Op de televisie zit een man bij Umberto Tan, die een boek heeft geschreven over de gevaren van de smartphone. Ik val er in net als hij vertelt dat het feit dat mensen maar op zo’n ding zitten te staren hen minder empatisch maakt. We hebben fysiek contact nodig om goed te functioneren: Aanraking verhoogt je vermogen tot empathie.
Heks ergert zich de laatste tijd ongelofelijk aan fietsende app’ers. Dagelijks brul ik wel tegen 1 of andere toetsende en fietsende onnozelaar dat je beter straalbezopen kunt rondfietsen, dan met je smartphone aan je oor. ‘Wetenschappelijk bewezen,’ loei ik er achteraan.
En dat is zo. Je bent een gevaar op de weg, een ongeleid projectiel. Maar wie schetst mijn verbazing? De halve wereld doet het! Ook in auto’s! In het weekend nemen ze een Bob, maar de rest van de week interesseert het hen echt geen reet, dat het uit hun geneuzel voortvloeiende stompzinnige rijgedrag Jan en Alleman in gevaar brengt. Want dat is het. De meeste berichten zijn pure lulkoek. Triest.
Een paar dagen geleden steek ik de weg over met fietskar en hond. Een jongeman fietst me tegemoet, terwijl hij zit te typen op zijn telefoon. Hij kijkt niet op of om. Pas als hij bijna tegen me aan knalt krijgt hij me in de gaten. Het is dat ik hem onterecht voorrang geef, anders waren er gewonden gevallen……
Enigszins beledigd kijkt hij op. Om vervolgens vrolijk verder te typen. Ik brul mijn tekst: ‘Je kunt beter straalbezopen op je fiets zitten dan ……’ Hij is niet onder de indruk.
Gisteren fiets ik weer met kar en hond. Opnieuw steek ik een weg over, ja dat heb je wel eens. Een meisje fietst me tegemoet, fanatiek typend op haar smartphone. Ze denkt niet aan overstekende fietsers, laat staan aan het verkeer in het algemeen. Waar ze toch aan deelneemt. Als ze me bijna aanrijdt schreeuw ik heel hard: ‘Let op!’ Het kind schrikt zich een ongeluk. Goed zo.
“Je kunt beter straalbezopen op de fiets zitten…..’
Wat kan ik nu eens anders doen? Ik heb zelf last van mijn gebrul en geschreeuw en het interesseert die lui toch geen reet. Opeens heb ik een idee. Onlangs heb ik een waterballonnenapparaat gekocht. Die vult moeiteloos ballon na ballon. Ik ga gewoon een voorraadje in mijn fietstas verstoppen.
De volgende die me typend voor m’n kloten fietst krijgt een bommetje in zijn of haar nek. Benieuwd of ze dan nog zo ongeïnteresseerd reageren op het feit dat ze me bijna aanrijden.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.