Heks en Hawk spreken weer af. Bepaald geen straf. Nieuwe rituelen schieten als paddestoelen uit de bevroren bosgrond. Een bord veldsla hier, een half glas rode wijn daar……. Of een thermos thee mee! En alweer een bosje bloemen voor mij! Heks geniet met volle teugen en is bij thuiskomst zeer tevree en blij.

Zaterdagmiddag fiets ik naar de fysiotherapeut. Het is heerlijk weer. Stervenskoud met een zonnetje. VikThor loopt naast de fiets te rennen. De grote rode fietskar stuitert leeg achter ons aan. Heks zit zachtjes in zichzelf te pruttelen, want ik kan maar niet op gang komen vandaag.

Geroutineerd haalt Anna Suzanna me uit de knoop. Geniepig rekt ze mijn nek. Duwt tegen mijn heupgewricht en onderrug. Trekt aan mijn benen, zodat ze weer even lang zijn. Haar gemene handjes wandelen langs mijn wervelkolom. Links en rechts ploppen ontspoorde werveltjes weer in hun bedding. ‘Zo,’ verzucht ik tot slot, ‘Zo goed als nieuw. Ik kan er weer eventjes tegen…….’

Heks heeft een compleet fysiotherapeutisch dreamteam intussen. Anna Suzanna voor mijn heupen en rug. Orthopedische Pierrot voor mijn armen en schouders en andere absolute knelpunten. Mevrouw Toverkol met haar fantastische cranio sacraaltherapie voor de subtiele hersenvloeistoffen en soepel bindweefsel.

En sinds kort een piepjongedame, ook orthopedisch, die heel goed is in vastgelopen gewrichten en verknoopte pezen. Resoluut pakt ze Heks op haar meest pijnlijke triggerpoints.

Even later fiets ik door het Bosje van Bosman. VikThor rent door het kale struikgewas. Op een bankje eet ik een boterham bij wijze van lunch. Daar ben ik nog niet aan toe gekomen vanmorgen. Een kop koffie met een crackertje waren het hoogst haalbare.

Zo. En nu naar Hawk. Het is alweer de tweede keer dat ik hem thuis ga opzoeken. ‘Neem je mayonaise mee, Heks,’ drukt hij me van te voren op het hart. Hij gaat een salade maken. Eindelijk. Vorige week stond die al op de rol, maar toen kwamen we er niet aan toe. ‘Ik heb die zak veldsla uiteindelijk weggegooid, Heks,’ vertelde hij me woensdag. Dat gaat hem niet nog eens gebeuren!

Even later parkeer ik kar en fiets op zijn stoep. De voordeur springt open. Hawk zat al op de uitkijk. VikThor vliegt naar binnen. Hij stopt zijn snoet direct in de bak met tennisballen. ‘Hij weet al waar ze staan, Heks, hij is al helemaal thuis hier, grappig he?’

Ik ben ook al helemaal thuis hier. ‘Kijk een bosje bloemen voor je, Hawk.’ Ik geef hem een gevlochten lavendelflesje. ‘Oh, wat heerlijk. Heb je dat zelf gemaakt? Ik heb ook een bos bloemen voor je. Niet vergeten mee te nemen, hoor!’ Heks krijgt alweer een bos bloemen van hem. Vorige week witte papagaaientulpen en nu een waterval roze en witte anjers!

Druk scharrelt mijn vriend in zijn kleine gezellige keukentje. De salade ligt al fijn gesneden op twee borden. Veldsla, wortel, lente uitjes en paprika. Nu moet er nog mayo overheen en olijfolie. ‘En ik maal er nog wat verse walnoot uit eigen tuin overheen, kijk!’ Hawk heeft een ingenieus apparaatje uit Zwitserland speciaal voor dit doel.

Even later zitten we in zijn stampvolle woonkamer. ‘Vind je het hier vol?’ vroeg hij de vorige keer. ‘Het is lood om oud ijzer wie er meer frutsels heeft, Hawk. Mijn huis lijkt wel een uitdragerij, maar jij kunt er ook wat van!’

Geen wonder dat ik me hier zo thuis voel.

We smikkelen van de salade en praten over van alles en nog wat. We hebben nooit gebrek aan gespreksstof. ‘Kom, we gaan met de honden op stap. Ik haal even Charlie de Dalmatiër op. Dan zie ik je in het Leidse Hout.’

Hoe kun je zo snel een nieuwe traditie instellen? Hoe kan het na een paar zaterdagmiddagen in het Hout met Hawk, de Dalmatiër, de Ierse wolfshond en nog wat oude bekenden al een gewoonte zijn geworden? De hondjes rennen en spelen op het grote veld. Wij zitten op de enorme bank in het zonnetje met een kopje thee en een glutenvrij gebakje.

Elke keer als ik met Hawk op stap ga kom ik helemaal blij thuis. Maar ook hij knapt er naar eigen zeggen enorm van op. ‘ Bedankt voor de heerlijke middag. Je hebt me tevens een hele fijne avond bezorgt,’ roept hij altijd bij het afscheid.

Afgelopen donderdag treffen we elkaar in het theehuis voor een half glas wijn. Bij binnenkomst zie ik een oude vaste klant uit mijn horeca-verleden aan een tafeltje bij het raam zitten. De man goot dagelijks een paar stevige Burchtmaatjes whiskey naar binnen onder het uitkramen van allerlei seksistische onzin. ‘Heks. met je goddelijk lichaam, doe mij eens even dit of dat….’

MET EEN HALF GLAS RODE WIJN

‘Dat is die patholoog anatoom uit het ziekenhuis hier tegenover, waar ik weleens mee praat,’ vertelt Hawk me even later, ‘Ken je hem?’ Heks schiet in de lach. ‘Het is geen patholoog, Hawk,’ help ik hem uit de droom, ‘Dat heeft hij je wijsgemaakt. En hij werkt ook niet in dat ziekenhuis op de snijkamer. Nee, dit ouwe lijk is al jaren met pensioen!’

‘Hij is psychiater. En een hele rare ook nog. Schreef gewoon receptjes uit aan de bar voor wie het maar wilde! De grapjas heeft je bij de neus gehad…. Maar: Je bezorgt hem nu een hele slechte dag door hier met mij te zitten. Daar droomt die man al jaren van. Hij heeft me regelmatig mee uitgevraagd vroeger. Zonder succes. En nu heeft hij weer het nakijken! Kijk maar, hij ziet een beetje groen…’

Hawk vindt het prachtig. Vooral nu blijkt dat de man hem voor de gek heeft gehouden. Als we weggaan roept de Psychisch Gestoorde Patholoog hem bij zich. ‘Waar ken je haar van?’ informeert hij pissig. ‘Oh,’ roept Hawk luid, terwijl hij met zo’n fallisch gevormde  ballenwerper zwaait om zijn woorden kracht bij te zetten, ‘We kennen elkaar al eeuwen!’ Hetgeen misschien niet eens gelogen is.

‘Het is vast een oud contact, Heks,’ zegt een toverheksje tegen me als ik haar over deze unieke vriendschap vertel, ‘Vandaar die herkenning.’

Het maakt mij niet uit hoe het zit. Ik ben ontzettend blij met deze kanjer in mijn leven erbij!

Wat nu weer Dr. Phil? Welk breekbaar mensenmeisje legt deze keer haar lot in jouw vaardige handen? Heks wordt wakker met reusachtig grote levensdrama’s. Van anderen gelukkig. Voor de verandering!

looks-like DR phil animal

Onlangs ontwaak ik met Dr. Lul op de televisie. Het programma gaat over seksueel misbruik van een piepjonge vrouw, een meisje nog. Dus ik ben in één klap goed wakker. Gisteren heb ik het laatste gedeelte van dezelfde aflevering gezien. Enige tijd geleden de hele episode. Wat een toeval, dat ik het nu alweer voorgeschoteld krijg: Precies deze show met dit meisje.

Heks vindt het een aangrijpend verhaal. Met in de hoofdrol een kind, dat zich als een lam offert op het altaar van het ongeremde seksuele verlangen van een stel hersenloze jongemannen.

‘Je bent een slet, een hoer. Je zou beter zelfmoord kunnen plegen,’ zijn de dingen, die deze puber naar haar hoofd krijgt. Dat laatste heeft ze dan ook meermalen geprobeerd. Zonder succes. Meer kans van slagen hebben al haar plannetjes om seks te hebben met allerlei hormonaal ontregelde adolescenten alsmede mannen van ver in de twintig……

looks-like DR phil animal

Helaas is het op één of ander feestje helemaal mis gegaan. Toen ze weer eens stomdronken in een aparte kamer ging seksen met een jongen, besloten een aantal kerels mee te doen. Tegen haar wil. Het werd gefilmd en gefotografeerd. Alles werd vervolgens op het internet geplaatst. Het leven van dit kind van net 16 lag in één klap in puin.

‘Het was geen verkrachting, ik heb toestemming gegeven,’ zegt het bloedmooie meisje met een stalen gezicht. Sowieso zijn haar emoties afgevlakt. Ze geeft nauwelijks sjoege als het over de meest afschuwelijke, haar eigen lichaam betreffende, dingen gaat.

Met een effen gezicht vertelt ze hoe ze lekker de slet uithangt, hoe iedereen haar een sloerie en hoer vindt, hoe het haar haar reet zal roesten. Hoe ze drinkt tot ze van de wereld raakt. Hoe ze al vele sekspartners heeft versleten, die bewuste avond zelfs zes tegelijk. Het is bovendien haar eigen schuld. De jongemannen treft geen blaam. Ze heeft ervoor gekozen!

looks-like DR phil animal

‘Je kunt pas instemming geven met seksuele handelingen als je volwassen bent en nuchter,’ zegt Phil nuchter, ‘Aangezien jij pas zestien bent is het onmogelijk om met instemming seks te hebben. Bovendien was je ten tijde van het incident onder invloed van drie gram weed, een halve liter rum en nog een paar glazen whisky!’

Goeie hemel, hoe krijgt ze het voor elkaar? Dat is wel heel veel drank en drugs voor zo’n klein meisje!

Maar goed, seks hebben met iemand, die compleet van de wereld is, mag dus niet. Zelfs niet als de persoon in kwestie volwassen is, zeg ik maar even voor de duidelijkheid.

Sommige mensen snappen dat niet. Die denken, dat je wel degelijk seks mag hebben met iemand, die buiten bewustzijn is geraakt. Bijvoorbeeld door GHB. Zolang die persoon maar volwassen is! Het leidt soms tot verwarring, omdat degene die buiten westen is dan, hoewel volwassen en mondig genoeg, natuurlijk niet protesteert…….

Mannen met een afgeslobberde droplul zijn nog steeds de bink. Een vrouw, die met plezier seks heeft is daarentegen een afgelebberde boterham. We moeten het doen met slechts drie archetypes, waarvan er twee maatschappelijk zijn geaccepteerd. En dat zijn dan weer precies de seksloze varianten.

Moeder de Vrouw, de Maagd en de Dame van Plezier. Moeder de Vrouw moet natuurlijk wel saaie voortplantingsseks gedogen van haar man, maar het is niet de bedoeling, dat ze er zelf verlangens op na gaat houden. Behalve dan om een royale kinderschaar groot te brengen! De Maagd moet haar benen bij elkaar houden en zorgen, dat ze niet in de problemen komt. Als ze dat wel doet wordt ze ofwel een Tiener Moeder de Vrouw of net als de rest: Een Sloerie.

Sinds de seksuele revolutie is het wel wat gecompliceerder geworden, want nu moet Moeder de Vrouw ook een beetje de spannende Slettebak uithangen in de slaapkamer….

Ja, ik weet het, het klinkt erg somber allemaal…. Heks gelooft echter in liefde. Dat smaakt rauwe bonen zoet.

looks-like DR phil animal

Het meisje bij Phil lacht listig als het over haar woeste avonturen gaat, ze vindt het wel grappig, dat ze iedereen te slim af is met haar idiote acties. Nou ja, slim. ‘Het klinkt toch behoorlijk dom,’ zegt Phil, ‘en je hebt voornamelijk jezelf ermee te pakken.’ Als de televisiegoeroe een beetje doorvraagt vergaat het lachen haar al snel. Er blijkt een misbruikverhaal onder haar stoere houding te zitten.

Als dertienjarige is ze een keertje flink aangerand. Haar toenmalige vriendje nam het haar kwalijk en noemde haar een slettebak. Thuis kreeg ze totaal geen steun, haar ouders waren druk met zichzelf en hun eigen problemen. Dus wordt ze de suïcidale sloerie, waar ze toch al voor wordt uitgemaakt, wat kan het ook nog schelen?

Het is de afschuwelijk reactie van de omgeving, de maatschappij, onze zogenaamde beschaving, op dit soort criminele praktijken, die me altijd weer verbijstert. Alles is te verdragen en te verwerken, als je het kunt delen en erkenning krijgt voor je pijn. In de praktijk van alledag zijn mensen vaak slachtoffer en vervolgens ook nog zondebok.

‘Ik wil geen aangifte doen, want ik wil niet, dat er vijf mannen naar de gevangenis moeten, vanwege mij,’ zegt het meisje uiteindelijk wanhopig. Ze offert zich op. Ze wil niet voor zeur of zielig worden versleten. Maar zelfs al doe je wel aangifte, dan nog krijg je te maken met die typische dubbele moraal in onze maatschappij.

DR phil animal obsessed

Als jong meisje had Heks een vriendje. Hij was heel jaloers, dus ik kon hem niet vertellen over grensoverschrijdend gedrag van zijn vrienden. Zo pakte één van hen me een keertje in een trapportaal van een flat op weg naar beneden. De rest van de groep ging vooruit. Ik was iets later en hij wachtte me op. Drukte me tegen een muur. Stak een vieze dikke tong in mijn keelgat en voor ik het wist zaten er een paar graaierige handen onder mijn trui. Ik was volstrekt overdonderd.

Toen hij me liet gaan schold hij me uit. ‘Vuile slet, vieze hoer. Als je iets laat merken, zeg ik tegen je vriend hoe je mij pakte.’ Nou, dat liet ik wel uit mijn hoofd, want mijn vriend was al zo jaloers. Er restte me niets anders dan voortaan uit de buurt van dit sujet te blijven. Dat koste me een deel van die vriendenkring, maar goed.

Ook heb ik als hele jonge vrouw wel eens ergens gelogeerd met een vriend en twee vriendinnen. We sliepen met de hele club op één kamer. Er was een mij onbekende jongeman bij. De gehele nacht ondernam hij pogingen tot seksuele handelingen bij Heks. Het was net een dikke bromvlieg, die ik bij voortduring van me af moest slaan. Ik schold hem zelfs uit! De rest sliep er gewoon doorheen. Het kwam niet in me op het om hulp te vragen, gek genoeg. Opnieuw was ik volstrekt overdonderd.

In de trein vanuit Lyon naar Parijs deelde Heks ooit een  coupé met een paar padvinders, een verliefd stelletje en een met dit stel bevriende jongeman. De gehele nacht werd ik aangerand door de jongeman. Gewoon waar iedereen bij was. Ze lieten me allemaal tobben!

Zelfs die padvinders….. Niks Goeie Daad tegen de Geslachtsdaad! (Het verliefde stelletje was daar natuurlijk wel mee in de weer…… 😦  ) Weer moest ik van me af meppen. En schelden. Elke keer doken er weer ergens een paar handtastelijke vingers op.

looks-like DR phil animal

In een kroeg in Leiden sta ik met een paar vrienden en bekenden. Een uit de kluiten gewassen beeldhouwer doet openbaar een greep naar mijn privé-gebiedsdelen. Niemand doet iets. Niemand? Deze keer doet er wel iemand iets. Het is Frogs. Hij grijpt de kerel bij zijn kladden en gooit hem vijf meter door de lucht. Het is voor het eerst, dat iemand me verdedigt, het voor me opneemt. De tolerantie voor al dat gegrabbel en gegraai is ongelofelijk. Ook door de dames overigens. Mijn zusters zijn af en toe regelrechte loeders, waar je helemaal niets aan hebt.

Maar goed, dit zijn allemaal betrekkelijk onschuldige verhalen. Echte narigheid heb ik helaas ook meegemaakt. Niet zoals dit meisje. Dit is wel heel erg ten hemel schreiend….Maar ik herken bepaalde dingen.

Zo’n ervaring op zichzelf is afschuwelijk, maar de reactie van de omgeving is vaak nog veel erger. Als we doorgaan met het massaal ontkennen/goedkeuren, toelaten of gedogen van grensoverschrijdend seksueel gedrag dan zie ik het somber in. De gevolgen zijn namelijk desastreus. Het kan je leven volledig kapotmaken.

looks-like DR phil animal

Ik kijk naar de prille vrouw. Dr. Phil heeft haar eindelijk aan het huilen gekregen. Goddank. Haar koppie wordt weer zacht en toegankelijk. Er gloort weer hoop aan de horizon. Het zal een enorme lange weg worden voor dit getraumatiseerde wicht. Eerst zal ze moeten toegeven, dat ze verkracht is. Dat is nog niet zo gemakkelijk, als je jezelf zolang iets anders hebt wijsgemaakt.

Heks droomde ooit over een jong meisje, dat zich insmeerde met een mengsel van tijm en honing om daarna voor het oog van haar familie en een hele dorpsgemeenschap op een levensgrote barbecue te stappen. Dat beeld ben ik nooit meer kwijtgeraakt.

Daar doet dit meisje me aan denken. Ze offert zichzelf op. Voor de familie, wildvreemde jongens, de gemeenschap.  Ze is de zondebok. Het offerlam.

Maar gelukkig komt het bij Phil ook altijd een beetje goed. Aan het eind heeft hij altijd wel een behandelplan in zijn hoofd. ‘Ik biedt je dit traject aan, zodat je eens helemaal alleen aan jezelf gaat denken. En voor jezelf zorgen. Wil je dat?’

Reken maar dat ze het wil. Niemand wil zo’n pijn hebben en houden. Niemand wil zichzelf ten gronde richten, om anderen de hand boven het hoofd te houden. Iedereen wil gelukkig zijn. Ook dit ontspoorde kind.

Die Dr. Phil. ‘I love Dr. Phil, he’s a fantastic person and a very loving man,’ zegt True, als hij ter sprake komt. Zij is Amerikaanse, dus zij kan het weten. En bovendien: Zij heeft altijd gelijk!

looks-like DR phil animal