Witte wolf en zwarte wolf wonen in mijn hart. Wie wint? Wit of zwart? Vreugde versus smart….. Het is toch wel apart! Wie heeft mijn lot getart?

©TOVERHEKS.COM De beer is los met al die wolven in het bos

‘De laatste tijd probeer ik bewust inspiratie op te zoeken. Er oog voor te hebben. Er is zoveel onzin en idioterie in de wereld, dat kan me echt ontmoedigen. Dan heb ik nog mijn hopeloze lijf en amoebebestaan…… Inspiratie. Dat hebben we nodig!’

Mijn vriend Schilder luistert met een half oor. Hij is al met zijn eigen verhaal bezig. Of beter gezegd, het verhaaltje van iemand anders. ‘Ik had laatst een heel leuk gesprek met die mindfulness trainster van het Antroposofisch Therapeuticum. Ze kwam aan met een oude Indiaanse Wijsheid over de witte en de zwarte wolf. Beiden wonen in je hart. De zwarte staat voor boosheid, kwaad, angst, inhaligheid…. Noem maar op. De negatieve aspecten van het bestaan.’

Mijn vriend heeft sinds hij zijn rug heeft gebroken net als Heks te maken met een enorm gebrek aan energie. Zijn actieradius is van grenzend aan het onwaarschijnlijke teruggelopen naar ienieminimaal. Het is dan bijzonder moeilijk om je kop er bovenop te houden weet ik uit ervaring. Een chronische strijd tegen depressie is meer regel dan uitzondering in het land der chronisch zieken.

Het is niet voor te stellen voor gezonde mensen wat altijd ziek zijn met je doet. Gelukkig maar. Je zou je dood schrikken!

Daarom houden velen van ons zich verre van het onvolmaakte. Elke aandoening geeft een stigma en voor je het weet ben je ermee besmet!

©TOVERHEKS.COM Witte wolf en zwarte wolf

Doorsnee is echter ook niet alles, geloof me. Ik kan vaak helemaal niet met zogenaamde ‘normale‘ mensen praten. Alleen al omdat ze door de bank genomen totaal niet geïnteresseerd zijn in een ziek bestaan buiten hun eigen gezonde en geslaagde leven…..

En als ze dan zelf iets gaan mankeren krijg je soms de meest vreemde gesprekken. Zoals onlangs met een medewerkster van de apotheek. De ene dag maakt ze een opmerking over een aanstaande ziekenhuisopname. Heks wil niet meer de ellende van Jan en Alleman altijd en overal over zich heen krijgen. Ik glimlach vriendelijk, maar ga niet op de opmerking in!

Dat is blijkbaar tegen het zere been. Een dag later kom ik weer een stapel medicatie halen. Ik moet het betalen, want ik schuif het al maanden voor me uit om een artsenverklaring naar de zorgverzekeraar te sturen, zodat er direct gedeclareerd kan worden. ‘Ik kom er gewoon niet aan toe, vanwege een hardnekkig wintervirus,’ grijns ik met de situatie verlegen.

‘Dat zei je vorige keer ook al,’ tot mijn stomme verbazing gaat ze plotseling de competitie met mijn halvezoligheid. Zelf is ze er nog veel erger aan toe dan Heks. ‘Ik zit al drie maanden te wachten tot ik het ziekenhuis in mag. Vanwege een virus.’ begint ze.

Heks voelt allemaal rotopmerkingen omhoog borrelen. Zoals: ‘Nou, je staat hier toch maar lekker te werken. Dat zou me absoluut niet lukken, nog geen twee dagen. Dus wat loop je nu aan mijn kop te zeuren?’ Bijvoorbeeld. Ik slik ze allemaal weer in en maak dat ik weg kom. Raar toch weer. Gekkigheid!

©TOVERHEKS.COM Een wolf in schaapskleren……..

‘De andere wolf is wit. Hij staat voor het goede en voedende aspecten van het bestaan,’ mijn vriend somt allemaal prachtige eigenschappen op van dit indrukwekkende dier. Hij kijkt me olijk aan met zijn grote blauwe ogen. ‘Welke van de twee is het belangrijkste?’ Heks heeft geen idee. Ik sta met mijn mond vol tanden. Grote witte blikkerende exemplaren. Dat dan weer wel!

‘De wolf die je voedt. Ja, Heksje, zo is het toch maar mooi.’ Tevreden vouwt hij zijn handen in elkaar in een afsluitend gebaar. ‘Dat is precies wat ik bedoelde met dat ik me de laatste tijd bewust laat inspireren door het leven,’ roep ik enthousiast. Dit verhaaltje sluit exact aan bij mijn innerlijke reis. Het komt als geroepen!

Dagenlang teken ik wolven op mijn tablet.

‘Die witte ziet er veel groter en gevaarlijker uit dan die zwarte,’ Steenvrouw geeft genadeloos commentaar op mijn kunst-en-vliegwerkjes. Het is waar. De zwarte wolf ziet er zo lief uit. Een beetje ondeugend ook. Heks heeft een enorm zwak voor haar zwarte duistere innerlijke wolf. Wat nu weer?

Als ik later google op wolven en Indianenverhalen vind ik moeiteloos dit vertelseltje. Er zijn twee varianten op de markt. Hetzelfde verhaal, maar een andere uitkomst…….

In het ene verhaal wint de wolf die je voedt. Het liefst de witte wolf. Wel zo gezellig voor je medemensen…… In dit verhaal is het of/of. Een strijd. Met winnaars en verliezers…….

Het andere verhaal roept je op om goed voor je zwarte wolf te zorgen, zodat hij zich veilig en gewaardeerd weet: Op die manier zal hij minder snel aanvallen en van zich afbijten. De krachtige zwarte schaduw heeft een aantal prima eigenschappen. Die kun je maar beter in ere houden!

Het is wel duidelijk naar welk verhaal Heks neigt. Heksen houden nu eenmaal van de donkere kant van het bestaan. Geen licht zonder donker, geen dag zonder nacht. Geen goed zonder slecht.

In die zin mogen we die Donald Trump wel dankbaar zijn met zijn allen. Een grote zwarte ongelikte beer van een wolf aan de macht maakt rauwe bonen zoet. De hele wereld komt in een ander licht te staan. Alles steekt positief af bij de man.

We leven in een wereld van tegenstellingen. We bestaan bij gratie van dit fenomeen. Ons hele leven is opgebouwd uit yin en yang. Alle techniek is gebaseerd op dit principe. Ik zou dit verhaal niet de wereld in kunnen schoppen zonder dit gegeven!

Toch voed ik mijn witte wolf met inspiratie. Hij mag groeien en groeien. Sterk worden als een beer.

Mijn zwarte duistere vriend koester ik in het geheim. Met lekkere lollige liflafjes en gefluisterde geniale scheldkanonnades in zijn gevoelige wolvenoortjes…..

©TOVERHEKS.COM Huilen met de wolven in het bos

 

 

Bloedmaan, slijmklodders en dodelijk verveelde Heks. Evenzogoed voel ik me prima. Ik maak me nergens druk om. Mijn snotterkopje krijg je niet gek!

bloedmaan, 2014, vier keer bloedmaan

Bloedmaan valt altijd samen met Joodse feestdagen!

Al dagen dobber ik in mijn snottebel. Het heeft wel iets vredigs. Tussen mij en de  boze buitenwereld heeft zich een muur van slijm opgetrokken. Ik hoor, ruik en proef maar een fractie van wat er allemaal voorbijkomt. Ook lijk ik minder te voelen. Althans: Ik kan me nergens druk om maken. Alleen mezelf warm houden telt. En wat vitamientjes binnen krijgen….

bloedmaan, 2014,

Moeder Maan is gewoon Bloedmooi!

Het enige wat je kunt doen bij zo’n echte ouderwetse griep is eraan toegeven. Wachten tot het over is. Je niet druk maken.

De laatste dagen ben ik toch een beetje in de weer geweest. Niks bijzonders hoor. Thuishulp, fysiotherapie, acupunctuur, hondje uitlaten. Paar boodschappen halen…. Vandaag echter ben ik teruggeschakeld naar een slakkengang . Als ik dan toch zo slijmerig ben als een huisjesslak, kan ik net zo goed hun trage tempo aanhouden!

bloedmaan, 2014,

Is het dan eindelijk zover?

Omdat er een bronchitis de kop op steekt haal ik mijn pufmiddelen uit de kast. Ik ben op alles voorbereid. We gaan dit virus de deur uitjagen. Op passieve wijze wel te verstaan. Ik ga net zo lang voor pampus liggen, totdat het virale monster zich net zo gaat vervelen als Heks. En de benen neemt.

bloedmaan, 2014, vier keer bloedmaan

Gisteren was de laatste van deze reeks.

Zou het samenhangen met bloedmaan? Vannacht was het de vierde van dit jaar. Is het einde der tijden nabij? Ach wat kan het schelen. Ik snotter sluimerend de dag door.

Gelukkig heeft Frogs Varkentje opgehaald. Straks komt hij hem terugbrengen. Dan kletsen we eventjes. Zie ik een medemens. En wat voor één!

bloedmaan, 2014,

Heks houdt van Maan

bloedmaan, 2014, bloedmaan, 2014, bloedmaan, 2014, bloedmaan, 2014, bloedmaan, 2014, bloedmaan, 2014, bloedmaan, 2014,

Gekke glutenvrije, sojavrije, lactosevrije verwarmende worteltjessoep, die van toevalligheden aan elkaar hangt, gecreëerd door Cowboy en Heks onder invloed van een griepvirus. Tevens effectief in het bestrijden van het ongemak veroorzaakt door ditzelfde virus! Opgedragen aan de Belgische receptensite MyTast.be, waar deze Toverheks nu ook op te vinden is……

Aan het begin van de week worden Cowboy en Heks getroffen door een gemeen griepvirus. Mijn liefje is als eerste aan de beurt. Rillerig een slapjes dweilt hij aan mijn zijde de dag door. Ik besluit een verwarmend wortel/gembersoepje in elkaar te stampen, maar omdat ik zelf ook niet bepaald fris ben, mislukt mijn brouwsel jammerlijk.

Hoewel: De smaak is best goed, maar veel te geconcentreerd…… Ik heb een enorme pan gekookt. ‘Vries het in’, zegt Heks tegen haar geliefde. ‘Leng het aan.’ ‘Gooi er rode linzen bij of aardappelen.’ Uiteindelijk heeft hij al die suggesties opgevolgd en daar bovendien zijn eigen touch aan toegevoegd: Gehaktballetjes!

glutenvrije, lactosevrije, sojavrije, worteloep, garnalen, gember, citroenblad

Dit is de variant met garnalen

Dit weekend kom ik alweer bij hem logeren en krijg een werkelijk fantastisch soepje voorgeschoteld. Omdat ik onlangs ben verzocht deel te nemen aan een Belgisch culinair digitaal netwerk, MyTaste, kan ik jullie dit succesrecept natuurlijk niet onthouden…… Een hele eer natuurlijk voor deze kaaskop, om bij onze Bourgondische zuiderburen recepten aan te leveren!

Fruit 2 grote uien in wat olijfolie. Voeg 7 tenen knoflook toe. Kort meefruiten, 2,5 liter water erbij en 5 groentenbouillonblokjes. Kilo waspeen en flink stuk verse gember en 5 citroenbladeren meekoken. Haal het citroenblad eruit. Staafmix de rest tot een mooie oranje soep. Tien citroenbladeren en twee fijngesneden rode pepertjes toevoegen. Maak het af met Thaise vissaus, een mooie verfijnde smaakmaker!

Heks schoot geweldig uit met dit laatste ingrediënt. Waarschijnlijk aangestuurd door het mij bezoekende virus. Ik meen er zeker anderhalve deciliter in te hebben gegooid……Hierdoor ontstond de basis voor een nieuwe soep.

Leng bovenstaande  basis aan met een liter water en kook de inhoud van een pak rode linzen mee. Kook een pond aardappelen in de schil. Halveer ze en gooi lekker bij de zich ontwikkelende maaltijdsoep. Meng een pond rundergehakt met zout, peper en knoflook. Braad hier kleine gehaktballetjes van. Heel lekker in deze supersoep.

Een dag later maakt Cowboy nog een variant op dit basisthema met garnalen in plaats van gehaktballetje. Ook heeeeeel erg lekker.

Als je de basissoep vegetarisch wilt houden, kun je geroosterde sesamolie gebruiken in plaats van vissaus. Maar de soep leent zich dan niet meer voor de uitgebreide versie……

glutenvrije, lactosevrije, sojavrije, worteloep, garnalen, gember, citroenblad

Cowboy eet zijn soepje terwijl hij een telefoongesprek voert

Slapeloosheid: Kommer en kwel van de ME-patiënt. Of ben ik op jonge leeftijd met een ander virus besmet? Het ‘Ubbeltje-van-de-bakker-syndroom’ ?

Van je hela, hola, houd er de moed maar in….

knappe man met baardIMG_4569

Vannacht kan ik niet in slaap komen. Ik heb al een paar dagen last van dit fenomeen. Sterker nog, het speelt al ruim 25 jaar. Het is een bijverschijnsel van ME, dat niet kunnen inslapen. Wij missen stofjes om dit te bewerkstelligen. Ik kan compleet kapot en verrot zijn en toch volledig wakker. Mijn lijf stampt en bonkt. Mijn spieren staan op scherp. En ik slaap niet.

Amsterdam, skyline, gebouwen in dreigend lichtAmsterdam, skyline, gebouwen in dreigend licht

Als piepklein kind maakte ik furore met het voordragen van een gedicht van Annie M.G.Smidt: ‘Ubbeltje van de bakker wil niet slapen gaan.’ Ik was pakweg drie jaar, maar stond onverschrokken voor een afgeladen zaal met mensen en maakte er een hele show van. In die tijd sliep ik nog, maar niet veel later was het mis. Alsof het gedicht me had besmet met dit Ubbeltje-virus. Als ik sliep had ik vreselijke nachtmerries. Van het kaliber dat ik me nu nog levendig herinner. Dus bleef ik wakker als het even kon. Overigens niet bewust hoor. Daar was ik veel te jong voor.

Amsterdam, skyline, gebouwen in dreigend licht

Toen ME z’n intrek nam in mijn lijf werd er nog een fysiologische oorzaak toegevoegd aan het ontstaan van deze doorwaakte nachten. Het inslapen werd nog moeilijker en doorslapen was er niet meer bij. Jarenlang heb ik nacht in, nacht uit lopen spoken. Ziek als een hond, alleen, doodmoe en wakker, wakker, wakker. Het is geen wonder, dat mijn veestapel zo is uitgebreid. Zij houden me dan gezelschap.

Een paar jaar geleden kwam ik op het ‘Vermoeidheidscentrum’ in Lelystad terecht. Veel wijzer werd ik er niet van, maar het slapen is verbeterd door de hele lage dosering Amitriptyline, die ik sindsdien slik. Hierdoor word ik niet om de haverklap wakker. Heel fijn, als je moeite hebt met inslapen. Eenmaal in slaap wil ik nog wel eens uren achter elkaar doortukken. Iets dat daarvoor onmogelijk was.

De gevolgen van die verstoringen in je slaappatroon zijn drastisch en dramatisch: Een chronische jetlag en een zeer moeizaam humeur…… Om nog maar te zwijgen van de falende nachtelijke regeneratie van het lichaam.

Amsterdam, openbare bibliotheek

Intussen zijn er nog een paar middelen toegevoegd aan mijn inslaapritueel: Melatonine, 5-HTP en LDN. In geval van nood worden daar nog Passiflora en Valeriaan aan toegevoegd. Wil het dan nog niet lukken, dan kijk ik naar een saai TV programma…..

Helaas is het een wankel evenwicht. Zodra zich een virus meldt aan de verzwakte poorten van mijn immuunsysteem ligt het op z’n gat. Zo heb ik vorige week weer nachtenlang lopen spoken, te moe voor woorden. Nijdig, omdat ik juist zo’n behoefte heb aan slaap op zo’n moment. Vannacht was daar een uitloper van. Gelukkig had Cowboy ook last van slapeloosheid. In elkaars armen is het veel minder erg. Ik voel m’n onrustige stampende lijf wel, maar het deert me niet. ‘Ik lig toch goed zo’, peinst Heks, ‘Ik kan me geen betere plek bedenken om wakker te liggen dan juist hier, in de omhelzing van mijn baardige lief!’

knappe man met baardknappe man met baard