Zingen maakt blij. Wees niet bang voor samenzang, zet je zorgen opzij: Valt er ergens iets te zingen? Wees er als de kippen bij!

Amandel/abrikozentaart van Nigella, glutenvrij, lactosevrij, sojavrij. Heks vervangt de pistachenootjes door peccannoten en de abrikozenjam door kweeperngelei en doet er aanmerkelijk minder suiker in.

‘Kijk eens, lieverd, kweeperenjam!’ Heks diept een pot van dit gouden goedje op in haar handtas. Mijn zangmaatje kijkt stomverbaasd. ‘Waar heb ik dat aan te danken?’ glundert ze: Het heeft zo zijn voordelen om naast Heks te zitten in het koor. Je zit direct eerste rang bij haar magische kookpot.

Ook mijn achterbuurvrouw krijgt een pot. Zij heeft hem op vele manieren verdient. Ten eerste is ze enorm goedlachs. Elke gortdroge grap van Wim de dirigent beantwoordt zij met vrolijk geschater. Geweldig aanstekelijk. Ons koorhoekje is zodoende wekelijks een epicentrum van virale pretexplosies: De lachsalvo’s zijn niet van de lucht!

Naast deze geweldige aangeboren lachspierversterkende  kwaliteiten bezit deze dame ook het vermogen om ongezien veel voor anderen te doen. Onder andere voor Heks en haar naaste zangmaatje. Even een CDtje branden of wat partituren kopiëren? Ze doet het vanzelfsprekend en met veel plezier voor ons. Het geheel wordt dan ook nog mooi in plastic hoesjes afgeleverd. Fantastisch toch!

Ik weet het. Ik zit met enige regelmaat te schelden op mijn medemensen, terwijl er genoeg te genieten valt natuurlijk. Als je er maar oog voor hebt! Yep!

In de pauze zit ik met mijn vaste clubje dames te giebelen en te kletsen. ‘Waar is je hondje? Hoe gaat het met hem?’ Sommige zanglijsters vinden het wel erg jammer dat VikThor er niet bij is vanavond. Het is toch wel erg leuk zo’n jachthondje als publiek wanneer je ‘Hört das laute Getön’ ofwel ‘Het Jagerslied’ van Haydn aan het instuderen bent!

Vanavond storten we ons op het ‘Juhe, Der Wein Ist Da’: Het Wijnlied. We worden er heel vrolijk van. ‘Ik ben niet ontevreden, maar met een glaasje op zou het vast nog beter gaan…….’ grapt Wim, onze onvolprezen dirigent. Hij vertelt een anekdote over een beroemde contratenor die er zeker drie noten in de hoogte bij pakte met een borrel op. ‘Hij weigerde ooit een altpartij te zingen om die reden. Zonder borrel was er geen beginnen aan…..’

Kweebpeerjam/gelei: Kook de kweeperen met schillen en pitten. Door een roerzeef halen en nog eens koken met wat geleisuiker en een scheut kirsch. Mmmmmm…….

Wat heb ik het toch weer naar mijn zin vanavond. Na drie dagen in mijn eentje rondsmurfen is het heerlijk om weer onder de mensen te zijn. Ik geniet met volle teugen. Een heksenhand is gauw gevuld.

Later haal ik mijn kleine hondje op bij Frogs. Suikeroompje is al helemaal verkikkerd op mijn Kleutertje Luister. Lachend vertelt hij wat kleine anekdotes over VikThor. Ze hebben een lekkere wandeling gemaakt. ‘Vorige week heeft hij op weg naar huis stiekem die hele bak voer leeggevroten,’ antwoord ik. Mijn kikkervriend hikt van de lach. Oh, wat een ondeugend hondje.

Heel ondeugend, maar zo lief!

Nigella’s Amandeltaart met abrikozen, kardemon en rozenwater. Glutenvrij, lactosevrij, sojavrij. 

kweepeertjes uit de oven: Gewoon anderhalf uur op 150 graden. Heerlijk snoepgoed!

Puppycusus! Joepie! VikThor blij, Frogs blij en ik ook! Uitstekend tegengif tegen allerlei agressieve giftige individuen, die hier maar gewoon door de steeg lopen te lanterfanten.

puppycursus03Gisterenavond aan het begin van de avond sta ik bij Frogs op de stoep. We gaan naar puppycusus.  Het is al tien voor zeven en het begint om zeven uur, dus ik toeter in de hoop dat mijn kikkervriend op de uitkijk staat. Een man loopt voorbij. Woedend kijkt hij me aan. Hij ergert zich duidelijk dood aan mijn Italiaanse rijstijl. Vooral aan het daarbijbehorende geclaxonneer. Hoe durft ze! Die rare Heks.

Intussen tikt de klok verder. Ik toeter nog maar eens. Geen Frogs. Waar kan hij zitten? Zo groot is zijn huis niet. Intussen staat de hele buurt voor het raam. Ik besluit maar uit te stappen en aan te bellen. Dat heeft gelukkig het gewenste resultaat.

‘Ik stond eventjes lekker op het balkon,’ verklaart mijn vriend zijn lakse reactie. Nou moe. Hij staat eens in de honderd jaar op zijn balkon en wel precies vandaag! ‘Ik kreeg boze reacties, Frogsie, op mijn getoeter. Maar dat is niks. Gisteren mepte een beer van een  kerel bijna mijn spiegel van mijn auto af. En dat omdat hijzelf niet opzij wilde gaan, toen ik door de steeg reed. Ik kan toch moeilijk over hem heen rijden!’

‘Ik werd zo nijdig dat ik stopte, uitstapte en hem vroeg wat dat te betekenen had. Waarop hij me te lijf wilde. Gelukkig stond hij ver genoeg van me af om snel te kunnen instappen en weg rijden….. ‘

‘”Kom maar hier, dan krijg je een pak slaag”, riep ik naar hem. Dat durfde hij toch niet aan. Weet hij veel dat ik MEpatiënt ben en nog geen deuk in een pakje boter kan slaan. Ik heb nog steeds een groot postuur en ben ook nog steeds atletisch gebouwd. Voor hetzelfde geld heb ik zwarte band kickboksen…’

Gelukkig zat er geen nieuwe deuk in mijn auto vandaag. Zo’n kanariepiet is natuurlijk gemakkelijk te traceren. En zulk soort eikels deinzen nergens voor terug……

Als we bij de kynologenvereniging arriveren stapt er net een stel uit met een baby-Chihuahua, een piepklein hompiedompie. Later blijkt hij ouder te zijn dan VikThor!

Mijn hondje is flink gegroeid. Hij is anderhalf keer zo groot als toen hij kwam drie weken geleden! Elke dag ziet hij er een beetje anders uit. Zijn pootjes worden enorm. Zijn staart is drie keer zo lang. Hij staat hoger op zijn poten…… Als iets me heeft geconfronteerd met het fenomeen impermanence dan is het wel deze snelgroeiende pup.

Ook is zijn sneeuwwitte vacht intussen bezaaid met zwarte stipjes. Het vlekje op zijn ruggetje is allang niet meer alleen. Menig Dalmatiër zou jaloers zijn op mijn ventje……

Het is alweer de tweede les van de cursus. Intussen heb ik ook een privé jachttraining met VikThor gedaan. Hij blijkt superslim te zijn! En heel leergierig!

Frogs doet mee aan een oefening om je hondje naar je toe te laten komen. Sommige honden rennen alle kanten op behalve naar de baas. ‘Hij kwam gewoon naar mij toe, Heks. Ik dacht dat hij naar jou zou rennen….’ Mijn kikkervriend is in zijn knollentuin. Die kleine Vlek weet al heel goed wie zijn suikeroompje is!

Het uur vliegt voorbij. Eenmaal thuis zijn we helemaal kapot. Ook al doe je maar weinig zo’n les, toch is het heel inspannend. Mijn hondje ligt het eerste uur helemaal om. Pas daarna heeft hij de energie om zijn bak leeg te eten.

True en Trueman komen langswaaien. Ze brengen speelgoed en een kluif die ik afgelopen week in de magische tuin van True heb laten liggen. We slaan een verrukkelijk uurtje stuk samen. En raad eens waar we het over hebben? Onze hondjes natuurlijk!

 

Narcistendag! Hoera! Slachtoffers van narcistische mishandeling komen van heinde en verre naar Leiden om hun lijden te verlichten door lotgenotencontact. Voedzame informatie, intens delen en heilzame slappe lach. Confronterend hoor! Deze vorm van mishandeling is de wereld op zijn kop!

Zaterdag is het dan eindelijk narcistendag. Ik heb de wekker gezet, dus ik ben op tijd wakker. Na een heel kort nachtje, want ik heb natuurlijk weer eens slecht geslapen….

Als ik de woonkamer in strompel, zie ik dat mijn hondje heeft gekotst. Snel ruim ik het op. Dan gooi ik wat koffie en pijnstillers naar binnen en ga op weg naar de douche. Maar oh jee! Onderweg nog meer kots en een gestresst hondje bij de voordeur….. Dat belooft niet veel goeds!

Een paar minuten later ren ik buiten in wat bij elkaar gegriste kleren naar het eerste beste parkje in de buurt. Ys sprint naast me met samengeknepen billetjes. Als ik hem los laat hurkt hij direct neer bij een grote boom en spuit een hele berg zachte vloeibare stinkende stront rond op de wortels…. Natuurlijk onmogelijk om op te rapen met een poepzakje.

Sorry omwonenden……

Hierna kan het beestje er in elk geval weer eventjes tegen.

Thuisgekomen voer ik hem witte rijst met rauw vlees en 12 norritjes. Een beproefde methode om zijn darmstelsel te kalmeren. Ik vrees dat het gifbad van gisteren en de koude buitenlucht debet zijn aan zijn ontregelde spijsverteringssysteem. Het arme schaap….

Gelukkig komt zijn suikeroompje ‘Ome Frogs’ hem zo ophalen.

Mijn schema van de dag is natuurlijk lelijk in de war. Snel schiet ik onder de douche door en was en passant mijn lange haren. Ik smijt een beetje make up op mijn gezicht, trek wat kleren aan en scheur de deur uit. Precies om tien uur ben ik op de locatie waar de cursus wordt gegeven. Op het nippertje schuif ik naar binnen. Ik ben niet eens de laatste! Die zit op dit moment nog in Amsterdam. Foutje van haar TomTom…..

De aanwezige groep slachtoffers van narcistische mishandeling bestaat voornamelijk uit vrouwen. Er is 1 man. Niet verbazingwekkend, want de meeste narcisten, 70%, zijn man.

Deze man hoort bij een vrouw in de groep. Beiden hebben gebroken met een narcistische partner. Nu zijn ze samen. Beiden hebben kinderen met hun ex. ‘We hebben heel veel aan elkaar in de omgang met onze narcist!’ beamen ze beiden volmondig. Stralend ook! Blij met hun prachtige relatie. 🙂

We gaan van start met een rondje kennismaken. Eerst bespreken we in tweetallen onze persoonlijke problematiek rondom het onderwerp. Daarna stelt je partner jou voor aan de groep. En vice versa.

De groep bestaat uit mensen die al de nodige schreden op het narcistvrije pad hebben gezet. Soms hebben ze vanwege kinderen nog te maken met die persoon, in een enkel geval nog dagelijks, maar de meeste slachtoffers hebben zich echt losgemaakt. ‘Dat scheelt enorm in de “hij/zij deed dit of hij/zij deed dat verhalen”‘, aldus 1 van de trainsters aan het einde van de dag.

Evenzogoed krijg ik natuurlijk wel het 1 en ander te horen vandaag…..

Het mooie is, dat alles wat hier besproken wordt, binnen deze muren blijft. Je kunt gerust roepen: “Mijn moeder/vader/zuster/broeder/baas/ex/vriendin/goede vriend is een narcist.” Zelfs als je het nog steeds niet zeker weet.

Dat laatste blijkt belangrijk. Bijna alle deelnemers twijfelen regelmatig ernstig aan hun eigen beoordelingsvermogen op dit vlak. Narcisme is een hele sluipende persoonlijkheidsstoornis. Ontregelend en destructief. Maar nauwelijks waarneembaar.

De plegers zijn sneaky en slim. Sluw, gemeen en kwaadaardig. Ze zullen zichzelf nooit als zodanig zien, ze zien zichzelf als goed.  En vaak ook zielig, Om maar niet met hun negativiteit geconfronteerd te hoeven worden projecteren ze al hun ellende op hun omgeving…. Ze zijn meester in manipuleren!

co-dependency maakt het er niet gemakkelijker op……

Menig slachtoffer van een narcist eindigt in het gesticht, terwijl de pleger goede sier maakt met verhalen over de gestoorde geest van zijn prooi……

De omgekeerde wereld.

Ja, de wereld op zijn kop. Dat is hoe een relatie met een narcist voelt. ‘Zij missen de OEPS-factor’, aldus een trainster, ‘Als ik iets zeg en jij reageert verschrikt, dan voel ik ‘OEPS’. Wat heb ik verkeerd gezegd? Heb ik je soms gekwetst? Een narcist voelt dit niet. Die zegt rustig de meest vreselijke dingen en laat jou er mee zitten….’

Ik ken het. Ik heb met zoveel dingen gezeten in mijn leven. Ik heb mijn hersens afgebeuld om maar te begrijpen wat bepaalde narcistische mafkezen nu eigenlijk met me voor hadden. Ik heb me in duizend bochten gewrongen en op miljoenen eieren gelopen om dit meedogenloze volkje maar niet te kwetsen. En dat terwijl zij er zelf geen enkel probleem mee hadden om bij mij het mes er vol in te zetten!

De omgekeerde wereld. De wereld op zijn kop!

De dag gaat zo snel voorbij. In elke pauze wordt er druk uitgewisseld. De deelnemers komen vanuit het gehele land. Sommigen zijn gisteren al vertrokken om op tijd te zijn!

Aan het einde van de dag krijgen we de slappe lach. Kwinkslagen vliegen door de lucht. ‘Zoiets doe je natuurlijk niet’ -in een heel ander kader wordt-: ‘Tenzij je narcist bent natuurlijk…’ Iedereen ligt plat. Heerlijk. Lachen is toch zo helend.

De enige vrouw in de groep, die nog met haar narcist verkeert maakt ons zo vreselijk aan het schateren met haar verhalen, dat we er bijna in blijven. Wat een humor heeft deze dame! Heks geniet enorm van haar. Natuurlijk weet ik dat er een wereld van ellende onder ligt, maar de kracht van haar lach tilt ons allemaal op!

Op de valreep raak ik nog aan de praat met een hele krachtige vrouw. Ze blijkt in de buurt te wonen. Ook kent ze 1 van mijn narcisten! Intussen zijn we al met elkaar aan het mailen. Binnenkort gaan we een drankje doen! Vast en zeker!

Iedereen kan slachtoffer worden van deze vorm van mishandeling. Ook hele krachtige en evenwichtige mensen. Je loopt misschien zelfs wel juist meer kans op deze ellende als je beresterk, hooggevoelig en zeer empatisch bent: Want dat is voer voor narcisten.

Uiteindelijk breek je. Wie je ook bent. Zwak, sterk, jong, oud. Er is geen kruid gewassen tegen de narcistische aanval.

99% van de mensheid is geen narcist. Ik heb in mijn leven gemiddeld 40% van mijn persoonlijke medemensen helaas kunnen etiketteren als zijnde van dit menstype. Intussen weet ik ook waarom ik zo’n blinde vlek heb voor dit fenomeen.

Er wordt aan gewerkt…..

Heb jij te maken met narcistische mishandeling? Lees het boek ‘Het verdwenen zelf‘ van Iris Koops en ga naar een narcistendag! Het zal je leven ten goede veranderen……

 

 

Giftige dampen stijgen op uit mijn heksenketel. Varkentje krijgt er de oren mee gewassen: Ome Frogs is een held! Gif heeft zo zijn nut, maar giftige mensen horen in de hel. Hun eigen hel wel te verstaan……

Vrijdagmorgen om tien uur staat mijn trouwe boezemvriend Frogs op de stoep om Ysbrandt zijn wekelijkse gifbad te geven. Ik heb mijn ogen nog niet echt open na een slechte nacht. Bijverschijnsel van al die griepjes…. Op de tast meng ik het gif met heet water. Mijn kikkervriend staat al klaar met mijn hondje in de frisse buitenlucht. Het is ijskoud. Giftige dampen stijgen op uit de heksenemmer.

Varkentje staat gelaten klaar als Heks begint met het insmeren van zijn koppie. Eerst de oren….. Nukkig trekt hij zijn hoofd weg. Wat krijgen we nu? Protesten?

Ja, inderdaad. Het water is gewoon nog te warm. Ik laat het iets meer afkoelen, maar echt zin heeft mijn hondje er niet meer in. Als Frogs de rest van zijn lijf te grazen neemt blijft hij flink tegenstribbelen.

Na het bad gaan mijn schatjes aan de wandel. Het gif moet grondig uitdampen en dat duurt nu eenmaal wel een uurtje. Heks spoedt zich naar de dokter voor een serie prikken. Bah, wat een smerig weer. Ik maak me zorgen om mijn hondje. Kleddernat loopt hij ook in deze druilregen te wandelen. Het is echt hondenweer, vroeger maalde hij daar niet om, maar hij wordt een dagje ouder…….

Vandaag heb ik dus zomaar mijn handen een beetje vrij. Een paar uurtjes thuiszorg en verder helemaal niks. Morgen ga ik naar mijn narcistencursus, dus dan moet ik fit zijn. Zodoende hou ik mijn gemak. Ik lees een beetje in de narcistenbijbel van Iris Koops. Goeie hemel, wat is dat toch een ongelofelijk goed boek. Maar wel confronterend.

Het is bepaald niet zo, dat je leest wat je graag zou willen lezen. De realiteit van narcistische mishandeling staat bijzonder accuraat beschreven, zo ook de uitzichtloosheid van een relatie met een narcist. Wat voor’n relatie dan ook. Of je nu in je werk, binnen je familie of in je vriendenkring te maken hebt met een narcist: Het is altijd hopeloos!

Het contact verbreken is zonder meer de beste optie, maar dat kan nu eenmaal niet altijd. Als het je vader of moeder is dan zit je er toch er toch zeker zo’n 18 jaar aan vast! Op zijn minst. Tenzij zo’n figuur je in een kindertehuis stopt natuurlijk. Ook niet leuk, maar je bent ongetwijfeld beter af, dan in de meedogenloze en vaak gewelddadige handen van de gemiddelde schadelijke narcist……

Het boek is dus een echte eyeopener, maar blij word ik er niet van.  Mijn wereldbeeld is echt geschokt door de aangereikte inzichten. Dat prachtige leven, waarin iedereen mijn partner is ligt aan diggelen. De goedheid van de mens is betrekkelijk. Er is dus een klein percentage mensen, narcisten vormen ongeveer 1% van de bevolking, helemaal niet goed. Het onschuldige kind in ons is in deze gevallen een gestoord kind. Kwaadaardigheid in persona bestaat!

Nogal een schok voor Heks. Misschien is dit wel de reden dat ik het fenomeen narcisme stomweg nooit bewust heb waargenomen. Het bestond gewoon niet in mijn beleving! Het kon gewoon niet waar zijn, dat mensen zo liefdeloos, egocentrisch, manipulerend en geslepen zijn.

Het is wel waar, daar ben ik nu wel achter. God houdt van iedereen, ook van Adolf Hitler en Saddam Hoessein beweer ik altijd. En dat gaat natuurlijk ook op voor andere psychopaten en narcisten. Het goddelijke maakt geen onderscheid. Het goddelijke heeft onvoorwaardelijk lief. Maar ja. Het goddelijke hoeft dan ook niet met het kwaad op vakantie bijvoorbeeld. In een tent met zo’n giftige vent valt echt niet mee! Dat kan ik je wel vertellen……

Zo vliegt de dag voorbij. In de loop van de middag brengt Frogs mijn viervoetige vriend terug. Het arme beest stink nog steeds als de hel. En dat terwijl kwaadaardigheid hem echt vreemd is. Het is een superhondje, mijn Varkentje. Voor de duvel niet bang. En goddank knapt zijn huid aardig op. Dankzij de volhardende inspanningen van zijn grote absoluut niet giftige kikkervriend en suikeroompje ‘ome Frogs’!

Iris Koops: Het verdwenen zelf, herstellen van narcistische mishandeling.