Vrijdagavond ben ik weer online met mijn Boeddhistische Orchidee familie. In de VS is het 1 uur ’s middags. In Israël 8 uur ’s avonds. Ik log in om 19.00 Nederlandse tijd. Ons Koreaanse familielid is afgehaakt. Die zat om 4 uur ’s nachts knikkebollend voor haar scherm….

‘Heks wat zie je er goed uit! Zo jong,’ roept mijn Israëlische vriendin. Klopt. Ik heb die nacht goed geslapen. Mijn gezicht hangt op de goede plek en niet op half 7, zoals bij onze vorige bijeenkomst.

Binnen een paar minuten zijn we alweer over de ellendige ontwikkelingen in Israël aan het praten. De genocide in Gaza. Hoe het is om op dit moment in Jeruzalem te wonen. Het op en neer rennen naar een schuilkelder. Midden in de nacht over straat, want er is er geen in het complex waar mijn vrienden wonen.

‘Je wordt er heel blasé in,’ vertrouwt mijn vriendin me toe. Soms heb ik gewoon geen zin om om 4 uur ’s nachts mijn bed uit te komen. Voor de zoveelste keer.’ Heks kijkt naar hun smalle bekkies. Deze ellendige oorlog trekt een enorme wissel op mijn bejaarde vrienden. Deze boeddhistische vredesactivisten. Die wekelijks de straat op gaan om te protesteren.

Afgelopen weekend vertelt Kras me, dat 80 procent van de Israëlische bevolking achter deze oorlog staat. ‘Nee, 50 procent van de bevolking doet niets en berust in de ontwikkelingen,’ reageert mijn Israëlische vriendin, ‘Maar er is hier ook veel verzet. Demonstraties. Soldaten die dienst weigeren. Rekruten die zelfmoord plegen. Dat komt heel veel voor….’ Ze noemt cijfers. Heks is verbijsterd.

‘Onlangs hadden we een begrafenis van een neef van mijn man,’ vervolgt ze, ‘Het was aan de grens bij Gaza. We hoorden de bommen inslaan, hemelsbreed 3 kilometer bij ons vandaan. Terwijl wij op dat vredige kerkhof stonden…..’

We praten over hoe de hele wereld toekijkt en niets doet. ‘Ik snap nu eindelijk hoe de Holocaust heeft kunnen gebeuren. Toen werd er ook weggekeken. En nu met alle media! Nu is het helemaal ongelofelijk dat dat gebeurt….’ besluit mijn vriendin haar verhaal.

‘Het gaat altijd om de poen,’ sombert Heks, ‘Elke oorlog in elke periode van de geschiedenis was economisch gemotiveerd. Er werd dan wel gezegd, dat het een dynastieke of politieke oorzaak had, maar het ging altijd om de duiten…..’ Ik noem wat voorbeelden uit het verleden.

‘Het idee om alle Palestijnen te verdrijven zal Israël uiteindelijk duur komen te staan,’ haakt mijn Israëlische vriendin in op dat thema, ‘Zij zijn in ons land zoals de Joden ooit waren in Duitsland: De mensen met goede opleidingen en geld. Artsen, apothekers, directeuren en directrices….. Zonder hen stort de hele economie in!’

Zo hoor je nog eens wat. Dat wist ik niet.

Dan schakelen we over naar de teringzooi in de VS. De creepy club die achter Project 2025 zit. ‘Die club adviseert momenteel allemaal conservatieven over de gehele wereld. Het is een hele enge ontwikkeling,’ aldus mijn Israëlische vriend. Hij noemt voorbeelden. Ook hier in Europa.

Ja, Nederland, kikkerland, maak je borst maar nat. Ook hier ter lande hebben we te maken met deze ontwikkelingen. Gemorrel aan de grondwet. Misogynie. Vreemdelingenhaat. Ik noem maar wat.

‘Het is het paranoia-denken,’ doet Heks een duit in het zakje, ‘Het hele nazisme was daarop gebaseerd. Door anderen zondebok te maken word je zelf een beetje beter. Je kunt er heel lang mee door gaan, maar het houdt een keer op. Als er geen zondebokken meer over zijn….’ We kennen die gruwelijke geschiedenis. En hoeveel levens die paranoia toen heeft gekost.

‘De ontwikkelingen hier in de VS doen inderdaad denken aan Hitler Duitsland in de jaren dertig,’ vertelt mijn Amerikaanse vriendin, ‘Er zijn razzia’s, mensen worden ontvoerd, ja echt, ik meen het serieus, vervolgens worden ze in een soort concentratiekampen gestopt. Om uiteindelijk te worden gedeporteerd. Volstrekte willekeur. Ze pakken iedereen met een kleurtje op……’

‘Soms gebeurt er iets, dat hoop geeft, maar een dag later wordt die hoop weer de grond in geboord. Trump is een tot 2 keer toe veroordeelde crimineel. En nu met die Epstein files hangt hem opnieuw een veroordeling boven het hoofd….. Maar ja….’

‘Ze hebben laatst een Egyptische man zomaar opgepakt. Hij woont hier al 30 jaar. Legaal. Maar hij werd evenzogoed opgepakt en in een kamp gestopt om te worden gedeporteerd. Daar is een rechtszaak over geweest en de man heeft gewonnen! Dat is zo ongelofelijk belangrijk, want als hij niet gewonnen had, dan kon iedereen, maar dan ook werkelijk iedereen zomaar worden gedeporteerd!’ besluit ze haar verhaal.

Heks zit te suizebollen na al die informatie. Ontvoeringen? Concentratiekampen? Deportaties?

‘Op vliegvelden worden mensen helemaal gescreend als ze weer de VS in willen. Ze pakken telefoons af van inwoners en spitten die helemaal door. Met name hun Facebook account. Als er ook maar iets van een commentaar op Trump wordt gevonden, dan mogen die mensen hun land niet meer in! Hun eigen land welteverstaan. Inwoners van dit land! Bizar!’

‘Veel mensen reizen daarom met een goedkope wegwerptelefoon. Zodat er niks te vinden valt,’ besluit ze zuchtend.

Kierewiet.

Het gesprek meandert richting de gevaren van AI. ‘Als de wereld in de toekomst wordt overgenomen door kunstmatige intelligentie, die zoveel slimmer is dan de mens, dan ben ik benieuwd hoe AI ons mensen behandelt. Zoals wij dieren behandelen? Krijgen we dan onze trekken thuis?’ aldus mijn Israëlische vriend.

Wij gaan dat niet meer meemaken. Maar de mensheid mag wel op haar tellen passen. Eindeloos voeden van egoïsme en kortzichtigheid kan ons wel eens duur komen te staan. Als de door ons ontwikkelde AI aan de touwtjes gaat trekken krijgen we ongetwijfeld een koekje van eigen deeg.

Na al die ellende hebben we behoefte aan iets positiefs. Heks weet wel wat:

‘Mijn juf, Linda Wormhoudt, helaas niet meer onder ons, maakte altijd “Guerrilla Altaartjes”. Zo noemde zij ze echt.’ Mijn vrienden moeten lachen. Ze vragen me wat ze zich erbij moeten voorstellen.

‘Je bouwt een altaar gewoon in de natuur met alles wat je vindt. En je draagt het altaar aan iets of iemand op, zoals dat gaat met een lekker altaartje. Zullen we allemaal een Guerrilla Altaartje bouwen? En foto’s sturen?’ stel ik voor. Iedereen kikkert op van het idee. Zo besluiten we onze bijeenkomst met iets goeds.

Vandaag rijd ik door het Leidse Hout op zoek naar bloemen en takken voor mijn altaar. Dan zoek ik een mooi plekje. Iets met betekenis. En ja, opeens zie ik de juiste plek. Een omgevallen boomstam, die half op het land en half in het water ligt.

Hout, aarde, water. Vuur van de zon in de bloemen, metaal in mijn gedachten over dit project. Het hele pentagram, dat heerlijke heksige symbool, is present. De lucht erboven.

Een omgevallen stuk hout, ofwel structuur, die is verwoest….. ‘Godin, laat dat verwoeste land weer verbinden met gevoel, water. Ik draag dit altaar op aan alle mensen en mensenkinderen in Gaza. En de mensen in Israël, die zich inzetten om die kloteoorlog te beëindigen,’ fluister ik onmachtig.

Gestoorde wereld, de wereld zoals wij hem kennen. Maar hier, in dit bos, die Welt an sich, is het goed toeven. Die wereld overleeft ons wel. Wij mensen zijn maar een onwetend snotje in de neus van het goddelijke. Een keertje niezen en we zijn gezien.

“Guerrilla” heeft twee hoofdgebieden van betekenis: militair en marketing.  In de militaire context verwijst het naar een vorm van oorlogvoering waarbij kleine, onregelmatige troepen acties ondernemen tegen een grotere, gevestigde macht. Deze acties omvatten vaak verrassingsaanvallen, hinderlagen en sabotage. In de marketingwereld is “guerrilla” een benaming voor marketingtechnieken die proberen met beperkte middelen een maximale impact te bereiken, vaak door onconventionele en creatieve methoden. 

In der Philosophie Immanuel Kants bezeichnet das “Ding an sich”  Kant unterscheidet zwischen der Erscheinung (Phänomen), die wir durch unsere Sinne und Verstandesstrukturen (wie Raum und Zeit) wahrnehmen, und dem Ding an sich, das jenseits dieser Strukturen existiert und uns letztlich unbekannt bleibt. 

Erläuterung:

• Erscheinung (Phänomen):Das, was uns durch unsere Sinne und Erkenntnisvermögen als Gegenstand erscheint.Es ist das, was wir wahrnehmen und worüber wir denken können. Raum und Zeit sind nach Kant Formen unserer Anschauung, also nicht Eigenschaften der Dinge an sich, sondern Bedingungen unserer Erkenntnis. 
• Ding an sich (Noumenon):Eine vom menschlichen Erkenntnisvermögen unabhängige Realität. Es ist das, was hinter den Erscheinungen liegt und was wir nicht direkt erkennen können. Wir können seine Existenz zwar erschließen, aber nicht seine Beschaffenheit. 

Kants Argumentation:

Kant argumentiert, dass unser Erkenntnisapparat die Welt, wie sie uns erscheint, konstruiert. Wir können nur das erkennen, was unseren Erkenntnisstrukturen entspricht. Daher ist das, was wir als “Welt” wahrnehmen, nicht die “Welt an sich”, sondern eine von uns gestaltete Erscheinung. 

Bedeutung:

Kants Unterscheidung zwischen Erscheinung und Ding an sich ist ein zentraler Punkt seiner Erkenntnistheorie. Sie verdeutlicht die Grenzen unserer Erkenntnisfähigkeit und betont, dass unser Wissen immer an unsere subjektiven Erkenntnisbedingungen gebunden ist. 

Zusätzliche Punkte:

• Kant unterscheidet auch zwischen dem transzendentalen Idealismus (die Welt ist eine Erscheinung) und dem transzendentalen Realismus (die Welt ist real). 
• Das “Ding an sich” ist ein kontroverser Begriff, über dessen Interpretation es verschiedene Ansichten gibt,
• Kants Unterscheidung hat weitreichende Folgen für unser Verständnis von Realität, Erkenntnis und Freiheit,