Afgelopen week lees ik het boek van Linda Wormhoudt ‘Nevelvrouw’. Ik verdwijn er bijna in. Sleep het overal mee naar toe. Lees tot diep in de nacht. En net als bij eerdere boeken, die ik van haar las, vind ik het jammer, dat ik het uit heb. Opnieuw heb ik de neiging om de laatste bladzijden nog eventjes te bewaren. Voor later.
Toch lees ik het boek helemaal uit. Goddank heb ik nog een paar verhalen van dezelfde hand. Ik kan dus nog eventjes vooruit. En ik zit natuurlijk bij de schrijfster in de klas. Ze is mijn juf. Ook in levende lijve is ze een uitmuntend verteller. Begenadigd.
De roman neemt je mee naar oude culturen in Europa, met name IJsland en hun riten rondom dood. Het wereldbeeld, het levenswiel en het dodenwiel. Spannend is het ook met ontsnappende veenlijken en gevechten tussen goden…..
Heks slurpt het boek op. Proeft het als was het kostbare wijn. Voor mij is het dat ook. Alle boeken, die me sterken in mijn wezen van heks, van mijn wonen tussen werelden, zijn uitermate waardevol.
Want dat is wat dit boek ook doet: het verheldert mijn blik op wie ikzelf ben. Ook Heks woont aan de rand van de gemeenschap. Heeft een sterke verbinding met de dood. Wandelt af en toe over het randje. Langs de kustlijn. Kletst met dierbaren aan de overkant…..
De beelden, die ik heb van het land aan gene zijde, vertonen behoorlijk veel overeenkomsten met wat ik in het boek tegen kom. De denkbeelden ook, hoewel gestoeld op andere premissen.
Nou, Heks, je bent toch ook echt een spiritueel shopper. toe maar. Jij gelooft maar overal in……
Op de achtergrond pruttelt de televisie, terwijl ik dit schrijf. Er is nu net een programma bezig over geloven, wat een toeval. Tijs van den Brink voelt de cabaretier Hans Sibbel aan de tand over dit fenomeen. ‘Dus je gelooft en daar stopt het? Dan houd je dus op met nadenken?’ roept de notoire grapjas net op dit moment.
Hij slaat vervolgens de spijker flink op zijn kop. ‘Geloof geeft veel mensen richting aan hun leven, dat is natuurlijk prachtig. Maar geloof oordeelt en stigmatiseert vaak. En niet zo’n beetje ook! Homo’s worden in de ban gedaan, seks voor het huwelijk is verkeerd en ga zo maar door…. Ze weten precies hoe iedereen moet leven. Meuh.’
En even later ‘Celibaat is gevaarlijk. Het is toch raar, dat je jezelf lichamelijk contact ontneemt voor 1 of ander idee. Dat is vreemd, geen wonder, dat ze zich gaan vergrijpen aan allerlei jongetjes…..’
Tijs zit natuurlijk terug te mispelen. Het zijn maar uitwassen, dat kindermisbruik. Heks kan de man niet uitstaan. Wat is het toch een zemelaar. Het is of ik alle onuitstaanbaar domme opinies van mensen uit mijn jeugd in 1 man verzameld zie.
‘Ik heb je gehoord, gij zult niet doden is een prima regel, als je hier gezellig met elkaar samenleeft,’ zegt Tijs tenslotte pissig als de neiging van christelijke politici ter sprake komt om oorlogje te voeren in verweggistan. Hetgeen hij overigens prima vindt. Je gaat tenslotte mensen daar bevrijden……
Tijdens een lesdag op de heksenschool word ik in de pauze op de gang aangesproken door een alleraardigste jongedame. Wat of we aan het doen zijn? We maken nogal herrie. Vandaar.
Zodra ik vertel dat het een sjamanistische jaaropleiding betreft zijn de rapen gaar. Het meisje begint me bezorgd te vragen of ik de Here Jezus ken. ‘Jezus Christus godallemachtig , maar al te goed!’ pareer ik de aanval. Het kind probeert me acuut te bekeren. Ze zit met geloofsgenoten een zaaltje verderop fanatiek te bidden. Waarschijnlijk nu ook voor Heks.
Ik dien een klacht in bij de Roos. De dame achter de balie heeft tienduizend sproetjes in haar olijke gezicht. We moeten samen erg lachen om het incident, maar ze gaat er toch werk van maken. Lang leve het eigen gelijk. En het ik weet alles beter. Hoe goed bedoeld ook: Strontvervelend!
Heks geloof inderdaad overal in. Als ik Indiaas zing, doe ik dat voor Moeder Aarde, Shiva en Ganesh. Ik zing in koorverband regelmatig mijn longen uit mijn lijf voor Onze Lieve Heer Jezus Christus. Boeddha is mijn leraar. Maar ook praten met bomen, bloemen, planten, kristallen en dieren is me niet vreemd. En zo kan ik nog wel eventjes doorgaan. Voor Heks is alles bezield.
Ik geloof hier allemaal niet zomaar in. Ik ervaar het. En ik denk er ook over na, want inderdaad, die kop zit er niet voor niks op. Die moet je wel enigszins gebruiken. Je kunt niet uitsluitend functioneren vanuit je onderbuik. Of zoals het gros der mannen: Vanuit je kleine uitwendig gedragen hersenen.
Heks heeft wel degelijk een filosofisch kader waar al die gekkigheid in past. In den beginne was de Ene. En de Ene was een punt. Een nietige stip. Een samengebald iets. Een flinter bewustzijn.
De Ene was eenzaam. Dat krijg je als enige. Daar ging de Ene Iets aan doen. Vanuit het blinde Niets. En zo is het allemaal begonnen. De Ene werd Velen. Velen moeten delen. En kunnen elkaar daardoor vaak niet velen.
We kijken in de spiegel en zien de Ene weer. De Grote Moeder. Onze Vader, die in de hemelen zijt. De ene kijkt naar ons en is niet meer alleen. Of verveeld. Leert zichzelf kennen. En dat scheelt.
Al drie dagen ligt Heks met griep in bed. Hatsjie, hatsjoe, klappertand en snurk. Heel af en toe laat ik het hondje uit. Frogs neemt de meeste uitlaatrondes voor zijn rekening. ’s Avonds levert hij dan een tevreden Varkentje af en drinkt nog een glaasje wijn bij Heks. Zo heb ik toch af en toe een beetje gezelschap. Verder slaap ik en kijk TV. Met een half lodderoog.
Zo zie ik het nieuwe programma van Rob Kamphues voorbijkomen. ‘Wat De Boer Niet Kent’. Ik val er midden in. Kamphues staat in de keuken van een boerenbedrijf in gezelschap van een Inca. Hier te lande beter bekend onder de Geuzennaam Indiaan. Compleet met verentooi. Hij maakt een Inca maaltijd klaar. Opeens herken ik hem. Ik ben er bijna zeker van. Het is wel eventjes terug dat ik hem gezien heb. Jaren geleden stond hij hier in de keuken van Heks een Inca maaltijd te koken. Iets met Pompoen. Heel lekker.
Ik leerde hem ooit kennen op een paranormaalbeurs in Eindhoven. Tussen alle magiërs, toverkollen en mafketels viel hij me op. We raakten aan de praat en hadden een klik. Ik meen me te herinneren dat we zelfs adressen uitwisselden. Hij bleek in de bollenstreek te wonen. Niet veel later kwam ik hem in Leiden op de markt tegen. We kochten een pompoen, eerbetoon aan Moedertje Aarde en kookten een godenmaal samen.
De Indiaan raakte direct helemaal verkikkerd op Heks en probeerde me te verleiden tot een Inca massage. Het was niet wederzijds. Hij nam het sportief op, deze charmeur. Het bleef wel bij die ene maaltijd. Soms kwam ik hem nog ergens tegen. Dat was altijd leuk. Mijn vriendin Elfje kent hem ook. Daar kwam ik later achter.
‘Bijzonder hoor, zo’n man,’ orakelt Rob Kamphues aan het eind van het programma, ‘Alles is spiritueel voor hem, natuur, Moeder Aarde.’ Ja, deze oorspronkelijke inwoner van Zuid Amerika houdt erg van onze Grote Moeder. En ook van haar vertegenwoordigsters op aarde. Opgewekt maakt hij de dames het hof met zijn verrukkelijke Inca maaltijden. Met magische Inca massage na.
De boerenfamilie is minder te spreken over zijn kookkunsten dan Heks. De boer geeft hem zelfs slechts een vier. Niet al te best dus. Alleen de boerin vindt het heel lekker. Dat verbaast me niets. Die verleider van een Indiaan heeft haar natuurlijk alweer om zijn Inca tovervingertje gewonden…..
Het is avond. Ik mijmer over sterke vrouwen. Over de angst voor het vrouwelijke. Zowel die van mannen als vrouwen. Denk maar aan de heksenverbrandingen ten tijde van de inquisitie. De tijd, waarin de Godin in ons werd vermoord. Die grondige poging van de katholieke kerk om het vrouwelijke in religie uit te roeien. Een middeleeuwse holocaust…… ( Het woord holocaust betekent letterlijk brandoffer )
Het is niet goed gelukt, want door de achterdeur kwam de Moeder van God weer binnen. Als maagd weliswaar. De rest van het vrouwelijke komt er nog steeds niet al te goed af. De vrouw van Jezus, Maria Magdalena, is nog steeds een hoer. De maagd, de moeder en de hoer. De drie archetypes waar we het wat die kerk betreft mee moeten doen…..
Heks heeft zich altijd verbaasd over dit fenomeen. Hoe is het toch mogelijk, dat meer dan de helft van de mensheid ( Vrouwen zijn nog steeds in de meerderheid qua geboorte geloof ik . Hoewel: In China worden natuurlijk wel veel meisjes weggegooid tegenwoordig…) als tweederangsburgers worden behandeld. Bijna overal ter wereld geldt, dat je beter als man, dan als vrouw kunt worden geboren. Of je nu zwart, rood, wit of geel bent! Vrouwen zijn wereldwijd de meest gediscrimineerde groep.
Het begint er al mee, dat hun hoge stemmen niet serieus worden genomen ( blijkt uit wetenschappelijk onderzoek ). En dan hebben we nog niet eens iets inhoudelijks gezegd!
Zelfs in Nederland, dat de naam heeft geëmancipeerd te zijn, hetgeen nogal tegenvalt in de praktijk, hebben vrouwen maar een fractie van het pensioen van mannen. Ik hoorde laatst de cijfers en schrok me dood. 20 % of iets dergelijks. Maar terwijl ik het opschrijf, slaat de twijfel weer toe. Dat is toch niet echt zo? Volgens mijn vriendin She, zij is goed op de hoogte van de cijfers en statistieken, is het schrikbarend.
Maar als er een groep vrouwen op het Binnenhof demonstreert om wat extra geld voor vrouwen in ons landje los te peuteren, omdat deze wel erg onder het bestaansminimum dreigen te verdwijnen, staat een irritant mannetje van PowNews hen belachelijk te maken. ‘Domme vrouwen, denken dat ze zomaar geld krijgen, hahaha!!’ Zonder zich ook maar een seconde te verdiepen in de achtergrond van dit verzoek.
Een van de meest treffende gebeurtenissen rond de positie van de vrouw vond ik de heisa rond de Amstelveense burgermeester Fred de Graaf en de billen van Maxima. Eerst wordt deze dame koningin. Claus schopte het niet verder dan prins, Bernard bleef ondanks al zijn ambities slechts prins. De man van koningin Wilhelmina? Prins! Stel je voor, dat ze koning waren geworden. Dan had hun vrouw in hun schaduw gestaan!
Maxima koningin maken is wat mij betreft minachting voor de vrouw. Koningin zijn betekent niets, zodra er een koning in de buurt is! De billen-affaire toont demonstratief aan, dat de titel ook al niets betekent, zodra er een willekeurige man in de buurt is. Vooral niet, als het een willige en keurige burgermeester is!
Op Koningsdag 2014 zit burgermeester Fred de Graaf in het zicht van de camera aan de billen van onze huidige koningin. De beelden gaan de hele wereld over. Heks heeft ze ook gezien. Een vrouwelijke politica, stijl donker haar, brilletje, ik kan eventjes niet op haar naam komen, verdedigt de burgervader in een televisieprogramma. Ze kent hem goed, zegt ze. Hij zou zoiets NOOIT doen. Het was vaderlijk bedoeld, die hand.
Maar een uiterst hilarische compilatie van Sander van Pavel maakt die bewering twijfelachtig. Het blijft namelijk niet bij die ene ongelukkige keer. Je ziet de hand van de gewraakte burgermeester bij voortduring rond de flanken van Maxima fladderen. Als een enorme vlinder rond een exotische, geurige bloem. Of een dronken dar rond een koninginnebij. Een ouwe bok op zoek naar dat frisse groene blaadje…..
Dat de vrouw hem verdedigt verbaast me niet eens zoveel. Misschien heeft ze veel aan hem te danken. Of huldigt ze het standpunt, dat het er nu eenmaal bijhoort voor ons vrouwen, die ongewenste intimiteiten. Dat gesnoep van allerhande bijdehandjes. Zogenaamd vaderlijk bedoeld. Nou, als mijn vader zo had lopen doen tegen mij of mijn vriendinnen had ik er toch een bloedhekel aan gehad! En me kapot geschaamd.
Gelukkig zat de vader van Heks alleen maar veelvuldig te knuffelen met mijn moeder. ‘De Tortelduifjes’ werden ze genoemd….
Wat me wel verbaast is dat het incident in no time in de doofpot is verdwenen. Wat zou er gebeurd zijn, als iemand zo had lopen aaien over de billen van Willy? De kont van de koning? Was dat ook zo gemakkelijk van de tafel geveegd? Maar ja, dat is een KONING he? En een man!
Heks ging destijds in elk geval over haar nek van die de Graaf. Hoe is het mogelijk, dat je je en plein publiek zo totaal niet bewust bent van wat je eigen handen doen op de billen van de koningin? Hij is er blijkbaar zo vaak mee weggekomen, dat hij het niet eens meer in de gaten heeft. Misschien is de eerder genoemde politica wel ervaringsdeskundige in dit geval…..
Eén ding weet ik vrijwel zeker. Maxima baalde vast als een stekker. Het zal je maar gebeuren. Ben je jaren bezig een goede reputatie op te bouwen. Neem je je job hartstikke serieus. Heb je het zelfs tot koningin geschopt, ook als is die titel een wassen neus, zodra er een koning naast je staat. Staat zo’n kwal van een kerel over je kont te aaien, alsof je een geit bent. Of een dikke Hollandse melkkoe.
Heeft iemand zoiets wel eens bij Beatrix geflikt? Vast niet! Zij hield de mensen op armlengte afstand. De enige, die daar ooit doorheen is gebroken is onze nationale knuffelmarokkaan, Ali B, met zijn beroemde hug van Hare Majesteit. Waar overigens niets op aan te merken was, behalve dat het niet in het protocol rond het Koninklijk Huis past. Die konthand past daar blijkbaar prima in. Maar ja, daar zit dan ook geen Marokkaan aan vast, maar een oerHollandse politicus!
Koninklijke vrouwen zijn dus ook niet veilig voor ongewenste intimiteiten. Hoge konten vangen veel hand!
De ongelijkheid, waarmee tegen mannen en vrouwen betreffende dit soort dingen wordt aangekeken heeft me ook altijd verbijsterd. Als vrouw daalt je waarde enorm, als er iemand aan je zit. Ook al is dat ongevraagd en ongewenst. Jij bent dan zelf een slet. Er zijn landen, waar vrouwelijke slachtoffers van verkrachting worden gestenigd! Alsof ze zelf iets fout hebben gedaan!!!
Een man is al snel stoer, wat hij ook uithaalt op dat gebied. Natuurlijk staan excessen zoals gewelddadige verkrachting en seks met minderjarigen in laag aanzien, maar ze komen met heel veel weg! Heel veel grensoverschrijdend gedrag wordt weggewuifd: Ze zal ze zelf wel gewild hebben…. !!! Ook is een man met veel verschillende seksuele partners is nog steeds een bink. Een vergelijkbare vrouw is een sloerie!
Rond het voorval met Maxima heeft gelukkig niemand beweerd, dat ze er om heeft gevraagd. Dat is alvast iets. Niemand heeft geroepen: ‘Maar je zag er ook wel erg sexy uit. Je rook zo heerlijk. Je hebt zo lief naar hem gelachen. Kortom: Je hebt het uitgelokt!
Maar ja, onze zogenaamde koningin heeft ook regelmatig boter op haar hoofd. Neem nu het incident met Ingrid Waldring-Bouterse, de vrouw van de Surinaamse president. Deze ‘onbedoeld genomen foto’ ( Huh? Ja, zo kletst de RVD zich er weer uit! ) toont een vrolijk in de camera lachende Maxima naast de gade van deze omhooggevallen crimineel.
Onbedoeld gezellig samen op de foto
Het is natuurlijk lastig voor Maxima om onderscheid te maken tussen politici en boeven, gezien haar opvoeding. Zorreguieta is buiten een zeer omstreden figuur ook nog eens haar vader. De verregaande loyaliteit van een kind ten opzichte van hele foute ouders is spreekwoordelijk. Misschien heeft dit oogklepgedrag meegespeeld in de kwestie met de vrouw van Bouterse.
En dan is het ook nog eens zo, dat er altijd wel een camera in de buurt is in het leven van een koningin! Lijkt me vreselijk overigens. Wat een leven! Zo is ook dit vrolijke moment voor het oog van de camera door iemand vastgelegd en vervolgens op Facebook gezet. Had ze het niet had kunnen vermijden? De andere kant op kijken? Tong uitsteken? Zo moeilijk is dat toch niet! Want dit is een beetje dom……
‘oog om oog, hand om hand’
Heks mijmert over de Godin. Hoe ze de kracht van deze godheid vaak in zich voelt. Het is het beste schoonheidsmiddeltje, dat er bestaat. Soms danst deze dame in mijn passen, straalt ze in mijn gezicht, verblind ze jou met mijn glimlach. Mijn dieren houden ook van de Godin in mij. Ze koestert hen met oneindige liefde in mijn armen, streelt hen door mijn gloeiende handen!
Het is zoiets als wat Thich Nhat Hanh over Boeddha zegt: ‘I let the Boeddha walk in me.’ Een soort vrouwelijke variant. Ik laat de Godin in mij dansen, zingen, lachen en liefhebben. Thay heeft het heel vaak over Moeder Aarde, deze oude wijze man heeft donders goed in de gaten hoe belangrijk het is, dat het respect voor het vrouwelijk terug komt in deze wereld. En dat dat niet alleen belangrijk is voor vrouwen.
Iedereen heeft er baat bij. Het vrouwelijke, dat beschermt, koestert, baart, zorgt: We hebben het allemaal nodig! Niemand kan leven zonder deze kwaliteiten in zijn of haar leven. Ook kan geen enkele maatschappij bestaan zonder deze basis.
Heks pleit voor een herwaardering van het vrouwelijke. Respect voor de vertegenwoordigsters hiervan: Vrouwen. Maar ook waardering van deze kwaliteiten in de man. Als mannen de Godin in zichzelf terugvinden, hoeven ze ook niet zo bang te zijn voor haar afgevaardigden hier op aarde.
De spirituele leraren van Heks zijn allemaal toegewijd aan het vrouwelijke. De boeddhistische Thay met zijn aandacht voor Moedertje Aarde. De animistisch christelijke Alex Orbito met zijn White Lady. Mijn eigen studenten eccelsia, waar god ook een vrouw is…..
Vrouwen en mannen verschillen maar 1 luttel chromosoompje van elkaar uiteindelijk! Waar de vrouw twee X-chromosomen heeft om haar geslacht te bepalen heeft de man naast de x ook een y.
Het goddelijke is groter dan een chromosoom lijkt mij. Zeggen dat god een man is of mannelijk gaat voorbij aan vrijwel de hele schepping. Het lijkt me meer voor de hand liggen, dat dat afwijkende chromosoompje is geschapen voor de gezonde verspreiding der genensoep. Dat verklaart mijns inziens ook dat gegrabbel en gegraai. De man wil zijn zaad verspreiden! Dat is de core business van vele heren!
Politiek zou dit gedrag aan banden moeten leggen, in plaats van eraan mee te doen, zodat de wereld bewoonbaar blijft voor ons vrouwen. Vrouwelijke politici zouden handtastelijkheden moeten afkeuren in plaats van goed praten!
De man als variant van de vrouwelijke basismens. Een hele leuke variant, maar geef em niet de overHAND…. Vooral niet in de functie van burgervader 🙂
Donderdagavond ruim ik het huis voor het oog van het Neerlands Volk op. Ik krijg vijf engelen te logeren en ik wil ze een beetje goed welkom heten. Naar verluid zijn de engelen heel blij en dankbaar, dat er mensen zijn, die mee willen werken aan dit project.
Ik zie het anders. Ik ben dankbaar, dat ze zich zo inzetten voor Moedertje Aarde. Het moet niet meevallen om her en der in onze gebroken levens neer te strijken. Vooral niet als je zelf zo volmaakt bent. Ja, krankjorum natuurlijk, die visie. Ik moet ze maar op hun woord geloven. Ze zijn blij om te komen…..
Heks schikt witte violieren in een vaas. Van m’n laatste euro’s gekocht. Crisis…. De goedkoopste bloemen, die er te krijgen zijn, maar ook zeer geliefd bij mij. Zo intens wit. Zo’n sterke zoete geur. Zo vol van herinneringen aan de tijd, dat ikzelf mijn vleugels uitsloeg. Eindexamenfeesten. Het einde van mijn adolescentie.
Ik maak een mooie brief voor de Aartsengelen. In ruil voor de gastvrijheid mag je drie wensen doen. De eerste is voor Moeder Aarde, de tweede voor je familie en tot slot mag je ook iets vragen voor jezelf. Ik maak een mooi altaar in de woonkamer met kristallen en fruit. En een kaars met de afbeelding van paus Giovanni XXIII.
‘Sorry jongens, maar deze kan ik dag en nacht laten branden. Het was een hele lieve paus, naar het schijnt. Hij is heilig verklaard…’ Tot slot zet ik genoeg stoelen klaar, want een engel wil ook wel eens eventjes uitrusten….. 🙂
Dan is het wachten totdat het half elf is. Ferguut zit bij de voordeur. Hij wil naar buiten. Mijn huis is rustig en het ruikt heerlijk naar bloemen en wierook. Maar ik ben rommelig en moe. Ik hoop, dat , ja wat? Dat het een beetje meevalt allemaal.
En hoe was het? Zag ik grote gevleugelde mannen mijn huis in vliegen?
Er is zeker iets gaande in Huize Heks. Het is alsof ik word geobserveerd door een team Hemelse Supernanny’s. Zonder oordeel zien ze de zwakke schakels in mijn bestaan. Het lijkt of mijn huis en lijf worden gescand op stagnerende energie. En daar is nogal wat van te vinden in mijn heksenbiotoop. Ik hoef niets te doen, behalve toelaten, dat mijn bedrading wordt bijgesteld. Hoor ik in mijn geestesoor.
Later op de avond ga ik met Michaël, Ferguut en Ysbrandt een blokje om. De zwarte panter raakt enigszins door het dolle van dit vrolijke gezelschap en wil de hele weg knuffelen!
Ik slaap als een roos. Slechts onderbroken door een muggenbeet. (Mijn lichaam reageert daar allergisch op. Ik krijg hevige brandende pijn, alsof er levensgevaarlijk gemeen bijtend gif in mijn lijf is gespoten.) Ik zit een tijdje in de keuken, totdat het gif is uitgewerkt. ‘Ja, engelen’, grapt Heks tegen haar logés, ‘Mijn lichaam maakt werkelijk van een mug een olifant….!!!’
Het is dus eigenlijk wel gezellig, zo midden in de nacht met een engelengang in je keuken klessebessen. Mijn angst niet goed genoeg te zijn voor dit hoge bezoek was ongegrond. Het is het oude liedje van Zelfafwijzing. De Grote Ziekte van de gehele mensheid. Zelfs als je erop bedacht bent, kan het je nog in de kladden grijpen.
Vandaag zoek ik een beetje op internet naar informatie over Aartsengelen. De aantallen variëren nogal. Sommige bronnen hebben het over zeven, anderen over negen en weer andere over veertien verschillende engelen.
Over het algemeen zijn ze mannelijk, maar ik vind ook wat incidentele vrouwelijke varianten. Ook worden ze gezien als zowel mannelijk als vrouwelijk. Dan wordt het geslacht bepaald door de waarnemer. Dat verklaart dan mooi het hoge aantal mannelijke engelen. Onze door het patriarchaat bepaalde blik maakt gemakkelijk die keuze…..
Hoe dan ook, ik vind het best. Ik heb het prima naar mijn zin met de gevederde heren. Wat een geluk, dat ze mijn heksenhuisje met een bezoek vereren. Hoe het ook zit en wat het ook is. Wat weten wij mensen daar nu van? Een tipje van de sluier, hier en daar. Verhalen in oude apocriefe boeken. Heksenkletspraatjes. Toverkol uit haar bol……
Het zonnetje schijnt. Heks ligt in bed met een lekker heksenboek. Het bestaat uit twee delen. Gisteren begonnen met deel 1: ‘Nephilim, kind van de wegen.’ Geschreven door Linda Wormhout. En nu precies halverwege. Het leest als een tiet. Van onze eigen Moeder Aarde wel te verstaan. Ik raak geïnspireerd. Kom op nieuwe ideeën.
In het boek komen gevallen engelen voor. Het is niet de eerste keer, dat ik dit fenomeen tegen kom. Drunvalo Melchizedek schrijft bijvoorbeeld uitgebreid over deze gevleugelde reuzen, die ooit de aarde bevolkten. Maar ook de bijbel staat vol verwijzingen naar dit fladderende volk. En herinner je je Ming Han nog? Het tweeduizend jaar oude beeldje, met vleugels, dat ik onlangs in een boekhandel op de kop heb getikt. Dat kleine artefact van jade, dat me riep vanuit de etalage…..
Zou mijn kleding-engel ook afstammen van deze lijn van gevallen engelen? Afgelopen zondag bewees hij me nog goede diensten. Ik fietste vanuit de kerk richting huis langs een kledingwinkel. ‘Ga kijken, Heks, er hangt iets voor je’, fluisterde mijn cherubijntje. En inderdaad. Ik vond een geweldige spijkerbroek, beschilderd en vol studs. Een plaatje. Hij zit als gegoten en staat geweldig! De prijs was ook aangenaam. Het oorspronkelijke bedrag van honderdvijftig euro was geëlimineerd tot zestien euro. Goed werk, engeltje!
‘Goeie broek, Heks!’ roept Steenvrouw, als ik rond het middaguur voor een kop koffie in haar atelier neerstrijk. We rommelen wat in de kist met albast. Heks heeft het in haar hoofd gehaald een stuk te bewerken met mijn Dremel. Ik wil een schedeltje hakken. Steenvrouw gaat het zware werk doen. De steensoort is vrij zacht. Nou ja. Ik weet niet of het haalbare kaart is…. Toch is het heerlijk om de stenen door mijn handen te laten glijden.
Daarna wisselen we nieuwtjes uit. Mijn vriendin heeft een programma over ‘de overgang’ gezien. ‘Uitgebloeid’ van Ingeborg Beugel. Ik heb de vooraankondiging gezien. Het kon me niet bekoren. Het taboe op het onderwerp moet worden doorbroken vond de maakster. Ja, daar zit wat in. Maar wat krijgen we? Allemaal ellende. Je wordt er een depressief en seksloos wezen van.
Mannen in de penopauze kopen een Porsche en nemen een jonge griet in bed. Vrouwen zwaaien depressief hun laatste kroost uit en gaan in de put zitten. Wat een flauwekul.
Dus lieve vrouwen met opgedroogde eierstokken: Wees blij! Een nieuwe periode! Je bent nu een wijze vrouw, niet meer geregeerd door je hormonen. Ja, je verandert in een bol, qua lichaam. Je gaat steeds meer op de Grote Moeder in haar oorspronkelijke vorm lijken. Maar er ontstaat ook rust. En waarom zou je ook niet een leuke Porsche kopen? Of iets anders doen, iets krankjorems? Een lekkere jonge vent in bed?
Maar goed, ik heb het programma niet bekeken. Nog niet….. De invalshoek bevalt me niet. Eerst mogen we niet menstrueren. Het moet maar verborgen en onbesproken blijven. Het is vies, stinkt. En eng, want bloederig. En als het dan klaar is met al die gore praktijken, dan komt daar die deprimerende overgang overheen. Begin je terug te verlangen naar die smerige periode van menstrueren. Blijkt het opeens gewenst te zijn!
Zouden engelen ook ongesteld worden? Het lijkt er niet op. Het zijn allemaal mannen in mijn literatuur. Typisch. Mijn kleding-engel is vast gay. Hij heeft een geweldige smaak!
Om Half drie vanmiddag stap ik in een trein. Alles loopt gesmeerd. Opgestaan, hondje gedaan, gedoucht en ontbeten. Rustig fietsen door een lome stad en dan precies op tijd zijn voor de trein, terwijl je ontdekt, dat de volgende trein niet rijdt! Klein geluk.
Ik vouw mijn fiets zo’n beetje in en schuif op een bankje op het balkon van de wagon. Tegenover me zit een jonge vrouw. Over haar knie ligt een prachtig oranje vest gedrapeerd. Ze kijkt een beetje benauwd naar Ysbrandt. ‘Ben je bang voor honden?’ vraagt Heks. Ze knikt van ja. Ik schuif naar de andere plaats bij het gangpad. Ysbrandt legt zijn trouwe kop op mijn knieën. Ik ga een beetje schrijven op mijn Ipad. Over afgelopen vrijdag.
Opeens krijg ik haar hand in mijn vizier met de snuit van Ysbrandt er vlakbij. Even schrik ik. Een bang mens brengt onzekere hondjes als Ys maar op ideeën. Maar mijn zorg is ongegrond. Goedmoedig snuffelt hij en sluit zijn heerlijke ongecompliceerde hondenvriendschap met deze hand. ‘Opeens vond ik hem niet meer zo eng, ‘ zegt de vrouw. Ze maakt contact met mijn hondje.
Vraag me niet hoe het gesprek vervolgens gaat, (het begint ermee, dat ze geen TV heeft, op zich opmerkelijk in deze tijd), maar het is van hats, klats en in no time hebben we het over heel wezenlijke zaken. Terwijl we spreken, kijk ik in de mooiste blauwe ogen, die je je maar kunt voorstellen. Prachtige gouden vlechten omlijsten dit gezicht.
Een greep uit de onderwerpen:
Het zelfbeeld van vrouwen en vooral het gebrek eraan. ‘De meeste mode-ontwerpers zijn gay en dus niet speciaal gek van het vrouwelijk lichaam.’ Dat verklaart volgens haar het huidige modebeeld, waarin vrouwen grassprieten moeten zijn. Met een onbeweeglijk botox-voorhoofd…..
‘Ja,’ pareert Heks met haar theorie over het ideale vrouwbeeld vanuit de Barbiepop: Het gezicht van een kind, klein neusje e.d. En de proporties van een kind, relatief groot hoofd. Met enorme tieten. ‘Ja, ja” We grijnzen. Hier zijn godinnenvrouwen aan het woord…..
Ze kent Sunny Bergman en haar documentaires. Intussen zit Heks alert rechtop. Ha, een hele leuke vrouw!
“Ik geef buikdansles in Friesland,’ vertelt ze. Ook alweer zo geinig! Heks heeft dat lang geleden ook een tijd gepraktiseerd. Het gesprek is op volle toeren nu. Prachtige verhalen over hoe vrouwen zichzelf hervinden in die eeuwenoude dans.
Vaak krijgen de beoefenaars het predicaat ‘geil’ mee. Geheel ten onrechte. Van oudsher werd er gedanst bij bevallingen bijvoorbeeld. En ter bevordering van de vruchtbaarheid van de vrouw. De bewegingen zijn heel goed voor de vrouwelijk organen.
En ja, het is een hele sensuele dans. En dat is fantastisch. Sensualiteit betekent, dat je lekker in je lijf zit. Tevreden in je eigen dans! En zo bevordert het de vruchtbaarheid op vele niveaus!
Omdat ik alweer bijna in Leiden ben, vertel ik haar over mijn blog. ‘Toverheks.com is mijn domein!’ ‘Ben je ook echt een heks?’ ‘Ja, maar ik dans niet speciaal met blote dames in de maneschijn door het grote bos. Hooguit eens alleen, als het zo uitkomt! Ik ben lichtwerker…’ Prachtige ogen kijken me recht aan. ‘Ik ook. Ik ga je schrijven Heks, op je blog. Dan houden we contact. Ik heb een paar vrienden in Leiden wonen. Misschien valt er iets te combineren!’
Kijk, zo vallen alle raderen van het levenswiel goed in elkaar op deze wonderdag. We zwaaien ten afscheid. Ik zou haar wel eens willen zien dansen. Misschien zelfs een paar lesjes bij haar volgen! Samen dansen! En wie weet, ga ik dat meemaken!
recepten van de toverheks 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.