Spontaan dood gaan is niet voor iedereen weggelegd. Heks bezoekt het huis van Schilder, mijn goede vriend, die er zo plotseling tussenuit kneep afgelopen voorjaar. We missen hem verschrikkelijk, maar hij maakt het best goed. Is wat ik vermoed. Een lang liefdevol leven en dan lachend sterven. Dat is wat ik wil. Wie niet?

TOVERHEKS.COM

TOVERHEKS.COM Spookheks

Zaterdagmiddag loop ik met een paar potten kweeperenjam bij Schilder binnen. Zijn familie heeft een afscheidstentoonstelling georganiseerd in zijn intussen vrijwel lege huis en het is alweer het laatste weekend. Vorige week ben ik ook eventjes gaan buurten, maar het was best druk en ik wilde fietsen met Vik vanwege het prachtige weer. Gelukkig is de expositie wegens succes verlengd.

‘Ik kom volgende week nog eventjes een wijntje drinken,’ beloof ik de broer van Schilder, mijn oude vriend Galeriehouder. Wat je belooft moet je doen, ook al lig je total loss in je bed. Zodoende hijs ik me in de kleren en ga op pad voor een rondje met mijn trouwe hondje. Onderweg doen we de expositie aan.

Voel jij hem hier, Heks?’  Broer kijkt me nieuwsgierig aan, ‘Jij bent daar toch supergevoelig voor?’ Ja, ik voel hem zeker. Hij heeft het prima naar zijn zin. ‘Gisteren toen ik de badkamer in liep hier rook ik hem gewoon. Alsof hij naast me stond!’ vervolgt broerlief.

Zo grappig vind ik dat. De meeste mensen vinden Heks maar een rare Tinus met die gezellige onderonsjes met haar geliefde doden. Onverwacht krijg ik zo nu en dan toch weer begrip voor mijn ijle kwaliteiten: Zodra er iemand overlijdt, die heel dichtbij staat, voelen de achterblijvers zelf ook opeens van alles. En dat vertellen ze dan weer aan mij!

Vorig jaar werd ik met enige regelmaat gebeld door het nummer van een vriend. Alleen beweerde hij bij hoog en bij laag niet degene te zijn geweest, die het nummer had gedraaid. Ook hoorde ik helemaal niks als ik de hoorn op nam. Dus belde ik maar terug naar het nummer. Kreeg de vriend, die niet het nummer had gedraaid, maar me wel had gebeld. En die behoorlijk om een praatje verlegen zat!

TOVERHEKS.COM

©TOVERHEKS.COM Ik dans en dans, gekke Heks. Mijn hemelse spitzen zitten honderd keer beter dan die hopeloze martelwerktuigen die ik gewend ben……

Zijn geliefde was net overleden. Hij ging door een persoonlijke hel. Dus belde zijn engeltje Heks op. Via zijn nummer. Vraag me niet hoe het kan, maar het is een paar keer gebeurd.

Ooit -lang, lang geleden, toen ik nog in de IT werkte- kreeg ik een baan als systeembouwer bij een bedrijf, waar net 1 van de 2 bazen was verongelukt. Hij was met grote vaart tegen een boom geknald. Zeer waarschijnlijk onder de invloed van alcohol.  Het bedrijf kreeg postuum een boete vanwege die boom herinner ik me.

Het slachtoffer -van zichzelf- was een piepjonge, beeldschone, reteslimme man. Iedereen was nog in shock, toen ik mijn proeftijd begon. Vooral de secretaresse. Zij had onlangs een liefdesrelatie met de jongeman gekregen. Ze waren net terug van een romantische vakantie in Griekenland.

Iedere vrijdagmiddag werd er lustig geborreld in de vergaderzaal. Het was een leuk bedrijf met een losse sfeer. De nog in leven zijnde baas hield ook van een slok. En van zijn secretaresse. In de korte tijd dat ik werkzaam was bij het bedrijf verliet hij zijn vrouw en trok in bij zijn zakelijke rechterhand. Die in de loop van haar loopbaan heel wat minder zakelijk geworden was jegens hem. Met die rechterhand…..

Zodra we allemaal zaten met een drankje en een hapje begonnen de lichten te knipperen. Alsof de dierbare dode verontwaardigd was over onze volle glazen en zijn gebrek daaraan. Alsof hij toch eventjes in het middelpunt wilde staan. Alsof…..

Kortom: Het spookte behoorlijk daar in de Baarnse bossen. Want daar stond dat bedrijf. Daar reisde ik elke dag heen met de trein. Een mijl op zeven. Daar zat ik me urenlang de tyfus te vervelen in een zuurstofloos noodgebouw. Mijn rug gegrild door een gevelkachel. Mijn buik koud als een steen.

Ik kreeg zelf ook een collega achter me aan. Een knappe vent, maar Heks vond hem eng. Ik wist destijds niet waarom, maar ik denk achteraf dat het gewoon een narcist was.

De combinatie van dolende ziel, getraumatiseerde baas, narcistische collega en dodelijke verveling eisten al snel zijn tol. Binnen mijn proeftijd zegde ik mijn baan op. Ik had intussen iets gevonden dichterbij huis. Het betaalde ook nog eens veel beter. Heks werd gedetacheerd bij de Felicitatiedienst! Zat ik opeens tussen de Blije Dozen!

Een bizar geschenk overigens voor een net bevallen vrouw. Zit je te hannesen met je uitgescheurde doos waar je niet eens op kunt zitten, krijg je zo’n hostess op bezoek met een blije doos. Van het bedrijfsleven.  Voor straf.

It’s a mens world. En: Me too? Nee, ik heb geen kids.

©TOVERHEKS.COM

©TOVERHEKS.COM Horror de borrel elke vrijdag op zolder. De meesten vonden het kolder, dus ging het spook van pure ellende met mij mee naar huis……

Mijn leven lang heb ik met de doden gepraat. Ik heb ze gevoeld. Ben over hen gestruikeld hier in huis. Vooral als ze met geweld heen gingen. Geweld jegens zichzelf. Of door een ander. Of een vreselijk ongeluk……. Zielen, die moeilijk wegkomen kloppen altijd op de deur van mijn heksenhuisje.

Soms zitten ze wekenlang op een stoel in mijn woonkamer. In shock. Niet begrijpend dat het over en uit is hier op aarde. Daar heb ik dan mijn heksenhanden vol aan.

Dus beweer nou niet dat ik nooit iets uitvoer. Ik werk wel degelijk keihard, ik krijg er alleen niets voor betaald. Althans niet in aardse termen. In de hemel krijg ik vast een gouden bordje om van te eten.

‘Het is toch zo heerlijk om nog eens tussen al zijn schilderijen te zitten. Vorige week bedacht ik me opeens dat dit de laatste keer is dat dat kan. Vanaf nu zie ik er nooit meer zoveel bij elkaar!’ roep ik tegen de familieleden van Schilder.

Dan vertel ik hen dat hij in mijn huis ooit een enorme muurschildering heeft gemaakt. ‘Mijn werkkamer is rondom beschilderd. Abstract. Echt prachtig. Wij moesten er altijd om lachen, dat een volgende bewoner van dit huis er waarschijnlijk olifantjesbehang overheen zal plakken. Die heeft geen idee dat het een kapitaal muurtje is!’

Schilder is zo happy aan gene zijde. Dat bespeur ik steeds als ik hem voel. ‘Heks, zo mooi, van hieruit kan ik al mijn schilderijen zien, de energie. Ik zie hoe ze stralen in de huizen en gebouwen waar ze hangen. Echt prachtig!’ hoorde ik hem al snel na zijn dood enthousiast in mijn oor toeteren.

©TOVERHEKS.COM

©TOVERHEKS.COM Heks, het is hier zo mooi! En mijn schilderijen lijken wel licht te geven vanuit mijn huidige gezichtspunt! Ik zie alles als louter energie, haha! Mind over matter is er een beestje bij!

Hij is nog steeds even gedreven en begeistert. Die nieuwe wereld van licht en liefde vind hij dan ook geweldig!

‘Het is heel raar: Soms, als ik door de stad fiets, wil ik eventjes bij hem aanwippen, zoals ik voorheen zo vaak deed. Maar het kan niet meer. Daar kan ik slecht aan wennen. Hoezeer ik ook overtuigd ben dat hij gelukkig is…..’

Kijk, wij blijven natuurlijk gewoon mensen. En die houden nu eenmaal niet van verandering en afscheid. Wij zitten het liefst gezellig bij elkaar op de lip. Te liplezen. Of op zijn minst willen we de ander echt niet kwijt. Maar soms is het je tijd.

‘Niemand gaat voor zijn tijd,’ zei mijn grootvader vroeger. Zijn tijd was toen al bijna aangebroken. De man was pas 72. Schilder was nog veel jonger……

‘Ik wil lachend doodgaan,’ zegt de Don altijd. Dat is best een Boeddhistische uitspraak van dit notoire boefje. Boeddhisten schrijven hele boeken vol over dat onderwerp. Dood gaan we toch, maar de manier waarop je sterft is heel belangrijk in deze optiek.

Ik heb er een prachtig boek over in de kast staan: Het Tibetaanse boek van Leven en Sterven. Een hele inspirerende dikke pil. Werkt beter dan een pil van de dokter als je vrolijk sterven wilt.

Heks wil ook lachend doodgaan. En daarna ga ik nog heel veel pret maken. Lekker spoken bijvoorbeeld. Maar ook voordat het zover is wil ik mijn lachspieren blijven gebruiken. Dagdagelijks. Intensief! Tot ik er dood bij neerval!

TOVERHEKS.COM

TOVERHEKS.COM Ik teken ervoor!

 

Veranderen is voor anderen.Vaak delven we slechts meer van hetzelfde. Een moderne heks is maar iets geks.Toch?

Veranderen is moeilijk. Zo niet bijna onmogelijk. Vanaf het moment dat je je eerste gekrijs laat horen begint de computer in je kop allerlei patronen op te bouwen. Gelukkig maar, anders kon je niet functioneren.

Helaas is het razend lastig om zulk aangeleerd gedrag later weer af te leren. Als het je niet meer uitkomt om zo te reageren. Of wanneer je eigen gedrag tegen je werkt.

Nu ik mijn hondje zo snel zie opgroeien neem ik dit proces opnieuw waar. Mag hij de ene dag lekker trekken aan de riem, dan doet hij het de volgende dag natuurlijk ook. En als ik niet ingrijp sleurt mijn kereltje me over een klein half jaar dagelijks door de steeg……Je ziet al waar ik tegen aan loop met mijn lekkere ventje.

‘Springers zijn enorme trekkers aan de riem,’ vertelt de jachtdame me vorige week. ‘Ze willen alleen maar naar voren met alles wat in hen is. Prima voor de jacht natuurlijk, maar niet dagdagelijks tijdens het wandelen….. Het is echt iets waar je aandacht aan moet besteden. Hij zal je beslist niet uit het oog verliezen en altijd komen als je roept, maar trekken kan hij als de beste…..’

‘Laat hem zoveel mogelijk los lopen en alleen aan de riem als hij echt niet trekt. Dus kleine stukjes, zodat je het goed kunt oefenen….’

Lastig midden in de stad. Het is doodeng om zo’n baby op poten door de steeg te laten rennen. Behalve ’s nachts. Dan is er geen kip te bekennen.

Maar goed, dat is een pup. Alles ligt nog open. Moeilijker is het om gedrag te veranderen als het mezelf betreft. Mijn ingebakken please-aard zit op de schopstoel. En dat is verrekte lastig, gewend als ik ben het anderen naar de zin te maken. Begrijp me goed, ik heb het niet over compassie en dergelijke goede eigenschappen. Ik heb het over ingebakken please-gedrag.

Je bent zelf het middelpunt van het heelal. Dat geldt voor alles en iedereen. Wetenschappelijk bewezen ook nog. Alles begint en eindigt met jezelf.

We zijn echter ook niets zonder de ander. Alleen in samenhang met het geheel functioneren wij als onderdeel.

Ik bijvoorbeeld als Pleasezuster Bloedwijn. Niet fijn. Maar goed, verandering kost tijd. Het heeft heel wat voeten in de aarde. Dus voorlopig ben ik er zoet mee.

Het is zulk prachtig weer. Ik breng de dagen heel rustig door. Samen met mijn hondje en grote kattenfamilie. Het hele weekend houden we ons gemak. VikThortje heeft last van een wormenkuur en Heks ligt ook helemaal gestrekt.

Maandagavond ga ik lekker met mijn ventje op stap. Het is een zwoele zomeravond! We vlijen ons neer bij het Valkenburgermeertje. Ik bestel een zalige maaltijd tegen alle bezuinigingsmaatregelen in. Ach, ik neem het er nog maar eventjes van! Volgende maand kan het vriezen!

Ik lees een beetje in ‘De heks van Portobello’ van Paulo Coelho, een intrigerend boek. En daar vind ik een passage, die me diep treft. De hoofdpersoon Athena ontmoet een medeheks. Alleen weet Athena zelf nog niet dat ze een heks is!

Over de ontmoeting: ‘Als het geen toeval was, wat was het dan?’ (vraagt de hoofdpersoon aan de vrouw. Die denkt vervolgens:) ‘Ik had kunnen zeggen het was de Moeder. Sommige uitverkoren geesten zenden een speciaal licht uit, moeten elkaar tegenkomen. En jij bent één van die geesten, maar je moet hard werken om deze energie te kunnen aanwenden in je voordeel.’

‘Ik had haar kunnen uitleggen dat ze de klassieke weg volgde van de heks, die heel individueel en solistisch contact zoekt met de hogere en de lagere wereld, maar uiteindelijk altijd haar eigen leven verwoest: ze dient, ze geeft energie en ontvangt nooit energie terug.’

Tja. Misschien is veranderen van mijn Pleasezuster-Bloedwijn-aard te veel gevraagd. Wellicht is er weinig meer te doen aan mijn overontwikkelde zorgspier: Het hoort blijkbaar bij mijn heksennatuur.

Ik kan mezelf hooguit beter beschermen tegen volstrekte leegroof……

Suck it up, witch. Karma is a bitch…..

06e6155df2a60d1fee33c6a1fd62cc0f

watercolor_watermark

 

De Goddelijke Komedie is dagdagelijks vaak een tranendal. Maar niet getreurd: Het levert dan wel stomme soap opera’s op, maar we danken ook de fantastische Griekse Tragedies aan dit principe!

MASKERS KLASSIEKE TRAGEDIE

Mijn favoriete soap, ‘The Bold and The Beautiful’ is een walgelijke weg ingeslagen. Was het altijd al een incestueus zootje in de family Forrester, Logan en Spencer, nu is de absolute pleuris uitgebroken.

Niet voor het eerst overigens. Deze keer gaat het echter weer ver, de ranzigheid. Een tragische miskraam bij de ene dochter wordt direct gebruikt door haar ‘nichtje’, of wat ze ook is, qua verwantschap. Ik ben de familiedraad een beetje kwijt in de roekeloos verspreidde genensoep binnen deze dynastie……

OEDIPUS TROUWT ZIJN MOEDER, oedipuscomplex

Oedipus trouwt met zijn moeder

Het foute nichtje, die zichzelf altijd profileert als moreel hoogstaand meisje, -Yek, niets is minder waar-, probeert van de situatie gebruik te maken door de man van de vrouw, die net een kind heeft verloren, te verleiden.

Volgens haar heeft ze recht op die vent, want het is haar jeugdliefde. Ze heeft al vier (!) vruchteloze pogingen achter de rug om hem te huwen. Een droplul van een kerel, overigens.  Een sukkel zonder ruggengraat. Het enige gezicht, dat hij trekt in de serie, staat vertwijfeld…..Volg je het nog?

OEDIPUS TROUWT ZIJN MOEDER, oedipuscomplex, oedipus steekt zijn ogen uit, blind

Oedipus kan het niet meer aanzien

De moeder van het foute nichtje is intussen zwanger van de man van haar eigen zuster. Ze weet dat op een of andere manier goed te praten, vraag me niet hoe. Om haar zus, een hijgende hartpatiënte met zelf net een baby, te sparen, besluit ze de padre familie te verleiden. Haar ex-man en ex-schoonvader. Een ouwe geile bok, die net zijn vrouw verloren heeft. maar hij woont alweer samen met zijn andere ‘brave’ schoondochter……

OEDIPUS TROUWT ZIJN MOEDER, oedipuscomplex, oedipus steekt zijn ogen uit, blind

De dames in de serie lijden massaal aan het Elektrocomplex……

Beide zoons van de arme man zijn al een keer of wat met deze verleidster getrouwd geweest. Zo heeft ze de hele familie al een keertje grondig afgewerkt. Tijd voor een tweede ronde….

De andere schoondochter is haar grote concurrente. Haar compleet verbouwde kunstkop toont nauwelijks emotie, maar naar eigen zeggen is ze dolgelukkig met de vieze oude modekoning. Die loopt intussen vrolijk tussen allemaal lingeriemodellen te paraderen. Schikt iets aan een BH of slipje. Laat zich uitgebreid aflebberen door de zwangere schoondochter, als deze zich als een bloedzuiger aan hem vast slurpt. Elektra is er niets bij…..

OEDIPUS TROUWT ZIJN MOEDER, oedipuscomplex, oedipus steekt zijn ogen uit, blind

De blinde Oedipus met familie

Absurde taferelen. Hoewel? Ik heb wel gekkere dingen gehoord. Van nog veel keuriger mensen. Gewoon, in het echte normale dagelijkse leven. ‘De een z’n dood is de ander z’n brood.’ ‘Het hemd is nader dan de rok.’ ‘Bloed kruipt waar het niet gaan kan.’

Heks kan het nauwelijks aanzien, al die ellende. Ik heb een bloedhekel aan manipulatie en leugens. Toch zijn het de leukste rollen om te spelen in een toneelstuk of televisiedrama. En in een soap al helemaal, omdat je dan lekker vet kunt schmieren, zoals in melodrama…..

MASKERS KLASSIEKE TRAGEDIE

Ik stel me voor hoe de actrice, die de zwangere menopauzale femme fatale speelt, die zich als een vampier vastzuigt aan de mond van haar hoogbejaarde tegenspeler zich een ongeluk lacht om de ontwikkelingen van haar karakter. Toen Heks nog wel eens op de planken stond, had ze ook altijd een voorkeur voor het spelen van gemene, manipulatieve en verdorven karakters. Brave Hendrikjes zijn gewoon niet ‘dramatisch interessant’.

ERIK VOS, APPEL THEATER,DOCENT THEATERWETENSCHAP

Het leukste college van de week

‘Wat maakt dat je op het puntje van je stoel gaat zitten bij een voorstelling? Wat maakt iemand dramatisch interessant?’ vroeg onze docent theaterwetenschappen lang geleden.  Elke vrijdagmiddag hadden we les van deze theatercoryfee, de  regisseur Erik Vos. Toentertijd verbonden aan De Appel in Den Haag.

Jarenlang zwaaide hij daar de scepter, Heks zag als jong puberheksje al de hele Oresteia van Aischylos. Eerst alle delen apart. Het begon met Agamemnoon  in 1975.  En toen het hele drieluik achter elkaar met in de pauze boerenkool met worst. Lang leve de seventies!

oresteia, DE APEL, JAREN ZEVENTIG

Oresteia van de Appel

Ja, die goeie ouwe Oresteia. Dat is pas familiedrama. Vrouw Klytaemnestra neukt haar zwager Menelaos, als haar man Agamemnon op oorlogspad is.  Ze is uitermate pissed off, omdat haar man serieus gepoogd heeft om hun dochter Iphigeneia te offeren om gunstige wind voor zijn zeilboot af te dwingen…… De sukkel.

erinyen, orestes, oresteia

Orestes op de vlucht

Bij diens terugkomst vermoordt ze haar man, terwijl hij in bad zit! En dat maakt de dochter Elektra  dan weer boos. Zij heeft een vadercomplex. In de Freudiaanse hoek spreekt men nog steeds van het Elektracomplex. De vrouwelijke variant van het Oedipuscomplex…..  Zij zet de zoon Orestes aan om zijn moeder te vermoorden. De ergste overtreding, die je kunt begaan in die tijd.

erinyen, orestes, oresteia

Het zijn enge wijven, die Erinyen

Het joch krijgt een stel krijsende schrikgodinnen achter zich aan. Gemene griezels uit het matriarchaat. De woede van moeder aarde is gewekt. Deze zogenaamde ‘Erinyen‘ zien er afschrikwekkend uit. Hun haar bestaat uit kronkelende slangen en er druipt bloed uit hun mond…..

erinyen, orestes, oresteia

Arme jongen, moet je ook maar niet zo stom zijn om je moeder de hersens in te slaan

De zoon weet te ontkomen en wordt uiteindelijk vrijgesproken op voorspraak van Pallas Athene. De vadermoord is officieel erger dan de moedermoord. Het matriarchaat overlijdt en het patriarchaat wordt geboren!

helena, oresteia,

En dat allemaal naar aanleiding van overspel door Paris met de schone Helena!

‘Hel en as,

Helena,

zacht als een welp,

bitter als de dood’

scandeerden de acteurs en actrices terwijl ze op de grond roffelden.

helena, oresteia,

Klytaimnestra, de sluwe vrouw en moordenares van Agamemnoon, werd gespeeld door Peter van der Linden. Een indrukwekkende rol. Wat een bitch! Ik zie zijn lange gestalte nog zo voor me. Geweldig vond ik het. Dus die Erik Vos wist wel hoe hij de aandacht van zijn publiek gevangen moest houden. In feite was de receptuur zeer eenvoudig. Hij legde het ons als volgt uit:

agamemnon, Peter van der Linden, klytaimnestra

Peter van der Linden als Klytaimnestra

‘Stel je voor, dat we Ben en Hennie (de conciërges van de faculteit) met een levensgrote grijper bij wijze van magische hand Gods uit hun keukentje zouden oppakken en hier midden op het toneel neer zouden kwakken.’ We zaten op dat moment in het universiteitstheater, ons laboratorium.

erinyen, orestes, oresteia

Zoals je ziet is Heks dol op deze plaatjes uit het goede oude Matriarchaat

‘Wedden, dat jullie op het puntje van jullie stoel gaan zitten. Want dit is natuurlijk spannend. Wat gaan ze doen? Hoe reageren ze op deze vreemde situatie?’

We zagen het voor ons. De  verbijsterde gezichten van dit geliefde echtpaar, terwijl ze verwezen  staan te zwaaien met het broodje, dat ze net aan het smeren waren.

erinyen, orestes, oresteia

‘Op het moment echter, dat ze op een stoel tussen jullie, in het publiek, plaatsnemen, om ook naar het podium te gaan zitten kijken, is er niets meer aan. Omdat ze zich hebben aangepast aan de situatie. Het is het onaangepaste, wat boeit. Het maakt mensen onvoorspelbaar, dat is spannend.’

erinyen, orestes, oresteia

Daarom vinden sommige mensen Heks natuurlijk zo spannend. Ik ben ook niet goed aangepast. Een beetje anders, volgens sommige vrienden…..

Soms denk ik, dat de wereld Gods grote supersoap is. Dagelijks kijkt hij/zij naar verschillende zenders, afgestemd op allerlei huishoudens en politieke arena’s over de hele wereld. Zodra het ergens te vredig wordt gooit de goddelijke voorzienigheid een knuppel in het hoenderhok. Het noodlot slaat toe en redt zo de goddelijke komedie van de ondergang.

elektra, oresteia, elektracomplekx

Elektra had het ook niet gemakkelijk, pa altijd weg, ma aan de rol met oom

Toch ervaar ik het goddelijke zelf voornamelijk in de natuur. In het pure zijn, onafhankelijk van goed of kwaad, voorspoed of tegenspoed. In mijn optiek zijn al die drama’s eerder gelinkt met den duvel. Maar ja, De duivel is ook god. Het goddelijke omvat alles. Uit verveling heeft het zich gedeeld, om zo in de eigen spiegel te kunnen kijken en zichzelf te leren kennen, lief te hebben. Maar dat lukt nog niet zo goed. Er is veel lijden in de wereld. Dus wij, Gods spiegelbeeld, zitten met de gebakken peren. Hebben wij weer……

pallas athene, godin, oresteia

DIE SUFFE PALLAS ATHENE met haar voorspraak voor het patriarchaat

pallas athene, godin, oresteia

pallas athene, godin, oresteia

MASKERS KLASSIEKE TRAGEDIE

MASKERS KLASSIEKE TRAGEDIEMASKERS KLASSIEKE TRAGEDIEMASKERS KLASSIEKE TRAGEDIEMASKERS KLASSIEKE TRAGEDIEMASKERS KLASSIEKE TRAGEDIE