Tagarchief: mijn koor

Bach is niet dood! Hij leeft. In dit lichaam! Ex Animo! Ik zing me een hoedje! Of twee! Dat is beter dan schrikken. Of je verslikken: Koorrepetitie met franje.

Posted on by

Vanavond staan we weer lekker in te zingen met mijn koor. Ik ben op het nippertje naar binnen geschoven. Als we klaar zijn komt één van mijn maatjes naar me toe. ‘Ik heb ze meegebracht, Heks, hier voor jou!’ Ze overhandigt me een plastic zak. Er zitten twee prachtige hoedjes in!

‘Ik heb mijn kast opgeruimd en vond twee oude hoeden, iets voor jou? Ik heb ze nog gedragen op de bruiloft van mijn vriendin, 40 jaar geleden!’ vroeg ze me vorige week. ‘Natuurlijk, kom maar op met die eierdopjes!’ Heks hoeft er niet over na te denken. En nu is het dan zo ver: Nieuwsgierig gluur ik in de zak.

Oh, wat mooi! Een roze flaphoed en een prachtig rieten hoofddeksel! Heks is verguld. Snel zet ik er eentje op mijn kop. Ik kan bijna niet kiezen, ik wil ze allebei op!

 

Maar dat kan niet. We gaan direct beginnen met het openingskoor uit de Matthäus Passion. Vol overgave blèr ik mee. De hoedjes zitten in mijn kop in plaats van er op. Ze gooien vrolijke fratsen door mijn gedachtengoed. Mijn innerlijke wereldburger vat moed. En buiten dat: Ze staan me goed! Denk ik. Ik moet nog tot de pauze wachten voordat ik dat kan verifiëren…..

Mijn andere zangmaatje is jarig. We zingen haar toe uit volle borst. Verlegen zit ze te glimmen. Niets zo leuk als toegezongen worden door Ex Animo ter ere van je verjaardag!

In de pauze eten we kersenbonbons. Ik zoen mijn zangmaatje op beide wangen en geef haar een lekker verwencadeautje. De andere dames aan tafel besnuffelen het geschenk van voor naar achter. ‘Het is fair trade!’ roept de ene. ‘Wat is het eigenlijk?’ vraagt een ander. ‘Ik heb wel eens zoiets gezien,’ zegt een derde. Het is geurig magisch toverschuim. Voor onder de douche.

Ook mijn nieuw verworven hoedjes worden grondig geïnspecteerd en uitbundig bewonderd. ‘Ik heb ook nog een paar prachtige exemplaren in de kast liggen. Van vijftig jaar geleden,’ zegt een sopraan. Even bekruipt me een gevoel van euforie: Gaat ze vragen of ik die soms ook zou willen hebben? Misschien heb ik wel een enorme antieke hoedenbron aangeboord hier bij mijn koor!

Maar nee, ze vertelt met glinsterende ogen over haar schatten en wanneer ze ze heeft gedragen. Want hoedjes draag je niet zomaar. Behalve als je Heks heet. Vroeger was het wel veel gangbaarder voor dames om een hoed op hun kop te zetten. ‘Met een paar glacés en een bijpassende tas!’

We knikken en lachen. Ja, die goeie ouwe tijd. ‘Ik heb nog een paar prachtige hoeden van mijn moeder. Zij droeg ze ook, net als ik. Ze stonden haar prachtig!’

Vanavond zingen we een groot deel van de Matthäus. We beginnen vooraan en komen een behoorlijk end. Ik ben niet goed bij stem, dus ik knerp de hoge d er met moeite uit. Mijn maatjes schieten in de lach. Maar de rest gaat prima. Na een tijdje is mijn stem opgewarmd. Mijn hoofd staat goed door al dat gehoed. En mijn hart zingt sowieso vanavond.

Terwijl we bezig zijn kijk ik rond. Al die mensen, zo verschillend. Met sommigen zou ik normaal gesproken nooit zo lang in één ruimte verkeren. Ik zie al die monden open gaan. Geluid geven. Zingen. Ik zie gezichten bewegen rond woorden en klanken. Emoties trekken als wolkenflarden over iemands gelaat. Hier en daar. Een ander tuurt verwoed in zijn partituur. Ik zie een gezamenlijk doel. Inzet. Betrokkenheid.

Als Koos, onze supertenor, ‘Ich will bei meinen jesu wachen’ zingt en wij antwoorden met ‘So schlafen unsre Sünden ein’ bekruipt mij zo’n overweldigend gevoel van ontroering. Wat kan die man prachtig zingen. Hij is gewoon koorlid, maar gezegend met een fabeltastische stem.

Onze kleine dirigent zwaait zijn baton met flair. We zijn één zingend lichaam, mijn koor: Ex Animo. Bach is niet dood! Hij leeft. In dit lichaam!

Bach hield het bij een puike pruik……

 

Koor als metafoor. Mijn koor is geweldig hoor! Horen met je oren wat je met hart en ziel zingt samen: Daar doe je het voor!

Posted on by

Vanavond trek ik een cowboypak aan. Althans, daar lijkt het op. Jasje, laarzen, hoed. Heks het staat je goed! Snel gooi ik wat eten in de pan. Ik heb koorrepetitie. We studeren de Matthäus Passion van Bach in, dus ik moet zorgen dat ik in topconditie ben!

Ik heb sowieso een goeie dag. Dat wil zeggen in mijn geval, dat ik aan iets meer toe kom dan aankleden en de hond uitlaten. Ik doe boodschappen, ruim op. Ik kook eten….. Helemaal niet gek.

‘Heks, wat zie je er weer uit! Geweldig! Je lijkt wel een….’ mijn zangmaatjes zoekt naar het woord. Ik schiet denkbeeldig in de lucht en slinger een lasso om haar heen. Dan glijd ik op de stoel naast haar. Om direct weer op te staan. we gaan inzingen.

Op de een of andere manier krijgt Wim de Ru ons daarmee altijd aan het lachen. Vooral bij een oefening om onze migddenrifspieren op te rekken. Onze kleine dirigent  staat dan op zijn podium, grijpt met zijn linkerhand zijn rechterribbenkast beet.

Hij zwaait zijn rechterhand voor zijn gezicht naar links, buigt tegelijkertijd voorover. Om dan met een enorme zwaai omhoog te komen. ‘Hop’ roept hij. Iedereen schiet in de lach. Dan doen we hem na. Nu veert onze rechterarm boven ons hoofd. De linkerhand rust nog steeds op de ribben. Je voelt de rek ter plekke.

We komen omhoog. ‘Houdt je hand nog even op die plek. Voel hoe warm het wordt daar.’

Als ook de andere kant aan de beurt is geweest doet ons middenrif helemaal mee. Nu gaan we glijtonen produceren. Een kakofonie aan geluiden vult de ruimte. We giebelen. Het klinkt zo grappig. Heks zingt stiekem boventonen. M’n maatje voor me staat verbaasd te luisteren. Met oren in haar achterhoofd.

In de pauze kwetteren we er lustig op los. Ik zit altijd met een clubje oudere dames te geiten. Ik vind ze geweldig, ze zitten al een eeuwigheid op dit koor. Ja, ik weet dat er vreselijke mensen zijn in de wereld en ik schrijf er vaak over tegenwoordig, maar er zijn ook zulke schatten te ontdekken. Op mijn koor bijvoorbeeld.

Eén zo’n juweeltje zing dit jaar al voor de 55e keer in de Matthäus mee. Zo lang zit ze al op dit koor! Een ander komt maar tot 44 keer, nou ja, maar…. Heks zingt al weer voor de tweede keer mee. En dat is goed te merken. Het stuk zit er aardig in.

‘Ach,’ zegt de vrouw van de 44 keer, ‘Ik vind het wel prettig om de partituur vast te houden, maar ik kijk er eigenlijk niet meer in……

Heks kijkt wel. Dit jaar zingen de alten van koor twee stukken mee, die vorig jaar door een derde koor werden gezongen. Dus er zijn toch wat passages, die ik vanavond voor het eerst zie….

Aan het eind oefenen we het spreekkoor ‘Was gehet uns das an? Da siehe du zu!‘ Een supermoeilijk onderdeel vol listige lastige syncopen. Vorig jaar rammelde dat nog een beetje bij mij. Vanavond echter krijg ik de swing helemaal te pakken. Fanatiek knal ik mijn partij eruit samen met mijn medealten.

Als we tenslotte met het gehele koor dit gedeelte doorzingen krijg ik kippenvel. Door alle syncopen krijgt de muziek zo’n heftige emotie. Het schuurt en schurkt. Prachtig!

Ik wil leven met de mensheid zoals ik met dit koor ben, bedenk ik me op de terugweg naar huis. Al die individuen. Met sommigen ben je bevriend, anderen staan verder van je af. Heel soms raak je slaags met een paar sopranen……

Is me gebeurd, vorig jaar tijdens de Matthäus. Vanwege mijn muziekstandaard. Daar stoorden zij zich aan. Even later waren we weer aan het zingen! Want samen vormen we een koor. We zingen als uit één keel, met al die partijen en stemmen.

Vanavond zongen we ook nog voor de dirigent. Hij is morgen jarig.

 

Heks koopt een nieuw fototoestel, eindelijk! Vanaf nu is het afgelopen met wazige derderangs foto’s op dit blog. Hoewel, ik moet nog wel een beetje oefenen. Ontmoeting met oude vriend: Vandaag is hij een sexy vriendin. In een tijgerprintje……

Posted on by

Sony Alpha 6000 Sony Alpha 6000

‘Wat maak je toch soms een waardeloze wazige foto’s, Heks. Waarom zet je die dingen in toch op je blog?’ Ik zit aan de koffie met mijn vriendin de beeldhouwster. Steenvrouw windt er bepaald  geen doekjes om, als haar iets opvalt. Zoals een paar uiterst beroerde afbeeldingen ter illustratie van één van mijn verhalen. ‘Oh, omdat het beter is dan geen foto’s. Ik heb nu eenmaal niet zo’n geweldig toestel. Maar daar komt binnenkort verandering in!’

Zaterdagmiddag is het dan eindelijk zover: Heks gaat een nieuw fototoestel kopen. Ik heb het mezelf bijna 4 jaar geleden beloofd: Zodra het whiplashgeld binnen zou zijn. Het heeft dus wel eventjes geduurd……

Tot half vijf ben ik aan het repeteren met mijn koor, maar daarna rep ik me naar de fotowinkel. Een medewerkster heeft één en ander klaargelegd. Ik ben me al een tijdje aan het oriënteren op wat ik precies wil. Een bevriende fotograaf heeft me advies gegeven. Zodoende ben ik bij een Sony systeemcamera uitgekomen. De Sony ALPHA 6000. Een robuust stukje geavanceerde techniek!

Sony Alpha 6000 Sony Alpha 6000

De dame van de winkel weet waar ze het over heeft. Ik heb een bijzonder goede klik met haar. Een collega, die eerder die dag opeens een verkoopverhaal op me losliet, joeg me nog bijna de winkel uit. Ik hou er niet van, als iemand me in een bepaalde richting duwt. Het moet voor mij goed zijn. Aan mijn wensen voldoen. En niet aan die van de verkoper…..

Sony Alpha 6000 Sony Alpha 6000

Met deze charmante flirtende stoere deerne heb ik dat probleem niet. Afgelopen week heeft ze me grondig uitgehoord over wat ik voor ogen heb en een aantal camera’s aanbevolen, die daarbij passen. Geen dwang of druk. Heks heeft alle tijd om de zaken op een rijtje te zetten.

Binnen mijn wensen heeft de verkoopster een mooie scherpe aanbieding in elkaar geflanst. De camera zelf natuurlijk met bijbehorende lens. Voorzetfilters, extra accu, snelle geheugenkaart, tas, telelens, flitser…… We komen tot een prijs, waar we ons beiden in kunnen vinden. Dan vraag ik of ik er nog zo’n bluetooth versterker bij krijg, zoals op het bord naast de kassa wordt beloofd. Ze kijkt me verbaasd aan. Ze blijkt de cheffin te zijn en weet van niets!

images-71 images-72

Maar inderdaad, er staat een wervende tekst op een stuk karton naast prachtige kleine kleurige versterkers. Als je aan de juiste voorwaarden voldoet, krijg je dit presentje. Ik voldoe aan de voorwaarden! Ik mag een mooi kleurtje uitzoeken! ‘Wie heeft dat bord daar neergezet?’ vraagt de vrouw aan haar collega. Ze trekt een gezicht en schudt haar hoofd. ‘Krijg je al zoveel korting en dan ook nog dit peperdure apparaat.’ Heks grijnst van oor tot oor. Heb ik toch mooi een mazzeltje! ‘Leuk voor in de tent, als ik ga kamperen….’

images-74 images-73

Als ik later met het hondje loop. ligt de accu op te laden. Ik moet nog uren geduld hebben, voordat ik met mijn nieuwe aanwinst kan spelen. Jammer. Een prachtige dame wandelt me tegemoet. Daar had ik dan mooi een foto van kunnen maken!

Als ze me passeert zie ik, dat het een ex van me is, een fling van lang geleden. Dit medemens oogde toen nog uitsluitend mannelijk: Een keurige beeldschone jongeman. Tegenwoordig zwabbert zijn uiterlijk tussen de beide polen heen en weer, maar ook als vrouw mag hij er wezen! ‘Je bent je wel gewaagder gaan kleden,’ zegt Heks, doelend op een frivool tijgerprintje onder het modieuze colbertje.

transgender, man verkleed als vrouw, travestiet, opgemaakte man, beroemde mannen als vrouw transgender, man verkleed als vrouw, travestiet, opgemaakte man, beroemde mannen als vrouw

We praten eens goed bij. Ik ben natuurlijk heel benieuwd hoe het met hem gaat. Ik zie hem al jaren door de stad flaneren in steeds vrouwelijker outfits. Zo af en toe spreken we elkaar, het is alweer jaren geleden…

‘Ach, ik ben er nog niet uit wat ik ben. Ik voel me vaak echt een man. Als ik boos wordt is dat op een mannelijke manier. Ik val echt op vrouwen.’ Dat laatste kan ik bevestigen…. ‘ Toch is dit ook wezenlijk voor me. Het maakt het lastig om een relatie aan te gaan. Zodoende ben ik eigenlijk altijd alleen….’

transgender, man verkleed als vrouw, travestiet, opgemaakte man, beroemde mannen als vrouw transgender, man verkleed als vrouw, travestiet, opgemaakte man, beroemde mannen als vrouw transgender, man verkleed als vrouw, travestiet, opgemaakte man, beroemde mannen als vrouw

Wat jammer! Het is zo’n leuke vent! Ik vertel hem over mijn pas onlangs gevonden liefdesgeluk. ‘Wij waren ook beiden lange tijd alleen. Er is vast een vrouw, die jouw verkleedpartijen gewoon heel leuk vindt. Je bent overigens echt niet de enige heteroman, met deze voorkeur. Ik ben het vaker tegengekomen!’

Het is een bijzonder mens, ongelofelijk eerlijk en zuiver in zijn worsteling. En een verrijking van ons straatbeeld!

transgender, man verkleed als vrouw, travestiet, opgemaakte man, beroemde mannen als vrouw, HARTJESDAG

HARTJESDAG IN AMSTERDAM, TRADITIONEEL ZIJN ALLE MANNEN ALS VROUWEN VERKLEED EN VROUWEN ALS MANNEN

‘Behalve je schoenen,’ besluit Heks het gesprek bij het afscheid, ‘Bah, Birkenstocks. Ik kwalificeer dat soort schoeisel altijd als voorbehoedsmiddel.’ Mijn vriend begint te lachen. ‘Ze lopen anders heerlijk, hoor.’ ‘Jij kunt er inderdaad nog vrij elegant op lopen, maar een pump doet toch meer…..!’

transgender, man verkleed als vrouw, travestiet, opgemaakte man, beroemde mannen als vrouw

Helemaal opgefleurd kom ik thuis. Daar zit Cowboy op de bank. Hij is veel eerder gekomen dan verwacht. ‘Wat zie je er vrolijk uit!’ begroet hij me. ‘Ik heb geflirt met twee mensen: twee vrouwen en een man.’ Cowboy kijkt me bevreemd aan. ‘En ik heb mijn nieuwe fototoestel in huis!’

Pas laat die avond is het toestel opgeladen. Cowboy ligt al te pitten, als ik nog zit te spelen met de oneindige mogelijkheden van deze kleine maar fijne camera.

transgender, man verkleed als vrouw, travestiet, opgemaakte man, beroemde mannen als vrouw transgender, man verkleed als vrouw, travestiet, opgemaakte man, beroemde mannen als vrouw transgender, man verkleed als vrouw, travestiet, opgemaakte man, beroemde mannen als vrouw transgender, man verkleed als vrouw, travestiet, opgemaakte man, beroemde mannen als vrouw transgender, man verkleed als vrouw, travestiet, opgemaakte man, beroemde mannen als vrouw

transgender, man verkleed als vrouw, travestiet, opgemaakte man, beroemde mannen als vrouw transgender, man verkleed als vrouw, travestiet, opgemaakte man, beroemde mannen als vrouw transgender, man verkleed als vrouw, travestiet, opgemaakte man, beroemde mannen als vrouw transgender, man verkleed als vrouw, travestiet, opgemaakte man, beroemde mannen als vrouw

Een dag met een gouden randje: Heks verjaart op straat, op Facebook, in de armen van Steenvrouw, ondergaat een aubade gebracht door haar koor en krijgt tot besluit Tomatito cadeau. Nou , ja, z’n CD dan.

Posted on by
Leiden, herfst, mooie lucht, gloeiende kleuren , boot op de Rijn,

De dag heeft een gouden gloed

Vandaag vier ik mijn verjaardag op straat. In de wandelgangen. Gezellig poetsend met mijn hulp. Koffie drinkend met Steenvrouw. Maar ook de gehele dag op Facebook en Whats’App. Tot slot met mijn koor. En tot besluit met Frogs…..

De hele dag heeft een feestelijk tintje. Het lijkt of alles een beetje licht geeft. Bloemen stralen me tegemoet. Bomen gloeien in het late licht. Mijn huis lijkt extra schoon en fris. Mijn glimlach is lichter dan licht.

Leiden, herfst, mooie lucht, gloeiende kleuren ,hondje rolt in het gras

Ysbrandt ligt lekker in het gras te rollen

Als ik lig uit te kreukelen van de nacht, krijg ik een sms van Steenvrouw. ‘Verjaardagskoffie? Om 10.45 bij jou?’ Oh, dat is al bijna. Snel schiet ik wat kleren aan. Even later gaat de bel.

De eerste verjaardagshug is binnen. Mmmmm. Heerlijk. We drinken koffie en kletsen eens goed bij. We zitten nooit om gespreksstof verlegen. Ik kijk naar haar heerlijke pittige koppie. Knalrood haar lijkt licht te geven. Ze schenkt me een hele lieve glimlach. M’n eerste verjaardagscadeau!

Leiden, herfst, mooie lucht, gloeiende kleuren ligstoelen in park

Lekker zo’n open haardje in het park…

Ik laat Varkentje uit en een zachte wereld. Een nieuw jaar streelt mijn wangen. Ik raap alweer een drolletje op. Van mijn kleine lekkere hondje.

Met mijn hulp poets ik het huis. Zij hanteert het zware geschut, de stofzuiger, de dweil. Ik ruim een rommelig plankje op, zet van alles weer op z’n plek. Komend weekend krijg ik wat verjaardagsvisite, dan moet het hier schoon zijn. Op mijn feestjes zit het grootste deel van de gasten altijd rond de keukentafel.

Leiden, herfst, mooie lucht, gloeiende kleuren ligstoelen in park, huizen langs de Rijn

Bomen gloeien aan de waterkant

In de loop van de middag ga ik een paar boodschappen halen. Als ik bij de kassa van een grote supermarkt sta begint een dakloze mooi voor me te zingen. Hij improviseert een heel nieuw verjaardagslied, speciaal voor mij! De schat lacht z’n gouden tand bloot. ‘De beste wensen meissie! Ik zie je later.’ Bij de bloemenman krijg ik een geweldige deal. ‘Gefeliciteerd Heks! Maak er maar een mooie dag van.’  Met een tas vol orchideeën ga ik weer naar huis.

Met Ysbrandt wandel ik de hele buurt door. Een plastic zak met posters van mijn koor in de hand. Ook zit er een lijstje met adressen van winkels, hotels en horecagelegenheden in. En punaises en plakband. Het Volkshuis doe ik als laatste. Overal maak ik een praatje en hang een mooie poster op. Ik weet er een paar adresjes aan toe te voegen, uiteindelijk ken ik de hele buurt qua winkelier.

Ik haal een paar heerlijke tartaartjes en kook mezelf een oud Hollands godenmaal. Vanavond ga ik gewoon naar mijn koor. Met een tas vol koekjes weliswaar, want Heks trakteert. In de pauze krijg ik felicitaties. Er is zelfs een kaart naar me gestuurd, hoor ik. Wat leuk! Die zal ik morgen vast in de brievenbus vinden. ‘Je hebt niks gezegd, Heks, nu hebben we niet voor je gezongen!’

Leiden, herfst, mooie lucht, gloeiende kleuren ligstoelen in park,kerk in zonlicht, oranje lichtLeiden, herfst, mooie lucht, gloeiende kleuren ligstoelen in park,kerk in zonlicht, oranje licht

Ik weet het, maar ik vind het best zo. Je gelooft me vast niet als ik zeg, dat ik niet graag in het middelpunt sta. Ergens schuilt een verlegen dame in deze schreeuwlelijk van een toverheks. Ik zet liever een ander in het zonnetje. Ach, bescheidenheid. Wat is het toch een fantastische eigenschap. Vandaag kom ik er echter niet mee weg! Na de pauze zingt het VOLTALLIGE koor me uit volle borst toe. Met een grijns van oor naar oor, zit ik er naar te luisteren. Wat is dit leuk! Geweldig!

Zo ben ik dan echt een Jarig Jopje, ondanks het feit, dat ik er niets aan doe vandaag. Als ik weer thuis ben komt Frogs nog eventjes buurten. We gaan een toast uitbrengen op mijn verse levensjaar. ‘Ik heb al een cadeautje voor je, maar ik heb het nog niet ingepakt.’ Mijn boezemvriend tovert een CD tevoorschijn. Van mijn favoriete Flamenco gitarist, Tomatito! Ofwel ‘Klein Tomaatje’. Geweldig!

Leiden, herfst, mooie lucht, gloeiende kleuren ligstoelen in park,kerk in zonlicht, oranje licht

Kerk gloeit op in duister park

Een paar weken geleden neemt Frogs me mee naar een concert van dit icoon van de Flamenco muziek in Paradiso. Heks zit brak en gammel in de zaal. Bronchitis en holte ontsteking houden me in hun greep. We moeten een uur wachten in een lawaaierige ruimte. Het wordt steeds warmer. M’n kop bonkt en bonkt. Het duurt en duurt. Totdat de maestro het podium beklimt. Vanaf het eerste akkoord is het muisstil in de zaal. Eventjes dan. Al snel roepen mensen dingen zoals:’  Olé! Tomatito!  Olé,  Olé!’

Leiden, herfst, mooie lucht, gloeiende kleuren ligstoelen in park,hijskraan boven de stad

Hijskraan gloeit op

Heks is volledig in de ban van deze man. Wat kan hij fantastisch spelen. Fenomenaal. En wat is hij knap. Echt, deze man is een geweldig lekker ding. En ook zo aardig. Ik zit te zwijmelen. Samen met een paar honderd andere vrouwen, daar ben ik van overtuigd. Maar helaas dames: Deze man is een degelijke huisvader. Hij zit met zijn dochter en zoon op het podium. De jongen speelt ook zeer verdienstelijk gitaar. De dochter kan prachtig zingen!

‘Lieve Frogs, dit is het mooiste concert, dat ik ooit heb bezocht,’ zeg ik na afloop. Ik heb echt nog nooit zoiets geweldigs bijgewoond.’ Nou ja, misschien is dat overdreven, ik herinner me een paar andere gelegenheden, die me in extase hebben gebracht. Maar het neemt niet weg, dat ik helemaal weg ben van deze top muzikant. En nu klinkt zijn muziek door mijn woonkamer!

Zo zit ik dan met Frogs te luisteren naar deze heerlijke muziek. We klinken op van alles en nog wat, maar vooral op mijn aanstaande levensjaar. Dan slaat de klop 12 uur. ‘He, jammer, het is voorbij, deze dag met een gouden randje,’ verzucht ik. Stiekem besluit ik om gewoon de hele week een beetje jarig te blijven. Het is veel te leuk!!!!

Lees hier de recensie van Rik van Boeckel van het optreden van Tomatito.

Tomatito, flameco concert, Paradiso, 2014

Tomatito in Paradiso. Foto: Rik van Boeckel.