schat lacht z’n gouden tand bloot. ‘De beste wensen meissie! Ik zie je later.’ Bij de bloemenman krijg ik een geweldige deal. ‘Gefeliciteerd Heks! Maak er maar een mooie dag van.’  Met een tas vol orchideeën ga ik weer naar huis.

Met Ysbrandt wandel ik de hele buurt door. Een plastic zak met posters van mijn koor in de hand. Ook zit er een lijstje met adressen van winkels, hotels en horecagelegenheden in. En punaises en plakband. Het Volkshuis doe ik als laatste. Overal maak ik een praatje en hang een mooie poster op. Ik weet er een paar adresjes aan toe te voegen, uiteindelijk ken ik de hele buurt qua winkelier.

Ik haal een paar heerlijke tartaartjes en kook mezelf een oud Hollands godenmaal. Vanavond ga ik gewoon naar mijn koor. Met een tas vol koekjes weliswaar, want Heks trakteert. In de pauze krijg ik felicitaties. Er is zelfs een kaart naar me gestuurd, hoor ik. Wat leuk! Die zal ik morgen vast in de brievenbus vinden. ‘Je hebt niks gezegd, Heks, nu hebben we niet voor je gezongen!’

Leiden, herfst, mooie lucht, gloeiende kleuren ligstoelen in park,kerk in zonlicht, oranje lichtLeiden, herfst, mooie lucht, gloeiende kleuren ligstoelen in park,kerk in zonlicht, oranje licht

Ik weet het, maar ik vind het best zo. Je gelooft me vast niet als ik zeg, dat ik niet graag in het middelpunt sta. Ergens schuilt een verlegen dame in deze schreeuwlelijk van een toverheks. Ik zet liever een ander in het zonnetje. Ach, bescheidenheid. Wat is het toch een fantastische eigenschap. Vandaag kom ik er echter niet mee weg! Na de pauze zingt het VOLTALLIGE koor me uit volle borst toe. Met een grijns van oor naar oor, zit ik er naar te luisteren. Wat is dit leuk! Geweldig!

Zo ben ik dan echt een Jarig Jopje, ondanks het feit, dat ik er niets aan doe vandaag. Als ik weer thuis ben komt Frogs nog eventjes buurten. We gaan een toast uitbrengen op mijn verse levensjaar. ‘Ik heb al een cadeautje voor je, maar ik heb het nog niet ingepakt.’ Mijn boezemvriend tovert een CD tevoorschijn. Van mijn favoriete Flamenco gitarist, Tomatito! Ofwel ‘Klein Tomaatje’. Geweldig!

Leiden, herfst, mooie lucht, gloeiende kleuren ligstoelen in park,kerk in zonlicht, oranje licht

Kerk gloeit op in duister park

Een paar weken geleden neemt Frogs me mee naar een concert van dit icoon van de Flamenco muziek in Paradiso. Heks zit brak en gammel in de zaal. Bronchitis en holte ontsteking houden me in hun greep. We moeten een uur wachten in een lawaaierige ruimte. Het wordt steeds warmer. M’n kop bonkt en bonkt. Het duurt en duurt. Totdat de maestro het podium beklimt. Vanaf het eerste akkoord is het muisstil in de zaal. Eventjes dan. Al snel roepen mensen dingen zoals:’  Olé! Tomatito!  Olé,  Olé!’

Leiden, herfst, mooie lucht, gloeiende kleuren ligstoelen in park,hijskraan boven de stad

Hijskraan gloeit op

Heks is volledig in de ban van deze man. Wat kan hij fantastisch spelen. Fenomenaal. En wat is hij knap. Echt, deze man is een geweldig lekker ding. En ook zo aardig. Ik zit te zwijmelen. Samen met een paar honderd andere vrouwen, daar ben ik van overtuigd. Maar helaas dames: Deze man is een degelijke huisvader. Hij zit met zijn dochter en zoon op het podium. De jongen speelt ook zeer verdienstelijk gitaar. De dochter kan prachtig zingen!

‘Lieve Frogs, dit is het mooiste concert, dat ik ooit heb bezocht,’ zeg ik na afloop. Ik heb echt nog nooit zoiets geweldigs bijgewoond.’ Nou ja, misschien is dat overdreven, ik herinner me een paar andere gelegenheden, die me in extase hebben gebracht. Maar het neemt niet weg, dat ik helemaal weg ben van deze top muzikant. En nu klinkt zijn muziek door mijn woonkamer!

Zo zit ik dan met Frogs te luisteren naar deze heerlijke muziek. We klinken op van alles en nog wat, maar vooral op mijn aanstaande levensjaar. Dan slaat de klop 12 uur. ‘He, jammer, het is voorbij, deze dag met een gouden randje,’ verzucht ik. Stiekem besluit ik om gewoon de hele week een beetje jarig te blijven. Het is veel te leuk!!!!

Lees hier de recensie van Rik van Boeckel van het optreden van Tomatito.

Tomatito, flameco concert, Paradiso, 2014

Tomatito in Paradiso. Foto: Rik van Boeckel.