Warrige week vol miskleunen en gedoe. Heks is moe. Nou moe, alweer een waarheid als een ouwe koe. Boe. Uit de sloot: Bitterheid op de koop toe! Toch ben ik er beter aan toe dan en half jaartje geleden, toen ook smaakpapillen schipbreuk leden: Ik ben weer LEKKER aan het kokkerellen!

De afgelopen week heb ik teveel aan mijn fiets. Ik moet dit, ik moet dat. Terwijl de tank chronisch leeg is. Ernstig leeg. Woensdag neemt mijn acupuncturist me te grazen. Hij zet een paar gemene naalden in handen en voeten. En een venijnig exemplaar bovenop mijn hoofd. Precies op mijn kruintje. ‘Ga je me weer verbinden met de kosmos?’ grap ik langs mijn neus weg. ‘Het is hard nodig,’ grijnst mijn behandelaar.

Even later trek ik mijn vilten hoedje over mijn ogen en val in slaap. Uren lang dobber ik in een parallelle wereld. Als ik weer boven kom drijven ben ik gaar. Of klaar. In elk geval sta ik een kwartiertje later weer buiten.

Die dag gaat er van alles mis. ‘Hoe laat haal je dochter Vlinder op?’ app’t mijn vriendin ’s morgens even na elven. Ik zie het hele bericht niet, want ik ben druk met het herinrichten van mijn net gearriveerde nieuwe koelkast. Ik ben sowieso totaal niet van de app. Ik mis die dingen altijd, zie ze vaak pas dagen later…. Soms ben ik mijn mobiel uren kwijt, moet ik mezelf weer opbellen met mijn vaste telefoon om dat geniale onding terug te vinden…..

Ik haal Vlinder dus niet op. Ik ontdek pas dat dat de bedoeling is als ik in een poging de stad uit te komen muurvast kom te staan op de Hooigracht. Ik diep mijn telefoontje op uit mijn tas en zie eindelijk het bericht. Oeps.

Snel pleeg ik een paar telefoontjes. Ik blijk totaal vergeten te zijn dat we na mijn uitvoering van de Matthäus hierover gesproken hebben. Weken geleden. Toen ik op de adrenaline stond te stuiteren van vermoeidheid na een hele dag zingen.

‘Je moet me echt hierover een herinnering sturen, want ik heb mijn telefoon met daarin mijn agenda niet bij me, dus ik vergeet het geheid!’ riep ik nog. Het was aan dovemansoren gericht. Mijn gebrekkige geheugen deed de rest.

Hè getsie. Wat vervelend. ‘Waarom sein je me dan ook niet in, een mailtje of sms een dag ervoor bijvoorbeeld?’ zeg ik kriebelig tegen de dochter, als ik haar tenslotte aan de telefoon krijg, ‘Je weet toch hoe total loss ik ben na 7 uur zingen?’ Ik vergeet sowieso alles waar ik bij sta. Zelfs als de omstandigheden wel optimaal zijn. Soms ben ik vergeten wat ik wil zeggen nog voordat het mijn mond verlaat…..

Het is dus te laat om haar nog op te halen. Haar afspraak is al voorbij. Later hoor ik dat ook zij die dag geen beste dag had. Dubbel balen dus…..

Maar goed. Na de naalden ben ik weer een beetje bij de les. Ik laat mijn hondje uit. Het is afschuwelijk zuur en koud weer. Bah. Tegen de tijd dat ik weer in Leiden ben ben ik helemaal verkleumd. Ik moet vanavond mijn werkkamer opruimen, morgen komt de dame van de belastingbonnetjes. Helaas kan ik niet meer bewegen.

Zo zit ik dan de hele avond onrustig op de bank. Te moe om te slapen. Mijn lijf stuitert alle kanten op. Mijn hoofd is ook niet rustig. Ik moet zoveel en niks lukt. Ik ben te moe om te koken, te moe om te eten, te moe om te slapen…..

Pas laat val ik in slaap en de volgende ochtend om zeven uur gaat de wekker alweer. Brakjes ga ik in mijn werkkamer aan de slag. Ik stop alle kleren in de kast. Sorteer schoenen. Zoek post bij elkaar. Jakker een stofzuiger door de ruimte.

Om een uurtje of half elf ga ik naar mijn huisarts. De man loopt altijd uren uit, dus ik zit verplicht een uur stuk te slaan met niksen. Terwijl mijn hele huis op zijn kop staat……

In de wachtkamer schrijf ik aan een blogje. Een kind van anderhalf is niet bij met weg te slaan. Zijn olijke koppie zit onder de waterpokken. Ik maak geintjes met het ventje. Hij drukt met zijn kleverige knuistje op mijn tablet en het onaffe verhaaltje vliegt online……

Uiteindelijk kom ik met mijn waslijst bij de dokter. ‘Lang geleden, Heks, dat ik je gezien heb,’ lacht hij me toe. Ik kom twee keer per week bij het therapeuticum, maar niet bij hem persoonlijk. Maar nu heb ik toch echt een heleboel vragen.

Je moet wel lang wachten voordat je aan de beurt bent bij deze huisarts, maar hij neemt wel altijd alle tijd voor je. Vandaag moet ik onder andere een paar verwijsbrieven, een verklaring voor de verzekering over bepaalde medicatie en tot slot allerlei akelige bloedonderzoeken aanvragen. Dat is de ellende van een ontrouwe partner. Je kunt van alles oplopen. Daar pluk je dan later de zure vruchten van. Als je pech hebt nog jaren….

Welnu. Wat een week. En nog is het niet gedaan. Ook de dagen hierna moet ik vol aan de bak. Met een koortsig vermoeid lijf en een tobberig vol snothoofd.

‘Toch gaat het de goede kant op met me,’ beweer ik tegen Frogs, ‘Ik ben weer regelmatig heel lekker aan het koken! Dat is een goed teken, want lekker koken is alleen mogelijk met liefde in je hart. Een half haar geleden heb ik een keertje zo smerig gekookt, Zwaan kwam toen eten. Ik zat helemaal niet lekker in mijn vel en dat was goed te proeven: Zouteloos verdriet en smakeloze bitterheid maakten het opeten van dit gerecht een ware beproeving.’

‘Ik had natuurlijk veel eten over en dat zat nog in de vriezer. Ik heb het allemaal weggeflikkerd. Weg met die akelige nasmaak van moeilijke tijden! Want er komen betere tijden, ik voel het aan mijn hekseneksteroog!’

Kortjakje krijgt preek over ‘gelijkheid’ in de kerk. Inleveren dus maar, dat boek vol zilverwerk. Maar we moeten toch juist af van dat gelijkheidscomplex? Volgens Thich Nhat Hanh dan.

HOOGLANDSE KERK, LEIDEN

Mijn kerk, waar god ook een vrouw is

Zondagmorgen en Kortjakje zit op haar vertrouwde plaatsje achter in de kerk. Cowboy loopt met haar hondje in het bos en ik kan wel een stichtelijk woordje gebruiken. Het is heerlijk weer. De zomer dijt uit over de grenzen van de herfst. Volgende week begint de wintertijd, maar dat is werkelijk het enige, waaraan je de seizoenswisseling bemerkt. Gisterenmiddag zaten we hier in Huize Heks op het balkon schaars gekleed te zonnen!!!

KERK,KORTJAKJEKERK,KORTJAKJEKERK,KORTJAKJE

Henk Schouten verzorgt de viering. Het thema is gelijkheid. Een begrip, dat hier in het westen pas zijn intrede deed ten tijde van de Franse Revolutie hoor ik nu. De grote volksopstand tegen het destijds heersende fenomeen, dat een fractie van de mensheid over alle middelen beschikt. Liberté, Égalité, Fraternité: Vrijheid, gelijkheid en broederschap. Nou ja. Heb je het in de gaten? Werden wij dames toch weer uitgesloten….

KORTJAKJE

Altijd is ze ziek

Tegenwoordig is diezelfde tendens in ons eigen kikkerlandje gaande. De rijken worden rijker, de armen armer. En de vrouwen bungelen als vanouds weer helemaal onderaan de sociale ladder. De gefortuneerde elite heeft politiek de touwtjes in handen. Er zodoende zorg voor dragend, dat het beleid erop gericht blijft, dat ze nog meer poen naar zich toe harken.

Religie is sowieso wereldwijd een bron van ongelijkheid, aldus Henk. Hij noemt een heel rijtje op. Ten eerste is er meestal onderscheid tussen gelovigen en niet-gelovigen. De laatstgenoemden tellen niet mee, kunnen nooit in de hemel komen, zijn verdoemd en ga zo maar door.

DOMINEE, DONDERPREEK DOMINEE, DONDERPREEK

Dan komen we weer op de vloek van het patriarchaat:  Vrouwen worden veelal geweerd uit religieuze functies, soms mogen ze niet eens in bepaalde heiligdommen komen. In vrijwel elke godsdienst zijn vrouwen tweederangsburgers. Sinds kort hebben we binnen de christelijke kerk dan wel weer een ziel. Dat scheelt.

Moslims maken onderscheid tussen gelovige moslims, mensen met een of ander monotheïstisch geloof en de ongelovigen. De laatste zijn natuurlijk het slechtst af. Ook in dit geloof kun je beter een piemel hebben.

DOMINEE, DONDERPREEK, LAPTOP IN KERK

De toekomst

Hindoe’s hanteren een kastenstelsel. Een koe is daar veel beter af dan een onaanraakbare… Ook in deze cultuur kun je beter geen vrouw zijn. Dames worden nogal eens in de fik gestoken, als ze niet aan de verwachtingen voldoen.

Het is in feite een bizar verschijnsel, dat met name binnen religie zoveel ongelijkheid wordt gepropageerd. Je zou verwachten, dat dit juist precies andersom zou zijn. Helaas staat de gemiddelde geloofsgemeenschap bol van de scheve machtsverhoudingen.

Thich Nhat Hanh heeft het er steeds over, dat we afmoeten van het minderwaardigheidscomplex, het meerderwaardigheidscomplex en het gelijkheidscomplex. Een verfrissende insteek. Die eerste twee complexen spreken voor zich. Veel van zijn volgelingen struikelen echter over dat laatste.

Hoezo weg met het gelijkheidscomplex? Het is toch juist goed om iedereen als gelijke te zien en te behandelen? Ik ben zeker zo goed als jij. En jij doet niet onder voor mij!

DOMINEE, DONDERPREEK, DOMINEE GREMNAAT

Mijn lievelingsdominee, Dominee Gremdaat, geweldig zoals die man kan preken.

Maar zolang jij gelijk bent aan mij, ga ik nog steeds uit van jou en mij als gescheiden entiteiten. Ik zie mezelf dan als afgescheiden van de rest van de wereld en dat leidt over het algemeen tot lijden. Een druppel zonder oceaan.

Zijn oplossing voor dit moeilijke vraagstuk is Interbeing. Weg met het afgescheiden zelf. En het is waar. Als je het voor elkaar krijgt om de illusie van afgescheidenheid te doorbreken en te ervaren hoe je met alles en iedereen bent verbonden, vallen veel dingen op hun plek.

We zijn als mensen helemaal niet zo verschillend van elkaar. En ook niet van de rest van de schepping. We bestaan allemaal grotendeels uit water ofwel wolk. Er zit veel boom in ons. En steen. Etcetera…. Heks heeft momenten van genade gekend,  waarin ik die verbinding met alles en iedereen ervoer. Boeddhisten noemen het één smaak. Onze eigen Hadewijch zou het een godservaring noemen….

Dan hoef je ook niet meer jaloers te zijn. Anderen hun bezit afhandig te maken. Bang te zijn voor verlies. Kortom: Heel veel zaken gaan er dan gigantisch op vooruit.

KERK,KORTJAKJE

Maar ja. We worden van jongs af aan geprogrammeerd om een individu te zijn. Met bezit. Met grenzen. Trots met je neus in de lucht. Zwakheden verbergen we achter een façade van succesverhalen. We knijpen de kat in het donker, terwijl we schijnheilig iets aan een goed doel geven. Het liefst in het zicht van een camera.

Toch is er hoop voor ons mensen. Zolang er liefde is en mededogen. We zijn een goddelijk project in wording. De bugs/programmatuurfoutjes moeten er nog een beetje uit evolueren. De toekomst is het besef, dat we zowel druppel als oceaan zijn. Verbonden met alles en iedereen. wat je voor een ander doet, doe je voor jezelf. Wat je een ander aandoet, doe je jezelf aan.

PREEK VAN DE LEEK

Sociaal sadisme en masochisme maken dan plaats voor gezonde maatschappelijke structuren. Of zit ik te wauwelen en glijden we massaal de afgrond in? Zoals elke maatschappij, die decadent is geworden……

In het Joodse geloof bestaat het jubeljaar. Het woord alleen al vind ik geweldig. Dit heilige jaar komt eens in de vijftig jaar voor. Alle schulden van iedereen worden kwijtgescholden. Iedereen krijgt het land van zijn familie terug. Een soort sociale reset. (Leviticus 25: 1-13)

HOOGLANDSE KERK, LEIDENHOOGLANDSE KERK, LEIDEN

Ik ben er eigenlijk wel een voorstander van om dat hier ter lande in te voeren. Vooral nu het belastingstelsel er ook al op gericht is om de rijken rijker te maken. Er moet gewoon ergens ingegrepen worden.

Jesaja tenslotte is niet al te mals als het gaat om mensen, die zich verrijken ten koste van anderen: ”Zesvoudig wee over de rechtvaardigen: Wee degenen die zich huis na huis toe-eigenen, die akker na akker samenvoegen, tot er voor niemand meer ruimte is en zij alleen het land bewonen. Ik hoor de HEER van de hemelse machten zweren: ”Al die huizen zullen tot puin vervallen, zelfs de grootste en mooiste worden niet meer bewoond.” ” Etcetera. (Jesaja 5: 8-9 20-24)

Dus ben je een overrijke Christen? Dan kun je die hemel wel op je buik schrijven! Volgens Jesaja dan. Maar ja, hij was een profeet. Die hebben een vooruitziende blik…..

GOD, KINDEREN, LIEFDE

Nachtelijke bezoeker Huize Heks. Buurman krijgt veeg uit de pan van deze onbekende man. Bitchy aanpak werkt nog het beste bij dronken Corpsbal…..

Lullo's, Jiskefet, corpsballen, ballen, dronken studenten, uitspraken van dronken studenten, bezopen kerels, lallende ballen

DE LULLO’S, ZO ONGELOFELIJK GRAPPIG

 

Midden in de nacht word ik gewekt door één of ander geluid. Langzaam drijf ik naar de oppervlakte. De bel gaat opnieuw. Heel hard. Heel lang. Alsof iemand dringend naar binnen wil. Ysbrand is ook wakker geworden. Luid blaffend spurt hij naar de voordeur. Om weer terug de slaapkamer in te rennen. ‘Woefwoef!!!’ Hij kijkt me indringend aan vanaf het voeteneind. ‘Wakker worden, vrouw, er is iemand aan de deur.’

Lullo's, Jiskefet, corpsballen, ballen, dronken studenten, uitspraken van dronken studenten, bezopen kerels, lallende ballen, zuipende studenten

BALLEN SLAPEND IN DE GOOT

De TV staat te tetteren. Ik ben ervoor in slaap gevallen. Ik zet het geluid uit en kijk tegelijkertijd op de klok hoe laat het is. Kwart voor 2! Welke gek belt er op dit tijdstip aan bij Heks? En bij de buren? Want alweer klinkt een doordringend belsignaal, maar nu bij mijn buurman.

Lullo's, Jiskefet, corpsballen, ballen, dronken studenten, uitspraken van dronken studenten, bezopen kerels, lallende ballen, zuipende studenten Lullo's, Jiskefet, corpsballen, ballen, dronken studenten, uitspraken van dronken studenten, bezopen kerels, lallende ballen, zuipende studentenLullo's, Jiskefet, corpsballen, ballen, dronken studenten, uitspraken van dronken studenten, bezopen kerels, lallende ballen, zuipende studenten Lullo's, Jiskefet, corpsballen, ballen, dronken studenten, uitspraken van dronken studenten, bezopen kerels, lallende ballen, zuipende studenten Lullo's, Jiskefet, corpsballen, ballen, dronken studenten, uitspraken van dronken studenten, bezopen kerels, lallende ballen Lullo's, Jiskefet, corpsballen, ballen, dronken studenten, uitspraken van dronken studenten, bezopen kerels, lallende ballen

Ik ben te slaperig om op te staan en eens uit het keukenraam te kijken. Maar mijn buurman hangt wel uit het raam. Ik hoor zijn zachte beleefde stemgeluid vriendelijk vragen wat er loos is. Hij heeft een hele zachte Limburgse G. Daar krijg je iedereen mee in zijn of haar comfort zone. Maar niet de middernachtelijke beller. Die begint een potje ruzie te schoppen met deze schat van een jongen. Het is een uiterst vreemde woordenwisseling. De lallerige stem verwijt mijn buurman ongeveer, dat hij daar woont. Achter die voordeur hoort volgens hem iemand anders thuis. Bizar.

toverheks op haar bed, blote heks, slapende heks,

POTVERDORIE, WIE WEKT DEZE HEKS?

Zachte G geeft het op. Vriendelijk en beleefd verzoekt hij de herrieschopper weg te gaan. Tegen die tijd ben ik toch maar eens uit het raam gaan kijken. Ik zie een piepjong snotjong, zo dronken als een aap midden in de steeg staan. Verbolgen staart hij naar het slaapkamerraam van mijn goeie buur. Wijdbeens probeert hij zichzelf overeind te houden. Hij steekt zijn onderlijf naar voren, handen in de zakken, voor de stabiliteit. Tevens ontleent hij daaraan een soort dronkemansmoed. Hij waggelt schokkerig naar de voordeur en begint opnieuw aan te bellen. Alle knoppen op het belbord drukt hij tegelijkertijd langdurig in, nog best een prestatie in zijn toestand.

Lullo's, Jiskefet, corpsballen, ballen, dronken studenten, uitspraken van dronken studenten, bezopen kerels, lallende ballenLullo's, Jiskefet, corpsballen, ballen, dronken studenten, uitspraken van dronken studenten, bezopen kerels, lallende ballen

Ysbrandt wordt helemaal gek. Hij is er klaar mee. ‘Laat mijn dit varkentje wassen’, smeekt hij woest blaffend, ‘Geef mij die balorige corpsbal in tanden, lieve Heks. Ik maak gehakt van hem!’ Het is verleidelijk om mijn Varkentje op hem los te laten. Hij heeft al eens een politieagent geprobeerd te castreren. Hij is niet vies van een balletje op z’n tijd. En een gehaktballetje is nooit weg natuurlijk.

Lullo's, Jiskefet, corpsballen, ballen, dronken studenten, uitspraken van dronken studenten, bezopen kerels, lallende ballenLullo's, Jiskefet, corpsballen, ballen, dronken studenten, uitspraken van dronken studenten, bezopen kerels, lallende ballen

De man zwalkt naar de overkant van de steeg, leunt tegen de muur en observeert ons pand. Opeens ziet hij mij staan. Hij spreidt beide armen in een gebaar van overgave. Blij, dat hij weer een nieuw object heeft om zijn onzinverhalen aan op te hangen.

‘Ga weg, mafkees!’ roep ik hem toe. Hij begint nu een verward en opdringerig verhaal tegen mij. Ik moet de deur opendoen, want ‘Bladiebla’. ‘Interesseert me niet!’ roep ik bot, ‘Opzouten nu, achterlijke gladiool, ik ben er klaar mee. Wegwezen, of ik bel de politie!’ Ik wacht zijn antwoord niet af, want onderhandelen is zinloos. Als mijn zachtaardige buurman al niet tot hem door kan dringen, dan is het echt hopeloos.

Lullo's, Jiskefet, corpsballen, ballen, dronken studenten, uitspraken van dronken studenten, bezopen kerels, lallende ballen

BEROEMDE TEKST VAN TREURIG LIED LULLO’S

Kriebelig doe ik het raam dicht en pak mijn telefoon. Als ik weer naar buiten kijk is hij verdwenen. Met zijn staart tussen de benen. Hij heeft duidelijk eieren voor zijn geld gekozen.

Lullo's, Jiskefet, corpsballen, ballen, dronken studenten, uitspraken van dronken studenten, bezopen kerels, lallende ballen

HET ONGELOFELIJK SMERIGE HUISHOUDEN VAN DEZE HEREN

Natuurlijk duurt het weer een hele tijd, voordat ik in slaap val. Pestventje. Ik hoop dat hij een verschrikkelijke kater heeft vandaag. En dat er dan een club Jehovagetuigen bij hem aanbelt, die hun in orthopedisch schoeisel gestoken voeten tussen de deur klemmen, in een ultieme poging hem te bekeren.Gevolgd door een hardnekkige colporteur met ongevraagd energieadvies. Terwijl intussen een geile glazenwasser glorieus glunderend door de ramen staat te koekeloeren. Om tenslotte zijn moeder aan de telefoon te krijgen met een zeurkousverhaal van de bovenste plank.  Waar hij dan toch urenlang naar moet luisteren. En een paar asociale huisgenoten op de koop toe. Die tot besluit zijn koelkast leegvreten. En dat allemaal, terwijl de hond van de buren urenlang irritant zit te blaffen…… ;-p. 😉

Lullo's, Jiskefet, corpsballen, ballen, dronken studenten, uitspraken van dronken studenten, bezopen kerels, lallende ballen

ENORM GRAPPIG

Het kan overigens nog veel erger: Je zal maar zo’n exemplaar in je bed vinden……. Dat gebeurt ook. LEES HIER:  Dronken student gaat in bed van vreemde vrouw liggen!!!!!!!

Lullo's, Jiskefet, corpsballen, ballen, dronken studenten, uitspraken van dronken studenten, bezopen kerels, lallende ballen, zuipende studenten

JE ZAL HET MAAR IN JE BED VINDEN

Grote rode varkenstepels en andere natuurfotografie. De kracht van statistieken en hun keiharde realiteit versus het simpele plezier van het goed geschreven woord……..

ysbrandt, hondje in de duinen, achter een balletje, op het strand, zonsondergang, jachthondje, mooie lucht, mooi licht, tong uit bek, rennende hond,

Varkentje Ysbrandt Foto: Rik van Boeckel

Het gaat goed met mijn blog. De statistieken rijzen de pan uit. Plotseling zijn mijn toverrecepten heel populair in de Verenigde Staten. Ik heb het vermoeden, dat het verhaaltje over al die kleine mensen uit Boston in mijn gele autootje er de oorzaak van is. Maar helemaal zeker is dat niet. Voor hetzelfde geld ben ik ontdekt door een kolonie Nederlanders in den vreemde, die geniet van mijn verhalen over grachtenstadjes, hondjes en Hollandse ijspret.

Hoe het ook zij, feit is, dat ik nog nooit zoveel lezers in een week heb gehad als vorige week. En nog nooit zoveel in één maand als vorige maand. En ook nu denderen de statistieken maar door. Piek na piek. En dat terwijl ik nog nooit zo weinig heb geschreven als in de afgelopen maand….. Wonderlijk.

ysbrandt, hondje in de duinen, achter een balletje, op het strand, zonsondergang, jachthondje, mooie lucht, mooi licht, tong uit bek, rennende hond,

Foto: Rik van Boeckel

Recentelijk ben ik er ook achtergekomen, dat mijn verhaaltjes regelmatig worden gedeeld. Een statistisch getalletje, 9.075 keer, dat me tot nu toe ontgaan was. Ik weet niet wat er waar wordt gedeeld, alhoewel ik soms een aanwijzing kan aflezen uit de rijtjes en tabellen. En heel af en toe kom ik er wel achter, waar mijn verhaaltjes worden gepromoot. Op een receptensite bijvoorbeeld. Of eentje met verhalen over vlooienplagen. Maar de andere 9.073 keer tast ik in het duister..

ysbrandt, hondje in de duinen, achter een balletje, op het strand, zonsondergang, jachthondje, mooie lucht, mooi licht, tong uit bek, rennende hond,

Foto: Rik van Boeckel

Statistieken zijn best leuk, maar relatief. Met de enorme hoeveelheid labels, die ik aan mijn teksten hang, de zogeheten tags, krijg ik natuurlijk mensen binnen, die wel op zoek zijn naar informatie over bijvoorbeeld grote rode tepels, maar dan niet in een verhaal over een kinderboerderij willen belanden. Waar de zeug haar biggetjes aan de tiet heeft. De tietenbatterij beter gezegd. Met die enorme grote rode tepels…..

varkenstepels, rode tepels, grote tieten, borsten, batterij varkenstieten

De gewraakte foto, populair in de zoekmachines…… en bij mannelijke varkentjes, behalve Ysbrandt…… Foto: Toverheks

Misleidende informatie mijnerzijds? Welnee. Het staat toch in mijn stuk, die tepels. Alleen in een geheel andere context dan op de gemiddelde pornosite. Misschien is het wel een verademing voor deze hitsige lezers om nu eens met echte natuurfoto’s te maken te krijgen in plaats van de klassieke pornografische ‘natuurfotografie’……

Ook schep ik er heimelijk genoegen in deze groep zoekenden op het verkeerde been te zetten. En die foto van die varkenstepels is echt mooi. En voor de gemiddelde beer vast heel opwindend. Maar ja, die knorrige heren hebben helaas geen wifi in hun kot……

ysbrandt, hondje in de duinen, achter een balletje, op het strand, zonsondergang, jachthondje, mooie lucht, mooi licht, tong uit bek, rennende hond,

Foto: Rik van Boeckel

Een deel van mijn lezers zal dus ook bij toeval op mijn blog terecht komen. Ontdekken, dat ze er niets te zoeken hebben. Om vervolgens dan ook niets van hun gading te vinden. En tenslotte snel de plaat te poetsen. Om nooit meer weer te keren in dit heksenhol van een blog.

Maar die 9.075 keer dat mensen de moeite hebben genomen een verhaaltje van mij te delen vertelt ook een ander verhaal. Voor deze lezers is er wel sprake van herkenning. Ze vinden iets, dat de moeite waard is om anderen op te wijzen. Of om hun medemens van te laten meegenieten…..

ysbrandt, hondje in de duinen, achter een balletje, op het strand, zonsondergang, jachthondje, mooie lucht, mooi licht, tong uit bek, rennende hond,

Foto: Rik van Boeckel

 

In de begindagen van mijn blog, toen ik soms maar 4 lezers op een dag had, drong het al snel tot me door, dat ik ook voor 1 lezer zou schrijven. Uiteindelijk was de aanleiding tot dit avontuur een maandenlange dagelijkse correspondentie met een kluizenaar in Het Hoge Noorden. Deze kwam uit zijn holletje onder invloed van al dat gecorrespondeer en kreeg verkering met een lokale schone. Dit ging ten koste van onze penvriendschap, maar ik ben nog steeds heel blij voor hem. JOOOOOO!!!!! Alle geluk voor Friesland!!!!

Heks houdt gewoon heel erg van schrijven. Dat maakt me gelukkiger, dan welke statistiek ook. Een perfecte zin, een goed verhaal, een rake bewoording: Het doet mijn hart zingen! Het is tevens ongeveer het enige succesvolle, dat ik in jaren heb gepresteerd. Alle andere dingen doe ik voor spek en bonen.

ysbrandt, hondje in de duinen, achter een balletje, op het strand, zonsondergang, jachthondje, mooie lucht, mooi licht, tong uit bek, rennende hond,

Foto: Rik van Boeckel

Zangopleiding? Ik oefen nooit, want daar heb ik de puf niet voor. Koorprojecten? Ik oefen nooit, zelfde reden. Mediteren? Doe ik lopend in het bos, terwijl ik de hond uitlaat, want ik heb niet de energie om een half uur te zitten op een kussentje. Zwemmen? Onbegonnen werk momenteel. Sportschool? Ik betaal mijn abonnement, schrijf me in voor lessen en kom dan niet opdagen. En zo kan ik nog wel eventjes doorgaan.

Gelukkig gaan sociale contacten me wel goed af. Zelfs vanuit bed lukt het me altijd nog om genoeg vriendschappen te onderhouden. Niet met iedereen natuurlijk. In tijden van grote bedlegerigheid is het grootste deel van mijn sociale kring me weer snel vergeten. Maar ik heb een paar gouden vrienden door dik en dun.

ysbrandt, hondje in de duinen, achter een balletje, op het strand, zonsondergang, jachthondje, mooie lucht, mooi licht, tong uit bek, rennende hond,

Foto: Rik van Boeckel

Mensen, die niet schromen regelmatig voor me te koken. Of mijn hondje uit te laten op slechte dagen. Zoals gisteren Frogs bijvoorbeeld. Terwijl Heks gestrekt lag, liep Varkentje lekker met zijn suikeroompie op het strand. Ik kreeg allemaal leuke foto’s toegestuurd, zodat ik een beetje mee kon genieten.

Ik heb dan misschien geen knoop, ben totaal mislukt qua goeie baan, gelukkige gezinsvorming en oudedagvoorziening. Kreupel maar zo’n beetje in de rondte op goede dagen en lig nog steeds veel onderuit. Maar ik kan schrijven! En ik word gelezen! En daar geniet ik van. Met volle teugen.

En mensen, die niet willen dat ik schrijf wat ze lezen, raad ik aan vooral niet te lezen wat ik schrijf…..

ysbrandt, hondje in de duinen, achter een balletje, op het strand, zonsondergang, jachthondje, mooie lucht, mooi licht, tong uit bek, rennende hond,

Foto: Rik van Boeckel