Ysbrandt gaat naar de dierenarts. Vervelend onderzoek. Hij laat het zich aanleunen. Goede uitslag. Heerlijke hondensnoepjes op de koop toe!

IMG_5257

WAT ZIET ‘IE ERUIT!

Donderdagmorgen moet Varkentje zich melden bij de dierenarts. Het gaat een stuk beter met m’n ventje, maar Demodex is een hardnekkige parasiet. Dit minuscule monstertje leeft in de haarzakjes van bijna alle honden. Normaal gesproken houdt het beestje zich koest. Maar zodra het immuunsysteem van de gastheer verzwakt slaat hij toe. In grote getale rukken hele legertjes kriebelende griezeltjes op en verwoesten de huid van de getroffen hond. Goddank is het niet overdraagbaar op mensen en andere dieren.

IMG_5893OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Ysbrandt was na een operatie de klos. Eerst kreeg hij een aantal bacteriële infecties, direct gevolgd door Demodex. Het duurde helaas eventjes voor we erachter kwamen. Mijn hondje heeft van zichzelf al allerlei allergieën. We dachten aanvankelijk, dat het meer van hetzelfde was. Pas toen de plukken haar van zijn lijf vielen en hij in no time half kaal werd ontdekte de dierenarts de kleine boosdoener.

IMG_5896

Het werd erger en erger

 

De laatste weken knapt Ys aardig op. Hij heeft weer energie en loopt als vanouds lekker naast de fiets te rennen. Ook is hij een paar kilo aangekomen, dus niet meer zo mager. En er groeit weer haar op zijn snoet en pootjes. Alleen zijn borst is nog vrij kaal. Daardoor lijkt hij een beetje uit balans, alsof hij op z’n breedst is bij zijn flanken.

IMG_6559IMG_6555 IMG_6554IMG_6558

Bij de dierenarts moeten we eventjes wachten. Mijn viervoetige vriend blijft heel relaxed. Dat heb ik wel anders meegemaakt bij andere dierenartsen! Vaak zat hij bibberend en smakkend pogingen te doen om op mijn schoot te klimmen…..

Als dokter Kermani ons komt halen loopt Ys hem kwispelend tegemoet. ‘Is dat Ysbrandt?’ klinkt het quasi verbaasd. “Ik herken je bijna niet, ouwe jongen!’ Ys laat zich aaien en loopt probleemloos mee de spreekkamer in. Geen getrek en zenuwachtig gesmak. Mijn varkentje is volledig op zijn gemak! Een hele prestatie van deze dierenarts! Zeker gezien de vervelende en pijnlijke onderzoeken, die hij in petto heeft!

IMG_6556IMG_6557IMG_6555IMG_6553

Ik til Ys op de tafel. Hij zit doodstil, terwijl er op drie plekken een stuk huid wordt weggeschrapt. Niet bepaald lekker. Hij laat het toe.

‘Hij is enorm vooruitgegaan’, zegt de dokter, ‘Ik moet echt zoeken om nog beestjes te vinden. Helaas is de behandeling nog lang niet afgelopen. Pas als ik twee keer niets meer vind is hij genezen.’ Dat is balen. De behandeling is afschuwelijk. Elke avond spuit ik een dosis gif in zijn bek. Elke week spons ik hem in met zo’n smerig chemisch goedje, dat we er allebei helemaal akelig van worden. Vooral Ysbrandt. De bijwerkingen zijn neurologisch van aard…..Zwabberend en zwalkend loopt hij dan naast me, terwijl ik net zo lang met hem op stap ga, totdat de ergste gifdampen zijn verwaaid.

Toch ben ik blij met het resultaat. Soms slaat zo’n behandeling niet aan. Door alle wonden kan de patiënt bloedvergiftiging krijgen. Dan rest er nog maar 1 ding: Afscheid nemen van je hondje…….

IMG_6552

Dokter Kermani en zijn lieve assistente

foto - versie 2

Maar kijk eens, wat een resultaat

Wie wil er een leuk wit boskatje adopteren? Misschien iets voor Jip en Janneke? Wat is jullie adres ook alweer, ik wil jullie een kaart sturen…….

20140613-210935-76175826.jpg

20140613-211318-76398452.jpg

Wie wil er een leuk jong poesje adopteren? Heks heeft er zes in de aanbieding. De moeder heeft een boskattenstaart, dus het zouden wel eens hele harige monsters kunnen worden…… Ze zijn nu acht weken, dus ze mogen over een weekje uitvliegen. Misschien naar Nederland?????

20140613-210852-76132419.jpg

20140613-211038-76238400.jpg

20140613-211156-76316741.jpg

Grote levenslessen van een kleine bescheiden man. Thich Nath Hanh komt op stoom op alweer de zevende dag van de 21-dagen retraite!

Zaterdag 7 juni

Deze ochtend slaap ik uit. Tot half acht!!! Normaal gesproken begint er om 5 uur ’s morgens een non op een enorme bel te rammen. Daarbij zingt ze dan prachtig. Of iets minder prachtig, sommige nonnen zingen best vals heb ik door de jaren heen ontdekt. Maar ik heb natuurlijk een heel kritisch oor… Maar het klinkt altijd fantastisch, want ze zingen allemaal recht uit het hart.

20140609-153859-56339397.jpg

Hoewel ik heel laat ben opgestaan, zit ik een goed uur later al in de meditIehal. Iedereen is vroeg aanwezig. Geduldig zitten de leerlingen te wachten. Heks zit lekker te tekenen. Elke dag maak ik een zelfde soort afbeelding van de energie in de Sangha, de Boeddhistische gemeenschap. Dus ook altijd weer een beetje anders. En dit alweer vier retraites lang.

Naast me strijken de Aartsengelen neer. De zaal zit stampvol, maar die plek blijft wonderwel vrij. Tot grote ergernis van een man, die ernaast zit. Hij zegt nijdig tegen de man achter ons, dat hij het geen stijl vindt. Blijkbaar houdt die een plaats vrij voor een vriend. ‘Als hij er over vijf minuten niet is……’ fulmineert hij kwaad.

Heks moet erom glimlachen. Al die ergernis van beoefenaars over het asociale gedrag van hun medemensen. Het fanatisme, waarmee verlichting wordt nagestreefd is hilarisch.

Niets kan me deren vandaag, want Cowboy vertelde, dat hij erover denkt een weekje te komen. Het lijkt me fantastisch, maar ik ben bang, dat het helemaal niet haalbaar is. Want het is de bedoeling, dat je de hele retraite van het begin tot het einde meemaakt. Hoewel ik vele uitzonderingen voorbij heb zien komen de afgelopen jaren…..
En het is natuurlijk ook zielig voor Ysbrandt, zo alleen aan een boom in het Vondelpark…..

Thay heeft er ook zin in vandaag. Hij zaagt ons goed door over ‘mental formations’. Ook heeft hij veel te melden over relaties. ‘Als je geliefde zit te tobben, dus zijn concentratie richt op zaken, die hem doen lijden, zeg dan: “Darling, a penny for your thoughts”. Op die manier help je hem eruit te komen en zich weer te kunnen focussen op zaken, die hem gelukkig maken!’

Overigens is Thay geen voorstander van het vermijden van lijden. Het is zoals het is. Je lijden bewust omarmen kan leiden tot prachtige resultaten. ‘No mud, no Lotus !’
Vandaag doceert hij ook over het feit, dat niets geboren wordt of sterft. Alles verandert slechts. Een wolk wordt regen. Je kunt die wolk ook tegenkomen in je kopje thee. In de wetenschap zijn ze daar intussen ook achtergekomen. Het heeft even geduurd.

Alle tegenstellingen bestaan per gratie van elkaar. Links is niets zonder rechts. Ze worden als het ware uit elkaar geboren. Zoals de vader wordt geboren uit de zoon. Als er geen zoon is, ben je geen vader. Misschien broer of oom. Op het moment , dat de zoon wordt geboren is ook de vader daar!

Ook zijn subject en object 1. Hetgeen dat wordt waargenomen bestaat niet zonder de waarnemer. Je ziet deze visie terug in de quantummechanica. Maar deze zienswijze wordt niet door iedereen gedeeld. Sommige wetenschappers denken nog steeds, dat we afzonderlijk bestaan van de wereld om ons heen.

Ik denk aan Dick Swaab met zijn boek: ‘Je bent je brein.’ De arme stakker verkeert werkelijk in de veronderstelling, dat we niets anders zijn, dan wat onze hersengolven ons dicteren. Niet best lijkt me, want de gemiddelde mens heeft zulke hopeloze ingesleten patronen in z’n bolletje, dat het leven niet anders dan een grote lijdensweg kan worden….

20140609-154001-56401722.jpg

Ik zag Swaab een keertje op TV. Een arrogante man, overtuigd van zijn gelijk. Maar erg gelukkig zag hij er niet uit, in zijn wereld volgens Swaab. Blaat schaap, blaat! Dat is hoe het hem vergaat….

Thay heeft het ook over onze hersenpan deze ochtend. Ook hij heeft het over ingesleten patronen, die ons behoorlijk kunnen bepalen. Gelukkig is er ook een andere vorm van bewustzijn. Vanuit het hart. Vanuit het niet afgescheiden zelf, de staat, waarin je verbinding met alles en iedereen ervaart. Vanuit hier kun je die ingesleten patronen te lijf. Met dit bewustzijn is het mogelijk om nieuwe paden in de neuronen en neuroreceptoren in je kop te creëeren.

Psychotherapie biedt ook uitkomst , volgens onze leraar. Hier wordt bewust en zonder oordeel naar het lijden in je leven gekeken. Door de modder toe te staan er te zijn, kunnen prachtige Lotussen gaan bloeien…..

Ruim tweeëneenhalf uur houdt deze kleine man onze aandacht gevangen. En wat mij betreft had hij nog uren kunnen doorgaan. Maar we gaan wandelen met z’n allen. En ergens onder de hoge populieren mediteren.

En daarna is het alweer tijd voor de lunch. En nu lig ik in mijn hangmat. In de schaduw. Het is bloedheet. Gisteren ook al. Vannacht was het noodweer. Storm en regen. Maar ik sliep als een roos. Helemaal uitgeteld van al die wijze levenslessen…….

20140609-154311-56591800.jpg

Slapeloosheid: Kommer en kwel van de ME-patiënt. Of ben ik op jonge leeftijd met een ander virus besmet? Het ‘Ubbeltje-van-de-bakker-syndroom’ ?

Van je hela, hola, houd er de moed maar in….

knappe man met baardIMG_4569

Vannacht kan ik niet in slaap komen. Ik heb al een paar dagen last van dit fenomeen. Sterker nog, het speelt al ruim 25 jaar. Het is een bijverschijnsel van ME, dat niet kunnen inslapen. Wij missen stofjes om dit te bewerkstelligen. Ik kan compleet kapot en verrot zijn en toch volledig wakker. Mijn lijf stampt en bonkt. Mijn spieren staan op scherp. En ik slaap niet.

Amsterdam, skyline, gebouwen in dreigend lichtAmsterdam, skyline, gebouwen in dreigend licht

Als piepklein kind maakte ik furore met het voordragen van een gedicht van Annie M.G.Smidt: ‘Ubbeltje van de bakker wil niet slapen gaan.’ Ik was pakweg drie jaar, maar stond onverschrokken voor een afgeladen zaal met mensen en maakte er een hele show van. In die tijd sliep ik nog, maar niet veel later was het mis. Alsof het gedicht me had besmet met dit Ubbeltje-virus. Als ik sliep had ik vreselijke nachtmerries. Van het kaliber dat ik me nu nog levendig herinner. Dus bleef ik wakker als het even kon. Overigens niet bewust hoor. Daar was ik veel te jong voor.

Amsterdam, skyline, gebouwen in dreigend licht

Toen ME z’n intrek nam in mijn lijf werd er nog een fysiologische oorzaak toegevoegd aan het ontstaan van deze doorwaakte nachten. Het inslapen werd nog moeilijker en doorslapen was er niet meer bij. Jarenlang heb ik nacht in, nacht uit lopen spoken. Ziek als een hond, alleen, doodmoe en wakker, wakker, wakker. Het is geen wonder, dat mijn veestapel zo is uitgebreid. Zij houden me dan gezelschap.

Een paar jaar geleden kwam ik op het ‘Vermoeidheidscentrum’ in Lelystad terecht. Veel wijzer werd ik er niet van, maar het slapen is verbeterd door de hele lage dosering Amitriptyline, die ik sindsdien slik. Hierdoor word ik niet om de haverklap wakker. Heel fijn, als je moeite hebt met inslapen. Eenmaal in slaap wil ik nog wel eens uren achter elkaar doortukken. Iets dat daarvoor onmogelijk was.

De gevolgen van die verstoringen in je slaappatroon zijn drastisch en dramatisch: Een chronische jetlag en een zeer moeizaam humeur…… Om nog maar te zwijgen van de falende nachtelijke regeneratie van het lichaam.

Amsterdam, openbare bibliotheek

Intussen zijn er nog een paar middelen toegevoegd aan mijn inslaapritueel: Melatonine, 5-HTP en LDN. In geval van nood worden daar nog Passiflora en Valeriaan aan toegevoegd. Wil het dan nog niet lukken, dan kijk ik naar een saai TV programma…..

Helaas is het een wankel evenwicht. Zodra zich een virus meldt aan de verzwakte poorten van mijn immuunsysteem ligt het op z’n gat. Zo heb ik vorige week weer nachtenlang lopen spoken, te moe voor woorden. Nijdig, omdat ik juist zo’n behoefte heb aan slaap op zo’n moment. Vannacht was daar een uitloper van. Gelukkig had Cowboy ook last van slapeloosheid. In elkaars armen is het veel minder erg. Ik voel m’n onrustige stampende lijf wel, maar het deert me niet. ‘Ik lig toch goed zo’, peinst Heks, ‘Ik kan me geen betere plek bedenken om wakker te liggen dan juist hier, in de omhelzing van mijn baardige lief!’

knappe man met baardknappe man met baard