Kerst 2022. De magische boom van Heks staat al ruim een week. Muzikale kale kerstmannetjes sluipen ’s nachts door mijn huis. Een leger aan engelen en elfjes, eenhoorns en vliegende tekkels bevolken mijn innerlijk firmament. Een enorme kerstkrans prijkt op mijn keukentafel. En nog is het niet gedaan. Er komen nog meer versieringen aan. Ik heb er zin in dit jaar. En ik ben niet de enige!

Posted on 13 december 2022 by lagriffeheks

Dit jaar zet ik mijn kerstboom al neer voor de verjaardag van de Goedheiligman. Ik heb tijdens de Zwarte Vrijdag een mooie redelijk natuurgetrouwe kunstkerstboom gescoord. Het was even slikken, maar het was dat of nooit meer een boom. Het gezeul en gebeuk met die echte bomen lukt me niet meer.

Vroeger…. ja vroeger was alles beter natuurlijk. Ik sleepte de dag voor kerst een reusachtige Nordmannspar mijn woonkamer in. Na het gevecht om de reus in een standaard te krijgen volgde het gedoe met de lampjes. Snoeren, die ondanks zorgvuldig opbergen toch helemaal in de knoop waren geraakt, was eerder regel dan uitzondering.

Nu zet ik de drie verschillende segmenten op elkaar, vouw de zo ontstane boom eenvoudigweg uit en duw de takken op hun plek. De lampjes zitten er al in. Dus: Stekker in het stopcontact en hop: De boom is klaar voor de ballen.

Het is dan nog wel een heidens karwei om alle versieringen in de boom te bevestigen. Ik sleep zo’n 10 kratten met ballen en glimdingen vanuit de berging naar boven. En ben daarna een paar dagen zoet met alles in de boom bevestigen.

De krans rond de spiegel biedt plek aan de resterende versieringen. Mijn huis is klaar voor de kerst.

Zaterdag maken we kerstkransen bij Hopla. We drinken daarbij warme chocolademelk en glühwein. Een grote home made appeltaart en bakken vol chocolaatjes werken we naar binnen. Zo gezellig! Heks knutselt een enorm exemplaar in elkaar. Die ligt nu op mijn keukentafel te wachten op de rest van de tafelversieringen. Een klusje voor komend weekend……

Daarna zit ik drie uur in de stervenskoude vriesnacht naast Steenvouw naar de kersttaptoe te kijken. Haar zoon loopt mee met K&G. Ze geven weer een geweldige show. Compleet marshmallow, van buiten bevroren, maar van binnen vloeibaar van enthousiasme, nemen we afscheid.

Zondag ga ik naar de Heksenschool. We worden opgeleid tot Rouwvrouw of Zielenman. In vijf lesdagen doorlopen we alle aspecten, die om de hoek komen kijken wanneer iemand overlijdt. We sterven en baren op. We gaan naar de overkant en weer terug. We leren over de reis van de ziel. We werken met godinnen en goden op het levenswiel. We krijgen les over het dodenwiel……..

Heks heeft ooit liggen sterven op een drukke ziekenzaal. De herrie geproduceerd door medepatiënten en hun bezoek was onverdraaglijk. De geur van eten overweldigend en smerig. Ja, je zintuigen raken versterkt. Stervenden doe je geen plezier met keiharde muziek. En met een pan erwtensoep hoef je ook niet aan te komen……

Een vriendinnetje van Heks zwaaide ooit listig met een bosje lelietjes van Dalen onder de neus van haar levensmoede vader. Hij kwam weer helemaal tot leven! Maar hij was niet stervende natuurlijk. Hij had er gewoon geen zin meer in. Al dat leven. Al dat gedoe.

‘Als Heks geen opleiding doet, nou, dan gaat het niet goed met Heks’, mekkerde een voormalige vriendin onlangs in mijn oor op een luidruchtig feestje. ‘Gek, dat ze het over me heeft in de derde persoon,’ sta ik me inwendig te verbazen, ‘Ik sta toch gewoon naast haar!’

Ach, de dame in kwestie munt uit in het geven van gemene steken onder water verpakt in een onschuldige leuterkoekje. Dit zal wel weer zo’n koekje van haar speciale deegje zijn… Ik volg een opleiding, dus het gaat goed met me, zullen we maar zeggen……

Intussen kamp ik met onverkwikkelijke rechtszaken en idiote verzoeken om gunsten van degene, die me zo in elkaar heeft geramd een jaar geleden, dat ik er nog de wrange vruchten van pluk.

Aanstaande vrijdag ga ik weer naar Dokter Hamertje Tik, een OrthoManuele Geneesheer (OMG) bedreven in de MusculoSkeletale Geneeskunde (MSK). Hij poogt mijn wervelkolom weer op z’n plek te rammen middels onder andere het gebruik van een hamer. Met succes. Sinds ik bij hem onder behandeling ben gaat mijn mond weer open. Heel prettig als je probeert te eten. En ook zingen gaat zo veel gemakkelijker…..

Magische boom komt zonder schroom wonen in mijn heksenhuis, voelt zich er direct ook thuis. Fluistert zijn naam zonder dralen. Vertelt zonder omhaal wonderlijke verhalen. In de taal der talen: Kerstbomentaal.

Posted on 22 december 2019 by lagriffeheks

©Toverheks.com

‘Ik vind het prima, Don, blijf maar lekker thuis met kerst, in je eigen holletje. Ik ga ook niks bijzonders overhoop halen. Ik wil eigenlijk wel een kerstboom, maar ik zie mezelf niet dat ding naar binnen slepen en vervolgens optuigen.’

Heks zit met haar oude vriend aan de telefoon. Het is zondagavond. Anderhalve week voor kerst. De kogel is door de kerk, hij komt niet met de feestdagen deze kant op. Hij krijgt het niet voor elkaar. Heks is opgelucht. Ik ben bang om mezelf te verliezen in de voorbereidingen. Met een lijf dat niet wil.

Maar ja. Ik wil wel een boom dit jaar. Een enorme boom, waar al mijn ballen in passen….

©Toverheks.com

Maandagmorgen haast ik me met VikThor naar een parkje. Mijn hulp staat over een half uur op de stoep en er moet nog gepoept worden. Door mijn lekkere stinkhondje. Enthousiast kwijt hij zich van zijn belangrijke taak. Heks zoekt zich vervolgens een ongeluk naar die drol tussen alle rottende bladeren en de flirterige veertjes van de tot monsterachtige hoogte opgeschoten moerascipres.

Met mijn hondje, zijn vacht vol flirtveertjes, spoed ik me weer naar huis. Ik rijd langs mijn bloemenman op het Noordeinde. Op zijn stoep staat mijn droomboom. Ik had hem op de heenweg niet gespot, maar vanuit deze hoek springt hij in het oog. Mijn oog. Een reus. Grote dikke takken. Bijna drie meter hoog…..

©Toverheks.com

Ik parkeer mijn fiets en ga er eens naast staan. Steek mijn armen in de lucht. Zo ben ik ongeveer twee meter dertig. Minstens. De boom is beduidend hoger. Ik schat het verschil tussen mijn uitgestrekte gestalte en de boom. ‘Kunnen jullie een stuk afzagen en de boom in mijn standaard zetten? Behoort thuis bezorgen tot de mogelijkheden? Wat kost hij eigenlijk?’

©Toverheks.com

Een zwaar verliefde Heks hoort de absurd lage prijs voor deze joekel. ‘Ik kon een partij goedkoop krijgen, maar ik wil er vanaf. Deze is inderdaad wel erg groot…. Waar woon je?’

Een uur later fiets ik nog een keer op en neer met mijn enorme kerstboomstandaard. De stam past er met gemak in. Terwijl de bloemenman nog een stuk van de onderkant af zaagt , raken we aan de praat.

©Toverheks.com

‘Wanneer kom je nu bij ons koor?’ mekkert Heks voor de zoveelste keer. De bloemenman heeft een juweel in zijn keel. Ik weet dat, omdat hij als jongeman zo’n veertig jaar geleden altijd heerlijk stond te zingen onder het draaien van boeketten. Tegenwoordig zingt hij minder. Maar hij kan het nog prima!

‘Dat vroeg een andere klant laatst ook al. Een man. Ik ga in januari een keertje kijken bij zijn koor.’ De schrik slaat me om het hart. Gaat nu een ander koor er met deze fantastische countertenor vandoor? ‘Was het een hele lange man met een baard?’ vraag ik hoopvol……

©Toverheks.com

‘Ja,’ de bloemenman kijkt me perplex aan. ‘Ha, dat is de penningmeester van ons koor, ik had hem gevraagd om hier eens een bloemetje te kopen en een balletje op te gooien over meezingen met dit fantastische oratoriumkoor…..’ lach ik opgelucht. Mijn tactiek heeft gewerkt! De penningmeester heeft hem over de streep getrokken!

Zo komt mijn bloemenman aan het begin van de avond de boom afleveren. Jeetje, wat is de spar groot. En breed! Hij past nauwelijks door de voordeur.

©Toverheks.com

Samen met mijn buurman sjouwt de zingende bloemenverkoper hem de trap op en mijn overvolle heksenhuisje in. Verbluft kijkt hij naar al die teringzooi. De boom wordt op de leeggemaakte plek voor de spiegel geplaatst. Hij past precies tussen vloer en plafond. De piek buigt een beetje om, maar die gaat er dan ook af.

De hele woonkamer staat vol boom. Ik lieg niet als ik zeg dat het ding zeker 1 meter 80 doorsnee is!

‘Ons koor heet Ex Animo, niet bij een ander koor gaan zingen, hè,’ roep ik bij het afscheid. De buurman kijkt verbaasd. Waar hebben die twee het over. ‘Nee, hoor, ik kom naar jullie koor,’ lacht mijn bloemenvriend. Luid zingend sprint hij de trap af. Een prachtig helder geluid vult het hele trappenhuis. Buurmans mond zakt open.

Rozenhart heeft de afgelopen middag alle dozen met kerstspullen uit de berging gehaald. Wel tien dozen staan opgestapeld in de hoek bij de piano. Ook in de keuken staan nog een paar kratten. Vol leuke engeltje en lichtjes voor op de keukentafel.

©Toverheks.com

©Toverheks.com b

Die avond hang ik de lampjes in de boom. Vervolgens kan ik het toch niet laten om er alvast wat ballen in te hangen. Het is zo lekker rustig. Ik ben zo heerlijk aan het rommelen. Bal na bal verdwijnt in het groen. Het wordt later en later. Om half twee hangen alle versieringen in mijn nieuwe huisgenoot.

Uitgeput val ik in mijn stoel. Ik heb accuut medicinale cannabis nodig, want au, au, au. Zo lang ik bezig ben kan ik de pijn negeren. Maar nu ik rustig onder die prachtige boom zit, crepeer ik werkelijk van de pijn. Ik gooi er nog wat pijnstilling tegenaan. Smeer mijn hele rug en nek in met Voltaren emugel. Na een uur ben ik weer een beetje uit de ergste kreukels….

Hondje uitlaten. Bijkomen daarvan. Nog een uurtje bij de boom zitten….

©Toverheks.com

Opeens gaat de boom tegen me praten. Terug praten, want ik klets al uren de oren van zijn kop. Hij vertelt hoe de bomen in het kerstbomensprookesbos zich ernstig zorgen begonnen te maken. Al twee jaar geen boom in Huize Heks. De meest geambieerde plek onder alle bomen in heel kerstbomensprookjesland.

‘Elke kerstboom droomt erover om in Huize Heks terecht te komen,’ mort mijn nieuwe bomenvriend, ‘En dan besluit jij om alleen een paar stomme takken op een paspop te hangen. Schandalig natuurlijk. Gelukkig ben je tot inzicht gekomen…..’

©Toverheks.com

Het kerstmannetje van mijn vader mengt zich in het gesprek. ‘Je oudeheer vond het ook niks, Heks. Hij heeft deze reusachtige boom op je pad gezet.’

Ja, dat kun je wel zeggen. Ik kon werkelijk niet om die boom heen. Nog steeds niet trouwens. Elke keer dat ik mijn woonkamer in loop schrik ik me een plezierig ongeluk, zo groot is hij.

Stilletjes luister ik naar mijn boom. Zing een bomenlied. Dan vertelt mijn nieuwe vriend zijn naam. Een teken van diep vertrouwen. Het is een hele mooie naam, een echte bomennaam, vol sissers, vreemde vaagklinkers en plofploppers.

©Toverheks.com

Een dag later denk ik nog eens na over de naam, die boom me gaf. Het is tevens een wens ontdek ik, als ik goed luister naar de fonetische uitspraak van deze magische sis-plof-bomennaam. Een prachtig mantra voor het nieuwe jaar.

Vrij vertaald: ‘Je bent goed zoals je bent. Helemaal prima de luxe en ok. Olé!’

Ik bel de Don. ‘Mijn boom staat, kijk maar naar de appjes met foto’s, die ik je heb gestuurd. Hij is gigantisch!’ schreeuwt Heks enthousiast in de hoorn. Na al die inspanningen ben ik helemaal hieperdepieper.

©Toverheks.com

De Don is sprakeloos. Ook hij wordt helemaal blij van deze enorme kerstboom. Vol licht en magie. Opeens bespreken we weer de mogelijkheid om samen kerst te vieren. We slaan spijkers met koppen. ‘Ik kom de middag voor kerst naar je toe Heks.’

©Toverheks.com

Mijn magische kerstboom vol elfjes, hondjes, engelen, kerstmannetjes, lichtjes en versieringen, die wonderboom met de inspirerende naam heeft ons in 1 klap genezen van onze winterdip.

Heks heeft nog ruim een week om bij te trekken van dit krankzinnige karwei, mijn lijf ligt volstrekt in de vernieling natuurlijk. ‘Gelukkig zijn die kerstballen heel licht. Het is eigenlijk een prima training, Heks,’ grapt mijn fysiotherapeut, als hij me vakkundig martelt.

©Toverheks.com

Heks heeft het ervoor over. Zielsgelukkig zit ik onder mijn boom. Ik zing liedjes voor mijn nieuwe huisgenoot. ‘Hij staat alleen nogal scheef, Don. Tijdens het optuigen is hij steeds meer voorover gaan hangen…… Ik heb hem maar met een paar vislijnen aan de boekenkast vastgetimmerd. Ik hoop dat hij niet omvalt….’

Zo blijft het een beetje spannend allemaal. Mijn amoebe-bestaan de boom in!

©Toverheks.com

Worsteling met Heidense Bezoeker Huize Heks. Dan vindt herkenning plaats. En erkenning. De relatie stabiliseert. Uiteindelijk versier ik die genode gast. Een droom van een kerstboom is het gevolg……

Posted on 27 december 2014 by lagriffeheks

Na alle drukte van het weekend voor kerst ligt Heks aardig voor Pampus. Toch moet de kerstboom worden opgetuigd. Een heidens karwei. Gelukkig krijg ik hulp van Frogs. Om een uurtje of zes meldt hij zich in Huize Heks. Eerst drinken we ons moed in met een glas wijn. Daarna gaan we het gevecht aan met de boom. Ik heb sedert enige jaren de grootste kerstboomstandaard, die je je maar kunt voorstellen. Eigenlijk om deze knokpartij te vermijden. Helaas, heeft de Nordmann Spar elk jaar wel weer een verrassing in petto.

Dit exemplaar bijvoorbeeld heeft een idioot dikke stronk. Precies echter waar de metalen bouten de boel moeten vastzetten houdt de verdikking op. Zodoende hebben deze bouten geen grip. Ook groeit de boom vanaf de onderkant direct in een onnavolgbare kronkel. Alsof hij zich in zijn eerste levensjaren kapot is geschrokken en geprobeerd heeft weg te komen van zijn plek. Toch staat het bakbeest kaarsrecht. Aan niets is af te zien, dat ‘ie een kronkel heeft……

Uiteindelijk staat mijn boom. We hangen de lichtjes er in. Het ene snoer na het andere begeeft het. Heks is enorm handig in het repareren van dit soort mankementen, maar niet nu ik zo enorm gaar ben. Ik probeer wat. Het helpt niet. Ik krijg al nauwelijks die lampenzooi uit de knoop. En dat terwijl ik ze zo keurig opgerold heb opgeborgen. ‘Nou ja, Frogs, dan maar wat minder lampjes in de boom. Het is niet anders. Ik ga iets te eten maken.’

Ik zet een flinke bak zuurkool in de oven en niet veel later zitten we aan een heerlijke maaltijd. ‘Ik heb gewoon geen zak zin in dat optuigen dit jaar,’ moppert Heks, ‘Ik ben gewoon te moe.’ Terwijl ik het zeg dondert de boom met een enorme klap op de grond. We zien nog net een rood monster vanuit de top wegspringen en vluchten via het kattenluik. De vloer van de woonkamer ligt bezaaid met naalden en water. Ik had de enorme waterbak al gevuld. Binnen een minuut ontstaat er een enorme puinhoop.

We hijsen mijn heidense huisgenoot weer overeind. Snel vis ik alle nog werkende lampjes uit het water. De stroom gaat van de boom, de stekkertjes stop ik in een plastic zak. We draaien net zo lang met het onwillige stuk naaldhout, tot hij tegen de muur leunt. ‘Ik hou het voor gezien, lieve Frogs. Ik heb er gewoon geen lol in vandaag. Wat mij betreft smijten we dat ding gewoon weer uit het raam. Maar ik ga eerst maar eens een nacht goed slapen. Morgen zien we wel weer.’ Mijn vriend biedt aan de volgende dag nog eens te komen helpen.

Maar dat is niet nodig. De volgende dag komt mijn grieperige hulp. Samen weten we enige stabiliteit te krijgen in dit project. Als ze weg is begin ik met het echte optuigwerk. Nu begin ik er toch plezier in te krijgen. Ik kom allemaal oude vrienden tegen. Het antieke engeltje van Ernst, het gevleugelde hart van Elva, de kerstalbal van Frogs, het kerstmannetje van mijn vader……. Ze krijgen allemaal een mooi plekje in de prachtige boom. Toch blij, dat ik em niet naar buiten heb gesmeten. ‘Ik ben ook blij Heks, ‘ hoor ik zachtjes fluisteren in bomentaal, ‘Alle bomen in het bos hopen door jou te worden versierd. Jouw magische droomboom is een begrip in kerstbomenland…’

Zo sluit ik dan vrede met mijn boom. Dat is alvast een begin. Het is een mooie boom. Met een rare stronk. Toch staat hij zo vast als een huis en volledig Cat Proof te stralen in deze Donkere Dagentijd.

Heks is zo moe als een hond. De voorbereidingen voor de feestdagen nemen een aanvang. Met moeite beweeg ik mezelf om die verdraaide kerstboom dan maar op te zetten….

Posted on 23 december 2014 by lagriffeheks

Aan het eind van het jaar maak ik altijd de balans op van het afgelopen jaar. Waarom? Geen idee. Maar ik ben niet de enige, dat weet ik wel. Tussen alle ijlende slaappartijen door heeft Cowboy toch even oog voor mij. ‘Hoe gaat het met je?’ ‘ ik voel me overhoop geharkt. Hier vanbinnen. In mijn borstkas. Al enige tijd. Alsof ik jarenlang allerlei ballen in de lucht heb gehouden en nu liggen ze op de grond. Waarschijnlijk kan ik het beter loslaten allemaal. En dat voelt dan weer heel verdrietig.’

Mijn lief heeft alweer genoeg gehoord. Dit soort ontboezemingen zijn niet aan hem besteed vandaag. Volgens hem moet ik maar naar een psycholoog. Ik dacht het niet. In het verleden heb ik mezelf met therapeutische hulp geheel uiteen gerafeld, geanalyseerd en weer in elkaar gezet.

Ik ben er toen achter gekomen, dat Ik geneigd was te denken, dat alles altijd aan mij lag. Ik nagelde mezelf aan het kruis, nog voordat een ander het kon doen. Schoot de Boeddhistische tweede pijl in mezelf, direct nadat de eerste, door het leven afgeschoten pijl, me had getroffen. Ik had mijn zondebokrol geheel geïnternaliseerd.

‘Ik denk, dat mijn kwelgeesten meer gebaat zouden zijn bij therapie. Maar die doen dat natuurlijk niet. Ik kan anderen niet veranderen. Ik ben door mijn listen heen om overal een positieve zwengel aan te geven. Alle moeilijkheden dit jaar draaien om ‘geen rekening houden met Heks’.’

gekke kestboom, hele volle kerstboom, fleurig, versieringen, kleur, ongewoon versierde kerstboom

‘Ook weet ik uit ervaring, dat je omgeving het je vaak niet in dank afneemt, als je verandert. Zij zijn gebaat bij je oude rol. Het sorteert een zeker evenwicht. En dat wordt nu verstoord. Daar maak je geen vrienden mee! Gelukkig heb ik en aantal zeer trouwe en loyale vrienden. Dus ik mag echt niet klagen, ‘ klaag ik.

Eén van die trouwe vrienden, Frogs, komt straks de kerstboom helpen optuigen. Kerst wordt ook anders dit jaar. Ik heb me voor een aantal sociale verplichtingen afgemeld. Ik ben zo godvergeten moe. De kans dat ik met kerst de vliegende koortsgriep van Cowboy zelf voor mijn kiezen krijg acht ik levensgroot aanwezig met mijn weerstand van lik m’n vestje. Ik zie voor het eerst in jaren echt op tegen de feestdagen. Tradities op de vuilnishoop. Disharmonie en onrust. Niet echt het kerstgevoel dus. Mopperdemopper.

Ach ja: C’est la vie….. Morgen ziet alles er vast zonniger uit. Als ik een beetje ben uitgerust.

	Samantha op Gigantisch gekrijs in de steeg…
	Fred Rohde op Heks’ linkerhand bemoeit…
	Rik van Boeckel op In Memoriam Snuitje
	Fred Rohde op In Memoriam Snuitje
	stronglove op Nieuwe trailer Heksenketelmovi…

recepten van de toverheks

cheer yourself up, toverformules voor een vrolijk leven

Tagarchief: kerstboom

Magische boom komt zonder schroom wonen in mijn heksenhuis, voelt zich er direct ook thuis. Fluistert zijn naam zonder dralen. Vertelt zonder omhaal wonderlijke verhalen. In de taal der talen: Kerstbomentaal.

Worsteling met Heidense Bezoeker Huize Heks. Dan vindt herkenning plaats. En erkenning. De relatie stabiliseert. Uiteindelijk versier ik die genode gast. Een droom van een kerstboom is het gevolg……

Dit delen:

Dit delen:

Dit delen:

Dit delen: