Het is al moeilijk genoeg allemaal. Het laatste waar in deze lastige tijd behoefte aan is, is een verbitterde zure zeur. Met een grote kromme neus! Heks trekt zichzelf aan de kwaaie haren uit de modder, op zoek naar haar lotus. No mud, no lotus? Nou modder genoeg. Maar blijven modderen om het modderen? Dat nooit!

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Afgelopen week word ik snakkend naar adem wakker uit een nachtmerrie. De droom zou me zo’n twee maanden terug niks gezegd hebben. Ik zou niet bang zijn geweest. Ik zou me totaal niet kunnen herinneren waar het over ging, omdat het echt nergens over ging. Maar intussen gaat het wel degelijk ergens over.

Ik droom, dat ik mijn mondkapje vergeten ben en dat er allemaal mensen naar me toe komen, over mijn schouders leunen, zich tegen me aan vlijen….. Schrikken!

In de nacht erop krijg ik een berichtje van een dierbare, werkzaam in de gezondheidszorg. Waar ze zich een slag in de rondte werken. Waar geïmproviseerd wordt bij het leven. Om het leven van naar adem snakkende medemensen te redden. Ingepakt in een plastic pak met een mondkap en bril.

v

©Toverheks.com

‘Jeetje Heks, ik kan gewoon niet slapen van jouw laatste blogje……’ Ik schrik me rot. Ik heb deze schat diep gekwetst met mijn gehak op de huidige ontwikkelingen. Met name mijn geschrijf over het gerucht (en de kamervragen hierover), dat huisartsen hun patiënten in de risicogroep bellen, dat ze maar thuis moeten blijven mochten ze ziek worden, dus geen behandeling krijgen, is helemaal verkeerd gevallen.

‘Dat doen huisartsen echt niet. Waarom ga je niet eens iets positiefs bijdragen? In plaats van als beste stuurman aan de wal overal commentaar op te hebben? Heb jij soms een oplossing? Hou eens op met naar die stomme praatprogramma’s te kijken. Doe in plaats daarvan eens iets leuks voor een ander! Je bent zo creatief!’

Nu kan Heks niet meer slapen. Ik schaam me diep. Een beste stuurman ben ik. Stuurloos aan lager wal. Ja, ik ben een ouwe zure zeur aan het worden. Mijn vertrouwen in de mensheid heeft een paar enorme deuken opgelopen en daar loop ik nu keihard tegenaan. Ik zie inderdaad alleen maar de leugens en het gedraai. De kleine groep, die rare domme dingen beweert.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

De meeste mensen doen hun gloeiende best. Overal ontstaan de meest creatieve oplossingen voor van alles en nog wat.

Het berichtje schudt me wakker. Ik moet mijn Lotus op gaan duiken, daar ergens in de modderpoel van mijn hart.

Ik steek gelukkig wel kaarsjes aan voor alle mensen, die het te verduren hebben in deze crisis. Met name mijn geliefde vrienden en familieleden, die in de zorg werkzaam zijn, kunnen rekenen op een hekserig licht- en geur-offer. En een schietgebedje. Dat is al iets.

Ik neem me voor om niet meer naar kamerdebatten te kijken. En ook niet meer naar dat vreselijke gewauwel in het gemiddelde praatprogramma. Ik kijk alleen nog naar het journaal. Daar zeggen ze toch niet van die rare dingen?

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Direct de volgende ochtend zie ik alweer een kwibus kwalijke uitspraken doen. Van die uitspraken, waar Heks van over de zeik gaat…. Het betreft Ira Helsloothoogleraar Besturen van Veiligheid aan de Radboud Universiteit. Ik zou mijn lot niet graag in de  handen van deze veiligheidshoogleraar leggen.

De man is er voorstander van, dat we de boel maar weer open gooien, net zoals in Zweden. Misschien niet direct ook de horeca, maar op zich moet dat ook binnenkort weer kunnen. Dat virus gaat toch wel zijn gang, dus al die zwakke zusters en broeders gaan toch wel dood. Geen ontkomen aan.

‘Wij hebben mensen in totale verwarring gebracht over de effecten van de gevolgen van dit virus. Het is echter net zoiets als met een gewone griep, dat mag ik niet zeggen, maar neem de griep van 2018, ook heel veel doden…’ ( bijna 10.000 mensen extra overleden  tijdens de piek), ‘De meeste mensen hebben er weinig last van en de rest gaat toch wel dood.’

©Toverheks.com

©Toverheks.com

‘Maar ook de crisis, die we nu samen aan het creëren zijn (gekke manier om de ellende rondom dit virus te beschrijven) door al die maatregelen, daar gaan nog meer mensen aan onderdoor, door verlies van gezonde levensjaren.’

‘We moeten dit niet behandelen als een ramp. Als ik heel koel reken ….  met die IC bedden gaan er een paar honderd mensen dood……. bladiebla…… Maar mensen zonder werk kunnen daardoor ziek worden….meuhmeuh….. We moeten koel rekenen. De negatieve effecten van werkloosheid zijn ook heel belangrijk. Het ethische aspect, (Hij kent het fenomeen ethiek dus wel) blijft ingewikkeldheid (snapt het niet echt). Een slachtoffer redden ten koste van de kwaliteit en gezondheid van kinderen en kleinkinderen, daar komt het op neer….’

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Kortom: ‘Het is een enorme crisis die we aan het creëren zijn….., maar we moeten het niet benaderen als een ramp. En dood ga je toch wel, als krakkemik, dus waarom zouden we er zoveel energie in stoppen om dat te voorkomen?’

Heks heeft zich nog zo voorgenomen om zich niet meer op te winden. Maar door dit soort lieden, in het journaal notabene, wordt het me wel erg moeilijk gemaakt.

Dan komt ook die rare man van de RIVM ook weer in beeld, voor de zoveelste keer. Hij bepleit uitgebreid om maar vooral geen mondkapjes te gebruiken. Voor artsen is het zinvol, maar voor gewone mensen niet.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Heks krijgt dagelijks artikelen toegestuurd door deze en gene over het bewezen nut van mondkapjes. Zelfs in de Verenigde Staten zijn ze er achter gekomen. Maar nee hoor. Hier creëren we een ramp met zijn allen door het virus serieus te nemen en mondkapjes moet je vooral niet opzetten.

Als ik tot slot een Chinese arts hoor praten over het nut van hoge dosis vitamine C, waarbij hij zich beroept op allerlei onderzoek rondom het binden van vrije radicalen door dit goedje, herinner ik me plotseling dat een Nederlandse voedingsdeskundige, ook al een professor,  afgelopen week op televisie zat te beweren, dat gezond eten geen bal uitmaakt voor je weerstand.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Zelfs Heks weet dat vitamine C een soort vuilnisdienst in je lijf is. Het bindt vrije radicalen. ‘Met name vrije radicalen, die in grote mate vrij komen in je lichaam als je ziek bent, zorgen voor de ernstige complicaties. Eet veel vitamine C,’ besluit de Chinese arts vanachter zijn mondkapje.

Het valt niet mee om me niet op te winden. Vooral niet met deze koel rekenende idioten in beeld. Ik hou me vast aan mijn vrienden in de zorg. Die met beperkte middelen wonderen verrichten. Die iedereen willen helpen vanuit de grond van hun hart. Ongeacht wat zo’n van de pot gerukte kletsmajoor ook beweert.

Toch ben ik vast besloten om te ontzuren, mijn bitterheid te laten varen. En daar word ik onverwacht mee geholpen door het prachtige leven zelf. Het stuurt me allemaal presentjes en bijzondere momentjes. Hoera! Maar daarover de volgende keer meer.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Corona brengt van alles aan het licht. Disfunctionele gezondheidszorg, krentenkakkerige politici, eigenwijze burgers met hun kont tegen de krib….. Over de hele wereld gaan de billen bloot. Overal wordt ook flink gelogen. In die zin tast dit virus meer aan dan alleen onze lijven. Nu krijgen dikke mensen het weer te verduren. Alsof zij er iets aan kunnen doen! De meeste mensen doen hun gloeiende best. Elke dag. Onbaatzuchtig.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Nu krijgen dikke mensen het opeens voor hun kiezen. Al een tijdje doen geruchten de ronde, dat leeftijd, geslacht maar ook gewicht gewicht in de schaal legt bij het ontstaan van heftige complicaties bij dit ziektebeeld. Van de mensen, die op de IC belanden heeft een groot deel overgewicht naar het schijnt.

Heks begrijpt nu ook iets beter het toenemende aantal spijtoptant-hardlopers, die ik langs de Leidse Singel zie sukkelen. In een raar oud verwassen t shirt. Op gymschoenen uit de vorige eeuw. Afgemaakt met een afzakkende uitgelubberde joggingbroek.

Aan hun manier van lopen zie je dat het veel moeite kost. Het is lang geleden, dat ze dit nog gepresteerd hebben. Voor sommigen is het een geheel nieuwe tak van sport.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Wat me verbaast is het oordeel, dat mensen met overgewicht direct over zich heen gestort krijgen. Kunnen zij er wat aan doen, dat dit virus hen prefereert? Bij de Spaanse griep van een eeuw geleden waren het bijvoorbeeld voornamelijk kerngezonde jonge mannen, die het loodje legden. De Aziatisch griep had een voorkeur voor mensen onder de 39 jaar…...

Maar ja, we willen zo graag iemand de schuld geven van het Nederlandse tekort aan IC bedden. En ook zouden sommige mensen, Bert Wagendorp doet er bijvoorbeeld een gooi naar in de Volkskrant, het heel terecht vinden om dikke mensen van de IC te weren, als er niet meer genoeg bedden zijn. Brrrr. Wat een walgelijke ontwikkelingen.

Heks blijft van mening dat elke Nederlander gewoon geholpen moet worden. Ik vind het bezopen om mensen, die er nog veel zin in hebben, niet voor hun leven te laten vechten. Het is allemaal al erg genoeg. In Duitsland met zijn geweldige gezondheidszorg en ruime hoeveelheid IC bedden hebben ze dit dilemma niet. En ook relatief weinig doden. Dit zou ons toch eens wakker moeten schudden.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

In plaats van onze vitale, dierbare, bloedmooie, warme, grootmoedige en geweldige, ruimschoots aanwezige broeders en zusters in de kou te laten staan. Of te stigmatiseren. We moeten hen dik steunen, want ook voor hen zijn het angstige tijden. Voor iedereen. Maar ook zeker voor mensen in de risicogroep.

Niemand weet van iemand anders waarom die persoon een zeker gewicht heeft. En mensen daarop afrekenen doet de zaak al helemaal geen goed. We moeten juist extra goed voor deze risicogroep zorgen! Elk leven is kostbaar. Of je nu een miezemuisje bent of je telt voor twee: Iedereen mag er zijn en vooral ook blijven.

Vandaag volgt Heks het debat in de Tweede Kamer op de televisie. Wilders staat weer te oreren. De laatste tijd ben ik het soms met de man eens. Hoe is het mogelijk?

©Toverheks.com

©Toverheks.com

(Thich Nhat Hanh’s uitspraak dat ‘links’ en ‘rechts’ er gewoon allebei zijn en dat als je rechts weghaalt de rechterkant van links rechts wordt speelt door mijn hoofd.)

Hij wil dat tactische draaikont Rutte eerlijk is over de kans dat we in Code Zwart terecht komen. En hij wil een eerlijk antwoord op dat iedereen geholpen gaat worden.

Ook de oude, kwetsbare Nederlanders met een hartaandoening of diabetes. Of mensen met overgewicht. Onze landgenoten, die al door hun huisarts zijn gebeld, jazeker, dat ze maar moeten afzien van een IC opname. In geval van Corona.

‘Bladiebla,’ babbelt Rutte vlotjes over de capaciteitsvraag. Het komt erop neer: We doen ons uiterste best en mensen triage bladiebla. Hoofdantwoord, verdachte noodzaak, bladiebla. er kan een moment komen dat kwaliteit op minder niveau…bladiebla. Hoe we die fase zo lang mogelijk doortrekken…..

Heks hoort mensen vaak lovend spreken over onze politici. De VVD schijnt het geweldig te doen in de peilingen….

Ach ja. Men is alweer vergeten dat alle beroepsgroepen, die ons kikkerlandje nu overeind houden, de laatste jaren door de politiek zijn uitgekleed en uitgehold,. De boeren die ons voeren. De geëlimineerde zorg, die zich genoodzaakt ziet om oud werknemers overal vandaan te halen.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Het onderwijs, dat zich in duizenden bochten wringt om onze kinderen aan de gang te houden. Het leger, de politie……. Zo kan ik nog wel eventjes doorgaan. Al die mensen verdienen geen zak. Behalve medisch specialisten. Ze krijgen geen bonussen zoals bankdirecteuren. Nee, ze wagen hun leven met een tekort aan beschermende middelen. Dat is hun bonus.

Allemaal te danken aan het uitermate rechtse beleid van de laatste jaren.

Gelukkig zit, ten gevolge van hun beleid, naast de portemonnaie van de rijke laag van de Nederlandse bevolking ook de schatkist vol. Die moet nu worden leeggekieperd om al die noodmaatregelen te bekostigen.

Ik ben wel blij hoor, dat ik in Nederland leef. Wij stoppen daklozen in een hotel. In de Verenigde Staten zag ik dat ze bijeengedreven worden op een parkeerterrein om op een paar meter van elkaar op het asfalt te gaan liggen. Met een lakentje.

De zorg in ons land is nog altijd honderd keer beter dan in dat primitieve derdewereldland. Ook zie ik dat mensen gigantisch hun best doen om elkaar te helpen en op de been te houden.

Maar om nu gelijk maar op de VVD te gaan stemmen? Meuh.

©Toverheks.com

Heks haalt een oud blogje van stal: Het dateert van slechts 2 weken terug. Het lijkt wel een eeuwigheid geleden. En alles wat ik toen meende te bespeuren tussen de regels van de leugens van de dag is bewaarheid intussen. Helaas…..

Dit is een oud blogje. Het dateert van 15 maart. Slechts een paar weken geleden. De tijd, dat een groot deel van de bevolking nog schijt had aan Corona. Intussen weten we natuurlijk wel beter. Het virus heeft ons ingehaald……..

‘Mijn oma had een stoma,’ vertel ik onlangs aan een vriend met zelf zo’n medisch hulpmiddel. Hij giechelt ‘Klinkt als een goeie slogan, Heks,’ zegt deze voormalige reclameman vervolgens. Hij ziet mogelijkheden.

Binnen een week heb ik er een nieuwe slogan bij, je voelt de bui al hangen zeker. ‘Mijn oma heeft Corona….’ Hahaha. Helemaal niet leuk. Je zult het maar meemaken.

‘In Italië zijn twee IC artsen overleden aan dit virus. (Intussen 52) Dat kan ons hier in Nederland ook overkomen binnenkort. Is het nu zo moeilijk om niet naar het café te gaan of naar een feestje?’ Een noodkreet van een Nederlandse IC arts via Twitter of iets dergelijks.

Ja, dat is heel moeilijk. Heks wordt al weken uitgelachen, omdat ik weiger handen te schudden. Ik loop al anderhalve week met een flesje alcohol op zak voor noodgevallen. Ook heb ik tegenwoordig een virusdodende neusspray op zak.

Niet dat ik me illusies maak. Mijn immuunsysteem werkt sowieso voor geen meter. Ik zal het in quarantaine moeten uitzitten. Niks nieuws. Mijn amoebebestaan is een levenslange quarantaine. Ik leef al eeuwen buiten de maatschappij. Ik ben het gewend.

Het gekke beleid in Nederland verbijstert onze buurlanden. Mij niet. Nederland is als de dood als men aan onze nationale portemonnaie komt. Onze vermeende tolerantie is direct voorbij als het ons geld kost. Kijk maar naar ons huidige vluchtelingenbeleid.

Ook in dit geval gaat de handel voor. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. De schoorsteen moet roken. Het probleem wordt schandalig gebagatelliseerd.

Op de televisie zit een man te oreren over de Italiaanse economie en het belang daarvan voor de Nederlandse economie. We moeten die Italianen helpen, want bladiebla ons eigen belang… Maar iets aannemen van de Italiaanse artsen, ho maar. Nee hoor. Het valt hier allemaal wel mee.

Heks is geen statisticus, maar mijn amateuristische berekeningen komen op zaterdagavond op 6000 besmettingen in Nederland. In aanmerking genomen, dat 80 procent milde klachten ontwikkelt. Die worden niet getest. Er zijn rond de duizend besmettingen op zaterdag de 14e. Dat is dus 20 %.

Eventjes rekenen en je weet dat het totale aantal besmette personen dan rond die 6000 uitkomt. Die 5000 lopen ons ongezien handen te geven. Zitten dronken te tongen in een cafe. Of ze smeren hun ondergesnotterde handen af aan deurposten, liftknopjes, of je boodschappen bij de Spar.

Heks pakt ondergesnotterde verse jus aan van een snotjong bij de Spar om de hoek. Luidruchtig snorkelt hij een nieuwe snottebel weer naar binnen. Mensen grabbelen met hun blote handen naar de broodjes op de toonbank. Op een meter afstand van zijn capriolen. Brrr.

Al anderhalve week ben ik verbijsterd over de laconieke houding van onze regering. Rutte valt genadeloos door de mand. Wat een gebrek aan inlevingsvermogen heeft die man. De diepgang van een modderschuit. Grappend en grollend lult hij zich uit onbegrijpelijke besluiten van de regering. Aan daadkracht groot gebrek. Nederland wil een leider/ster met ballen, maar we krijgen een kloeke kleuter.

Intussen is onze koning op staatsbezoek. Huh?

Heks is genadeloos in haar oordeel. Maar ik heb me dan ook een beetje in dit virus verdiept. Niet zo moeilijk hoor. Ik doe dit vanuit mijn bed. Een kind kan de was doen. Behalve dan onze Rutte-kleuter.

Het virus komt van een gordeldier. Of vleermuis. Vaak via een tussendier, die als gastheer fungeert. In China eet men alles wat beweegt, ware delicatessen. Hier hebben we gekke koeien gegeten, dus hebben we recht van spreken?

Maar goed. Dit virus heeft zich razendsnel aangepast aan een mens. Virussen kunnen dat, omdat hun genetisch materiaal uit RNA bestaan. Het onze bestaat uit DNA, een stabiele constructie, waarin zo weinig foutjes voorkomen, dat we er eindeloos veel generaties over doen om er veranderingen in te bewerkstelligen.

RNA echter is uiterst instabiel, het verandert om de haverklap. Het virus is sinds het ons is gaan teisteren al meermalen veranderd. Virologen kunnen daadoor precies zien, waar elke nieuwe infectie hier in Nederland vandaan komt: Uit Italië, Iran, China, Zuid-Korea…….

Het grote probleem met dit virus is, dat het een volstrekt nieuw virus is. Niemand in de hele wijde wereld heeft er immunologisch een antwoord op. Vooral kwetsbare groepen worden doodziek. Ze hebben nul antistoffen en nul weerstand.

Dat kleine kinderen niet ziek worden komt mijns inziens door hun volop in ontwikkeling zijnde lerende immuunsysteem. Dat laatste is mijn eigen verzinsel, maar ik denk dat het best aardig in de buurt van de werkelijkheid komt.

Ze krijgen het virus wel degelijk! En verspreiden het evenzogoed!

Oh, domme Rutte. Luistert naar die rare RIVM. Die roepen allemaal onzinnige adviezen. De politici sukkelen er braaf achter aan.

In Frankrijk gaan ze vandaag stemmen. Ook lekker belangrijk. Lijkt me een goed plan jongens. Ga allemaal massaal naar een stemlocatie. Gezellig.

Heks kijkt het vanuit haar bed met lede ogen aan. Wat een dom gedoe. Waarom is niet veel eerder de boel op slot gegooid? We hebben toch gezien wat er in China is gebeurd? En Italië?

Ook blijkt nu maar weer eens goed hoe waardeloos onze zorgvoorzieningen zijn. Sinds we er aan willen verdienen. We hebben maar 7 IC bedden per 100.000 inwoners. Waar ze er in Duitsland 35 hebben! Daar vallen dan ook nauwelijks doden…..

Intussen is het 30 maart. Huisartsen bellen hun oudere patiënten op om hen mee te delen, dat ze niet worden behandeld mochten ze Corona krijgen. Op last van de regering heb ik begrepen.

Er wordt natuurlijk weer een mooi verhaal van gemaakt: Nederland loopt voor op de rest van de wereld met dit beleid. Wij doen dit al jaren blijkt nu. Ben je oud en mankeer je wat, dat kom je nergens meer voor in aanmerking.

Maar als je euthanasie wilt en je bent van het padje, dan krijg je het niet. Ook als heb je alles daarvoor geregeld, toen je nog fris en fruitig was. Toen je nog bij de pinken was.

Het is net zoiets als met de mondkapjes. Die helpen niet, omdat er een tekort is. Zodra dat tekort is opgeheven gaat men vast uit een ander vaatje tappen!

‘Ach, Heks, als jij daarin gelooft moet je er gewoon eentje dragen,’ zegt iemand uit de gezondheidszorg vanmorgen meewarig tegen me. Ook daar gelooft men dit soort onzin. Dat het wel werkt bij medisch personeel, maar niet bij heksen.

Zelfs het gegeven, dat je op die manier het virus minder verspreidt werd vanmorgen direct als onzin afgedaan. Terwijl dat intussen echt wel bewezen is. Zelfs als je een slabbetje of dweil om je mond  en neus knoopt scheelt het al aanzienlijk!

En nu dus weer dat geweldige beleid om oude krakkemikkige mensen niet te helpen. Ze hebben geen keuze. Die is voor hen gemaakt.

Heks gaat compleet over haar nek van dit gegeven. Iedereen mag vechten voor zijn leven! Je kunt al die mensen, die altijd hun belasting hebben betaald, niet met een kluitje in het riet sturen en daar laten stikken.

Wat een fluim redenering. Begrijp me goed, als iemand zelf geen behandeling wil is het een ander verhaal. Heks is bijvoorbeeld niet bang om te sterven, maar wel bang om in die krankzinnige medische molen te belanden. En dan alleen te sterven ergens in een Coronatent.

Ik moet er dus nog eens goed over nadenken wat ik wil, mocht de pleuris hier uitbreken.

Maar niemand mag dat voor iemand anders beslissen. Het is niet de schuld van die oude mensen, dat er niet genoeg IC bedden zijn in Nederland. Het is de schuld van het regeringsbeleid. De uitgeklede zorg staat er gekleurd op en daar hoeven wij ‘kreukels der natie’ niet voor te boeten.

Dus ga maar op zoek naar die apparaten. En richt nog maar een circustent in als IC. Maar verkoop geen nee. Nee, Nee.

Zo.

 

Heks maakt zich zorgen. Dierbaren staan in de vuurlinie. Ze doen zo hun best. Ze werken zich uit de naad, staan bloot aan al dat kwaad. Alles wat leeft wil leven: Je hebt niks in te brengen. Ik zeg het maar even. Corona, Corona, je pakt niet alleen opa’s en oma’s.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Mijn vriendinnetje Mo werkt in het ziekenhuis. Ze zit in het schoonmaakteam. Geen gewone schoonmakers, nee. In dit team heeft iedereen een indrukwekkende lijst diploma’s. Je moet in principe een afdeling bacterie- en virusvrij kunnen opleveren na om het even welke besmetting. In haar ziekenhuis is wel eens iemand gestorven aan Ebola. Dan kun je niet met een emmertje sop of Dettol aankomen.

Gewapend met duikbril, snorkel en zwemvliezen gaat ze de Corona ellende te lijf. Nou ja, nu overdrijf ik. Maar niet eens echt veel. Ze stuurt me een foto van haar outfit. Het is dat ik weet wie er in zit. Anders zou ik haar niet herkennen.

Al meer dan een maand heeft ze haar ernstig zieke moeder niet gezien. Te gevaarlijk. Ze communiceren op afstand. Een groot offer, ze betekenen alles voor elkaar.

Ze stuurt me nog een foto, al zeker twee weken geleden. Hierop staat ze met al haar collega’s. Allemaal volledig ingepakt. Ze vragen ons om thuis te blijven, zodat zij beter hun werk kunnen doen.

Heks heeft meer van dit soort foto’s voorbij zien komen intussen. Ziekenhuispersoneel volledig ingepakt in plastic. Steeds met hetzelfde verzoek. Aan dovemansoren natuurlijk. Wij Nederlanders zijn nu eenmaal me zus of me zo. Luisteren kost ons moeite en het gevraagde vervolgens ook doen is er natuurlijk niet bij.

We zijn trots op onze eigenwijze volksaard. We geloven dat het voortkomt uit een soort tolerantie-gen, waar wij als enigen op de wereld over beschikken. Misschien hopen we dat dit gen ons ongevoelig maakt voor dit virus. Geen idee waarom mensen massaal de straat op blijven gaan.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Heks kent het Nederlandse tolerantie gen maar al te goed. Al eeuwen kom je het tegen in onze geschiedenisboeken. Zoals: 1585 Val van Antwerpen. De hele intelligentsia vertrekt naar Amsterdam. Daar worden ze met open armen onthaald, deze rijke laag van de Antwerpse bevolking. De rest kan natuurlijk de tyfus krijgen.

Op het gebied van godsdienst staan we eveneens te boek als uitermate tolerant. Ook dit berust op een fabeltje. Hollanders zijn louter tolerant geweest om hun eigen portemonnaie te spekken. Uit economische overwegingen hebben we elkaars godsdienstige neigingen verdragen. We zijn sowieso vooral op de cent.

Ook in deze crisis is er eerst gezorgd voor economische maatregelen. Dat vindt Heks nu echt opvallend. Kostbare tijd is verloren gegaan om de economie niet te schaden. Kijk naar het resultaat. Het virus heeft de vrije hand gehad in de eerste periode. En een recessie krijgen we alsnog op de koop toe.

En we waren gewaarschuwd. Door China en Italië. ‘Gooi alles dicht, blijf thuis. Zorg dat je de verspreiding direct stopt!’ Heks heeft het meermalen gelezen en gezien. Als ik dat al kan vanuit mijn bed, dan kan elke gek dat.

Maar goed, in de VS zijn er senatoren geweest, die eerst hun aandelen verkochten, voordat ze Corona openbaar serieus gingen nemen. Met voorkennis dus…. ‘Het is maar een griepje,’ logen ze hartstochtelijk. Om hun kapitaal te beschermen.

Ze kunnen ervoor in de bak belanden gelukkig.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

De president van Brazilië maakt het natuurlijk helemaal van eieren. Hij neemt een voorschot op de kans, dat hij mogelijk in de toekomst verantwoordelijk zal worden gehouden voor de onvermijdelijke recessie. Knettergek natuurlijk, die man.

Hier heb ik ook met verbazing de ontwikkelingen gevolgd, hoe Rutte hinderlijk zijn stoepje schoonveegt zodra er hem maar iets te verwijten valt. Neem nu dat gedoe rondom het sluiten van scholen. Stuitend beleid. En vervolgens krijgen we van schoolmeestertje Rutte, onze premier zonder ballen, een veeg uit de pan. We moeten luisteren naar de deskundigen.

Ja, lekker is dat. Die kerel van de RIVM zeker. Jaap van Dissel. Met zijn statistieken en groepsimmuniteit. Die virale techneut is volstrekt niet geschikt om met mensen te praten, laat staan dagdagelijks zijn vreemdsoortige wetenschappelijke ideeën over ons uit te spugen.

Je kunt over Nederland met Corona niet praten als over een varkensboerderij ten tijde van de varkenspest.  Of een kippenfarm ten tijde van de vogelgriep. Met koude cijfertjes en statistieken. Het is al erg genoeg dat er over dieren zo wordt gesproken. Dat dieren worden geruimd! Zo traumatisch aan hun eindje komen. Een lot dat ons gelukkig gespaard blijft.

Het gaat bij ons allemaal over medemensen. En hoewel iedereen wel iemand kan verzinnen, die je een nare ziekte toewenst bij tijd en wijle, iets dat heel Nederlands schijnt te zijn, dat gescheld met ziektes…… In geen enkel ander land ter wereld wenst men elkaar de tyfus, kanker of tering toe, toch zijn we voornamelijk enorm bezorgd om de ouderen en kwetsbaren in ons leven. Onze kostbare medemensen.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Ook jonge mensen kunnen overigens heel ziek worden van COVID-19. Het is nog niet echt doorgedrongen in die regionen. Wacht maar tot de eerste scholieren aan deze ellende overlijden. Dan blijven de meest opstandige pubers eindelijk ook eens binnen.

Mijn vriendinnetje Paz is huisarts. ‘Hoe gaat het daar in het epicentrum?’ vraag ik haar ruim anderhalve week geleden. ‘Meid, hou op, schei uit…..’ Deze krachtige moeder van 2 staat elke dag vier uur op, vier uur af, in een plastic beschermpak met kap en bril in een Corona-tent. Ergens bij een ziekenhuis. Een volledig gekkenhuis, vertelt ze me…..

Ze legt haar kostbare leven elke dag in de waagschaal: In Italië zijn al 40 artsen overleden in de strijd.

Niemand maakte zich toen, slechts 10 dagen geleden, veel zorgen. Het was in de tijd van de ‘Schijt aan Corona feestjes.’ En ook nu vinden veel mensen het nogal overdreven allemaal. Vanmorgen ben ik nog uitgescholden door een jongeman, die dwars door alles en iedereen heen puffend aan het hardlopen was.

Hij heeft nog steeds schijt aan dit verhaal. Maar mocht hij daar terechtkomen, bij mijn vriendin, in die Corona-tent, dan jammert hij vast als een klein kind. De sukkel.

Hij krijgt dan echter wel voorrang op de IC op al die oude of zwakke mensen, die hij al sportend in het gezicht heeft gerocheld.

Mijn beeldschone nichtje werkt in Zwolle in het ziekenhuis. Als piepjong meisje moet zij dode lichamen in zakken stoppen. Ze ziet de meest afgrijselijke taferelen. Mensen, die bang zijn en niet willen sterven. Alleen. Godverlaten. Ook zij waagt haar leven. Haar mooie jonge leven. Ook voor zo’n stuk stront als dat joch vanmorgen op straat.

Heks maakt zich zorgen over haar dierbaren. Haar kwetsbare moedertje in een verpleeginrichting. Haar nichtje en vriendinnen in de vuurlinie. Al die eenzame opgesloten wanhopige en angstige medemensen.

De Don en ik bellen elke dag. Daarnaast heb ik nog een legertje vrienden op de app, waar ik regelmatig mee uitwissel.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

‘Eigenlijk hebben wij het maar gemakkelijk,’ beweren de Don en Heks tegen elkaar, ‘Wij zitten altijd al voornamelijk thuis te koekeloeren. En we hebben elkaar wel eens eerder jaren niet gezien. Alleen via de telefoon gesproken. Om de paar dagen. Desnoods elke dag…..’

Ja, Heks is het wel gewend, thuis bivakkeren en niemand zien. Ik weet in feite niet beter. Het is alleen extremer nu.

En eigenlijk zitten we met alle ellende nog best goed hier in Nederland. Al is het alleen maar omdat niet iedereen hier nu een geweer of pistool gaat kopen, zoals in de VS.

Gek fenomeen eigenlijk. Wat gaan ze daar dan mee doen? Corona-patiënten voor hun kop knallen? Zo van: De buurman heeft Covid-19 . Vooruit, ik los het even op!

‘Ik bescherm mijn familie, ik heb het recht om een wapen te dragen,’ mekkert zo’n kerel in de camera in het zoveelste programma over dit onderwerp. Dus ja. ‘Knal de buren maar af, zodra ze besmet zijn.’ Zoiets zal het wel zijn, ja.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

 

Deskundigen verluchtigen menig talkshow momenteel. En wat beweren ze toch veel! Van de hoed en de rand in ons kleine kikkerland. Moeten we er wel naar luisteren? En massaal sportend en zwetend de straat op gaan? En gezonde voeding gewoon laten staan? Of kunnen we ons beter aan huis blijven kluisteren….

Na een paar weken Corona crisis raakt Nederland door zijn deskundigen heen. Althans, daar lijkt het op. Misschien zitten een aantal intussen zelf in thuisquarantaine. Of zijn ze oververmoeid geraakt van het almaar spuien van hun belangrijke opinie. Die misschien wel of niet juist is, niemand weet het zeker natuurlijk. Die marge zie ik al die deskundigen steeds houden. Die slag om de deskundige arm.

Voor later. Als blijkt dat ze er massaal naast hebben gezeten. Als de rust is teruggekeerd, het dodencijfer geteld en bijgeschreven in de geschiedenisboeken.

In de talkshow ‘Op 1’ zitten ze blijkbaar omhoog op dit gebied: Geen deskundige te krijgen dit weekend. Daarom halen ze Emeritus-hoogleraar voedingsleer professor Martijn Katan van stal. Parmantig deelt hij zijn deskundige mening met ons domme Hollanders. Die geen idee hebben wat we moeten eten in tijden van crisis?

Heks vraagt zich af wat de man komt doen.

Maar nee. De man heeft allerlei adviezen op het gebied van gezondheid in het algemeen. Zo sommeert hij ons om flink naar buiten te gaan om te sporten en te bewegen. Vooral oude mensen boven de 70 moeten dat dagelijks doen! Want anders raken ze hun spierweefsel kwijt. En dat komt niet terug.

‘Nadat ze de zo opgelopen Corona hebben overleefd,’ denkt Heks erachteraan, ‘In het geval dat.’

Dus we moeten ons massaal zorgen maken over een paar extra kilo’s. Met zijn allen lekker de hort op. En dan volop de kans lopen om Corona te krijgen. Waar je overigens geweldig van schijnt af te vallen. Zelfs als je de milde versie hebt.

Nou ja zeg. Dus deze man, een emeritus hoogleraar, bij wie je toch enig hersenweefsel in zijn kop vermoedt, maar het zullen wel weer de kleine uitwendig gedragen hersentjes zijn die dit soort onzin produceren, uitgerekend zo’n man verkoopt dit soort onzin.

Zijn gevaarlijke praatjes roepen ons op om massaal de straat op te gaan. Dagelijks. om te sporten en te bewegen. Vooral oude mensen boven de 70. Ik zeg het nog maar eens. Een deskundige!

Vervolgens geeft de deskundige emeritus hoogleraar, terwijl hij schalks in de camera lonkt, nog een geweldig advies. Om te voorkomen dat je een paar kilo aankomt moet je vooral met zijn tweetjes naar de supermarkt. Dan kun je elkaar ervan weerhouden om het verkeerde te kopen.

Waar heeft de man gezeten de laatste weken? Heeft hij poep in zijn oren? Als nu zelfs de talkshowhosts hem bij die laatste aanbeveling tot de orde roepen lacht hij -in zijn optiek- charmant. Wij vinden het onnozel, maar hij denkt er gewoon mee weg te komen. Met zijn onzinnige opmerkingen.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Toch knaagt het een beetje, dat hij op zijn vingers is getikt. Door gewone mensen. Leken! Niet over zijn aanbeveling massaal te gaan sporten overigens. Dat is niemand opgevallen, de idioterie van dat advies.

Het knaagt aan de emeritus hoogleraar voedingsleer, dat zijn verstandige raad wordt getorpedeerd. Hij moet toch iets kunnen bijdragen. Over wat er je mond in gaat bijvoorbeeld. Het echte veld van zijn expertise.

Maar hij voelt zich intussen shit. Na die verkapte reprimande. Hij weet nog niet eens hoe gekleurd hij er op staat met zijn plan om oude mensen de straat op te jagen om hun spierweefsel te redden. Alsof Olga Commandeur voor de kat zijn kut zoveel extra afleveringen ‘Nederland in beweging’ aan het opnemen is!

Zucht.

De man voelt zich shit en denkt aan zijn kont. Dat is de enige manier waarop ik wat volgt kan verklaren.

‘Mag ik nog 1 praktische tip geven. Als je lang binnen zit kun je verstopt raken. Eens in de 3 dagen wat kleine keuteltjes uitpersen. Nou, daar is iets, wat daartegen helpt, tarwezemelen. Gewoon vier eetlepels door je yoghurt of vla…..’

De man pleit overigens niet voor gezond eten. Verre van! Groente en fruit maakt zo weinig uit. Het maakt al helemaal niks uit voor je weerstand. Weerstand is niet gevoelig voor onze inspanningen op dat gebied. Het is een knop waar we niet aan kunnen draaien…..

Een raar advies van deze op papier verstandige man. Heeft hij nooit gehoord van het placebo effect? Hoe het idee dat je goed bezig bent al heel veel goed kan doen voor je lijf?

Bovendien lijkt het deze voedingsleek, Heks, verstandiger om je gewicht stabiel te houden middels gezonde voeding, dan door buiten in de gevarenzone te gaan lopen sporten. Of samen te gaan winkelen.

Wat is er mis met het eten van vitamines? Middels een gezonde salade? Hoef je ook niet aan de vieze voedingsvezels in je yoghurt of vla. Heeft de man misschien een deal met de zemelfabriek? Loopt hij daarom zo te zemelen? Is hij misschien zelf een superzemel? Of een keiharde keutel? Maakt hij daarom zo enthousiast reclame voor dit product?

Hij zou er overigens zelf ook goed aan doen om thuis te blijven. Met zijn zemelen. De man valt absoluut in de risicogroep.  (Man, oud, wellicht in bezit van dikke buik, dat kon Heks niet zien, die zat wellicht onder de tafel verstopt)

©Toverheks.com

©Toverheks.com, EET ZEMELEN!!!!!! JE BENT WAT JE EET!

Hardlopers zijn doodlopers en een mondkapje draag je voor de ander. Je medemens. Misschien zijn ze in het verre Oosten gewoon socialer. Ze dragen die dingen daar in elk geval niet voor de lol. Of de kat zijn kut, zoals hier ter lande wordt beweerd.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

De wereld staat op zijn kop. Het leven is in een maand tijd volledig veranderd. Zou Heks je bijvoorbeeld een maand geleden nog prijzen wegens sportieve prestaties mocht ik je hardlopend spotten ergens in bos of berm, nu scheld ik je verrot. ‘Hoepel op met je bacillen, die je proestend en hijgend in de rondte spuwt. Asociale hufter. Of sneu kutje. Rot op naar huis. Ga binnen zitten. Dij uit.’

Ja, hardlopers zijn doodlopers. Maar niet in de gangbare zin des woords. Ze lopen anderen dood. Ze verspreiden genadeloos hun lichaamssappen over iedereen op hun razende pad. Neem nu de bloemenman op het Noordeinde. Die is nog gewoon open. Zijn waar staat op de stoep. Zorgvuldig dansen zijn klanten op anderhalve meter afstand met hun aankopen. In de frisse buitenlucht. Niks op aan te merken.

Dan komt er zo’n hollend studententrutje op de proppen. Ze duikt op vanachter de tegen de stoep geparkeerde vrachtwagen. Zwetend en hijgend stort ze zich gehuld in haar anorectische powerpakje in dit fragiele universum. In deze mini Keukenhof.

Haar slachtoffers kunnen geen kant op. Gevangen tussen de tulpen en hyacinten, die ondanks hun olfactorische verrukkingen niets kunnen betekenen in de strijd tegen dit supervirus, Corona, ondergaan ze deze dampige aanval.

Het kutje loopt al 500 meter verderop als iedereen nog staat bij te komen van de schrik.

Ik tel vanochtend minstens 60 rennende idioten binnen de Singel. Noodgedwongen loop ik in de berm pal naast het water, daar loopt het dermate schuin af, dat ik in elk geval even veilig ben voor hun asociale gesproei.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Verder is het nog een hele klus om gewoon over de weg te fietsen. Mensen lopen gezellig naast elkaar kamerbreed midden op straat. Opzij gaan is er niet bij. Pas als ik aanhoudend bel en roep, dat ze achter elkaar moet lopen, zodat er mensen veilig langs kunnen, komt er beweging in de Leidse Caneira’s. Verstoord kijken ze om. Om vervolgens meewarig hun hoofd te schudden. Wat een aanstelster met haar mondkapje. Echt een dom wijf.

Ik zie het hen denken. Maar wie is er nu het domme wijf? Degene, die ontkent wat overduidelijk aan het gebeuren is? Of degene, die de zaken zoveel mogelijk onderzoekt en maatregelen treft?

Heks trekt zich allang niets meer aan van dit soort reacties.

Zelf isolatie in de binnenstad is niet te doen. Niet als je drie keer per dag de hond moet uitlaten. Alleen midden in de nacht loop ik soms ontspannen te wandelen. Maar zelfs dan moet je uitkijken. Ik ben de afgelopen week 2 keer in mijn gezicht gehoest. Wel op afstand, maar toch.

Eerst door een man midden in de nacht op de Haarlemmerstraat. Blaffend reed hij me bijna van de sokken op zijn racefiets. En gisteren door een lamlendige puber. Hij kwam me tegemoet op het fietspad en vond het nodig om ter hoogte van Heks even flink te hoesten. Grappig bedoeld? Of heeft het joch een beetje Corona en weigert hij binnen te blijven? Hoe dan ook: Ik kan er niet om lachen.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Dan kom je nog mensen tegen, hele oude echtparen, die opeens ook gaan sporten. In een sukkeldraf rennen ze naast elkaar. Amechtig proestend en hijgend. Misschien willen ze op die manier iets aan hun belabberde conditie doen. Maar de kans dat ze spontaan neervallen met accuut hartfalen lijkt me niet denkbeeldig.

Gisteren is het weer raak. Een oude knar met een dikke pens komt recht op me af sukkelen. Zijn buik pront vooruit. Hij is trots op zijn bezit. Zijn eigenste afdakje, waar afgedankt gereedschap onder hangt te schrompelen.

Zijn leptosome vrouw volgt timide. Ze is ongetwijfeld hiertoe gedwongen door die waardeloze vent van d’r, dat ziet Heks zo met haar narcistenradar. Ze lopen Heks twee keer bijna ondersteboven als ik op een hondenuitlaatstrook probeer dit soort achterlijke gladiolen te vermijden. Beide keren kan ik net op tijd uitwijken voordat de in cadans zwaaiende pens me kan raken.

Kansloos verhaal natuurlijk. Maar je loopt er wel tegenaan.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Gelukkig draag ik een mondkapje. Het wordt overal sterk afgeraden. Met argumenten, dat het niet zou helpen en dergelijke. Gisteren op televisie werd dit nog beweerd door een gerenommeerde IC arts. Niet dat hij zelf zonder kapje gaat lopen. Nee, dat is natuurlijk een ander verhaal.

Hoezo? Wat is er anders aan een arts die zich beschermt met een kapje of een gewoon mens? Wat is er zo anders aan een artsenlichaam, dat het bij hen wel zoden aan de dijk zet?

De leugens hierover storen me enorm. En er is ook sprake van een rare kronkel in de redenatie, dat mondkapjes niet helpen. Een mondkapje draag je namelijk niet voor jezelf. Het is je medemens, die ervan profiteert. Je houdt je snot en kwijl lekker bij je. Zouden al die joggers moeten doen.

‘Het is gewoon niks voor Nederlanders, die mondkapjes. In China enzo zijn ze het gewend,’ leuterkoekt een domme talkshowvent er lustig op los. Zijn hersens niet gekweld door enig nadenken.

Misschien is het veel simpeler. Zijn ze in die landen socialer ingesteld. Moeilijk te begrijpen in een land, waar zorg al jaren een commercieel doel moet dienen. Hier kijkt men vooral naar wat je zelf aan zo’n mondkapje hebt.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

In ‘China enzo’ hebben ze Sars gehad. Dat heeft diepe sporen nagelaten. Als je ouders of grootouders zijn gestorven door zo’n ellendige ziekte ben je wel gemotiveerd om de verspreiding van weer zo’n kutvirus te stoppen.

Als iedereen zo’n kapje zou dragen kregen we hier misschien ook een beetje vat op de verspreiding. Maar nee, we horen alleen maar dat het niet werkt. Of juist gevaarlijk is. Van mensen met gezag! Hahaha. Als die redenatie niet zo kwalijk was lachte ik me dood.

Heks ergert zich gek aan al die deskundigen. Er zijn geen mondkapjes, dus zeggen we gewoon dat het niet werkt. In plaats van er voor te zorgen dat ze er komen. De energie, die in allerlei rampenplannen is gestoken had ook wel gebruikt kunnen worden om iedereen van zo’n ding te voorzien.

In plaats van bijvoorbeeld alsmaar proberen te achterhalen wie wie heeft besmet in die eerste periode, had men beter de gehele bevolking verplicht om voor zichzelf een mondkapje te maken. Het is zo gemakkelijk als wat. Een kind kan de was doen.

Maar in Nederland wordt in die zin het paard achter de wagen gespannen. Traag, traag, traag gaat het sindsdien. De maatregelen. Niet het virus.

Het virus kan het niet schelen of wij mondkapje vinden helpen of niet. Liever niet. Dan kan dit kleine instabiele stukje bewust RNA lekker vrolijk blijven rondspringen. Van mens naar mens. Rijk,  arm, Chinees, Italiaan…..Het virus discrimineert uitsluitend op leeftijd, gewicht en geslacht.

Oude dikke mannen lopen het meest kans het niet te overleven. Daarom zijn ze natuurlijk massaal aan het joggen geslagen. Ja, best begrijpelijk als je er goed over na denkt. Maar volgens mij blijf je beter gewoon binnen met je dikke pens. Je stevige buffer. Je gezegende afdakje. Veilig achter de geraniums.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Van de sneeuw in de druppel, die de emmer doet overlopen. Kan gebeuren: Boeings vallen ook zomaar uit de lucht heb ik gehoord. Dat moet je vooral niet vergeten. Je zal dan net boven Noord Italië neerstorten, de ramp overleven en vervolgens Corona krijgen….. Het is altijd wat. Echt waar!

©Toverheks.com

©Toverheks.com

‘O jee, ik heb de deur van de vriezer zeker op een klein kiertje laten staan,’ dondermorgen pak ik iets uit de vriezer, hoofdschuddend bekijk ik de schade. Het valt mee. Ik hoef maar een paar dingen weg te gooien. Gek dat ik het helemaal niet in de gaten heb gehad.

’s Avonds laat open ik de vriezer opnieuw.  Het tartaartje voor Snuitje is helemaal ontdooid. Alsmede het pak brood en de pakjes met pittige merguez worstjes. Ik graaf verder. Naarmate ik dieper in het vriesvak tast raakt de boel iets meer bevroren……..

Het grootste deel is echter half ontdooid. Foute boel.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Het is laat. Ik kan geen kant op met die langzaam ontdooiende inhoud van drie laden. Heks besluit naar bed te gaan. Morgen ga ik er achteraan. Met mijn de dame van Cuprum.  Nu kan ik er even niet tegen. Na wekenlang tegen de bierkaai vechten en bakken geld uitgeven ben ik even klaar met dingen die kapot gaan. Wasmachines en waterkokers. Hondenpoten ook…..

De volgende ochtend ziet er een dikke laag sneeuw in het koelgedeelte van mijn pas drie jaar oude Liebherr. De vriezer is overleden. Grrr.

Samen met Rozenhart, de dame van Cuprum ga ik naar de winkel om de hoek, waar ik het onding gekocht heb. ‘Er werkt een man in die winkel, misschien de eigenaar, want iedereen daar loopt keurig in pak, behalve hij, hij sjokt eigengereid in een sullig kloffie: Die man doet vervelend tegen me….’

©Toverheks.com

©Toverheks.com

‘Ik kan er niet de vinger op leggen, maar ik voel het wel degelijk. Ik kocht er onlangs een wasmachine, iedereen krijgt korting daar, behalve ik. Dus daar vroeg ik naar. En kreeg ik korting? Nee. Ik kocht ook nog een waterkoker. Dit alles binnen vijf minuten….’

‘Die waterkoker wordt loeiheet aan de buitenkant, echt honderd graden, blijft dat ook gedurende een half uur. Ik heb er al verscheidene malen flink mijn handen aan gebrand. De blaren stonden er op! Een wanproduct van Inventum.’

‘Kom ik terug met die ketel, negeert die ouwe vent me volkomen. Doet net of ik niet besta. En zijn jongere employee kon de kastanjes uit het vuur halen. Beweerde eerst dat het normaal is, dat dat ding zo heet wordt. Blijkt nog zo te zijn ook. Levensgevaarlijk apparaat natuurlijk. Vooral als je zulke zwabber-armen hebt als ik!’

Gelukkig kreeg de sympathieke medewerker medelijden met Heks en haar rare armen. Hij gaat op zoek naar een geïsoleerd exemplaar. Ik mag de waterkoker omruilen.

En nu dus die koelkast. Benieuwd of ik daar een goeie reactie op krijg. We betreden het pand.

Als we onverrichterzake weer buiten staan is mijn helpende hand ook perplex. ‘Wat een onbeschofte kerel. Met zijn “er vallen ook Boeings uit de lucht, mevrouwtje,”‘ verzucht ze verbijsterd. We zijn uitermate bizar te woord gestaan door deze hofleverancier. Met een lachje op zijn gezicht braakt de man de meest walgelijke onzin uit.

Zo ligt het natuurlijk aan Heks, dat de koelkast het heeft begeven. Na drie jaar. Want er lag water in en daardoor heeft het ding te hard moeten werken. Ik heb hen onlangs gevraagd het gaatje van de afvoer door te prikken, want er lag inderdaad water onder de groentelades. Ze waren toch in Huize Heks om een wasmachine af te leveren…

‘Oh, gaat u zo beginnen? Misschien heeft uw medewerker mijn koelkast wel kapot geprikt!’ pareer ik zijn geneuzel. De man beweert de raarste dingen. Maar het gegeven, dat een koelkast met een beoogde levensduur van 10 jaar niet zomaar na drie jaar kapot mag gaan vindt geen weerklank.

De man gaat het met zijn collega overleggen. Na lang aandringen van onze kant. Hij neemt nog contact op.

‘Die man is inderdaad een erg onbeleefd, Heks,’ verzucht Rozenhart, ‘Hij kan volstrekt niet met mensen omgaan. En dat schampere lachje bij al die vreselijke dingen die hij uitkraamt,  maakt het er allemaal niet beter op.’

‘En jou dan ook nog de schuld in de schoenen proberen te schuiven, weinig professioneel. Dat verwacht je niet van een hofleverancier! Die man moeten ze eigenlijk helemaal niet met klanten laten interfereren….. Liebherr heeft een hele goeie klantenservice, laten we hen gewoon eens bellen….’

Zo gezegd, zo gedaan.

‘Natuurlijk kan dat niet zo maar, daar moeten we een oplossing voor zoeken,’ roept de Liebherr-dame aan de telefoon direct. Ze komt met allemaal coulance-regelingen aanzetten. Niks Boeings vallen ook bij bosjes uit de lucht. Dit mag niet zomaar gebeuren!

Op aanraden van zowel de dame als de winkel schakel ik de koelkast in elk geval een dag helemaal uit. Misschien wekt dat hem weer tot leven. Maar nee, het blijkt de nekslag. Hierna doet het onding helemaal niets meer. Ik gooi voor een godsvermogen eten weg.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Intussen zit Heks alweer bijna een week zonder koelkast. Morgen komt er iemand van de winkel om te kijken of ze er iets aan kunnen doen. Ze hebben geen haast. En intussen maakt het ook niks meer uit. Alles is toch al bedorven.

Met de monteur van Liebherr heb ik voor de zekerheid een afspraak gemaakt voor komende donderdag. De winkel gaat het ongetwijfeld niet oplossen. Ik zie die bui al hangen. ‘Als het aan de fabricage ligt krijgt u een nieuwe koelkast. U betaalt dan alleen de jaren, die u hem al heeft gebruikt, 3,25 in uw geval. We gaan uit van 10 jaar probleemloos gebruik…..’

Er gaat altijd wel weer iets mis in het leven. Ontploft niet je wasmachine, dan raakt je koelkast wel van de kook. Of je hond krijgt iets geks. Je kat raakt zoek. Of je krijgt Corona.

Iets dat ik beter niet kan krijgen. Ik overleef dat waarschijnlijk niet. Met dat ellendige krakkemikkige immuunsysteem van me. Of ik doe er drie jaar over om er bovenop te krabbelen. Ook geen prettig vooruitzicht……

©Toverheks.com

©Toverheks.com

De een z’n poot is de ander z’n brood. Heks is als de dood: Oplossende gewrichten en een stomp op je brood. Dreigende amputatiestrop: Kous op de kop voor geen kap op de kop…..

©Toverheks,com

©Toverheks,com

‘Mevrouw Toverheks, goedemorgen. Uw afspraak kan niet doorgaan. De mondhygiëniste is onverwacht ziek geworden. ….’ Heks zit daas in haar bed met een kopje koffie. Onverwacht. Ja, huh. Wat is dat nu weer voor’n zinsnede?

Ja, je wordt geheel volgens protocol ziek…..Je ziet het van mijlenver aankomen! En dan maak je nog snel op de valreep een afspraak om half negen ’s morgens met Heks…… Ik werd gisteren aan het eind van de middag gebeld of ik op dit onmenselijke tijdstip zou willen komen om eens grondig mijn bek te laten uitschrobben…..

Mopperig drink ik mijn koffie dan toch maar op. Slapen zit er niet meer in, daarvoor heb ik mijn ogen alweer iets te lang open.

Nu, dan ga ik maar eens een blogje produceren. Het mag wel weer eens.

Ja, wat zal ik eens schrijven? Er is genoeg te vertellen, maar weer zo’n kloteverhaal. Over een hondje met een grote open wond aan zijn knie. Een gapend gat vol schroeven en metalen plaatjes. Een bionische knie in een middeleeuws gruwelgat.

Het begon allemaal anderhalve week geleden met een grote natte plek op de buik van VikThor. Vrijdagavond natuurlijk. Heks schrikt zich een ongeluk.

Zaterdagmorgen zit ik bij de weekendarts in Rijswijk. Een spoedafspraak ook nog eens. Ik hoor de kassa rinkelen, terwijl de arts beweert niets voor me te kunnen betekenen. Ze geeft me een tube honingzalf. ‘Is de kap af geweest?’

Ja, die kap is wel eens af geweest. Heks kan niet liegen. Heel eventjes. Om een kluifje te eten bijvoorbeeld. Maar altijd onder toezicht. Likken aan de wond zit er gewoon niet in. Heks is een strenge cipier. De arts lijkt het niet te horen.

‘Er lag opeens een plas pus en bloed op zijn buik…’ herhaal ik nog maar eens hoe deze ellende begonnen is. In de door haar geproduceerde verslagen staat dat mijn hond aan zijn wond heeft gelikt. ‘Het is volgens mij van binnenuit gekomen….’ is nergens terug te vinden.

Heks weigert het pand te verlaten zonder antibiotica. De kuur is net een dag beëindigd en dat lijkt me een onverstandig moment. Met pusuitbraken uit een post operatieve wond. Het meisje belt met de chirurg. Ik krijg uiteindelijk penicilline mee.

Ik bekijk de dienstdoende dierenarts eens goed. Kleine kinderlijke vlechtjes steken uit aan weerszijden van haar volwassen hoofd. Een dot paarse verf is lukraak door iemand op haar achterhoofd gekwakt in een dolle bui.  Heks kan zich niet voorstellen, dat hier een kapper verantwoordelijk voor is.

Haar weifelende houding doet de zaak ook al geen goed. Met een tubetje zalf en wat pillen ga ik weer naar huis. Als ik met mijn bril op mijn neus de wond bestudeer zie ik dat er aan de bovenzijde een piepklein kogelrond gaatje is ontstaan. Achter het gaatje zie ik schroefjes glinsteren…..

Brrrr.

De volgende morgen is het gat vertienvoudigd. Een jaap van een centimeter gaapt me tegemoet. Heks spoed zich weer naar de dierenarts. Hopelijk heb ik nu iemand met verstand van zaken. Maar nee. Zwarte vlechtjes en paarse verf. Weifelende expertise. Er wordt telefonisch overlegd met de chirurg. Heks keert onverrichter zake weer naar huis. Niks aan te doen. Afwachten maar.

Een dag later zit ik bij de chirurg. Ik krijg op mijn flikker, omdat de hond zonder kap ongelimiteerd aan zijn wond zit te likken in Huize Heks. Dat heeft vlechtje in haar rapport geschreven. ‘De wond kan lelijk infecteren en dan lost het gewricht helemaal op. Het kan amputatie tot gevolg hebben,’ smijt de man naar mijn arme bezorgde kop.

De wond wordt gespoeld. Er komt bagger uit. Er wordt een monster genomen voor een kweek…… Dat alles had best een dag eerder mogen gebeuren…….

©Toverheks,com

©Toverheks,com

Na een paar uur springt de wond verder open. Ruim twee centimeter bloederige slijmerige narigheid. Met schroeven en moeren voor de variatie.

Midden in de nacht rijd ik weer naar Rijswijk. De weg is leeg. Het scheelt enorm veel reistijd. Geen brug open. Geen knooppunt Lammenschans. Geen langzaam rijdend of stilstand verkeer op de A4.

De waarnemend dierenarts luistert naar mijn litanie. Over hoe ik het al dagen moet uitzoeken met die hond. Over mijn gevecht om antibiotica te krijgen in een situatie waarin dit bepaald geen luxe is. ‘Een dag later hoor ik dan dat het mijn hond zijn pootje kan kosten. Krijg ik op mijn sodemieter! Maar het hele weekend kan ik het lekker uitzoeken, sta ik er voor mijn gevoel helemaal alleen voor….’

Een halve dag later zit ik weer bij de chirurg. Hij is aanmerkelijk vriendelijker. Geen enge verhalen om me de stuipen op het lijf te jagen. De wond wordt gespoeld. Er komt minder bagger uit.

Een dag later zit ik bij een andere chirurg. Deze man is niet louter een techneut. Hij bezit ook het vermogen om dingen te communiceren. Hij legt me uit, dat het nu een kwestie van afwachten is. De wond moet uit zichzelf dicht gaan.

Ja. Hoe dan? Dit gapende gat?

Vrijdag ben ik al weer bij dezelfde man op consult. In de wachtkamer zit een men met hond zonder kap. Het beest is net de week ervoor aan zijn knie geopereerd. ‘Ach, die kap doe ik niet op als ik er bij ben. Bladiebla….’ Ik denk aan de preek, die ik over me heen gekregen heb onlangs, terwijl mijn hond altijd met zijn kap om zit!

Zaterdagavond bel ik opnieuw in paniek naar de weekenddienst. Een nietje, dat de wond een beetje bij elkaar hield is nu ook nog eens losgeschoten. Help!

Uiteindelijk berust ik maar in de ellende. Ik duw grote hoeveelheden honingzalf in het gapende gat. Ik houd de wond en alles er omheen, zoals de bench en de vloer van mijn huis, heel goed schoon. Ik ben in een echt authentiek Dettolvrouwtje veranderd.

Waar ik er normaal gesproken altijd een voorstander van ben dat kids af en toe een schep zand eten, goed voor de opbouw van een gezond immuunsysteem, nu smeer ik de hele vloer in met dit stinkende goedje. Mijn huis ruikt als een eersteklas kinderziekenhuis.

Ik leg me neer bij de grootte van de wond. Niets aan te doen. Het moet langzaam helen.

Ik regel dat de vaste oppas van VikThor een dagje op hem past en ga lekker naar de Heksenschool. De eerste dag van de gevorderdenopleiding. Mijn magische zusters gaan direct aan de slag met mijn hondje hebben ze me verzekerd. Oh, wat fijn. Wat een opluchting.

Zo gaat het dus met mijn blaffende vriend. Mijn lieve schat. Geduldig laat hij zich de behandelingen welgevallen. Braaf werkt hij mee met al het gefrut aan zijn lijf. Drie/vier keer per dag sjouw ik hem de trap af, naar buiten.

Heks is intussen natuurlijk gek van de pijn in haar lijf. Ik ben niet bepaald gebouwd op gewichtheffen. Voor niemand zou ik de ellende in mijn donder overhebben. Behalve voor mijn ventje natuurlijk. Mijn trouwe vriend. Ik wil dat hij weer alles kan doen met dat pootje.

Hij loopt er overigens geweldig op. Sleurt me als het even kan de hele steeg door. Hij heeft nauwelijks pijn meer aan die poot!  ‘Mevrouw Toverheks, biotechnisch is de operatie geweldig geslaagd…..’ aldus de techneut.

©Toverheks,com

©Toverheks,com

 

‘Rustig aan, dan breekt het lijntje niet’ is niks voor VikThor. Als ik hij de kans krijgt sleurt hij me aan diezelfde lijn dwars door de steeg naar het eerste beste stuk groen, waar hij eens lekker tekeer kan gaan. Die kans krijgt hij niet. Dan maar een bench slopen. Ja, je moet toch wat!

Na twee ellendige dagen binnenshuis met een hondsberoerd hondje besluit ik eventjes alleen op stap te gaan. Ik ga op yogamatjes uit. Ze zijn in de aanbieding bij een drogisterijketen. Voor 4 euro heb je er al eentje.

Heks heeft al twee exemplaren in huis. De ene is van superieure kwaliteit, de ander van de Flying Tiger. Beide matjes zijn uitermate geschikt als tijdelijke bedekking van mijn gladde houten vloer. ‘Geen gladde vloeren!’ staat er met koeienletters in het begeleidend schrijven van de dierenkliniek. Ik krijg een hele stapel tips en aanbevelingen mee. En een paar absolute no go’s……

De eerste Trekpleister heeft nog maar 1 matje. Ik ben er al blij mee, maar wat meer exemplaren is in de gegeven omstandigheden geen luxe. ‘Ik bel wel eventjes met Zuid West. Als ze er nog hebben laat ik ze voor u apart leggen….’ De medewerkster is allerliefst. Een engeltje.

De tweede Trekpleister heeft nog een stuk of drie matjes voor me. Ik wil meer. ‘Ga naar de Action, die hebben die dingen altijd in hun assortiment,’ alweer een schat van een medewerkster raadt me dit aan, ‘Het is hier pal naast!’

Met een tas vol matten stap ik weer op de fiets. Ik ben op een steenworp afstand van het huis van Steenvrouw beland. Ik besluit eventjes op de koffie te gaan. Terwijl ik erheen peddel kom ik langs het bosje, waar zo’n dikke vijftig jaar geleden een ouderwetse spiernaakte exibitionist uit te voorschijn sprong.

Wat gek dat ik daar nu aan denk. Zal wel door de EMDR komen, die de laatste maand op me wordt losgelaten. Allerlei hokjes in mijn koppige geheugenpaleis ploppen open. Weggepoetste herinneringen zijn terug van weggeweest. Er komen zowaar ook leuke herinneringen bovendrijven.

Zoals de keer, dat mijn vader naar eigen zeggen met Zwarte Piet had gesproken. Hij zat net bovenop ons dak. Zo zwart als roet toen nog. Niks Veeg-Piet. Of Stroopwafel-Piet. Het zwart van de Grote Meesters in de Gouden Eeuw! Een in en in gitzwart dat je nergens ter wereld als natuurlijke menselijke huidkleur zal aantreffen.

©Toverheks,com

©Toverheks,com

Net zo min als er spierwitte mensen bestaan. We roepen wel melkfles tegen bleke types, maar zet er eens een melkfles naast. Maar goed. Die exhibitionist was ook spierwit overigens. En spiernaakt. En groot. Uit de kluiten gewassen. Behalve zijn gezwollen geslachtsdeel. Dat had meer weg van een Bifi worstje.

‘Heksje, je mag nog gewoon een jaartje duimen van Piet,’ aldus mijn vader. Heks had net op de kleuterschool een ellendige preek over dit onderwerp over zich heengekeken van een mij wildvreemde Sint. Later op de lagere school was het mijn eigen opa. Die zei niet zulke rare dingen. Daar zat ik graag bij op schoot.

Even later schuif ik aan de gezellige keukentafel van Steenvrouw. Ze is blij verrast met mijn onverwachte bezoekje. Haar andere gast ook. De beste vriend van haar ex. Nu een hele beste vriend van haar. En niet meer van de ex. ‘Wat leuk je weer te zien, hoe lang is dat wel niet geleden?’ roepen we tegen elkaar.

Niet veel later ben ik alweer op weg naar huis. Ik wil mijn ventje niet te lang alleen laten. Hij ligt dan wel in de bench met zijn lampenkap op zijn kop. Wat kan er gebeuren? Maar hij is nog zo zielig. En sneu.

©Toverheks,com

©Toverheks,com

Het is maar goed, dat ik niet lang ben weggebleven. Mijn viervoetige vriend staat klam en ellendig van de stress met zijn kop door de deur van de bench gestoken amechtig te hijgen. Eerst snap ik helemaal niet wat er aan de hand is. Wel zie ik bloed. En een losse kap…..

VikThor heeft in dat uurtje de deur uit de bench gesloopt. Vraag me niet hoe, het is draadstaal. Maar feit is, dat hij er al 1 van de 2 sloten uit heeft gewerkt. Daarbij is hij wel zelf in de resterend stukken metaal klem komen te zitten. Er prikken restanten draadstaal in zijn nek. Hij heeft zichzelf als het ware vastgespiest. Het arme beest kan geen kant op…..

Een geluk bij een ongeluk. Liever een paar bloederige gaten in zijn nek, dat een gelikte  aanval op zijn wond……

Omzichtig peuter ik mijn schatje weer los. Een gigantisch karwei, want hij zit helemaal klem. Hijgend en puffend ligt hij uiteindelijk op de nieuwe yogamatjes. Ik knuffel hem een hele tijd. Als hij weer gekalmeerd is besluit ik hem een klein wandelrondje te geven. Daar knapt hij vast van op….

©Toverheks,com

©Toverheks,com

Jazeker knapt hij daarvan op. We begeven ons naar het pleintje hier om de hoek. Enthousiast snuffelt hij in de rondte. Heks hoopt stiekem, dat hij een poepie zal gaan doen, maar helaas heeft hij daar geen oren naar.

We lopen langs een hoop oude bladeren. Vik duikt er opgewektste met zijn neus in. Dan neemt hij plotseling bijna een flinke sprong richting een muurtje van 70 centimeter hoog. Gelukkig loopt hij aan de lijn: Ik kan op het nippertje voorkomen, dat hij met zijn net geopereerde poot een doodsmak gaat maken. Wat een gek!

‘Hou toch eens op idioot!’ schreeuw ik woest, ‘Voel jij je wel helemaal lekker, achterlijke teringlijer,’ doe ik er nog een schepje bovenop. ‘Nou, nou,’ krijg ik direct commentaar van een deftige dame, die aan de arm van haar man net voorbij paradeert, ‘Wat zielig bladiebla….’

‘Weet je voor wie het zielig is?’ bijt ik venijnig terug, ‘Voor mij! Ik sjouw me gek met die hond, trap op, trap af. Ik crepeer intussen van de pijn. Hij moet zich volstrekt koest houden En dan doet hij zoiets…..’

‘VikThor kan die rekening van de dierenarts niet lezen,’ grapt de Don, als ik hem later aan de telefoon heb. Hij probeert me gerust te stellen. Heks is bang, dat VikThor met zijn fratsen de operatie teniet heeft gedaan. Ik ben met stoom uit mijn oren weer thuisgekomen, maar ik ben vooral heel bezorgd.

‘Ik moet mijn ventje tegen zichzelf beschermen, dat is me nu wel duidelijk. Ik neem hem wel mee in de auto, als ik weer eens weg moet voor iets,’ Heks is weer een beetje gekalmeerd.

Ik ben gewoon doodmoe. En dan krijg ik een erg kort lontje. Het is een hele klus zo’n gewond hondje verzorgen in je eentje. Ik heb natuurlijk ook nog een heleboel katten hier rondlopen. Met name Snuitje vraagt veel verzorging. En elke avond een lekker tartaartje…

Die avond liggen we allemaal vroeg in bed. Rust, rust en nog eens rust. Dat moet het gaan doen. Niet alleen voor VikThor, maar ook voor zijn Vrouwtje!

Heks gaat naar de dierenarts. Ze krijgt de schrik van haar leven! Slecht voorgevoel, echt foute boel…. ‘Zeg die dierenverzekering voor je hond toch op, het is pure oplichterij….’ adviseerde iemand me een tijd geleden dringend, toen ik drastisch moest bezuinigen. Het is een peperdure verzekering en mijn hond heeft nooit wat. Tot nu toe dan. Gelukkig luister ik zelden naar goedbedoeld advies. Ik heb mijn verzekering dus nog!

©Toverheks.com

©Toverheks.com, Net na de operatie…….

‘Je hondje loopt niet lekker, Heks,’ de vrouw van mijn acupuncturist en zijn dochter kijken me bezorgd aan. Het is een paar dagen voor kerst. Mijn allerlaatste behandeling waar dan ook van dit jaar.

Heks maakt zich niet al teveel zorgen. Waarschijnlijk heeft VikThor zich verstapt. Dat had mijn vorige blaffende vriend ook wel eens. Een paar dagen rust en het is weer over.

Vlak na kerst hinkepinkt mijn schatje alweer. Nu na een wandeling met de Don. Hij heeft lekker achter een balletje aangejaagd. Maar dat doet hij wel vaker. ‘Ga eventjes naar de dierenarts met hem,’ dringt Don Leo aan. Een uur later loopt mijn ventje weer prima. Ik geef hem de nodige rust. Voorlopig even geen balletjes. Niets meer aan de hand.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Maar als begin januari mijn hondje weer pijn aan zijn pootje lijkt die hebben zit ik een halve dag later bij de dierenarts. Ze onderzoekt hem grondig. ‘Het lijkt iets te zijn in het kniegewricht, misschien de kruisband of de meniscus. Ik kan zijn onder en bovenbeen niet onafhankelijk van elkaar bewegen, dus de kruisband lijkt me nog intact…’

‘Ik ben echter niet gespecialiseerd in orthopedie. Ik zal je een verwijzing geven voor fysiotherapie of een orthopeed als je wilt…..’ Met een pijnstiller/ontstekingsremmer sta ik weer buiten. Mijn hond heeft gigantisch veel pijn na het gekloot aan zijn achterpoot. Ik bel een fysiotherapeut.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Een dag later komt ze bij me langs. Uitgebreid inspecteert ze VikThors rechterknie. ‘Het is de kruisband, kijk maar. Er zit veel te veel beweging in het gewricht. De band is beschadigd, opgerekt of gescheurd. Ik zou er zeker naar laten kijken door een specialist. Hij verrekt waarschijnlijk van de pijn…..’

Zo zit ik een week na het eerste bezoek aan de dierenarts bij een orthopeed in Rijswijk. Ik moet walgelijk vroeg op om er op tijd te kunnen zijn. Trillend van mijn dagelijkse ME kater rijd ik de stad uit. VikThor ligt naast me te balen. Hij heeft nog niet eens een lekker ontbijtje gehad. ‘Uw hond moet nuchter zijn…’ werd me verzocht.

Deze dierenarts heeft niet veel tijd nodig om zijn conclusies te trekken. ‘Kruisband is helemaal door. Kijk!’ Opgewekt wiggelt hij Viks onderbeen en bovenbeen onafhankelijk van elkaar heen en weer. Heks ziet het. Dat ziet er uitermate vreemd uit!

©Toverheks.com

©Toverheks.com, Rode oogjes van de drugs……..

Wauw! Heb ik dat ook eens gezien in mijn meutige amoebe-leventje. Heel bijzonder blijkt: ‘Ik heb dat nog nooit gezien,’ moppert mijn eigen fysiotherapeut met honderd jaar ervaring later tegen me.

VikThor kan direct blijven. Nog dezelfde middag gaat hij onder het mes. ‘Kruisbandproblematiek bij honden is iets geheel anders dan bij mensen. Het komt niet door trauma, zoals bij ons, maar het is een ziekte. De band raakt aangetast en na enige tijd breekt hij bij de minste geringste inspanning af. Er is niets aan te doen. Gewoon enorme pech!’

‘Bij 1 op de 3 honden met dit probleem breekt ook de kruisband van de andere knie op zeker moment af. Daarnaast ontstaat er artrose bij deze dieren. Jouw hond gaat daar flink last van krijgen, dat geef ik je op een briefje. Waarschijnlijk heeft hij al artrose in deze knie ontwikkeld. Dat gaat razendsnel bij honden. Binnen een paar dagen of weken….’

©Toverheks.com

©Toverheks.com

‘Gelukkig kun je nog veel bereiken met voeding en supplementen. En met een juist gewicht. De grote vijand in geval van artrose is overgewicht. Iets dat bijna alle honden hebben tegenwoordig. Maar die van jou niet! Complimenten hoor, hij ziet er echt geweldig uit!

Het is niet het enige compliment, dat ik over mijn geweldige hondje zal krijgen de komende dagen. Hij laat alles toe, Een infuus inbrengen? Geen probleem. Heks ziet voordat ze de deur uitgaat hoe een uitermate agressief exemplaar wordt binnengebracht, vastgebonden op een brancard. Grommend en grauwend. Aan zulke monsters hebben ze hier hun handen vol……

Zo rijd Heks dan in haar eentje naar huis. Ik kruip een paar uur in bed. Mijn beestje zal pas tegen 3 uur onder het mes gaan, ik mag hem pas vanavond ophalen.

Om even over drieën gaat de telefoon. ‘VikThor is weer bijgekomen, de operatie is zeer geslaagd, u mag uw hondje over anderhalf/twee uur komen halen……’ De hond voor hem kwam niet opdagen, dus toen hebben ze mijn ventje maar te grazen genomen. De ingreep is al achter de rug. Wat een opluchting!

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Ik spreek af om na de spits te gaan rijden. Het scheelt ongeveer een uur reistijd. In plaats van vijf kwartier slechts twintig minuten. Zo kan ik nog eventjes verder slapen en dat is hard nodig……

’s Avonds haal ik een heel zielig hondje op bij de kliniek. Zijn kaalgeschoren beurse pootje helemaal opgetrokken hinkt hij verdwaasd naast me naar de auto. Ik til hem er voorzichtig in. Rijd behoedzaam weer terug naar Leiden. Parkeer voor de deur….

Mijn buurman tilt hem voor me naar boven. Ik zal dit nog oneindig vaak zelf moeten doen. VikThor mag voorlopig geen trappen lopen. Dat gaat nog wat worden. Heks maakt zich hevig zorgen. Hoe krijg ik het allemaal voor elkaar?

Een zielig hoopje hond in de grote bench in de woonkamer. Met een lampenkap op zijn kop. Gelukkig heb ik voldoende pijnmedicatie meegekregen. En een middeltje om mijn ADHDer rustig te houden. Absoluut noodzakelijk. Want Vik geeft zich niet zomaar gewonnen.

Dat zal de komende dagen blijken. Ik moet mijn kleine held tegen zichzelf beschermen. Een enorme rotklus. Als een politieagent bewaak ik al zijn bewegingen. Een gevangenbewaarder ben ik. En nog een hele strenge ook………

©Toverheks.com

©Toverheks.com