Laatste dag in Antwerpen: Het regent bakken van de hemel en de temperatuur is ook niet om over naar huis te schrijven…. Wij warmen ons aan hedendaagse kunst in het ‘M HKA’.

Museum van Hedendaagse Kunst, Maria Safronova

Maria Safronova, Museum van Hedendaagse Kunst, Antwerpen

Museum van Hedendaagse Kunst, Maria SafronovaMuseum van Hedendaagse Kunst, Maria Safronova

De laatste dag van ons weekendje Antwerpen is de leukste dag. Hoewel we nauwelijks geslapen hebben in de benauwde hotelkamer met mug naast de drukke lawaaierige ring rond de stad. Een ring met een droevige herinnering. Een gevaarlijk gekkenhuis van een weg, waar we nu dagelijks overheen wandelen. De snelweg, die mijn vriendin onlangs fataal werd……

Museum van Hedendaagse Kunst, Maria Safronova Museum van Hedendaagse Kunst, Maria Safronova

’s Morgens worstelen we ons door het smerige ontbijt. De vleeswaren lijken geplastificeerd, de koffie smaakt naar smaakversterkers. De jus is opgetrokken uit een geconcentreerde versie van zichzelf. Gelardeerd met verschillende soorten vruchtensuikers, om het totale percentage slechte suikers op de verpakking te maskeren…. Het roerei heeft een griezelige structuur. Net op tijd realiseer ik me, dat het wel bol zal staan van de lactose en gluten. De verse fruitsalade komt uit blik….

Museum van Hedendaagse Kunst, Maria Safronova

Het regent pijpenstelen. In de gietende regen proppen we de bagage in de auto. We duiken de stad in. Zonder regenjas, parapluie of zelfs maar waterdichte schoenen….. Aanvankelijk klaart het op. We wandelen hand in hand over de Vogeltjesmarkt. Daar komen we een vriendinnetje van me tegen. Zo grappig. Twee dagen geleden zagen we haar in Leiden richting station wandelen. Op weg naar haar Belgische liefje. En nu lopen we haar en haar Antwerpse lover hier tegen het lijf.

Museum van Hedendaagse Kunst, Maria SafronovaMuseum van Hedendaagse Kunst, Maria Safronova

Als we zijn geboortestad roemen, trekt de man een bedenkelijk gezicht. Voor ons is het dan misschien een geweldige stad, voor de inwoners is het er niet bepaald leuker op geworden, sinds ze gebukt gaan onder het juk van dat Vlaamse Blok…… Hij geeft een aantal treffende voorbeelden van de sociale teloorgang van zijn stad. Herkenbare tendenzen. Ook in Nederland zijn de sociale en culturele structuren op de schop gegaan…..Museum van Hedendaagse Kunst, Maria Safronova

We besluiten naar het M HKA, het museum voor Hedendaagse Kunst, te gaan. Te voet. Na vijf minuten begint het te gieten. We springen van portiek naar portiek. Schuilen soms geruime tijd. Rennen stukken door plassen. als het eventjes droog is. Worden weer overvallen door een plensbui.

Museum van Hedendaagse Kunst, Maria SafronovaMuseum van Hedendaagse Kunst, Maria Safronova

Die middag dwalen we uren door dit superleuke museum. Er is een geweldige expositie gaande. We genieten met volle teugen. Hongerig staan we een paar uur later weer buiten. De  catering in het museumcafé staat bol van de gluten en lactose. We besluiten uit eten te gaan. Dat is er gisteren bij ingeschoten, omdat Heks door haar hoeven stortte.

Museum van Hedendaagse Kunst, Maria Safronova

Museum van Hedendaagse Kunst, Imran Qureshi

Imran Qureshi, Museum van Hedendaagse Kunst, Antwerpen

Ze moet dan eigenlijk accuut in de relaxstand. Dat had nogal wat voeten in de aarde, want het trammetje naar het hotel dropte ons halverwege, omdat er een brede auto scheef geparkeerd stond. De conducteur durfde er niet langs. Dus moesten we lopen. Iets, dat een MEpatiënt in zo’n geval eigenlijk niet kan. Alle spieren in de kramp. Misselijk van moeheid. Een nekslag was het. Op mijn tandvlees arriveerde ik uiteindelijk in het hotelMuseum van Hedendaagse Kunst, Imran QureshiMuseum van Hedendaagse Kunst, Imran Qureshi

 

Vandaag gaan we op zoek naar een leuk eettentje. Tijdens een wolkbreuk rennen we van terras naar terras. Schuilend onder parasols bestuderen we diverse menu’s. Uiteindelijk belanden we in een typisch Belgische brasserie. We eten een heerlijke stoofschotel. Met een goed glas wijn erbij. Glimmend van plezier zitten we te proosten in ons natte kloffie. Wat een heerlijke dag! Wat zijn we toch gek op elkaar.

Een paar uur later zijn we op weg naar huis. Naar alle dieren en het gewone leven. Cowboy rijdt en Heks ligt een beetje te dutten. Als ik mijn ogen weer open doe, zijn we al bijna weer thuis……

.Museum van Hedendaagse Kunst, Imran QureshiMuseum van Hedendaagse Kunst, Imran QureshiMuseum van Hedendaagse Kunst, Imran QureshiMuseum van Hedendaagse Kunst, Imran Qureshi

 

Heks eet zich een slag in de rondte aan moerbeien, rijp en zoet. Ook koopt ze nieuwe schoenen met bloemetjes erop. Heeft ze ze nodig? Thich Nath Hanh propageerde eenvoud tijdens zijn levenslessen vandaag: ‘I don’t need shampoo, I shave my head! ‘ Speelse dag tijdens Boeddhistische retraite……

Vrijdag 13 juni. Afgelopen nacht was het volle maan. Echt een heksenfeestje dus. Vandaag is het alweer bloedheet. Ik sla de ochtendmeditatie over. Met zo’n lijf als het mijne moet je keuze’s maken. Maar om kwart over acht sta ik toch aangekleed en wel bij mijn autootje. Mijn favoriete zuster en 1 van mijn creatieve vriendinnen staan al klaar om mee te rijden. Op het laatste moment stapt er nog een piepklein chinees zustertje in. Ze spreekt drie woorden engels…..

Als een slak koersen we door het prachtige landschap, want voor ons rijdt een auto met mensen, die wel erg mindful bezig zijn. Er zit geen gang in, na enige tijd hangt er een hele sliert auto’s achter ons. Maar wij vinden het wel best zo. Het is zo ontzettend mooi hier in deze tijd van het jaar. Voordat de velden geel kleuren, geslagen door de koperen ploert……

20140613-203042-73842079.jpg

In New Hamlet, een nonnenklooster op een half uurtje rijden van hier, worden we zoals altijd hartelijk ontvangen. We zijn lekker op tijd, dus Heks heeft een mooi plekje, redelijk vooraan in de zaal. Ik spreid mijn spulletjes om me heen en begin tekenen. Om me heen is het een geroezemoes van jewelste. Ik vang de laatste roddels, nieuwtjes en kletspraatjes op. Van mensen, die ik totaal niet ken. Dan slaat er een non stevig op de enorme bel. Direct is het stil. Een soort TiTaTovenaar-effect.

Om half tien komt Thay de zaal binnen. Hij gaat zitten en iedereen is muisstil. Met zijn voelsprieten scant hij de zaal. Wat leeft er vandaag? Hij past zijn talk daar altijd op aan. Het gekke is, dat iedereen daardoor het gevoel heeft, dat onze leraar speciaal voor hem of haar gesproken heeft…..

De wandel meditatie hou ik voor gezien. Ik heb last van de hitte en blijf liever beneden, dan in de volle zon tegen een heuvel op te klimmen en daar te gaan mediteren. In plaats daarvan pluk ik moerbeien, grote zoete zwarte vruchten. Mijn lengte komt goed van pas. De Vietnamese zustertjes komen niet verder dan anderhalve meter. Daar is dan ook geen rijpe bes meer te vinden. Met haar apenarmen weet Heks tot op grote hoogte zoete kanjers te bemachtigen. Mmmmmmmm…… Heel lekker.

20140613-203128-73888851.jpg

Met mijn reisgenoten lunch ik in de koele tuin van dit klooster, onder de bomen. Er zijn verrukkelijke drankjes voor ons klaargezet. Kamperfoeliewater, lavendelwater, water met frisse munt en melisse. Het is hier heel goed toeven. Helaas slaat de hitte ons zodra we de tuin verlaten als een gloeiendhete deken in het gezicht. In een voorgekookte auto begeven we ons weer naar ons eigen klooster.

Onderweg doen we een schattig stadje aan. Heks heeft medicamenten nodig. Ze is ondanks haar enorme medicijnkist toch dingen vergeten. De apotheek is tot twee uur gesloten. We besluiten te wachten en slaan wat tijd stuk in een schoenen- annex speelgoedwinkel. Hier vind ik geweldige schoenen., met bloemetjes erop! Fijn, want het paar, dat ik aan heb is doormidden gebroken.

20140613-203211-73931846.jpg

Ook kopen we een diabolo voor de zustertjes en een windmolentje voor onze Nederlandse non. Enthousiast demonstreert laatstgenoemde haar kunsten met de diabolo. Heks bakt er niets van. We hebben een heerlijk halfuurtje, terwijl we wachten onder de eeuwenoude stenen arcade voor de winkel van Sinkel.

De rest van de dag haak ik af. De hele Hamlet gaat een grote wandeling maken. Nou, mij niet gezien in deze bloedhitte. Ik zoek de schaduw op en ga lekker in mijn hangmat liggen schrijven. Straks rijd ik naar een stadje wat verderop. Daar kan ik in een koffieshop met airco rustig wat dingetjes online zetten. En verse aardbeien halen. En een beetje bijkomen van al die drukte………

20140613-203250-73970899.jpg

Heks vindt kompas en krijgt droevig nieuws; Een dierbaar familielid is gestorven. Veel te jong! Leven gaat door tegen de klippen op. Drakenreisjes en kristallen schedels. Ik besluit op zoek te gaan naar mijn ‘Ware Noorden’……

nijlganzen met jongen

Nog steeds lig ik voornamelijk voor pampus. Balen hoor, ik moet eigenlijk van alles organiseren. Zoals medicijnen bestellen, een enorme klus. En belastingbonnen uitzoeken. Ook al zo’n karwei. Oppas regelen voor Varkentje in juni. Heks wil in retraite. Bij Thich Nath Hanh. In Plumvillage, zijn kloostergemeenschap in de Dordogne. De kattenoppas is zo goed als rond, maar met het hondje wil het nog niet erg lukken.

nijlganzen met jongennijlganzen met jongen

Gisterenmiddag vind ik bij de ingang van het Leidse Hout een kompas op de grond. “My True North’, schiet er door me heen. Heroriëntatie. Het is tijd voor verandering. Alles in mijn leven dendert die kant op. Tijdens de wandeling blokkeer ik spontaan een aantal telefoonnummers op mijn mobiel. Ik ben niet meer voor iedereen bereikbaar!

nijlganzen met jongennijlganzen met jongen

Thuisgekomen vind ik een rouwkaart in de brievenbus. Mijn neef is overleden. Ik heb er een heleboel, sommigen ken ik nauwelijks. Maar met deze heb ik hele goede tijden beleefd, toen ik studeerde. Ik woonde in huis met zijn vriendin. Hij was de stuwende factor achter mijn eerste echte eigen kamertje. Zijn inmiddels al lang ex-vriendin en Heks hebben nog steeds contact. Ik bel haar op om het droevige nieuws te melden.

nijlganzen met jongen

Als ik mijn mobiele telefoon aan zet staat er een kompas op het scherm. Toe maar, dat is al de tweede vandaag. Mijn vriendin neemt niet op, maar belt binnen een paar minuten terug. Ze raadt direct wat er aan de hand is. Ze is er helemaal stil van.

kristallenschedelmeditatie, kristallen schedels, drakenschedels, veld met kristallen, schedeltjes

We halen wat herinneringen op. ‘Weet je dat ik nog steeds dat oventje heb, dat hij toen voor ons heeft geregeld, de sjacheraar!’ We lachen. Ja, handeltjes drijven kon hij als de beste. En mooie verhalen ophangen, deze veelbelovende student medicijnen. ‘Jammer dat hij die studie nooit heeft afgemaakt’. Zijn leven is heel anders gelopen dan gepland.

kristallenschedelmeditatie, kristallen schedels, drakenschedels, veld met kristallen, schedeltjes

Veel te jong gegaan natuurlijk. Maar ik denk dat het ook een verlossing is. Hij was al geruime tijd ernstig ziek. ‘Zo gek’, zegt zijn ex, ‘Ik heb afgelopen maandag nog zitten googelen naar het adres van zijn zus. Na jaren! Ik wilde haar een kaartje sturen.’ Precies op de dag, dat hij is gestorven! ‘Hij heeft vast eventjes op je schouder getikt, schat, toen hij vertrok. Jullie hebben zo’n sterke band gehad….’

kristallenschedelmeditatie, kristallen schedels, drakenschedels, veld met kristallen, schedeltjeskristallenschedelmeditatie, kristallen schedels, drakenschedels, veld met kristallen, schedeltjes

Heks zelf heeft dinsdagavond op het koor uitgebreid met een voormalige buurvrouw van deze tak van de familie gesproken. Wat een toeval! Het leven heeft vreemde wegen om iemand in je herinnering te brengen.

’s Avonds heb ik schedelmeditatie met de heksjes. De laatste keer in het huidige huis van Maan. Ze heeft een prachtig veld neergezet.  Eén en al liefde. Heks maakt een mooie reis op de rug van een groene draak. Weer verschijnt het kompas, voor mijn geestesoog deze keer. Ik vertel erover aan een medeheksje. ‘Find your true north!’ roept ze. ‘Ja, dat is precies wat er door me heen ging vanmorgen!’ antwoord ik.

kristallenschedelmeditatie, kristallen schedels, drakenschedels, veld met kristallen, schedeltjeskristallenschedelmeditatie, kristallen schedels, drakenschedels, veld met kristallen, schedeltjes

Wat betekent het nu eigenlijk, dat ‘true north’ gedoe? Ik steek mijn licht op en vind het volgende: Het ware noorden verschilt van het magnetische noorden. Het laatste verandert voortdurend, afhankelijk van allerlei factoren. Om goed te kunnen navigeren is het belangrijk om het ware noorden te kennen. Maar het is ook een metafoor.

kristallenschedelmeditatie, kristallen schedels, drakenschedels, veld met kristallen, schedeltjes

In de reis, die ons leven is, weten we vaak niet waar we ons bevinden, waar we heen gaan en wat voor ons persoonlijk de goede weg is. Weten waar ons ‘ware noorden’ zich bevindt stelt ons in staat  het juiste pad te volgen….. Heks staat op het punt haar ware noorden te ontdekken. Misschien moet ik er een stukje zuidwaarts voor reizen…….

kristallenschedelmeditatie, kristallen schedels, drakenschedels, veld met kristallen, schedeltjeskristallenschedelmeditatie, kristallen schedels, drakenschedels, veld met kristallen, schedeltjes