Zaaddonor doneert zaad, als het met je eigen man niet gaat. Of je hebt nog maar een paar eieren en bent bijna te laat. Of je houdt niet van mannen, maar wel van hun zaad. Of je hebt met hormonen je eierstokken eindelijk weer aan de praat. Nu alleen nog wat spermatozoïden ofwel zaad…….

Vannacht kan ik niet slapen. Ik kijk naar een documentaire over Boudewijn de Groot. Het duurt en duurt. De man heeft ook enorm veel gedaan natuurlijk. Zijn gouden samenwerking met de fenomenale tekstschrijver Lennaert Nijgh komt uitgebreid aan bod. Dat was een gek gebakkie. Bij hem vergeleken was Bou heel normaal. Interviews met zijn kinderen doen dat beeld weer teniet.

Een moeilijke gesloten man. Ook zijn vrienden beweren iets dergelijks. Het ene moment is de man heel warm en dichtbij en dan is er weer die ongelofelijke afstand. Hij heeft prachtige liedjes gemaakt. Hij kan fantastisch mooi zingen met die rare unieke stem van hem. Heks is opgegroeid met zijn liedjes.

De liedjesschrijver mag dan bij ons Hollandse kaaskoppen veel succes hebben, wat hij schrijft wordt niet altijd gewaardeerd door zijn eigen kinderen.

‘Ach,’ zegt een zoon uit een van zijn vele huwelijken, ‘Ik erger me vaak dood aan zijn teksten. Ik kan sommige albums niet horen gewoonweg. Neem bijvoorbeeld dat liedje waarin hij iets zingt in de trant van ik vertrek voorgoed en jij blijft hier, omdat je dat kiest en wilt, zie maar blablabla. Dat gaat over mij. Een kind dat achterblijft terwijl hij me in de steek laat. Ik had niets te kiezen, mafkees. Wat een kutlied.’

Als onbedoelde zaaddonor heeft hij vele successen geboekt in het leven. Hij verwekt links en rechts kinderen of het niets is, maar laat ze vervolgens in no time weer in de steek. Ik heb in mijn eigen leven ook dergelijke zaaiers ontmoet. Een slag apart.

Direct na dit programma begint een documentaire over een echte zaaddonor en zijn nazaat, nou ja, nazaten. Ook dit programma duurt een eeuwigheid. Maakt niet uit. Ik kan toch niet slapen.

Een meisje gaat op zoek naar haar biologische vader. Zaaddonor 150. Ze ontdekt uiteindelijk een stuk of 58 halfbroers en -zussen. Die zaadhandel blijkt een wilde boel te zijn daar in de VS. Mannen kunnen onbeperkt doneren en vrouwen kunnen het over de post bestellen….. Mijn god, wat een puinhoop!

De vader van het meisje blijkt een halve zachte hippie te zijn. Je kunt zien, dat hij vroeger beeldschoon is geweest. Hij heeft een tijdje als een soort Chippendale gewerkt in zijn jonge jaren. Totdat hij het zaaddonorschap ontdekte. ‘Ik hen zeker zo’n 500 keer gedoneerd. Drie tot vier keer per week. Tien jaar lang.’ Even rekenen…. Heks komt dan op een veel hoger aantal….

De hippie kijkt naar het profiel van donor 150. ‘Ja, er staat dat ik danser ben, daar bedoelde ik die Chippendaleshow mee. En ik stripte me uit een apenpakkie met gezongen telegrammen aan de deur. Best creatief!’ Intussen komt ter sprake, dat hij als kind al bipolair is verklaard. Hartstikke erfelijk. Nergens terug te vinden in het profiel…..

Hij heeft inderdaad belangstelling voor het spirituele en filosofie. Maar hij heeft dat laatste niet gestudeerd, zoals vermeld in zijn profiel. Hij heeft nauwelijks opleiding genoten. Het doneren van zaad kwam op zijn pad en daar heeft hij jarenlang de huur van betaald.

‘Ik heb wel bij elke donatie, hoe snel ook gemaakt, gebeden voor de ziel die wil komen,’ verklaart de donor, ‘Ik trek als het ware die zielen hier naartoe. Dat is mijn taak in het leven! In elk zaadje zit een ziel.’ Een zielentrekker dus. Letterlijk! Weer eens wat anders dan een zielenknijper…..

Hij vertelt bevlogen over zijn mooie idealen, in het leven geroepen rondom zijn oude professie. Om dan moeiteloos over te gaan op allerlei globale samenzweringstheorieën. Heks heeft daar ook wel ideeën over, maar niet zo verstoken van realiteitszin als deze man. Goeie hemeltje, wat een wazig gebrabbel!

De man woont in een gammele camper op een parkeerterrein aan zee. Met vier honden en een duif. Dat zijn zijn echte kinderen, beweert hij. Het is een ongelofelijke lieve schat, maar volstrekt uit de poppenkast gevallen.

Een tijdje geleden zag ik ook al een programma over een zaaddonor. Een Nederlands exemplaar. Foeilelijk, kaal en dik. Totaal geen interessante man, zeg maar ronduit saai! Hij was het gaan doen om vrouwen te helpen, die nergens terecht kunnen voor een zaadje. Een nobel streven.

Op een gegeven moment ontdekte hij dat vrouwen zijn gouden kwakje liever op de natuurlijke manier ontvingen. Dus niet met een potje sperma en een injectiespuit. Nee, gewoon ouderwets de tampeloeris in de flamoes.

Volgens de man wordt deze aanpak enorm door de desbetreffende dames gewaardeerd. En ook door hun eega’s! Die zitten er naast het bed op een stoel verlekkerd naar te kijken, of warmen het vrouwtje op, opdat hij dan de kutklus kan klaren. Geloof jij het? Ik kan me er niets bij voorstellen.

Evenzogoed verwekt deze man naar eigen zeggen ook een paar kinderen per week. Er lopen al zeker een paar leptosome voetbalteams ontsproten uit zijn kokette kokertje rond. Het is zijn enige kans op iets van een seksleven lijkt me. Maar ik krijg er toch een ellendig gevoel bij. Wat een waanzin!

De Nederlandse zaadbanken hebben A-en B-donoren. Bij de laatste kan het kind de identiteit van de donor achterhalen, bij de eerste niet. Ik vind dat de anonieme vorm bij de wet verboden moet worden, maar dat gaat nooit gebeuren en ik zal zeggen waarom. De meeste donoren willen stomweg anoniem blijven. Ze kwakken hun kwakje in een bakje om de huur te betalen. Of een luxe skivakantie……

De mannen, die ik in mijn studententijd (er wordt veel geworven onder met name medicijnenstudenten. Jong, slim en sterk zaad…) richting zaadbank heb zien vertrekken hadden daar allemaal triviale redenen voor. Ze vonden het vooral interessant. Maar wat maakt het uit? Zaad is zaad….

Niet dus. De hele evolutie is erop gericht om de beste donor eruit te zoeken. Daarom vallen vrouwen tijdens hun vruchtbare dagen op een beetje foute mannen. Is gebleken uit wetenschappelijk onderzoek. Dat zijn vaak sterke overlevers, eigenschappen die je onbewust wilt voor je kind.

Het gebeurt dus nogal eens, dat zo’n man een kind verwekt tijdens een spannend avontuurtje, waarop de dame in kwestie weer terug gaat naar haar brave huisvader van een partner…..

Ook is er bij de zaadbanken hier ter lande geen enkele controle op wie welk zaad krijgt. Als een club vriendinnen allemaal besluiten op die manier zwanger te worden, minder vergezocht dan je zou denken…., dan is er geen sterveling die er op let of het niet per ongeluk om dezelfde donor gaat. Zit je met allemaal halfzusje en broertjes op elkaars lip op feestjes en partijtjes. Zonder dat ze het weten. Bloedlink natuurlijk.

En wij hier maar afgeven in het beschaafde ontwikkelde chgggrrrrristelijke Westen op die achterlijke Islam en hoeveel Moslims met hun nicht of neef trouwen……. Over niet al te lange tijd is de halve wereld je halfzus of broer…….

Dagje Indiase ritmes klappen en clichématig muziek maken met mannetjesputters en veel te bescheiden vrouwen. Hartstikke leuk! Ondanks het feit dat de inbreng van de deelnemende dames systematisch wordt genegeerd. Over clichés gesproken!

buitenkunst1

Mijn vakantie komt op stoom. Het weer ook.  Maandagmorgen is het bloedheet. Ik kies alweer voor een kort programma. Ik heb veel beter geslapen dan gisteren: Een vriendelijke goed geoutilleerde familie heeft me een perfect functionerend luchtbed uitgeleend. Wat een verschil met die eerste doorwaakte nacht!

IMG_1042

Vanmorgen ga ik muziek maken. Een docent gaat aan de gang met Indiase ritmes. Vertaald naar ons Westerse hoempapahoempapa-systeem. Dat laatste vind ik dan weer interessant. Ik ken die ritmes alleen maar vanuit de puur Indiase setting van  Bharatanatyam dans en Dhrupad zang.

buitenkunst2

Het blijkt inderdaad allemaal zeer herkenbaar te zijn. We klappen en zingen er een uurtje op los. Opgedeeld in kleine groepjes proberen we een leuk stukje voor te bereiden. Ik poog iets te vertellen over mijn expertise met deze tak van sport. Toch altijd een imposante hoeveelheid ervaring vergeleken bij die van de rest van mijn clubje. De hunne is namelijk nihil.

buitenkunst3

Toch voeren de heren in mijn groepje het hoogste woord. Net als eerder in de grotere groep. Hun interesse in mijn inbreng is gelijk aan hun kennis van Indiase ritmes: Nihil! Systematisch wordt mijn bijdrage aan het gesprek genegeerd. Alsof ze bang zijn dat een dame er misschien wel eens echt iets vanaf zou kunnen weten….

Of verbeeld ik me dit nu? Ik besluit het maar op zijn beloop te laten. Ik ben hier voor m’n lol. Niet om haantjes te castreren….

buitenkunst4

We scanderen uiteindelijk een paar telefoonnummers door elkaar heen. Opgebouwd uit het Takadimi systeem. Het resultaat is best geinig.

Diezelfde middag ga ik weer muziek maken. Bij dezelfde docent. Alleen gaan we nu aan de gang met clichés in muziek. We bewerken ‘My Heart Will Go On’ van Celine Dion tot een absolute draak van een uitvoering. Vol voorspelbare zwel-effecten en misselijkmakende clichés. Heks zingt uit volle borst mee! Aan het eind van de middag voeren we het op voor een toevallig passerende groep volstrekt overdonderde percussionisten….

IMG_1046

Als ik het terrein verlaat raak ik aan de praat met één van mijn medecursisten. ‘Hihihi, wat was het leuk. Grappig om te doen.’ ‘Nou, het viel me wel op dat de mannen het voor het zeggen hadden. Er werd volstrekt niet geluisterd naar welke vrouw dan ook. Het was gewoonweg opvallend hoe ze jouw kennis op dat gebied aan de kant schoven. Als je iets probeerde te zeggen werd het gewoonweg genegeerd! Het is ook overal hetzelfde!’

buitenkunst7

Ah, ik ben niet de enige, die last had van dit fenomeen vandaag. Deze dame is wel wat gewend op dat gebied. Ze heeft onlangs een positie als directeur van een woningcorporatie neergelegd. In de regentencultuur van dat mannenbolwerk is ze gepokt en gemazeld in dit soort fratsen….

We moeten erom grinniken. Wat zou je je druk maken om een paar mannetjesputters, die teveel ruimte opeisen? Gewoon zorgen dat je niet opnieuw met hen in dezelfde groep beland…..

buitenkunst6

‘Wat ga je doen?’ vraagt de pittige roodharige naast me. ‘Ik ga dat meertje eens opzoeken waar iedereen het over heeft. Het moet er heerlijk toeven zijn.’ Mijn gesprekspartner wil wel mee en zodoende zitten we niet veel later samen op een klein strandje aan een ven in het bos.

buitenkunst9

‘Mijn man is architectuurhistoricus,’ vertelt ze op een gegeven moment. Wat grappig. Mijn man ook! Het blijkt dat haar echtgenoot en mijn Cowboy elkaar kennen. Zelfs bezig zijn om samen eens iets te organiseren. De wereld is klein!

Zo heb ik dan alweer een nieuwe vriendin hier op Buitenkunst. We klinken er op met een heerlijk glaasje koele witte wijn.

buitenkunst8

Gratis rookmelders van Portaal: Waar rook is is vuur! Helaas bestaat er geen apparaat, dat waarschuwt voor de rookgordijnen, waar oplichters zich in hullen. Mijn gedupeerde vriendin Zwaan kan erover meepraten……

Zwaan, vogel, zwanen,

Vanmorgen om een uurtje of negen wordt er aangebeld. Mannetjes van Portaal! Maar ik heb hen helemaal niet besteld. Wat krijgen we nu?

‘Een rookmelder!’ roept één van de mannetjes naar boven, als ik mijn hoofd uit het raam steek. ‘U heeft er een brief over ontvangen.’ Ik ben stomverbaasd, maar dan gaat ergens in mijn achterhoofd opeens een belletje rinkelen. Oh ja, Heks heeft inderdaad een brief voorbij zien komen over het onderwerp.

Bah. Ik heb helemaal geen zin in het snoeiharde geluid van een drilboor, die wanhopig poogt een gat in het betonnen plafond te bewerkstelligen. En al evenmin in de daarbijbehorende rommel.

Zwaan, vogel, zwanen,

‘Heeft Portaal een goedkope partij op de kop getikt?’ grap ik als de heren in mijn huis arriveren. Het is altijd verdacht als deze woningcorporatie cadeautjes gaat uitdelen. Best kans, dat ze nu de huur gaan verhogen….. De heren schieten in de lach.

‘Geen idee,’ zegt de bijdehandste van de twee, ‘wij zijn slechts ingehuurd om die dingen op te hangen.’  Terwijl hij het zegt kit hij snel een wit doosje tegen het plafond van de woonkamer. De andere man heeft er intussen eentje in de hal vastgeplakt. Op zo’n drie meter afstand van de eerste…..

Zwaan, vogel, zwanen,Zwaan, vogel, zwanen,

Interessant. De brand moet dus niet in een ander deel van mijn huis uitbreken….. Hebben ze vast niet over nagedacht. Vervolgens geeft hij uitleg over hoe ik over 10 jaar (!) de batterij moet verwisselen. Ik ben benieuwd of ik het me dan nog herinner……

Binnen vijf minuten staan ze weer buiten. Dit twee man sterke team. Met deze geweldig zware klus. Ja, mannetjes…… Ik schenk een kop koffie in en open mijn computer. Er is belangrijke mail!

Zwaan, vogel, zwanen,

Net als ik denk, dat het er nooit meer van komt, krijg ik bericht, dat ik toch nog wat geld ontvang als compensatie voor de kosten, die ik heb gemaakt nadat een BMW zich in mijn nek parkeerde ruim drieënhalf jaar geleden.

Een deel is smartengeld. De rest van het bedrag is opgebouwd uit de meest vreemde kostenposten. Ik vind het best. Zo langzamerhand begon ik me af te vragen, of ik er niet beter aan had gedaan hun veel lagere eerste aanbod te accepteren……

Zwaan, vogel, zwanen,

Omdat ik al van alles mankeer, menen ze me minder te hoeven compenseren. Van gezond naar kreukel is erger, dan van kreukel naar superkrakkemik.

Er valt iets voor te zeggen. Anderhalf jaar na de whiplash sprak ik met mijn huidige advocate. Zij stond ervan te kijken, hoe ik in die betrekkelijk korte periode, me had neergelegd bij het feit, dat mijn lichaam er enorm op was achteruit gegaan na het ongeluk.

Zwaan, vogel, zwanen,Zwaan, vogel, zwanen,

‘Goh, Heks, de meeste mensen doen daar jaren over. Ik hoef je dan ook niet volgens standaard procedure aan te raden, daar therapie voor te gaan volgen. Zelfs het feit, dat je halverwege een zin compleet de draad kwijt bent doet je betrekkelijk weinig!’

Nou ja, leuk is anders natuurlijk. Maar ik heb tegenwoordig een Ipad. Mijn uitwendige geheugen. Daarop kan ik aantekeningen maken indien nodig. En ik rijd regelmatig met een TomTom, zodat ik tussen A en B de weg niet kwijt raak.

De toezegging van de schadevergoeding komt precies op het goede moment. Ik ben door bepaalde medicatie heen. Ook moeten er weer beesten naar de dierenarts. Altijd een enorm dure grap. En ik heb wat mooie jurkjes gekocht in de uitverkoop.

Zwaan, vogel, zwanen,

Gisteren met Zwaan heb ik me vergrepen aan een prachtig chiffon exemplaar. Fluwelig nachtblauw bezaaid met glinsterende stenen: Ik kan zo naar een feestje verkleed als sterrenhemel. Met daarboven mijn ronde bleke wintergezicht glimmend als een grote volle maan! Het is een verrukkelijk niemendalletje.

Vannacht had ik er wel een beetje spijt van. In de zin, dat het geen verstandige uitgave is op dit moment. Het is bepaald geen eerste levensbehoefte, zo’n jurk. ‘Ik heb gewoon teveel kleren,’ vertel ik mijn vriendin, als we met overgave van ons eten zitten te genieten.

We zijn uiteindelijk nooit meer in de sauna beland. Uitgeput van het gewinkel zijn we lekker aan de gezellige keukentafel van Heks blijven plakken, alwaar we ons tegoed doen aan een geïmproviseerd maaltje.

Zwaan, vogel, zwanen,

‘Lange tijd was me leuk aankleden het enige dat lukte en wat ik wel goed kon. Ik dacht in die tijd: Als ik dan toch eindelijk eens mijn bed uitkom, wil ik er wel een beetje leuk uitzien!’ vervolg ik mijn verhaal.

Maar goed. Uiteindelijk heeft het me ook een verlichtingsmoment opgeleverd. Het inzicht, dat ik slechts ter decoratie hier op aarde ben. En dat dat helemaal OK is. ‘Nou, jezelf fantastisch kleden kan jij als de beste, Heks!’

Mijn vriendin kan er zelf ook wat van. ‘Ik ben superkritisch , hoor,’ verontschuldigd ze zich tijdens het winkelen. Ik zie dat anders. Het is een dame, die weet wat ze wil en een goed gevoel heeft voor wat haar mooi staat!

Zwaan, vogel, zwanen,

‘Dank je wel voor de leuke middag, ik kon het goed gebruiken, na wat ik vandaag heb meegemaakt!’ zegt deze lieve schat bij het afscheid. ’s Morgens vroeg kreeg ze een telefoontje van mensen, die haar met naam en toenaam kenden. Haar computer was zogenaamd in gevaar. Op dat moment nog niet, maar een half uurtje later wel degelijk!

Terwijl ze via de telefoon met een lulverhaal aan de praat werd gehouden, kraakten deze criminelen intussen alle codes van haar computer….

Zwaan, vogel, zwanen,

Tegen de tijd, dat ze in de gaten kreeg, dat er iets niet klopte, was het kwaad al geschied…… Haar computer gahacked, alle bestanden gewist en een porno-site op de koop toe als uitsmijter……

‘Hang op, klik weg….’ zegt een man op TV in een voorlichtingsfilmpje, waarin wordt gewaarschuwd voor dit soort praktijken. Ja, maar als je dat niet snel genoeg doet, zit je in de problemen.

‘Hoe kun je nu zo naïef zijn?’ Zullen sommige mensen denken. Zoiets is misschien moeilijk voor te stellen, als je door de wol geverfd in het leven staat.

Zwaan, vogel, zwanen,

Voor Zwaan geldt iets anders: ‘Hoe kunnen mensen zo slecht zijn?’ vraagt zij zich af, als we naar het station lopen ’s avonds. Dat mensen zo verdorven zijn, dat gaat het bij haar gewoon niet in! Wat mij betreft een fantastische eigenschap. Je hoeft nooit bang te zijn, dat Zwaan je zo’n streek levert. Het komt eenvoudigweg niet in haar op!

Cowboy vertelt me later, dat hij ook een keertje iets dergelijks aan de hand heeft gehad. Gelukkig was hij er wel op tijd achter, dat het niet in de haak was. Ook Heks is wel eens genaaid met een lulverhaal. Dit soort foute roofdieren slaan meestal toe net op een moment, dat je niet lekker in je vel zit. Eikels!

Bestond daar maar een soort rookmelder voor…..

Zwaan, vogel, zwanen,