Lollig treinreisje met snoezig prinsesje en haar posse. Heks heeft geluk, ze krijgt één van de heren uit de kleren! Er blijken hele interessante tatoeages onder te zitten!

baby, klein meisje, mannen uit Dominikaanse republiek, rastahaar, rastaman met babybaby, klein meisje, mannen uit Dominikaanse republiek, rastahaar, rastaman met baby baby, klein meisje, mannen uit Dominikaanse republiek, rastahaar, rastaman met baby

Maandagmiddag pak ik een trein naar Leiden. Cowboy brengt me weg en tilt mijn fiets op het balkon, klapt em in en lebbert me grondig af. We gaan elkaar missen! Het is rustig in de trein. Op Sloterdijk stappen er twee jongemannen in met een schattige baby. Het popje lacht en kraait, dat het een lieve lust is.

baby, klein meisje, mannen uit Dominikaanse republiek, rastahaar, rastaman met baby

Leuk zo’n suikeroom met rastahaar

‘Wat een dotje!’ zegt Heks, ‘Is ze altijd zo vrolijk?’ De vader van het meisje begint te glimmen. ‘Iedere dag!’ antwoordt hij, ‘Behalve als ze honger heeft…’ Dat klinkt gezond.
Het is niet alleen een heel mooi kindje, ze heeft ook nog een prachtige exotische naam! Aderliana…. Als ik de naam later opzoek vind ik em niet. Het dichtst bij komt Aderiana, de donkere/rijke…..
 Als de vader van dit prinsesje mijn blog opzoekt op zijn telefoon, ziet hij de mooie plaatjes van de Wensdoos van Elfje. ‘Daar hou ik van! ‘ roept hij uit. De man blijkt dol te zijn op esoterische afbeeldingen en symbolen. Vooral alles wat te maken heeft met Egypte. ‘Ik heb Nefertiti op mijn arm laten tatoeëren!’ Nou, dat wil Heks wel eens zien!
baby, klein meisje, mannen uit Dominikaanse republiekmet baby

Maar bij pappa zitten is ook fijn

baby, klein meisje, mannen uit Dominikaanse republiekmet baby

Vooral als je zo’n lekkere knuffel krijgt!

Voor ik het weet heeft hij zijn shirt uitgetrokken en staat er een knappe halfnaakte man voor mijn neus. Wat een geluk heb ik toch weer op een suffe maandagmiddag 😉
En inderdaad, de Egyptische koningin prijkt levensgroot op zijn bovenarm, omgeven door piramides. Daarnaast aan de ene kant een afbeelding van de valkgod Horus, aan de andere kant zijn beroemde oog……En natuurlijk is er ook een ankh te vinden op deze bovenarm…..
‘Prachtig!’ roept Heks. We raken aan de praat over magie en hekserij. Het blijkt ,dat de moeder van deze jongeman een witte heks is, net als ik. ‘In de Dominicaanse Republiek, waar mijn wortels liggen, heb je ook best veel zwarte heksen, die heel gevaarlijk zijn. Ze maken mensen ziek en brengen ongeluk.’
tatoeages Isis, tatoeage, oog van Horus, tatoeage Thoth, vogel, ankh

Het oog van Horus, piramides, een ankh

Nou, die heb je hier ook hoor. De scheidslijn tussen wit en zwart is ook nog eens erg dun. Maar wel heel duidelijk. Wit is altijd onbaatzuchtig. En vanuit het hart. De rest is zwart…..
‘Jij zou de boeken van Drunvalo Melchizedek heel erg kunnen waarderen. Daarin schrijft hij heel veel over Egypte. Hele gekke verhalen soms. Maar ook een bijzonder heldere verhandeling over geometrie! Het heet ‘De geometrie van de schepping’ en het beslaat 2 delen. ‘ Heks is zelf dol op deze boeken. Ze heeft ze helemaal stuk gelezen.
tatoeages Isis, tatoeage, oog van Horus, tatoeage Thoth, vogel, ankh

Nefertite met een scarabee om haar hals

Ik maak een paar mooie foto’s van zijn tatoeages en zijn dochter en vriend. Wat een aangenaam reisgezelschap. Voor ik het weet ben ik alweer in Leiden. Daar zet deze innemende jongeman nog eventjes mijn vouwfiets in elkaar, terwijl ik Varkentje in bedwang houdt . Die zit de hele weg al te azen op een paar lekkere kuiten hier of daar en ik ben zijn muilkorf vergeten.
Even later sta ik veilig en wel weer op het perron. We hebben het er weer zonder kleerscheuren, en dan bedoel ik vooral die van anderen, vanaf gebracht……
baby, klein meisje, mannen uit Dominikaanse republiekmet baby

Trotse vader

What happens when we die? ‘Nothing!’ beweert Thich Nhat Hanh. ‘Een heleboel!’ zegt Heks. Het zet de wereld op zijn kop. In memoriam van onze lieve OB-vriendin Carmen.

IN MEMORIAM

Vanmorgen ontvang ik een mailtje van een vriendin. ‘Lieve Heks, het is zo rustig op Toverheks.com. Het gaat toch wel goed met je?’

ROUWVERWERKING
Inderdaad. Zo stil is het nog nooit geweest op mijn blog. En er staan genoeg verhaaltjes klaar. Mijn zwijgen de afgelopen weken heeft een reden. Ik was met stomheid geslagen door de klap, die het leven uitdeelde aan een vriendin van me. Een dodelijke slag.

Soms is een tragedie zo groot, dat er geen woorden voor zijn. Elke poging om er iets over te schrijven is gedoemd te mislukken……

IMG_5732
Met Heks gaat het goed, heel goed zelfs. Ik herstel snel van de vakantie. Cowboy en ik zijn verliefder dan ooit. En supergelukkig. We hebben huissleutels uitgewisseld. Ik heb mijn schoonfamilie ontmoet. So far, so good.

rouw
Twee weken geleden, ik was net terug van mijn retraite over wat er gebeurt als we sterven, kreeg ik een verschrikkelijk telefoontje. Eén van mijn OB-vriendinnen is verongelukt. Een file in Antwerpen werd haar fataal. Ze maakte geen enkele kans tegen de achterop rijdende vrachtwagen.

 
Alle meiden van deze hechte vriendinnenclub raakten volledig van slag. We hebben elkaar veel opgezocht en gezorgd voor een mooi praatje op het afscheid. En een boekje vol teksten van onze hand over onze lieve vriendin. Voor haar man en kinderen. Een schrale troost. Een druppel op een gloeiende plaat. Want niets of niemand kan natuurlijk uitkomst bieden in het aangezicht van dit grote verlies.

rouwROUWVERWERKING
Vandaag ga ik beginnen met het afmaken en plaatsen van de resterende vakantieblogjes. Het is heerlijk druilerig weer. Ik zit in mijn warme bedje, want ik ben erg moe na alle activiteiten van de laatste weken.

 

Vanavond ga ik naar de kwartfinale kijken met mijn vaste voetbalclubje: Frogs, Blonde buurman, zijn vrouw Frisse Friezin, True en Trueman. Cowboy gaat mee. Hij is het nieuwste lid van dit illustere gezelschap.

images-909 images-910
Het gaat goed met Heks. Ze is heel gelukkig. En ook heel verdrietig. Thay heeft dat prachtig verwoord in één van zijn gedichten: ‘My joy and pain are one.’

 
What happens when we die? ‘Nothing!’ riep Thich Nhat Hanh vrolijk. Nou, dat is misschien zo voor hem en het biedt wellicht in de toekomst troost voor zijn Sangha. Wanneer hij sterft. Want zijn retraite was overduidelijk een grondige voorbereiding op dat afscheid.

ROUWVERWERKING

Maar als je midden in het leven staat, daar volop van geniet, zo nodig bent voor je man en kinderen, vader, tweelingzuster en broers, zo geliefd in je vrienden-en kennissenkring, zo gewaardeerd door je collega’s: Dan is het nogal wat om plotseling te sterven. Pijnlijk en niet bepaald ‘nothing’. Het is een nachtmerrie. Een boze droom. Een diepe tragedie.

 

We hebben afscheid genomen. Met een hele grote kerk vol verbijsterde mensen. We hebben haar begraven. Met een lange stoet verdrietige familie en vrienden.

IMG_5728
En nu pakken we de draad van het leven weer op. Zo goed en zo kwaad als het gaat. Het mooie leven. Onze vriendin wist als geen ander hoe daarvan te genieten. Ze leefde ons dat voor. En nu leeft ze dat in ons, door ons heen. Doordrenkt ze ons met het besef, dat we allemaal aan een zijden draadje hangen.

 

What happens when we are alive? That’s the question volgens Thay. Het is onze opdracht om er iets moois van te maken.

ROUWVERWERKING ROUWVERWERKING ROUWVERWERKINGKLEURIGE ROUWKRANSROUWVERWERKING

Hondenverhalen. Geen hond lust er brood van. Studenten vinden hond in de pot. En dat kost wat! Zo’n studiegenoot……

Unknown-232Hond, studenten met hond, lezende hond, hondenzaken, hond met mensHond, studenten met hond, lezende hond, hondenzaken, hond met mens

Aan het begin van de avond fiets ik de straat uit. Op mijn elektrische vouwfiets. Ys draaft lustig naast me, hij heeft er zin in. We doorkruisen wat parken, jakkeren een singeltje rond. Uiteindelijk belanden we in ‘Het Plantsoen’. Hier kuier ik met mijn fiets aan de hand door het struweel.

De nacht valt zacht. Er is nog genoeg licht.

Hond, studenten met hond, lezende hond, hondenzaken, hond met mensHond, studenten met hond, lezende hond, hondenzaken, hond met mensHond, studenten met hond, lezende hond, hondenzaken, hond met mens

Een klein hondje krijgt Varkentje in het vizier en gaat op de grond liggen. Ze verliest mijn monster geen seconde uit het oog. ‘Wat een leuk alert hondje!’ mijmert Heks. Aan het hondje zit een stevige student vast. Via de lijn. ‘Dit is Bommel, onze nieuwe huishond.’ vertelt hij me. ‘Ah, is Guus dood?’ De man kijkt me bevreemd aan. Vervolgens gaat hem een licht op.

‘Nee, ik ken Guus, die is inderdaad dood. Maar ik ben van het huis van Nelson.’ Oh ja, Nelson. De studentikoze labrador. Hij is ook vertrokken naar de eeuwige jachtvelden blijkt.

Hond, studenten met hond, lezende hond, hondenzaken, hond met mens Hond, studenten met hond, lezende hond, hondenzaken, hond met mens Hond, studenten met hond, lezende hond, hondenzaken, hond met mens

Heks kent vele honden en hun baasjes. Ik wordt een beetje bijgepraat. ‘Guus was op een gegeven moment echt niet meer te handhaven. Hij beet zelfs zijn huisgenoten!’ vertelt deze hondlievende student.

‘Nou ja’, denkt Heks, ‘Guus was net zo’n soort hondje als Varkentje. Een volbloed jachthond. Ysbrandt had het nog geen dag uitgehouden in die context. Lallende studenten zijn aan hem niet besteed….. Hij wil lekker buiten achter de eenden aan!’

‘Ze hebben weer een nieuwe hond, een Drentse Patrijs.’ Weer een jachthond. ‘Ph, oh’, zeg ik, ‘Daar moet je echt mee aan de bak!’ Als de jongeman de naam van dit hondje noemt gaat me een licht op. Het Leidse Hout, een jonge Patrijs. Superleuk hondje. En hij heette……

Stom, dat ben ik nu vergeten!

Hond, studenten met hond, lezende hond, hondenzaken, hond met mens Hond, studenten met hond, lezende hond, hondenzaken, hond met mens Hond, studenten met hond, lezende hond, hondenzaken, hond met mens Hond, studenten met hond, lezende hond, hondenzaken, hond met mens Hond, studenten met hond, lezende hond, hondenzaken, hond met mens Hond, studenten met hond, lezende hond, hondenzaken, hond met mens Hond, studenten met hond, lezende hond, hondenzaken, hond met mens Hond, studenten met hond, lezende hond, hondenzaken, hond met mens Hond, studenten met hond, lezende hond, hondenzaken, hond met mens Hond, studenten met hond, lezende hond, hondenzaken, hond met mens Hond, studenten met hond, lezende hond, hondenzaken, hond met mens Hond, studenten met hond, lezende hond, hondenzaken, hond met mens

Uit je worstenvelletje springen kan, als je het goed doet, heel bevrijdend werken. Je ontdoet je even van je afgescheiden zelf!

begrip begrip begrip

Vorige week springt Heks uit haar vel. Een wonderbaarlijke ervaring op zich. Het ego, dat als een worstenvelletje om je eeuwige verbonden kern zit, ontploft. Vanuit duizend perspectieven zie je jezelf, je leven en je ervaringen.

begrip begrip, verbondenheid, geluk begrip begrip begrip, verbondenheid, geluk begrip, verbondenheid, geluk

Nou ja, eerst zie je voornamelijk de ander. En wat die allemaal verkeerd heeft gedaan.Het onbegrip en lijden komen er vrolijk achteraan hobbelen. En dan komen toch de fragmenten afgescheiden zelf in beeld. Ze schieten alle kanten op. Ook nog.

‘Omarm je woede’, zegt Thich Nath Hanh altijd.  Het stof daalt weer neer, al die fragmenten pijn om je heen. Zonder gevaar, uitgewerkt, want het is oude pijn. Adem in, adem uit. En je bent er weer.

begrip, verbondenheid, geluk begrip, verbondenheid, geluk begrip, verbondenheid, geluk begrip, verbondenheid, geluk

Heks is er altijd het meest op die magische momenten, dat ik met mijn hondje op stap ben. Toegegeven, in tijden van grote woede loop ik wel eens Gilles de la Tourette-achtig door een stil bos te wandelen. Maar uiteindelijk verstomt mijn gescheld, de brakke brokken braaktekst ebben weg. Ik stap een andere wereld binnen, de wereld van zijn. Daar is het altijd goed. Daar heerst geen pijn.

begrip, verbondenheid, geluk begrip, verbondenheid, gelukbegrip, verbondenheid, gelukbegrip, verbondenheid, geluk

Het zijn flintertjes soms. Opeens ruik ik de hele natuur, als een hond snuif ik de eerste flarden van de lente op. Of een vroege vogel zingt in de avondschemering. Recht mijn hart in. Vereeuwigd het moment, dat ik een park in loop.

Wat me heel duidelijk is geworden, is dat wij mensen vaak in hele verschillende werelden leven. Met hele eigen mores. We snappen vaak geen snars van elkaar. En onbegrip leidt tot lijden.

begrip, verbondenheid, geluk begrip, verbondenheid, geluk begrip, verbondenheid, gelukbegrip, verbondenheid, gelukbegrip, verbondenheid, gelukbegrip, verbondenheid, geluk

 

Begrip kan een brug tussen werelden slaan. Ik ga dus maar weer mijn gloeiende best doen in mijn leven. Begrip, respect, verbinding. Het is niet altijd gemakkelijk. Maar wel boeiend.

 

 

e03252c6f5fbb0944d4a2d7aa95ec55c0202a9b4_73389_350_350_1images-620hands together