Grieperig paasweekend, Heks vertoeft grotendeels in bed. Toch heb ik ook eventjes pret! Gezellige paasbrunch met Frogs en mooie expositie van Fred Rohde,’ Nummer 14’: Foto’s uit 1985, waarop ons nationale voetbalicoon Johan Cruijf met Ajax traint op het strand van Wassenaar…….

 

Paasbrunch, Ysbrandt ligt geduldig onder de tafel te wachten op wat komen gaat…. Stukje worst bijvoorbeeld…..

Pasen valt vroeg dit jaar. Het is net lente. Die verdraaide klok gaat precies op eerste paasdag een uurtje vooruit. Dat betekent een hele korte nacht. Om kwart over acht beginnen alle kerkklokken in de binnenstad te luiden!

Heks loopt al nachtenlang te spoken. Er zit een gemeen virus in mijn lijf en ik ben oververmoeid door de uitvoering met mijn koor. Bovendien hangen er allerlei gewrichten uit de kom. Niet bepaald lekker. Ik heb donderdag grotendeels in bed doorgebracht, maar vrijdag niet. Ondanks mijn krakkemikkige constitutie doe ik boodschappen en kook zelfs eten. Ik ben het in bed liggen beu.

Heks in haar paaspakje met eierdopje

Zaterdag maak ik een flinke wandeling met mijn hondje. ’s Middags loop ik zelfs lekker over de markt te flaneren. Ik flirt met een marktkoopman met trieste ogen. Even later staan ze niet meer zo triest. Later maak een uitgebreid praatje met een jochie dat zijn vader aan het helpen is in de notenkraam. ‘Mevrouw, wilt u een paar nootjes proeven?’ Natuurlijk, oh wat zijn ze lekker. ‘Wat is dat voor’n soort hondje? Hij ziet er zo leuk uit,’ het ventje is helemaal vertederd door mijn Varkentje. En ik door dit kereltje!

Heks en Frogs zien momenteel overal nummer 14……….

 

Zondag sta ik uitermate brak op. Ook al voor de zoveelste keer. Vandaag echter trek ik nauwelijks bij na een paar uur. O jee, nu is het echt mis. Er zit geen enkele rek meer in. Ik heb mijn hele trukendoos al open getrokken en nog geeft mijn lijf geen sjoege.

Even overweeg ik om mezelf een gigantische schop onder mijn kont te verkopen, teneinde toch naar de kerk te gaan, maar ik heb de puf niet. Ook heb ik spierpijn, hoofdpijn en buikpijn. Ik krijg geen hap door mijn keel. Eerst maar eens een rondje fietsen met het hondje. Het is ijskoud. Bibberend werk ik mijn verplichtingen af. Mijn lichaam houdt het voor gezien. Ik krijg mezelf niet gereanimeerd vandaag.

In de loop van de middag stuur ik Frogs een nood-sms. ‘Heb je zin in een lekkere wandeling me een lief Varkentje?’ Het is natuurlijk maar de vraag of hij tijd heeft. Goddank komt mijn kikkervriend mijn hondje ophalen. ‘Ik breng hem vanavond wel terug, kruip maar lekker in je bed, Heks. Of zal ik em gewoon een nachtje bij me houden?’

‘Breng em maar terug Frogs,’ Heks kan haar schatje niet missen. Bovendien zie ik dan ook nog een medemens vanavond. Ook belangrijk als je dagenlang in bed verdwijnt! Toen ik Pappa afgelopen week sprak vertelde hij over een flinke griepaanval, die hij een paar weken geleden het hoofd moest bieden. ‘Echt heel erg Heks, helemaal niet leuk. Goh, wat was ik er beroerd aan toe. Ik heb wel 5 dagen in bed gelegen!’

‘Zit niet te zeuren, schat, ik heb dagelijks met dit soort toestanden te maken. Momenteel heb ik elke nacht koorts of iets wat daarvoor doorgaat. Elke ochtend sta ik doodziek naast mijn bed. En ik zie soms dagenlang geen mens, behalve in een park als ik met m’n hondje loop rond te stumperen. Maar met dit zure weer van de laatste maanden zijn ook de parken leeg en somber.’

Op tweede paasdag hebben Heks en Frogs afgesproken voor een gezellige brunch. Aanvankelijk was het plan om een aantal vrienden uit te nodigen, maar dat gaat niet lukken natuurlijk .

De tafel staat vol lekkere dingetjes. Ik heb kwarteleitjes gekookt. Frogs eet er zowaar eentje op. ‘Ik hou alleen van paaseieren, Heks. Daar werd ik als kind al mee geplaagd…..’ We zitten gezellig te keuvelen tussen de bloemen en planten: Ik heb een complete voorjaarstuin aangelegd op mijn keukentafel.

Die middag gaan we eventjes kijken bij een kleine expositie over Johan Cruijf. Onze vriend Trueman heeft dit nationale icoon in 1985 gefotografeerd, toen hij met Ajax aan het trainen was op het strand van Wassenaar. ‘Goh, ik wist helemaal niet dat je foto’s van hem hebt gemaakt,’ roepen Frogs en ik om beurten. ‘Ik werkte toen voor het Leidsch Dagblad. Zij logeerden in Hotel Duinoord. Ik werd gewoon op pad gestuurd…’

De foto’s staan vol met topspelers uit een grijs verleden. Trueman wijst allemaal voetbalcoryfeeën aan, zoals Rijkaard, Koeman en ga zo maar door. De foto’s zijn prachtig! Ik maak weer foto’s van de foto’s. Gewoon een impressie. Maar de originelen zijn vele malen mooier…..

Frogs heeft een gedicht geschreven over zijn held. ‘Ik was indertijd aanwezig bij het meest beroemde doelpunt dat hij ooit gemaakt heeft: de lob! Ik ging altijd met mijn vader en broer naar ADO kijken en op een dag speelden ze tegen Ajax. Ik stond er met mijn neus bovenop, toen hij die goal maakte. Maar ik kan me er weinig van herinneren. Van het moment zelf bedoel ik…..’

‘Wel weet ik nog dat hij een keertje rakelings langs me liep op weg naar de kleedkamers. Ook heel speciaal, Heks. Dat doelpunt is overigens grandioos. Wereldwijd wordt het gezien als een van de mooiste doelpunten ooit gemaakt. Hij heeft nog meer geweldige doelpunten gescoord, maar deze is voor mij superspeciaal. Ik heb er een gedicht over geschreven…’

In de galerie, temidden van al die prachtige foto’s, draagt Frogs het gedicht voor. Een intiem optreden, want we zijn maar met z’n drietjes. Het zure zonnige waaiweer met ijskoude rukwinden houdt mensen in hun huis gevangen. ‘Gisteren en vanmorgen is het lekker druk geweest,’ vertelt de fotograaf.

Frogs maakt ons aan het lachen met zijn optreden. Ik maak een paar mooie foto’s van deze oude vrienden. Ik ken hen beiden al meer dan dertig jaar en nog steeds hebben we altijd pret samen!

Even later gaan we ervandoor. Trueman heeft het druk. Hij is bezig met het schoonmaken van een paar oude afdrukken van foto’s van Cruijf op zijn laptop. Er komt zeer binnenkort een boek uit over deze grote ambassadeur van Nederland en zijn foto’s komen daarin!

Wij laten ons terugwaaien naar het huis van Frogs. Daar zit Varkentje op ons te wachten. Heks kan niet meer lopen tegen die tijd, heupen hangen uit de kom. Mijn lichaam is compleet vernacheld. ‘Ik heb er een virusje bij, Frogs, dezelfde ellendeling die jou plaagt, alleen ik heb het natuurlijk tien keer zo erg. Alles doet zeer. Ik kan geen pap meer zeggen, laat staan dat ik worst lust. Ik heb helemaal nergens trek in. Ik wil slapen.’

Mijn kikkervriend brengt me thuis met de auto en gaat ook nog mijn hondje voor me uitlaten. Ik lig de rest van de dag gestrekt. Pas in de loop van de avond ben ik weer een klein beetje aanspreekbaar. Dan brengt Frogs Ysbrandt terug. ‘Het was ondanks alle grieperigheid toch een hele gezellige pasen, Frogsie.’

God wat ben ik blij met zo’n goede vriend. Zonder hem had ik toch mooi liggen creperen dit weekend. Oververmoeidheid, spierpijn, gewrichten uit de kom, griep en honden uitlaten gaat nu eenmaal niet samen.

De lob (1972)

Op een gegeven moment kwam de lob
de bal van de voet van Johan
verschalkte Kees en Ton
ik stond erbij en keek ernaar
met vader en broer in het Haagse Zuiderpark
hark de herinnering aan
de keeper bleef staan
de bal rolde tot voordeel van de een
tot nadeel van de ander
in het levende doel

nu is hij gegaan
ik zie het beeld
het touwtje aan zijn hand
de beweging zo snel
tot de magistrale lob

niemand neemt ons

‘un momento dado’ af.

Rik van Boeckel
24 maart 2016
R.I.P Johan Cruijff

Video-opname van het magistrale doelpunt.

Lente in de lucht. Omgevallen Heks voert weer gek telefoongesprek…… Het medicijnkastje van de apotheek en de muur van onbegrip bij de zorgverzekeraar: Je wordt er tussen heen en weer gestuurd tot je een ons weegt, maar komt geen stap verder !!!

 

lente, bloeiende heesters, bloesem, eerste knoppen gaan open

Lente. De lucht is vol vleugjes bloesem. Heks fietst haar ochtendronde met Varkentje. Het is al middag. Ik heb verschrikkelijk uitgeslapen. En nog ben ik niet bij de les. Gelukkig heb ik vandaag geen programma. Voor het eerst in dagen hoef ik eventjes niets. Heerlijk.

lente, bloeiende heesters, bloesem, eerste knoppen gaan open

Thuisgekomen gooi ik er toch een telefoontje met de zorgverzekeraar tegenaan. Mijn tijdelijke status als man achtervolgt me. Het heeft een kettingreactie aan papieren rompslomp opgeleverd. Ik voer weer eens een uiterst vreemd telefoongesprek in een poging de vergoeding van mijn medicatie LDN weer van de grond te krijgen.

lente, surfers op Amsterdamse grachten, rondvaartboot

Met een surfplank over de Amsterdamse grachten

Het blijft gissen, wat er nu eigenlijk allemaal aan de hand is. ‘De apotheek wil nu, dat ik 220 euro ga betalen voor 120 pillen. Die waren drie jaar geleden nog 25 euro,’ deze informatie draagt alleen maar bij tot meer verwarring blijkt.

lente, bloeiende heesters, bloesem, eerste knoppen gaan open

Ik doe er nog maar een schepje bovenop, ‘Bovendien kreeg ik een bericht van een vriendin van me, die huisarts is: “Ha lieve mopperkont. Op onderstaande site 90 stuks van 1,5 mg voor €33,55. Hoop niet dat het een beunbedrijf is, maar toch….. Of een verouderde site…… Maar leek me goedkoper dan jouw bedragen.”

lente, surfers op Amsterdamse grachten, rondvaartboot

Ik krijg opnieuw de toezegging, dat alles wordt uitgezocht. ‘Er klopt inderdaad iets niet. U bent wel weer een vrouw intussen. Dus dat kan het niet zijn. Het is volstrekt niet duidelijk, wie er nu eigenlijk begonnen is met moeilijk doen. Ik zal de apotheek eens bellen. Misschien weten zij het.’ De vrouw aan de telefoon is echt ter goeder trouw. Heks weet echter al lang, dat de apotheek op haar beurt weer met een beschuldigende vinger richting zorgverzekeraar zal gaan wijzen. Het is een ware uitputtingsslag….

‘Misschien kunt u ook zorgen, dat ik weer op mijn eigen adres kom te wonen, ik woon tegenwoordig bij de buurman. Die stond hier gisteren met een hele stapel post op de stoep,’ gooi ik nog maar eens wat olie op het vuur. Ik blijk in hun systeem inderdaad nu weer spontaan van huisnummer te zijn veranderd. Dit laatste blijkt snel te kunnen worden verholpen…… Althans, dat beweert de vrouw.

Goeie hemel, wat een zootje bij die Amersfoortse!

lente, bloeiende heesters, bloesem, eerste knoppen gaan open

Vandaag hoef ik verder niets meer. Behalve nog een rondje met Ysbrandt, maar dat is geen straf met dit weer. Misschien ga ik nog lekker een uurtje slapen. Eigenlijk moet ik mijn werkkamer opruimen. Morgen komt iemand me helpen met mijn belastingaangifte. Zie je, er moet toch altijd iets. Maar ik besluit het tot morgenochtend uit te stellen. Als ik me een uurtje kwaad maak, is er weer genoeg orde in de chaos om de sterren van de hemel te boekhouden….

lente, bloeiende heesters, bloesem, eerste knoppen gaan open

Het is lekker om mijn hoofd eventjes niet te pijnigen. Mijn lome lichaam strekt zich uit in de broze verloren uren van deze nutteloze dag. Ik moet het hebben van leven per dag. En na vele volle dagen snak ik naar een dag als deze. En hoewel Heks dan toch weer wel in bed ligt met dit mooie weer, is de gedachte, dat mijn verplichte uitlaatronde met hondje door een prille lentestad zal zijn straks een verademing.

Leve de lente!

lente, bloeiende heesters, bloesem, eerste knoppen gaan open

lente, bloeiende heesters, bloesem, eerste knoppen gaan open

lente, bloeiende heesters, bloesem, eerste knoppen gaan open

 

Ali Blabaard en de veertig tijdrovende bezigheden. Maar ook Heks kan er wat van. Zij heeft minder bezigheden, maar die kosten haar dan weer wel al haar beschikbare tijd…

Ali Baba, en de veertig rovers, ali baba en vrouwAli Baba, en de veertig rovers, ali baba en vrouw

Vrijdagmorgen. Mijn hulp is druk bezig met stofzuigen. Een harig klusje in dit jaargetijde. Met de lente is de rui vroeg begonnen dit jaar. Ysbrandt zit zachtjes te jammeren in zijn bench. Met lampenkap. Zometeen gaan we het bed verschonen. Een wekelijks terugkerende rotklus. Dan prikken, zwemmen en fysiotherapeut. Tegen die tijd ben ik helemaal kapot.

Ali Baba, en de veertig rovers, ali baba en vrouwAli Baba, en de veertig rovers, ali baba en vrouwAli Baba, en de veertig rovers, ali baba en vrouw

Gisteren belt Cowboy met een leuk plannetje. Hij wil van het mooie weer genieten en halverwege, in Haarlem, afspreken voor een mooie wandeling. Maar ja, om nu met bekraagd Varkentje in de trein te gaan zitten lijkt me helemaal niks. Hij begint wel een beetje te wennen aan zijn ellende, hij scharrelt voorzichtig door het huis met zijn kraag,  maar er zijn grenzen. Eerst mijn monster uitlaten en daarna alleen op stap? Energetisch niet haalbaar.

Ali Baba, en de veertig rovers, ali baba en vrouwalibaba marjinaa,Ali Baba, en de veertig rovers, ali baba en vrouw Ali Baba, en de veertig rovers, ali baba en vrouwAli Baba, en de veertig rovers, ali baba en vrouw, Ali blabaard, man met baard Ali Baba, en de veertig rovers, ali baba en vrouw, MarjinaAli Baba, en de veertig rovers, ali baba en vrouwAli Baba, en de veertig rovers, ali baba en vrouw, MarjinaAli Baba, en de veertig rovers, ali baba en vrouw

Dus laten we het plan lopen. Zonder ons. ‘Vanavond misschien elkaar even zien? Ik kook we iets!’ roep ik dapper. Want mijn keuken is een puinhoop en het huis is stoffig. Ik zal dan echt een beetje moeten opruimen, want stofhappen tijdens een godenmaal is niet sexy. Cowboy moet er eens over nadenken, hij wil nog dit en hij wil nog dat vandaag.

Ali Baba, en de veertig rovers, ali baba en vrouw, Marjina Ali Baba, en de veertig rovers, ali baba en vrouw, Marjina

Later blijkt er weer niets terecht te komen van de plannetjes. Heks is de hele dag druk met haar bekraagde viervoetige vriend. En doodmoe aan het eind van de middag. Blij, dat ze iets uit de vriezer kan pakken. Een potje koken zit er niet meer in.

Ali Baba, en de veertig rovers, ali baba en vrouw, MarjinaAli Baba, en de veertig rovers, ali baba en vrouw, Marjina

We besluiten dit weekend af te spreken. Sinds mijn lief een maand de hort op is geweest lijken we beiden te zijn teruggeschakeld naar onze vrijgezellenmodus. Teruggeschoten in onze oude groef. In onze baan om de aarde in ons eigen universum. Gewend als we zijn om op eigen houtje te opereren. We spreken wel af, maar minder. Omdat we druk zijn met ons eigen leventje!

Ali Baba, en de veertig rovers, ali baba en vrouw, Marjina Ali Baba, en de veertig rovers, ali baba en vrouw, Marjina

Cowboy is op zoek naar nieuw werk. Op zich een complete dagtaak. En schrijft een boek. En speelt in een band.  Heks heeft zo haar eigen bezigheden: Dit lijf aan de praat houden. Artsen en andere behandelaars bezoeken. Pillen innemen. Dat laatste kost momenteel moeite. Eens in de zoveel tijd raak ik slikmoe. Ik krijg de enorme handen met voedingssupplementen niet meer weggespoeld en beperk me tot de hoogstnoodzakelijke medicatie. Na een week begin ik het te merken: Spierpijn, energieverlies, pijn in mijn buik…… Nou ja, het motiveert in elk geval om toch maar weer braaf weer al die pillen in te nemen. Al heb ik er een broertje dood aan.

Vanmiddag ga ik eens goed opruimen hier. En een beetje vooruit koken. zodat ik dit weekend fris als een hoentje kan genieten van quality time met mijn geliefde Ali Blabaard.

Ali Baba, en de veertig rovers, ali baba en vrouw, Marjina Ali Baba, en de veertig rovers, ali baba en vrouw, Marjina Ali Baba, en de veertig rovers, ali baba en vrouw, Ali blabaard, man met baardAli Baba, en de veertig rovers, ali baba en vrouw, MarjinaAli Baba, en de veertig rovers, ali baba en vrouw, Marjina

Uit je worstenvelletje springen kan, als je het goed doet, heel bevrijdend werken. Je ontdoet je even van je afgescheiden zelf!

begrip begrip begrip

Vorige week springt Heks uit haar vel. Een wonderbaarlijke ervaring op zich. Het ego, dat als een worstenvelletje om je eeuwige verbonden kern zit, ontploft. Vanuit duizend perspectieven zie je jezelf, je leven en je ervaringen.

begrip begrip, verbondenheid, geluk begrip begrip begrip, verbondenheid, geluk begrip, verbondenheid, geluk

Nou ja, eerst zie je voornamelijk de ander. En wat die allemaal verkeerd heeft gedaan.Het onbegrip en lijden komen er vrolijk achteraan hobbelen. En dan komen toch de fragmenten afgescheiden zelf in beeld. Ze schieten alle kanten op. Ook nog.

‘Omarm je woede’, zegt Thich Nath Hanh altijd.  Het stof daalt weer neer, al die fragmenten pijn om je heen. Zonder gevaar, uitgewerkt, want het is oude pijn. Adem in, adem uit. En je bent er weer.

begrip, verbondenheid, geluk begrip, verbondenheid, geluk begrip, verbondenheid, geluk begrip, verbondenheid, geluk

Heks is er altijd het meest op die magische momenten, dat ik met mijn hondje op stap ben. Toegegeven, in tijden van grote woede loop ik wel eens Gilles de la Tourette-achtig door een stil bos te wandelen. Maar uiteindelijk verstomt mijn gescheld, de brakke brokken braaktekst ebben weg. Ik stap een andere wereld binnen, de wereld van zijn. Daar is het altijd goed. Daar heerst geen pijn.

begrip, verbondenheid, geluk begrip, verbondenheid, gelukbegrip, verbondenheid, gelukbegrip, verbondenheid, geluk

Het zijn flintertjes soms. Opeens ruik ik de hele natuur, als een hond snuif ik de eerste flarden van de lente op. Of een vroege vogel zingt in de avondschemering. Recht mijn hart in. Vereeuwigd het moment, dat ik een park in loop.

Wat me heel duidelijk is geworden, is dat wij mensen vaak in hele verschillende werelden leven. Met hele eigen mores. We snappen vaak geen snars van elkaar. En onbegrip leidt tot lijden.

begrip, verbondenheid, geluk begrip, verbondenheid, geluk begrip, verbondenheid, gelukbegrip, verbondenheid, gelukbegrip, verbondenheid, gelukbegrip, verbondenheid, geluk

 

Begrip kan een brug tussen werelden slaan. Ik ga dus maar weer mijn gloeiende best doen in mijn leven. Begrip, respect, verbinding. Het is niet altijd gemakkelijk. Maar wel boeiend.

 

 

e03252c6f5fbb0944d4a2d7aa95ec55c0202a9b4_73389_350_350_1images-620hands together