Vrouwen die elkaar beconcurreren tot op het bot. Zusters die elkaars mannen afpikken. Onzekere dames, die zich door een idioot van een vent laten uitspelen tegen elkaar. Wat mankeert ons toch? Girl Code versus Guy Code.

 

Nog voordat ik mijn ogen goed en wel open heb heeft die gekke TVgoeroe uit de VS me al aan het lachen gemaakt. Een paar kippetjes van meiden zijn te gast in zijn show. Ze zien er opgepoetst  uit. Haar in de chloor, oranje van de zonnebank, een stuk of wat flessen haarlak hebben hun kapsel in een schild veranderd. ….

Helaas zijn de dames heel onzeker over zichzelf. Eén van de vriendinnen is bang dat de ander knapper is. Ze is jaloers op haar beste vriendin! De ander is net dertig kilo lichaamsgewicht kwijt, het zit helaas nog wel in haar hoofd.  Hun hele zelfbeeld is gebaseerd op hun uiterlijk. ‘Goh,’ zegt Phil droog, ‘dan wens ik jullie veel sterkte, want vanaf nu gaat het alleen maar bergafwaarts met jullie lichaam….’

‘Toen ik vroeger met gehandicapten werkte ontdekte ik hoezeer zelfbeeld en lichaamsbeeld samen kunnen hangen,’ vervolgt hij, ‘Vooral mannen hebben het er moeilijk mee als ze opeens niet meer kunnen staan bijvoorbeeld. Hun mannelijk zelfbeeld lijdt dan schipbreuk.’

‘Toch is wat jullie doen niet zonder gevaar. Er zullen altijd mooiere vrouwen zijn. En jongere. Jullie worden alleen maar ouder, dus het wordt er niet gemakkelijker op op deze manier. Jullie focussen op het verkeerde. Zie jezelf eens anders, zie elkaar anders. Wat zijn je goede eigenschappen? En help elkaar daarmee!’

Het is al het tweede setje gasten dat hij vandaag op de bank heeft. Eerst zaten er twee zusters tegen elkaar te schreeuwen. Het blijkt dat de jongste van het stel er met de man van de oudste vandoor is. Nu wil ze vergeven worden door die zus…..

Beide dames hebben intussen een roedeltje kinderen van de man. Dat geeft complicaties. Ben je neef en halfbroer, nicht en halfzus. Je tante is je stiefmoeder. Je vader is je oom……Verwarrend.

Uit de verhalen begrijp ik dat de begeerde man een eersteklas eikel is. Niet verbazingwekkend. Alleen een volstrekt zelfzuchtige idioot gaat zo’n avontuur aan natuurlijk. De hele geschiedenis draagt alle elementen in zich van de gemiddelde narcistische mishandeling. Het verbaast me dan ook niets, dat de oudste zus niet bepaald zit te springen om alles maar te vergeten en vergeven….. Ze roept van wel, maar het beklijft niet.

De jongste zit met een raar lachje op haar gezicht haar bijdrage te leveren. Ze lijkt niet bepaald te zitten met haar onsmakelijke aandeel in de poel van ellende waar haar zus zeven jaar geleden door haar toedon in terecht kwam….

Onzekere vrouwen, die zich helemaal ophangen aan hun uiterlijk. En voor wie? Wie zit er nu helemaal te wachten op levensbedreigende siliconen borsten, billen en lippen? Behalve een verdwaalde gek misschien.

Zusters die zich laten uitspelen door een idioot van een man. Een vreselijke kerel ook nog! ‘Wees blij dat jij ervan af bent,’ zegt Dr.Phil tegen de oudste zus. Kun je nagaan!

Wat is er met ons gebeurd? We vervangen ons zachte vrouwelijke uiterlijk door een gevaarlijke siliconen variant. Ziekmakend! In alle opzichten! En we verbreken de heilige band met onze zusters door ons te vergooien aan de eerste de beste idioot van een kerel.

Ik begrijp gewoonlijk al geen zak van vrouwen, die de mannen van andere vrouwen naaien. Het gebeurt heel veel heb ik ontdekt. ‘Ik heb ook zo mijn behoeftes,’ zei een vrouw een keer tegen me om te verdedigen dat ze met de mannen van haar vriendinnen naar bed ging….. Maar je bloedeigen zus! Verschrikkelijk!

Phil schudt zijn kale wijze hoofd. De onzekere jongedames raadt hij aan zich op iets anders te focussen dan hun uiterlijk. Het zijn schatten van meiden en echte vriendinnen. Het komt wel goed met hen.

En die zusters? Ik zie het somber in. Volgens mij is er veel meer aan de hand dan nu boven tafel komt. Heks denkt dat die foute kerel eerst moet oplazeren. Pas daarna kunnen de vrouwen gezamenlijk hun wonden likken.

Zolang ze echter te maken hebben met deze narcistische intrigant zullen ze nooit op 1 lijn komen samen. Daar zorgt zo’n figuur wel voor. Gebruikmakend van alle middelen…..

Even later loop ik met Ysbrandt door het bevroren gras langs de Singel te mijmeren. Het is prachtig weer. Er ligt een vliesje ijs op het water. De lucht is zo fris en schoon! Wat is het leven toch een stuk beter als het kwik eens goed daalt!

We laten ons uitspelen, wij dames. We beconcurreren elkaar wie de mooiste is. Het meest sexy. En waarvoor? Om ons door de gemiddelde idioot met uitwendig gedragen hersenen te laten brainfucken. Alsof dat zo leuk is! Zulke kerels bakken er over het algemeen maar weinig van in bed. Hoe meer rock en roll hoe slapper de lul is mijn ervaring…..

Mannen hebben hun Guy Code. Een set ongeschreven regels die er borg voor staan dat ze elkaar altijd steunen. Wat ze ook uithalen. De vriendschap gaat voor het meisje bijvoorbeeld. Je zult elkaar ook nooit verlakken. Speel je bijvoorbeeld in een band en neuk je met een groupie? Of de danseres in je videoclip? Dan zullen je maatjes je er niet bij lappen bij je vrouw of verloofde. Ze laten haar rustig voor lul zitten op feestjes en bij optredens: Guy Code!

De Girl Code is helaas nooit echt aangeslagen. Vrouwen beconcurreren elkaar tot op het bot. Sommige vrouwen hebben het zo voor hun kiezen gehad van hun zusters, dat ze nog maar moeilijk andere vrouwen kunnen vertrouwen.

Een vriendin beschuldigde Heks er ooit van haar expres voor lul te willen laten lopen in een overigens prima en leuke outfit. Ik vertelde haar dat ze er perfect uitzag. Niets van gelogen. Haar man zag haar echter liever in een uiterst sexy stoeipakje. Haar conclusie: Heks wilde er leuker uitzien dan zij. Meuh…….

In de minder geëmancipeerde landen waar ook minder auto immuunziekten zijn trekken vrouwen veel meer één lijn. Ze nemen de mannetjesputtermannen totaal niet serieus en verwachten weinig van die kwibussen. Daar kunnen wij als geëmancipeerde dames nog een voorbeeld aan nemen. Maar nee. Wij geven onze macht weg. Wij laten ons uitspelen. En staan er dan alleen voor. Zucht.

 

 

Ik ween om bloemen in de knop gebroken: Afscheid is een beetje sterven. Liefde vermag veel, maar niet alles blijkt maar weer. Maar ook: Als er ergens een deur dicht gaat, gaat er elders een raam open……. Ik verheug me al op de frisse lucht!

images-86

Vorige week maandag heb ik een magische ervaring. Middenin mijn grieperige snothuilbuien over mijn verbroken relatie denk ik aan het nakende uitwisselen der spullen en sleutels. Op dat moment voel ik al mijn geïnvesteerde intenties en liefde bij me terugkeren. Spontaan.

werkelijk van iemand houden, liefde vermag veel, ware liefde, afscheid, goodbye, loslaten, liefde,

Ik ondervind aan den lijve hoe ik van de ander gehouden heb. Alles wat ik heb uitgezonden keert onversneden bij me terug. Op deze manier krijg ik onverwacht duidelijk inzicht in mijn eigen kant van deze liefdesgeschiedenis.

Omslag-boek-afscheid-nemen-met-je-hart

Het voelt heerlijk! Helemaal niets mis mee, deze gevoelens. Wonderbaarlijk genoeg herhaalt dit proces zich hierna met andere mensen uit mijn verleden, waarmee ik vergelijkbare problematiek heb gehad.

Ik stroom vol met liefde, vertrouwen, toewijding en warmte. Het voelt fijn en stevig. Een warm bad, een duffelse jas, veilig en liefdevol: Fantastisch……

Mocht ik ooit door beschuldigende opmerkingen van anderen getwijfeld hebben aan mijn eigen intenties naar hen toe: Ik ben er in één klap vanaf.

Zaai-liefde-e1419681342979

Zaterdag haal ik samen met Frogs mijn spullen op bij Cowboy. Omdat mijn fietskar er nog staat gaan we met zijn gigantische auto.

We sjouwen een paar dubbele ramen uit mijn berging naar buiten. Die moeten ook mee. Ooit bij het grof vuil gevonden en meegenomen door mijn ex naar het huis van Heks. Hij gaat er een muziekstudio mee bouwen in zijn huis. Althans dat was ooit de bedoeling…..

animaatjes-afscheid-1085196

Een vuilniszak met kleren en een klaptafeltje volgen. Dan rijden we de stad uit. Heks is nerveus. Ik heb geen idee hoe dit gaat verlopen. Het kan alle kanten op voor mijn gevoel. Net als onze gesprekken de laatste tijd.

Neem nu het laatste telefoongesprek: In een poging me terug te krijgen riep hij dat mijn wereld hem niet interesseert. Verwarrend….. Of duidelijk. Het is maar hoe je het bekijkt.

0511-1010-2402-5006_cartoon_of_a_sad_woman_waving_goodbye_with_a_hanky_clipart_imagevriendschap-gedicht-afscheid2

In Amsterdam zijn we met een kwartiertje klaar met de uitwisseling. Geïrriteerd helpt Cowboy met het inladen van mijn fietskar. Het bijbehorende verbindingsstuk krijg ik echter niet mee.

‘Dat is van mij,’ zegt hij beslist. ‘Maar ik heb je er toch echt eentje gegeven,’ pleit ik. ‘Geef dat knopje terug, man,’ denk ik bij mezelf. Het is waar. Hij heeft zelf een verbindingsstukje aangeschaft. Daarna heb ik de mijne ook aan hem gegeven. Nu heeft hij er dus twee. En geen kar…..

animaatjes-afscheid-5551143

‘Mijn oude servies heeft hij wel gehouden, ik zag het op het aanrecht staan,’ zeg ik later tegen Frogs, ‘Ik kreeg de lege kratten mee terug.’

‘Ik zal je nooit vergeten.’ De laatste woorden van Cowboy zijn vriendelijk bedoeld. ‘Ik wens je echt het allerbeste,’ Heks meent het vanuit de grond van haar hart. We omhelzen elkaar en nemen afscheid. Vertrouwd voelt het. Ruikt het. Wat is dit ontzettend moeilijk.

330_446_f0751351_i03

Op de terugweg heb ik geen praatjes meer. Tranen biggelen onophoudelijk over mijn wangen. Je houdt nu eenmaal niet van iemand vanwege allerlei geweldige kwaliteiten. Vaak heb je lief ondanks….

Hardnekkige hoop is voor de zoveelste keer de grond in geboord. Thuis gekomen neemt Frogs Varkentje mee voor een wandeling. Het arme dier is ook van slag. Heks likt haar wonden. Later die middag belt mijn kikkervriend me op. ‘Ik ga wel koken Heks, kom maar lekker bij me eten.’

174735_thumb_612x582

Zo zit ik vanouds bij Frogs aan de Spaghetti Bolognese. Troosteten. We luisteren naar mooie muziek en kletsen over van alles en nog wat. Gespreksstof genoeg. Zoals altijd.

‘Ik had gehoopt, dat ik me opgelucht zou voelen, maar niets is minder waar. Het voelt verschrikkelijk allemaal,’ verzucht ik later die avond. Ik heb ernstige relatie-afkickverschijnselen. Cold Turkey. Het einde van een tijdperk.

Unknown-50images-87

Unknown-51

images-85

Unknown-52

Slappe dag, Heks ziet niemand! Intussen bedenk ik van alles. Rommel een beetje op Internet. Lees iets over ‘hoogbegaafden’: Ik bepleit een andere benaming. Deze is verwarrend en stigmatiseert.

hoogbegaafd

Hoogbegaafd is nerdisch

Maandag. De dag begint goed. Ik slaap er een gat in. Na een grote bak koffie met pijnstillers is het zover: Ik ga met Varkentje naar het bos. Ik loop en loop. Ben de bal vergeten. Bij elke stap vraagt mijn hondje erom. Ik ben blij als de rottende herfstluchtjes hem afleiden.

Vandaag is zo’n dag, dat ik niemand zie. Mijn lijf moet liggen. Ik sleutel wat aan een blog over Zwarte Pieten: discussie 4. Krijg duizend ideeën in mijn hoofd voor andere blogs……

Unknown-1Unknown

Aan het begin van de avond spreek ik Cowboy. Wat een zegen is het toch, deze liefde in mijn leven. We praten over van alles en nog wat. Zijn bedrijf natuurlijk. Hoe het is om zakenman te zijn, als intellectueel. De vaart der volkeren, waarin mijn blog terecht is gekomen. Hoe blij we zijn elkaar te kennen.

Ons liefdesleven is soms saai. Geen grote overdreven gebaren. Geen superromantische trips naar verre oorden. Geen trillend onzekere drama’s.

Cowboy is verre van saai, net als ik.

plaatje5images-1

Vanmiddag kwam ik opeens terecht op een website voor hoogbegaafden, die zenuwcellen van de maatschappij. Ik herken veel in het profiel. Herken veel mensen, vaak vrienden, om me heen in de beschrijving. Ik ben in mijn leven een aantal keren getest en scoorde daarbij altijd tegen het plafond.

hoogbegaafd, hoogbegaafde kinderenhoogbegaafd, hoogbegaafde kinderen

Bij hoog denk je aan superieur. Het is een verwarrende benaming, want deze mensen voelen zich juist vaak buitengesloten. En daardoor juist inferieur. Of ze doorzien dingen, hetgeen dan vervolgens niet op prijs wordt gesteld. Het kan zelfs resulteren in verbanning.Kijk naar Thay! Kortom: Het is bepaald geen rozengeur en maneschijn, deze conditie.

Ook lokt de term het afgescheiden zelf uit. Er zijn hoogbegaafden, die zich ver verheven voelen boven Jan en Alleman. We moeten juist af van het afgescheiden zelf, het idee, dat we los van anderen bestaan. En daar hebben we die zogenaamde HOOGbegaafden hard voor nodig.

Maar er kleven ook voordelen aan. Zo is er een sterke link tussen deze mensen en de schone kunsten. Ze zijn vaak enorm idealistisch. En supercreatief! Ze zien oplossingen voor problemen alsof het niets is!

En ze hebben een sterk rechtvaardigheidsgevoel. Dat laatste speelt me regelmatig parten. Ik kan niet tegen onrecht. Maar er is zoveel scheef in de wereld…….

hoogbegaafd, hoogbegaafde kinderen

Als jong kind doen ze je versteld staan

Nou ja, ik doe mijn best. Wij zogenaamd hoogbegaafden doen ons best. Net als de minder hoog begaafden of wie dan ook. Uiteindelijk zijn we allemaal onderdeel van het goddelijk lichaam, de schepping.

hoogbegaafd, hoogbegaafde kinderen

En evenzogoed is het vaak toch nooit goed

Sommigen zijn zenuwcellen. Die noemen we hoogbegaafd. Of kunstenaar. Anderen zijn de handen. Timmerlieden, slopers. Weer anderen zijn de spijsvertering. Koks, maag-darm-leverartsen. Weer anderen zijn het hart. Schijnheiligen. En Heiligen. Zoals mijn lieve leraar Thich Nath Hanh. Maar die lopen daar niet mee te koop.

gymles,hoogbegaafd, hoogbegaafde kinderen

Mindfulness is geen stuk gereedschap om je doel te bereiken, het is een weg!

 

20140618-212614-77174818.jpg

Vandaag zei Thay weer hele mooie dingen in zijn talk. Verhelderende woorden over het fenomeen mindfulness. Een modeverschijnsel van heb ik jou daar tegenwoordig. Kijk maar om je heen. De cursussen vliegen om je oren. Mindful zakendoen bijvoorbeeld. Hier worden mensen met veel geld voor veel geld getraind om nog meer van dat aardse goedje naar zich toe te harken…..

Of mindfulness in het onderwijs. Bewezen betere resultaten. Hogere cijfers, sneller afstuderen. Dus ook hier kan het weer veel voordeel opleveren.
Heks kreeg bij aankomst, nog voor ze de kans kreeg om uit haar auto te stappen aan het begin van deze retraite een drammerige Amerikaanse dame over zich heen gewalst. Haar boodschap was, dat ik mijn Tens apparaat, een soort uitwendige pijnstiller, aan de wilgen moest hangen. Het was namelijk mogelijk mijn ongemak weg te mediteren…..

Ook gisteren hoorde ik mensen dingen beweren, die deze gedachtengang onderschrijven. En ik hoorde anderen ermee worstelen. ‘Doe ik iets verkeerd, als ik ziek word?’ Verwarrend, want wat is nu eigenlijk minfulness/ leven in aandacht? En wat kun je er nu werkelijk mee?

Thay wist snel helderheid te brengen in de chaos aan inzichten. ‘Mindfulness is geen stuk gereedschap, waarmee je snel rijk kunt worden. Of kunt genezen. Of betere resultaten kunt behalen in wat dan ook. HET IS EEN WEG!’

20140618-212053-76853379.jpg

Je kunt er juiste inzichten en geluk mee genereren.
Al het andere is ‘wrong mindfulness’ . Het levert verkeerde inzichten op en leidt tot verkeerde actie.

Op zich is Thich Nath Hanh er wel voorstander van om iedereen mindfulness aan te leren. Zolang het maar gaat om het verlichten van lijden.

‘Iedereen heeft hulp nodig, want iedereen lijdt. Zelfs de Boeddha|’

Er is een hele discussie gaande in mindful-land of het not done is om militairen deze training te geven. ‘Ik kan dat niet doen’, zeggen de docenten. ‘Ik ga toch niet iemand leren om in het hier en nu te komen en te focussen om vervolgens een ander mens neer te knallen?’

‘Militairen lijden ook. Als je hen bij hun adem brengt, door middel van de juiste aandacht, krijgen ze waarschijnlijk het inzicht dat het beter is om niemand neer te schieten…. ‘, zegt Thay.

Hij vertelt hoe in de Vietnam oorlog hele volksstammen militairen uit vijandige kampen elkaar in de smiezen hadden, vervolgens flink in de lucht schoten, hun lunch opaten en aftaaiden…. Het was aan de orde van de dag. Hun superieuren werden er wanhopig van…. De manschappen in beide kampen hadden het juiste inzicht, dat de vijand ook een mens was. Met familie, een gezin….. En zij hadden geen mindfulnesstraining gehad. Deze inzichten ontstaan ook spontaan……

Ja, onze lieve leraar was weer goed op dreef vandaag. Mij heeft hij een prachtig geschenk gegeven. Als ik weer een een betweter op mijn nek krijg met de boodschap, dat ik mijn ziekte aan mezelf te danken heb, omdat ik niet goed bezig ben roep ik gewoon: leven in aandacht is een weg, geen stuk gereedschap.

Het is zoals Drupad zingen, de vorm van Indiase zang, die ik beoefen. Je zingt niet van A naar B. Dat klinkt als het gebalk van een ezel. Je zingt de hele weg. En daar moet je je aandacht dus heel goed bijhouden. Maar in dat zingen, dat er helemaal zijn, ligt geluk verborgen. Altijd!

En ook als je zo’ n halvezolenlijf hebt als ik, kun je op die manier elke dag momenten van enorm geluk ervaren. Nu bijvoorbeeld begint de retraite zijn tol te eisen. Gisteren had ik buikloop. Het heerst onder de bezoekers van de retraite, dus ik heb het gelijk te pakken. Ik heb keelpijn en ben verkouden. Dat doet ook de ronde.

Dan heb ik een soort eczeem op handen en voeten, geen idee hoe ik daaraan kom. De warmte? Mijn linkerooglid is ontstoken, dus ik zie er niet uit. En er begint een koortslip op te komen, als resultaat van al die verminderde weerstand.

Dit alles naast mijn gewone gedoe. Het vervelende is het extra werk, dat het met zich meebrengt. Naar de wc rennen, warme kompressen op mijn oog. Apotheek opzoeken. Morgen waarschijnlijk een dokter consulteren….

Maarrrrrrr: toch heb ik een geweldige dag gehad vandaag. Ik heb mijn oranje zonnebril opgezet, dan zie je dat oog wat minder. Bloemetjesschoenen aan je voeten leiden de aandacht ook flink af. En het was ook nog een beetje feest hier in onze Hamlet. Om fondsen te werven voor een verbouwing hebben de monniken en nonnen opgetreden voor ons. Fantastisch. Maar daarover vertel ik morgen. Het is al laat. Plotseling kan ik hier wel online. Geen idee hoe dat nu weer kan. Maar ik neem het er maar even van……

Kalligrafieën Copyright Eglise Bouddhiste Unifiee

20140618-213037-77437319.jpg