Heks baalt van woningcorporatie Portaal. Ze dient een klacht in. Resultaat: Hoorzitting met Geschillencommisie. Gelukkig verwacht ik er helemaal niets van. En dan valt het nog tegen! Wordt vervolgd…..

Woorden aaneenrijgen tot zinnen. Zin geven hieraan, ook al is het onzin. Een verhaal verzinnen. Die vervolgens uit je duim zuigen of gewoon uit je mouw schudden. Gevolgd door een aap.

Dinsdagavond word ik op het matje geroepen bij Portaal, althans, daar lijkt het op. In werkelijkheid ben ik te gast bij de Geschillencommissie. Na de frustrerende toestanden rond mijn intussen min of meer gereanimeerde lijk van een verwarmingsketel heb ik een paar vette klachten ingediend: Met name over de houding van de medewerkers van Portaal.

Ze hebben me laten barsten, de telefoon op de haak gesmeten: Ik zat in de kou, soms wel een week achter elkaar, maar wat hun betreft kon ik de rambam krijgen. En nu beweren zij dat ik me niet netjes gedragen heb!

Het klopt dat ik een keertje wanhopig steeds harder ben gaan praten, na een weekend in de kou en een stuk of twintig telefoontjes hierover. Waarvan meer dan de helft in het proces van doorverbinden werd afgebroken. De medewerkers van Portaal zijn over het algemeen te dom om op het juiste knopje te drukken, althans, daar heeft het alle schijn van. Het is de enige verklaring voor dit verschijnsel.

Een vriendin van me was een keertje getuige van dit proces.  Heks belde Portaal, moest door zich door een walgelijk keuzemenu vreten naar de juiste medewerker. Gevolgd door een fikse wachttijd natuurlijk.

Telkens als ik dan eindelijk iemand aan de lijn kreeg moest ik het hele verhaal van voren af aan opnieuw volledig uit de doeken doen. Ze kunnen blijkbaar ook niet lezen wat er in de computer staat. Of de stumpers schrijven niets op…..’Oh, ik verbind u even door met de volgende kwezel….’ Vervolgens drukken ze op het verkeerde knopje: En je ligt er weer uit en kunt opnieuw beginnen…..Mijn maatje was werkelijk verbijsterd…..

Een andere verklaring zou natuurlijk zijn, dat ze de telefoon er in mijn geval gewoon opsmijten omdat ik een kruisje achter mijn naam heb. Een idiote gedachte natuurlijk. Maar na het bijwonen van deze vergadering begin ik ernstig te twijfelen of die gedachte nu zo gestoord is of de medewerkers van Portaal.  Ik neig intussen naar het laatste…..

Stipt om zeven uur ben ik op het Leidse kantoor van dit hopeloze woningbouwclubje. De portier neemt me mee en stelt me voor aan twee mannetjes van Portaal. Ik krijg een hand van de ene, de ander negeert me volledig. Hij pakt in plaats van mijn hand zijn telefoon. Merkwaardig. Wat een onbeschoft heerschap, deze onverzorgde vent. Of vergis ik me? Doet hij het niet expres?

Hij doet het expres. Gedurende de gehele avond kijkt deze lompe kerel me niet één keertje aan. Deze wijkopzichter of iets dergelijks. Iemand met een centrale positie. Je kunt er moeilijk omheen. Letterlijk ook in dit geval. Hij zit erbij als een enorme zoutzak en liegt door zijn tanden.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Aan de kop van de tafel zit de commissie bestaande uit drie mensen. Een jongeman, die onbegrijpelijke vragen stelt. Hijzelf vindt ze heel slim, maar mij ontgaat waarom je in godsnaam wilt weten wat ik in mijn dagboek schrijf.

In het midden zit een oudere man, die dolgraag aan het woord is. Hij doet patriarchaal tegen me. Zegt ook al van die rare dingen, ik heb een voorbeeld genoteerd. ‘Uw beleving met uw ketel is natuurlijk heel anders dan de beleving van Portaal.’ Ik snap achteraf nog steeds niet waar dat nu over ging, maar de man raakt behoorlijk geïrriteerd als ik hem vraag waar hij het in godsnaam over heeft.

Toch moet ik het een beetje van hem hebben, goddank is hij niet vijandig. Wel stom vaderlijk. Bah bah, wat is dat toch een irritant verschijnsel, dit soort types op relevante plekken.

Natuurlijk zit er een dame te notuleren. Zij moet haar mond houden, toch beweert ook zij iets ongelofelijk stoms: Een slechte ketel heeft geen invloed op je verbruik. Dus het feit, dat ik idioot hoge rekeningen heb heeft niks te maken met het lijk in mijn gangkast.

Tot slot zit er nog een dame in de commissie. Zij is helder van geest en goed van de tongriem gesneden. Als de opa in het midden haar even laat uitpraten en het snotjong haar niet onderbreekt, dan mag zij ook iets zeggen. Halleluja!

Opvallend ook weer, dat de mannen mogen uitpraten en niet geïnterrumpeerd worden, maar dat geldt voor de vrouwen niet. Heks wordt de mond gesnoerd, maar ook de vrouw in de commissie komt er nauwelijks tussen. De typgeit mag al helemaal niet blaten. De volgende keer ga ik een geluidsopname maken!

Portaal heeft dus die lompe morsige kerel en een frisse vriendelijk ogende jongere man als afgevaardigden. Good cop and bad cop. Good cop voert het woord. Hij kijkt me wel aan met koele observerende ogen. Zijn doelstelling is duidelijk. Ontkennen, ontkennen, ontkennen.

Heks heeft geen idee, wat er van haar wordt verwacht. Ik heb überhaupt weinig verwachtingen  van deze avond. Toch is het goed, dat ik er heen ben gegaan. Als de lijstjes met telefoontjes van Heks aan Portaal en de verrichtingen van de verwarmingsfirma Visser op tafel komen, blijkt Portaal voor het gemak de helft te hebben geschrapt. Of ze hebben de helft niet genoteerd. Ik heb nauwelijks gebeld. En alles is direct prima opgelost. Volgens hen.

Heks vertelt een ander verhaal. Het wordt direct in twijfel getrokken. Maar pech voor hen: Ik kan wel wat telefoonlijstjes aanleveren. En alle data dat de verwarming het niet deed. Gewoon eventjes mijn blog raadplegen.

Over dat laatste heb ik het maar niet. De jongen van de Commissie zit te vissen wat ik allemaal zoal schrijf. Gaat hem geen zak aan. Ik heb het helemaal gehad met mensen, die zich bemoeien met wat ik schrijf.

De man van Portaal, die het woord voert zou een goed politicus zijn. Heel veel dingen weet hij niet, of hij heeft daar geen zicht op. Of het is hem niet bekend. Of hij kan daar weinig over zeggen. Hoe de klachtenprocedures bij Portaal werken? Hij heeft geen idee. Hoe lang de huidige verwarmingsfirma in dienst is? Het is hem onbekend. Hoe lang de vorige firma de boel heeft kunnen belazeren? Hij heeft geen flauw benul.

Hoe het mogelijk is dat mijn telefoontje nergens terug te vinden zijn, laat staan de bezoekjes van de firma Visser? Het is volgens hem niet mogelijk. Hij zegt het niet, maar wat hem betreft zit Heks gewoon te liegen!

De patriarch van de Geschillencommissie spreekt zeker acht keer zijn twijfel uit over mijn verhaal: ‘Mocht het waar blijken te zijn, stel dat u echt gebeld heeft, stel dat Visser echt zo vaak geweest is….’ Zulke dingen zegt hij niet over de medewerkers van Portaal….. Frappant.

Toch begint het uiteindelijk bij de commissie door te dringen, dat er veel in het verhaal van Portaal niet klopt. Ze stellen voor de zaken wat dieper uit te spitten en nog een keertje bij elkaar te komen.

‘Mevrouw Toverheks huurt een woning bij jullie, zij betaalt huur aan jullie. Jullie zijn dus verantwoordelijk voor de staat van het huis. Als er problemen zijn moeten JULLIE dat oplossen. Niet mevrouw zelf en ook niet de firma, die jullie vervolgens inhuren. Als die lui een wanprestatie leveren, zijn JULLIE verantwoordelijk. Niet mevrouw Toverheks.’

Uiteindelijk mogen wij om beurten nog iets zeggen tot slot. Ik luister naar het gelieg en gedraai van de Mannetjes van Portaal. Dan lap ik de lomperik erbij: Ik vertel hoe hij een keertje gewoon de hoorn op de haak heeft gegooid, nadat hij mij belde. Volgens hem zat ik te schreeuwen, maar toevallig had ik een getuige op dat moment. Frogs zat naast me.

Daar heeft de hork niet op gerekend! Wat een pech. De ellendeling heeft me een nieuwe ketel beloofd en vervolgens heeft hij me laten barsten. ‘ Ik heb nu geen zin om met u te praten.’ Nadat hij mij belt….. Het is een domme leperd. Hij liegt dat hij uit zijn dikke pens barst. Onsmakelijk gewoonweg.

Zo ga ik met een vieze smaak in mijn mond naar huis. Gelukkig verwacht ik sowieso al niks van deze hopeloze club. Toch ga ik lekker door met klagen. Laat ze het maar Spaans benauwd krijgen, die leugenachtige mannetjes. Ik ga lijstjes produceren en data tevoorschijn toveren.

Desnoods laat ik geluidsopnames opvragen van mijn vermeende onbehoorlijke geschreeuw aan de telefoon. Die bestaan niet. Ik heb een keertje met stemverheffing gesproken. Volledig terecht volgens de dame van de geschillencommissie. ‘Als ik zo was behandeld door u was ik ook kwaad geworden aan de telefoon,’ kregen de Mannetjes naar hun kop.

Over een aantal weken krijgen we nog een hoorzitting. Ik ga zelf ook gewoon iemand meenemen, die er als een zoutzak en hork bij gaat zitten. Ha! Ik zal ze krijgen, die leugenaars van Portaal!

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Fantastische uitvoering van de Matthäus Passion door Ex Animo in de Pieterskerk te Leiden. Heks zingt mee met de alten van koor 1. Dat gaat niet zonder slag of stoot! Vooral niet als ik slaags raak met een paar sopranen!

OPTREDEN EX ANIMO, PIETERSKERK, matthäus passion, generale repetitie

Eerst oefenen we met het opkomen

Witte Donderdag is Heks zo ziek als een hond. Compleet gevloerd na twee keer de hele Matthäus Passion zingen op één dag…… Met tussendoor allerlei uitlaatrondes met haar kleine wonderhondje. Wat een klus! Gelukkig neemt Frogs uiteindelijk de allerlaatste uitlaatronde van de dag voor zijn rekening, anders had ik midden in de nacht nog een keertje naar een park gemoeten…….

Woensdag komt er natuurlijk niets terecht van mijn plannen om mijn Canadese vriend eventjes te zien. Tegen de tijd, dat ik naar het pension bel is de vogel al gevlogen. Met een vliegtuig. Richting Toronto! Intussen moet dit heksje heel hard werken om op tijd in de Pieterskerk te zijn voor de generale repetitie met orkest en solisten. Precies op de valreep schuif ik op mijn plekje. Net op tijd voor het inzingen.

OPTREDEN EX ANIMO, PIETERSKERK, matthäus passion, generale repetitie

’s Avonds staan er allemaal waxinelichtjes op de voet van de pilaren

Na de reeks stemoefeningen zet ik mijn muziekstandaard zo neer, dat ik mijn boek er op kwijt kan. Straks plak ik em wel vast aan een paar stoelen, tussen de rijen voor me. Opeens draaien de daar zittende oude taarten zich furieus om. Ze beginnen te schreeuwen, dat ik die standaard niet mag gebruiken, de voet anders moet uitklappen. Ik probeer uit te leggen, dat ik het ding later vast zal plakken. Tegen dovemansoren…..

OPTREDEN EX ANIMO, PIETERSKERK, matthäus passion, generale repetitie

Het orkest is druk aan het stemmen en inspelen

Krijsend als een stel wraakgodinnen, hun uit dezelfde pot verf ontsproten strengen blond haar kronkelend om hun furieuze gezichten, gaan ze mijn muziekstandaard te lijf. Ik moet nog alle zeilen bijzetten om het ding weer uit hun schubbige klauwen los te rukken! ‘Ik schop dat ding gewoon om, als je em durft te gebruiken!’ krijst het oudste serpent snerpend. Heks is perplex. Zonder standaard ben ik niets! Mijn fysio heeft me verboden om ooit nog eens met een boek in mijn kapotte armen een heel concert te zingen……

Ze schreeuwen en schreeuwen boven het geroezemoes uit.

OPTREDEN EX ANIMO, PIETERSKERK, matthäus passion, generale repetitie

De vrolijke alten op de rij achter me

Een pijl van woede schiet vanuit mijn buik omhoog naar mijn keel. ‘Hou nou eindelijk eens je kop’, brul ik terug. Precies op dat moment maant de dirigent iedereen tot stilte. Een paar honderd ogen zijn gericht op mijn weinig pastorale interactie met naar later blijkt een moeder- en dochtersopraan. Met niet al teveel compassie en inlevingsvermogen richting een gehandicapte Heks. Tijdens de repetities deden ze ook al zo moeilijk over die standaard…..Het geblèr is echter nieuw .

Zo sta ik dan het eerste deel buiten het koor te zingen. Verdreven uit de groep door deze twee  koorgenoten. In de pauze zorg ik, dat een man van de technische dienst de standaard grondig vast tapet. Niet dat ik dat zelf niet kan. Maar ik vrees intussen voor mijn leven, als ik een poging in die richting zou durven te wagen…… Ik wist niet dat sopranen met hun frivole tjilpende keeltjes zo agressief konden zijn!

OPTREDEN EX ANIMO, PIETERSKERK, matthäus passion, generale repetitie

Het is ijskoud in de kerk

De avond zelf is natuurlijk fantastisch. Na de waardeloze generale repetitie staat iedereen op scherp. Dit komt onze zangprestatie zeer ten goede. Mijn vriendin True is komen luisteren. Met een hoofddeksel zo groot als een vliegende schotel zwevend boven haar lieve koppie zit ze vanuit het publiek te zwaaien. ‘Kijk, Heks,,’ zeggen mijn zangmaatjes achter me, ‘ Er zit een dame met een enorm hoed op te wuiven, dat moet wel voor jou zijn.’

Na het concert is iedereen binnen een kwartier verdwenen. ‘Tot volgend jaar!’ roepen de projectleden. ‘Tot dinsdag!’ klinkt het uit de kelen van de vaste koorleden. De boze oude feeks en haar dochter kijken me nijdig aan. Zij hopen ongetwijfeld dat irritante wijf met die muziekstandaard nooit meer te zien. Wat een pech voor die twee. Volgend jaar doe ik weer mee! En ik ben ook nog eens vast lid van dit koor!

Na het concert neem ik True mee naar huis voor een glaasje wijn. Daar treffen we Frogs. Hij is net terug met het hondje. Gezellig! Een goed besluit van deze zeer pittige dag.

Mijn vriendin vertelt over haar ervaringen met mensen binnen de kunstwereld, die haar het licht in de ogen niet gunnen. ‘Waarom zijn sommige medemensen toch zo gemeen?’ vraagt ze zich af. Ongelofelijk! Terwijl zij juist altijd haar benen uit haar lijf loopt voor Jan en Alleman! ‘Als mensen dan plotseling weer aardig doen reageer ik met liefde. Ik geloof in liefde….’ Ze kijkt me aan met haar prachtige liefdevolle kijkers.

OPTREDEN EX ANIMO, PIETERSKERK, matthäus passion, generale repetitie

De gewraakte muziekstandaard

Ze heeft gelijk. Het heeft geen zin om woede met woede te beantwoorden. Of wanhoop met wanhoop. Of beschuldigingen met beschuldigingen. Het is wel effectief soms. Om eventjes iemand van je lijf te houden. Maar in deze wereld, waar iedereen mijn partner is, kan ik om niemand heen. Ook niet om krijsende oude dametjes, die mijn muziekstandaard proberen te slopen……

‘God houdt van alle mensen, ook van die schreeuwende tantes in mijn koor,’ antwoordt Heks, ‘Ik hoop dan maar, dat ze net zo’n heerlijk concert hebben gehad als ik!’

Want dat heb ik. Het was fantastisch om nu eindelijk eens zelf mee te zingen in het enorme koor van deze prachtige en heilige kerkelijke ba-rock opera!

OPTREDEN EX ANIMO, PIETERSKERK, matthäus passion, generale repetitie

De dirigent overlegt met de alt

 

Bad days will pass: Alles gaat voorbij. Ook een contraproductieve dag als vandaag: Niets lukt en niets werkt mee. Morgen beter dan maar…..

Unknown-31

Aan het eind van de middag hijs ik mijn koffertje achter op mijn vouwfiets en vertrek richting Amsterdam. Morgenochtend is de feestelijke architectuurvaartocht onder leiding van Cowboy. Het is tevens de opening van zijn bedrijfje. ’s Middags heb ik Joli aan de telefoon om de aanvoer van flessen champagne zeker te stellen. Zij importeert een uitstekende bubbel. De verdiensten gaan naar het goede doel!

Unknown-30Unknown-32

Het is één van de weinige dingen, die wil lukken vandaag. De hele dag zit alles stroperig tegen. Het begint al met een uitnodiging vanuit de vriendenkring voor de jaarlijkse nieuwjaarsborrel. Die is altijd in Huize Heks. Al jaren organiseer ik dat festijn. Dus het is even slikken, als opeens iemand anders zijn deuren opent. Mijn feestje afpakt…..  De wijn ligt al klaar op de boekenkast.

boem170-narigheidspreukentegel_Geen_pech_hebben_is_al_mazzel_genoeg_1383579890_original_1

‘Ja Heks, zo gaan die dingen. Daar heeft hij niet eens bij nagedacht. Het is ook niet gezegd, dat je je het recht op nieuwjaarsborrel zomaar kunt toe-eigenen. Het staat iedereen vrij te borrelen wat ‘ie wil,’ pruttel ik inwendig. Maar leuk is anders.

pech, narigheid, tegenslag,pech, narigheid, tegenslag,pech, narigheid, tegenslag,pech, narigheid, tegenslag,

Dan werkt de thuiszorg organisatie bepaald niet mee als ik vervanging wil voor volgende week. Sterker nog: Ik krijg een bitse grote bek van het wijf achter de telefoon. Oh, mijn god. Ze gaan daar bij Groenoord steeds meer op Activite lijken. Die monsterorganisatie waar ik ooit zo bestolen ben. Die griezelclub waar je slechts een nummer bent. Natuurlijk laat ik het er niet bij zitten. Maar het helpt niet veel. ‘Je zoekt het maar uit’ is de boodschap.

pech, narigheid, tegenslag, pech, slecht voorteken, zwarte katten, black kat, bad luck

Er is ook goed nieuws. De kabel voor mijn videocamera is aangekomen op het postkantoor. Vlak voordat ik naar Amsterdam vertrek haal ik em op. Ik heb op Marktplaats een JVC Camcorder gekocht. Volgens mij ben ik in het ootje genomen, want het is een hopeloos verouderd kloteding. Er moesten nog opname bandjes komen (kun je nagaan hoe oud ‘ie is), een extra batterij en tot slot dus dit kabeltje. Zodat ik alles op mijn Mac kan zetten.

pech, narigheid, tegenslag, pech, narigheid, tegenslag, pech, narigheid, tegenslag, pech, narigheid, tegenslag,

De treinreis is altijd een uitputtingsslag. Onderweg krijg ik een smsje van de buurman, dat hij niet voor mijn katten kan zorgen. Oh jee, wat een pech. Tenslotte ben ik dan bij mijn lief. Hij zit afgeknoedeld op de bank. Hij heeft zich een slag in de rondte gewerkt. ‘Volgens mij heb ik een griepje onder de leden’, klinkt het benepen. Hij lijkt ook wel drie kilo lichter.

pech, narigheid, tegenslag, pech, slecht voorteken, zwarte katten, black kat, bad luck

Terwijl we lekker bijkletsen probeer ik het kabeltje uit. Het past niet. Potverdorie. Weer een zeper. Ik kan dat ellende apparaat wel uit het raam smijten intussen.

pech, narigheid, tegenslag, pech, slecht voorteken, zwarte katten, black kat, bad luck

Maar dan gaan we lekker koken! Ik maak een heerlijk wortel/gembersoepje en een zalige Spaghetti Bolognese. Cowboy stort zich op het hak en snijwerk. Ik heb afgelopen week mijn hand verkloot met het snijden van een bevroren brood. Had ik beter niet kunnen doen. Maar ja, ik rammelde van de honger.

pech, slecht voorteken, zwarte katten, black kat, bad luck pech, slecht voorteken, zwarte katten, black kat, bad luck pech, slecht voorteken, zwarte katten, black kat, bad luck pech, slecht voorteken, zwarte katten, black kat, bad luck pech, slecht voorteken, zwarte katten, black kat, bad luck

Als we een half uurtje later aan tafel zitten trekken we helemaal bij. De soep smaakt hemels, met de wortelkracht van moedertje aarde. De pasta is echt troosteten. Als kind was ik er al gek op. Op mijn verjaardag koos ik geen patat of pannenkoeken. Heksje wilde spaghetti!

pech, narigheid, tegenslag, pech, narigheid, tegenslag,

Morgen wordt vast een hele leuke dag. Ik hoop op een zonnetje, eventueel slechts lokaal. Boven het IJ. Tussen 10 uur ’s morgens en 1 uur ’s middags. En niet al teveel wind.

pech, slecht voorteken, zwarte katten, black kat, bad luck