Tagarchief: houdt

Grote rode varkenstepels en andere natuurfotografie. De kracht van statistieken en hun keiharde realiteit versus het simpele plezier van het goed geschreven woord……..

Posted on by
ysbrandt, hondje in de duinen, achter een balletje, op het strand, zonsondergang, jachthondje, mooie lucht, mooi licht, tong uit bek, rennende hond,

Varkentje Ysbrandt Foto: Rik van Boeckel

Het gaat goed met mijn blog. De statistieken rijzen de pan uit. Plotseling zijn mijn toverrecepten heel populair in de Verenigde Staten. Ik heb het vermoeden, dat het verhaaltje over al die kleine mensen uit Boston in mijn gele autootje er de oorzaak van is. Maar helemaal zeker is dat niet. Voor hetzelfde geld ben ik ontdekt door een kolonie Nederlanders in den vreemde, die geniet van mijn verhalen over grachtenstadjes, hondjes en Hollandse ijspret.

Hoe het ook zij, feit is, dat ik nog nooit zoveel lezers in een week heb gehad als vorige week. En nog nooit zoveel in één maand als vorige maand. En ook nu denderen de statistieken maar door. Piek na piek. En dat terwijl ik nog nooit zo weinig heb geschreven als in de afgelopen maand….. Wonderlijk.

ysbrandt, hondje in de duinen, achter een balletje, op het strand, zonsondergang, jachthondje, mooie lucht, mooi licht, tong uit bek, rennende hond,

Foto: Rik van Boeckel

Recentelijk ben ik er ook achtergekomen, dat mijn verhaaltjes regelmatig worden gedeeld. Een statistisch getalletje, 9.075 keer, dat me tot nu toe ontgaan was. Ik weet niet wat er waar wordt gedeeld, alhoewel ik soms een aanwijzing kan aflezen uit de rijtjes en tabellen. En heel af en toe kom ik er wel achter, waar mijn verhaaltjes worden gepromoot. Op een receptensite bijvoorbeeld. Of eentje met verhalen over vlooienplagen. Maar de andere 9.073 keer tast ik in het duister..

ysbrandt, hondje in de duinen, achter een balletje, op het strand, zonsondergang, jachthondje, mooie lucht, mooi licht, tong uit bek, rennende hond,

Foto: Rik van Boeckel

Statistieken zijn best leuk, maar relatief. Met de enorme hoeveelheid labels, die ik aan mijn teksten hang, de zogeheten tags, krijg ik natuurlijk mensen binnen, die wel op zoek zijn naar informatie over bijvoorbeeld grote rode tepels, maar dan niet in een verhaal over een kinderboerderij willen belanden. Waar de zeug haar biggetjes aan de tiet heeft. De tietenbatterij beter gezegd. Met die enorme grote rode tepels…..

varkenstepels, rode tepels, grote tieten, borsten, batterij varkenstieten

De gewraakte foto, populair in de zoekmachines…… en bij mannelijke varkentjes, behalve Ysbrandt…… Foto: Toverheks

Misleidende informatie mijnerzijds? Welnee. Het staat toch in mijn stuk, die tepels. Alleen in een geheel andere context dan op de gemiddelde pornosite. Misschien is het wel een verademing voor deze hitsige lezers om nu eens met echte natuurfoto’s te maken te krijgen in plaats van de klassieke pornografische ‘natuurfotografie’……

Ook schep ik er heimelijk genoegen in deze groep zoekenden op het verkeerde been te zetten. En die foto van die varkenstepels is echt mooi. En voor de gemiddelde beer vast heel opwindend. Maar ja, die knorrige heren hebben helaas geen wifi in hun kot……

ysbrandt, hondje in de duinen, achter een balletje, op het strand, zonsondergang, jachthondje, mooie lucht, mooi licht, tong uit bek, rennende hond,

Foto: Rik van Boeckel

Een deel van mijn lezers zal dus ook bij toeval op mijn blog terecht komen. Ontdekken, dat ze er niets te zoeken hebben. Om vervolgens dan ook niets van hun gading te vinden. En tenslotte snel de plaat te poetsen. Om nooit meer weer te keren in dit heksenhol van een blog.

Maar die 9.075 keer dat mensen de moeite hebben genomen een verhaaltje van mij te delen vertelt ook een ander verhaal. Voor deze lezers is er wel sprake van herkenning. Ze vinden iets, dat de moeite waard is om anderen op te wijzen. Of om hun medemens van te laten meegenieten…..

ysbrandt, hondje in de duinen, achter een balletje, op het strand, zonsondergang, jachthondje, mooie lucht, mooi licht, tong uit bek, rennende hond,

Foto: Rik van Boeckel

 

In de begindagen van mijn blog, toen ik soms maar 4 lezers op een dag had, drong het al snel tot me door, dat ik ook voor 1 lezer zou schrijven. Uiteindelijk was de aanleiding tot dit avontuur een maandenlange dagelijkse correspondentie met een kluizenaar in Het Hoge Noorden. Deze kwam uit zijn holletje onder invloed van al dat gecorrespondeer en kreeg verkering met een lokale schone. Dit ging ten koste van onze penvriendschap, maar ik ben nog steeds heel blij voor hem. JOOOOOO!!!!! Alle geluk voor Friesland!!!!

Heks houdt gewoon heel erg van schrijven. Dat maakt me gelukkiger, dan welke statistiek ook. Een perfecte zin, een goed verhaal, een rake bewoording: Het doet mijn hart zingen! Het is tevens ongeveer het enige succesvolle, dat ik in jaren heb gepresteerd. Alle andere dingen doe ik voor spek en bonen.

ysbrandt, hondje in de duinen, achter een balletje, op het strand, zonsondergang, jachthondje, mooie lucht, mooi licht, tong uit bek, rennende hond,

Foto: Rik van Boeckel

Zangopleiding? Ik oefen nooit, want daar heb ik de puf niet voor. Koorprojecten? Ik oefen nooit, zelfde reden. Mediteren? Doe ik lopend in het bos, terwijl ik de hond uitlaat, want ik heb niet de energie om een half uur te zitten op een kussentje. Zwemmen? Onbegonnen werk momenteel. Sportschool? Ik betaal mijn abonnement, schrijf me in voor lessen en kom dan niet opdagen. En zo kan ik nog wel eventjes doorgaan.

Gelukkig gaan sociale contacten me wel goed af. Zelfs vanuit bed lukt het me altijd nog om genoeg vriendschappen te onderhouden. Niet met iedereen natuurlijk. In tijden van grote bedlegerigheid is het grootste deel van mijn sociale kring me weer snel vergeten. Maar ik heb een paar gouden vrienden door dik en dun.

ysbrandt, hondje in de duinen, achter een balletje, op het strand, zonsondergang, jachthondje, mooie lucht, mooi licht, tong uit bek, rennende hond,

Foto: Rik van Boeckel

Mensen, die niet schromen regelmatig voor me te koken. Of mijn hondje uit te laten op slechte dagen. Zoals gisteren Frogs bijvoorbeeld. Terwijl Heks gestrekt lag, liep Varkentje lekker met zijn suikeroompie op het strand. Ik kreeg allemaal leuke foto’s toegestuurd, zodat ik een beetje mee kon genieten.

Ik heb dan misschien geen knoop, ben totaal mislukt qua goeie baan, gelukkige gezinsvorming en oudedagvoorziening. Kreupel maar zo’n beetje in de rondte op goede dagen en lig nog steeds veel onderuit. Maar ik kan schrijven! En ik word gelezen! En daar geniet ik van. Met volle teugen.

En mensen, die niet willen dat ik schrijf wat ze lezen, raad ik aan vooral niet te lezen wat ik schrijf…..

ysbrandt, hondje in de duinen, achter een balletje, op het strand, zonsondergang, jachthondje, mooie lucht, mooi licht, tong uit bek, rennende hond,

Foto: Rik van Boeckel

Grote levenslessen van een kleine bescheiden man. Thich Nath Hanh komt op stoom op alweer de zevende dag van de 21-dagen retraite!

Posted on by

Zaterdag 7 juni

Deze ochtend slaap ik uit. Tot half acht!!! Normaal gesproken begint er om 5 uur ’s morgens een non op een enorme bel te rammen. Daarbij zingt ze dan prachtig. Of iets minder prachtig, sommige nonnen zingen best vals heb ik door de jaren heen ontdekt. Maar ik heb natuurlijk een heel kritisch oor… Maar het klinkt altijd fantastisch, want ze zingen allemaal recht uit het hart.

20140609-153859-56339397.jpg

Hoewel ik heel laat ben opgestaan, zit ik een goed uur later al in de meditIehal. Iedereen is vroeg aanwezig. Geduldig zitten de leerlingen te wachten. Heks zit lekker te tekenen. Elke dag maak ik een zelfde soort afbeelding van de energie in de Sangha, de Boeddhistische gemeenschap. Dus ook altijd weer een beetje anders. En dit alweer vier retraites lang.

Naast me strijken de Aartsengelen neer. De zaal zit stampvol, maar die plek blijft wonderwel vrij. Tot grote ergernis van een man, die ernaast zit. Hij zegt nijdig tegen de man achter ons, dat hij het geen stijl vindt. Blijkbaar houdt die een plaats vrij voor een vriend. ‘Als hij er over vijf minuten niet is……’ fulmineert hij kwaad.

Heks moet erom glimlachen. Al die ergernis van beoefenaars over het asociale gedrag van hun medemensen. Het fanatisme, waarmee verlichting wordt nagestreefd is hilarisch.

Niets kan me deren vandaag, want Cowboy vertelde, dat hij erover denkt een weekje te komen. Het lijkt me fantastisch, maar ik ben bang, dat het helemaal niet haalbaar is. Want het is de bedoeling, dat je de hele retraite van het begin tot het einde meemaakt. Hoewel ik vele uitzonderingen voorbij heb zien komen de afgelopen jaren…..
En het is natuurlijk ook zielig voor Ysbrandt, zo alleen aan een boom in het Vondelpark…..

Thay heeft er ook zin in vandaag. Hij zaagt ons goed door over ‘mental formations’. Ook heeft hij veel te melden over relaties. ‘Als je geliefde zit te tobben, dus zijn concentratie richt op zaken, die hem doen lijden, zeg dan: “Darling, a penny for your thoughts”. Op die manier help je hem eruit te komen en zich weer te kunnen focussen op zaken, die hem gelukkig maken!’

Overigens is Thay geen voorstander van het vermijden van lijden. Het is zoals het is. Je lijden bewust omarmen kan leiden tot prachtige resultaten. ‘No mud, no Lotus !’
Vandaag doceert hij ook over het feit, dat niets geboren wordt of sterft. Alles verandert slechts. Een wolk wordt regen. Je kunt die wolk ook tegenkomen in je kopje thee. In de wetenschap zijn ze daar intussen ook achtergekomen. Het heeft even geduurd.

Alle tegenstellingen bestaan per gratie van elkaar. Links is niets zonder rechts. Ze worden als het ware uit elkaar geboren. Zoals de vader wordt geboren uit de zoon. Als er geen zoon is, ben je geen vader. Misschien broer of oom. Op het moment , dat de zoon wordt geboren is ook de vader daar!

Ook zijn subject en object 1. Hetgeen dat wordt waargenomen bestaat niet zonder de waarnemer. Je ziet deze visie terug in de quantummechanica. Maar deze zienswijze wordt niet door iedereen gedeeld. Sommige wetenschappers denken nog steeds, dat we afzonderlijk bestaan van de wereld om ons heen.

Ik denk aan Dick Swaab met zijn boek: ‘Je bent je brein.’ De arme stakker verkeert werkelijk in de veronderstelling, dat we niets anders zijn, dan wat onze hersengolven ons dicteren. Niet best lijkt me, want de gemiddelde mens heeft zulke hopeloze ingesleten patronen in z’n bolletje, dat het leven niet anders dan een grote lijdensweg kan worden….

20140609-154001-56401722.jpg

Ik zag Swaab een keertje op TV. Een arrogante man, overtuigd van zijn gelijk. Maar erg gelukkig zag hij er niet uit, in zijn wereld volgens Swaab. Blaat schaap, blaat! Dat is hoe het hem vergaat….

Thay heeft het ook over onze hersenpan deze ochtend. Ook hij heeft het over ingesleten patronen, die ons behoorlijk kunnen bepalen. Gelukkig is er ook een andere vorm van bewustzijn. Vanuit het hart. Vanuit het niet afgescheiden zelf, de staat, waarin je verbinding met alles en iedereen ervaart. Vanuit hier kun je die ingesleten patronen te lijf. Met dit bewustzijn is het mogelijk om nieuwe paden in de neuronen en neuroreceptoren in je kop te creëeren.

Psychotherapie biedt ook uitkomst , volgens onze leraar. Hier wordt bewust en zonder oordeel naar het lijden in je leven gekeken. Door de modder toe te staan er te zijn, kunnen prachtige Lotussen gaan bloeien…..

Ruim tweeëneenhalf uur houdt deze kleine man onze aandacht gevangen. En wat mij betreft had hij nog uren kunnen doorgaan. Maar we gaan wandelen met z’n allen. En ergens onder de hoge populieren mediteren.

En daarna is het alweer tijd voor de lunch. En nu lig ik in mijn hangmat. In de schaduw. Het is bloedheet. Gisteren ook al. Vannacht was het noodweer. Storm en regen. Maar ik sliep als een roos. Helemaal uitgeteld van al die wijze levenslessen…….

20140609-154311-56591800.jpg