‘Pablo Neruda  Dichter aan Huis, Dichter aan Zee’.  Geweldig leuke voorstelling door Martine Zeeman, Juan Tajes en Carolina Droller in het charmante Teatro Munganga te Amsterdam. Een aanrader!

 

Zaterdagavond brengt Frogs mijn Varkentje terug. Hij heeft een dag op het monster gepast. We drinken gezellig een glaasje wijn en kletsen bij. ‘Ik ga op tijd naar huis Heks, want morgen heb ik van alles te doen. Ik moet een artikel afmaken en in de loop van de middag ga ik naar Amsterdam. Juan Tajes speelt mee in een toneelstuk over de  Chileense dichter Pablo Neruda.’

Wat leuk! Ik ben een fan van deze acteur. Een paar jaar geleden heeft Frogs samen met hem gewerkt aan een project rond de dichter Garcia Lorca: ‘Global Lorca‘. Die dichter was weer een goede vriend van Neruda. ‘Ik wil mee!’ roept Heks spontaan. Hoe laat en waar? Wat spreken we af?

Zondagmiddag tegen drie uur arriveer ik met Ysbrandt bij onze kikkervriend. Mijn hondje gaat op het huis passen en ik stap in de riante bolide van Frogs. We zoeven naar de hoofdstad. Binnen een half uur zijn we ter plekke. We parkeren voor de deur en het is nog gratis ook. Lang leve het parkeerbeleid van Amsterdam op zondag!

Als we het theatertje binnenkomen ben ik aangenaam verrast. Wat een grappige plek! Het is een hoge ruimte met een bar annex balie, een keur aan kekke keukenstoelen voor het publiek en een indrukwekkende lichtinstallatie aan het plafond, een regiekamer en een toilet. Veel meer heb je ook niet nodig, mijns inziens.

Hoewel Teatro Munganga er bedrieglijk eenvoudig uitziet, werkt alles prima. De medewerkers zijn uitermate vriendelijk, we worden bijzonder hartelijk ontvangen. Omdat we zo vroeg zijn kan ik op mijn gemak rondkijken en een paar foto’s maken. Even over vieren begint het stuk.

De voorstelling ‘Pablo Neruda  Dichter aan Huis, Dichter aan Zee’ gaat over het leven van de dichter Pablo Neruda. Zijn jeugd in Chili wordt aangestipt; Hoe het dichten er al jong in zit. Helaas moet hij architect worden van zijn vader. Dus verandert hij zijn naam en trekt de wijde wereld in…..

De scenes lopen vloeiend in elkaar over en er wordt listig gebruikgemaakt van minimale middelen om iets op te roepen. De regisseuse van het stuk, Martine Zeeman,  speelt zelf ook mee. In verschillende rollen: Van vertelster tot vrouw van de dichter. Die nam het overigens niet zo nauw met de trouw, dus er volgen nog meer damesrollen….

Pablo Neruda   Dichter aan Huis, Dichter aan Zee.

Een voorstelling die de Chileense dichter Pablo Neruda tot leven wekt. Met poëzie, over zijn muzen en zijn vaderland, met dans en verhalen. Twee bekenden uit Valle Tango Muziektheaterproductie (2009 KunstKlank) ontmoeten elkaar weer op Noordwijkse bodem tezamen met Martine Zeeman. Nu in een poëzie-, verhaal-, en dansprogramma. Met Juan Tajes, verteller uit Montevideo, en Carolina Droller, danseres uit Buenos Aires.

 “Es tan corto el Amor y es tan largo el olvido.

Zo kortstondig is de liefde, zo langdurig het vergeten.”

Een hele mooie bijdrage wordt geleverd door de Argentijnse danseres Carolina Droller. Haar hele sierlijke lichaam wurmt zich op een gegeven moment in een op het podium aanwezige ouderwetse lessenaar. Prachtig hoe zij verbeeldt wat de dichter verwoordt.

‘Ik vond het zo mooi hoe zij die geboorte van het kind uitbeeldde achter die semi-transparante kamerschermen,’ zegt Frogs later tegen me. Multifunctionele elementen in het eenvoudige decor. Het is me min of meer ontgaan. Er is zoveel te zien. ‘Dit is zo’n stuk waarbij je als je het nog eens ziet weer allemaal nieuwe dingen ontdekt!’ roep ik.

Ja, we raken enthousiast. Een paar jaar geleden heeft Frogs met de acteur Juan Tajes en een verder geheel internationaal theatergezelschap ook een prachtig programma gemaakt rond een dichter. Een eveneens  geweldig project. Dit theaterstuk heeft dezelfde kwaliteit. Het boeit van het begin tot het eind.

Het is eigenlijk maar een heel eenvoudig gegeven, vertellen over het leven van deze man: Overigens meesterlijk neergezet door Juan Tajes. Toch vliegen er zomaar drie kwartier voorbij. Er volgt een staande ovatie. Daarna is het feest , want de regisseuse is jarig. Wat boffen we toch weer!

Ik kom iemand van mijn koor tegen. We kijken elkaar verbaasd aan, wat is de wereld toch klein soms. Het is sowieso een middag vol leuke ontmoetingen. Ik klets een tijdje met de danseres. Zij blijkt ook veel affiniteit met Indiase dans te hebben. Heks heeft dat vroeger fanatiek beoefend. Voordat ik in een kwarktaart veranderde.

‘Oh, Frogs wat een heerlijke middag was het. Dit gaan we vaker doen!’ We eten nog een hapje in Huize Heks achteraf. Ik schud een soepje en een bord pasta uit mijn mouw. Een een glaasje wijn natuurlijk.

Teatro Munganga Adres: Schinkelhavenstraat 27-HS, 1075 VP Amsterdam Telefoon:020 675 9837

Teatro Munganga is een van oorsprong Braziliaanse theatergroep met een kleine theaterzaal in Amsterdam-Zuid en een reizende theaterbus waarin beeldende poëtische kindervoorstellingen worden opgevoerd. Naast het ten tonele brengen van eigen uitvoeringen, biedt de theatergroep een podium voor theater, muziek, lezingen, films, dans, workshops en cursussen van andere kunstenaars in de theaterzaal Casa Munganga.

Carlos Lagoeiro en Cláudia Maoli zijn de oprichters van Teatro Munganga

Wat maakt een theaterstuk nu boeiend en goed? Dat het in een grote schouwburg wordt opgevoerd? Dat er een BNer in meespeelt? Dat het stuk geschreven is door een wereldberoemde schrijfster/ver?

Driewerf neen.

Vanmiddag werden we meegenomen in een andere wereld. We hebben als publiek een klein uitstapje gemaakt in het leven van een mij tot nu toe onbekende man. Ik heb drie kwartier op het puntje van mijn stoel gezeten. En dagen erna is iets van de voorstelling blijven hangen. Het stuk heeft me geraakt!

Dus toch die goeie ouwe Catharsis? Die broodnodige door angst en medelijden geïnitieerde loutering  der emoties zoals Aristoteles het beschreef in zijn Poetica?

Ja.

De regisseuse van de voorstelling, Martine Zeeman, heeft een klein theatertje in de Voorstraat in Noordwijk: Zeep aan Zee. Voor theaterlessen,  toneel productiecursussen, Toneelcursussen tekst/beweging en improvisatie alsmede voorstellingen kun je hier terecht!

Bloedmaan, slijmklodders en dodelijk verveelde Heks. Evenzogoed voel ik me prima. Ik maak me nergens druk om. Mijn snotterkopje krijg je niet gek!

bloedmaan, 2014, vier keer bloedmaan

Bloedmaan valt altijd samen met Joodse feestdagen!

Al dagen dobber ik in mijn snottebel. Het heeft wel iets vredigs. Tussen mij en de  boze buitenwereld heeft zich een muur van slijm opgetrokken. Ik hoor, ruik en proef maar een fractie van wat er allemaal voorbijkomt. Ook lijk ik minder te voelen. Althans: Ik kan me nergens druk om maken. Alleen mezelf warm houden telt. En wat vitamientjes binnen krijgen….

bloedmaan, 2014,

Moeder Maan is gewoon Bloedmooi!

Het enige wat je kunt doen bij zo’n echte ouderwetse griep is eraan toegeven. Wachten tot het over is. Je niet druk maken.

De laatste dagen ben ik toch een beetje in de weer geweest. Niks bijzonders hoor. Thuishulp, fysiotherapie, acupunctuur, hondje uitlaten. Paar boodschappen halen…. Vandaag echter ben ik teruggeschakeld naar een slakkengang . Als ik dan toch zo slijmerig ben als een huisjesslak, kan ik net zo goed hun trage tempo aanhouden!

bloedmaan, 2014,

Is het dan eindelijk zover?

Omdat er een bronchitis de kop op steekt haal ik mijn pufmiddelen uit de kast. Ik ben op alles voorbereid. We gaan dit virus de deur uitjagen. Op passieve wijze wel te verstaan. Ik ga net zo lang voor pampus liggen, totdat het virale monster zich net zo gaat vervelen als Heks. En de benen neemt.

bloedmaan, 2014, vier keer bloedmaan

Gisteren was de laatste van deze reeks.

Zou het samenhangen met bloedmaan? Vannacht was het de vierde van dit jaar. Is het einde der tijden nabij? Ach wat kan het schelen. Ik snotter sluimerend de dag door.

Gelukkig heeft Frogs Varkentje opgehaald. Straks komt hij hem terugbrengen. Dan kletsen we eventjes. Zie ik een medemens. En wat voor één!

bloedmaan, 2014,

Heks houdt van Maan

bloedmaan, 2014, bloedmaan, 2014, bloedmaan, 2014, bloedmaan, 2014, bloedmaan, 2014, bloedmaan, 2014, bloedmaan, 2014,

Frogs speelt met ‘Galactic Grooves’ in café ‘De Twee Spieghels’ en Heks is van de partij!

Galactic Grooves, Rik van Boeckel, trommelen, drummen, percusionist, Tjeert Klapwijk, Ron Baggerman

Rik van Boeckel en Ron Baggerman

Na een hele dag koorrepetitie schuif ik zaterdag aan het eind van de middag de kroeg in. Frogs treedt op met Galactic Grooves, een gelegenheidsformatie. Niet alleen ter gelegenheid van deze gelegenheid…… Een paar jaar geleden heb ik hen ook al eens horen spelen. Ik heb daar toen over geschreven in dit blog.

Galactic Grooves, Rik van BoeckelGalactic Grooves, Rik van Boeckel, trommelen, drummen, percusionist, Tjeert Klapwijk, Ron Baggerman

Galactic Grooves, Rik van Boeckel, trommelen, drummen, percusionist, Tjeert Klapwijk, Ron Baggerman Galactic Grooves, Rik van Boeckel, trommelen, drummen, percusionist, Tjeert Klapwijk, Ron Baggerman Galactic Grooves, Rik van Boeckel, trommelen, drummen, percusionist, Tjeert Klapwijk, Ron Baggerman Galactic Grooves, Rik van Boeckel, trommelen, drummen, percusionist, Tjeert Klapwijk, Ron Baggerman

Achterin het etablissement tref ik Fiederelsje, Frogs, Blonde Buurman en Schone Friezin. De muzikanten pauzeren. Ze hebben er al een set opzitten. Op dat moment liep Heks met Varkentje door het bos: Uitlaatronde nummer 2.  Dat gaat altijd door. Dag in, dag uit!

Ik ga gelijk aan de zuip. Hupsakee. Doet u mij maar een glas rode wijn. We proosten. Allemaal lachende gezichten. We kletsen over van alles en nog wat. Blij elkaar weer te zien. Dan begint de muziek weer. De dames zitten mee te deinen op hun stoelen. Het swingt als een trein.

koebel,vriendinnen, uitgaan, vrouwen, kroeg, cafekroeg, man in cafe

Galactic Grooves, Rik van Boeckel, trommelen, drummen, percusionist, Tjeert KlapwijkGalactic Grooves, Rik van Boeckel, trommelen, drummen, percusionist, Tjeert Klapwijk

Op het podium hebben ze ook de tijd van hun leven. Ron Baggerman op Ziggy tapguitar, een waanzinnig instrument,  Tjeerd Klapwijk op drums en Rik van Boeckel verzorgt de percussie. Terzijde staat een man op een koebel te slaan. Hij roffelt ook een nummer mee op een barkruk. Jeetje, hij kan wel spelen zeg!

Een dronken droppie vraagt Heks ten dans. Ach, waarom ook niet. Al snel spring ik vrolijk in de rondte. De man probeert salsa met me te dansen, maar hij bakt er weinig van. Je moet kunnen leiden om dat goed te beoefenen. Hij kan zichzelf nauwelijks op de been houden. Frogs kan dat veel beter. Maar ja, die zit de sterren van de hemel te spelen, dus daar heb ik in dit opzicht weinig aan….

Galactic Grooves, Rik van Boeckel, trommelen, drummen, percusionist, Tjeert KlapwijkGalactic Grooves, Rik van Boeckel, trommelen, drummen, percusionistGalactic Grooves, Rik van Boeckel, trommelen, drummen, percusionistGalactic Grooves, Rik van Boeckel, trommelen, drummen, percusionist, Tjeert Klapwijk

 

De man stelt voor me naar huis te begeleiden. Hij lacht verleidelijk, biedt zijn arm aan. Heks schiet in de lach, maar bedankt voor de eer. De middag is alweer voorbij. Ik ga lekker alleen naar huis. Daar wacht een avond met Cowboy!

Mijn vrienden gaan ook. Zoen, zoen, zoen doen we. En dag, dag, tot snel, moeten we vaker doen, roepen we bij het afscheid.

vriendinnen, uitgaan, vrouwen, kroeg, cafevriendinnen, uitgaan, vrouwen, kroeg, cafe

vriendinnen, uitgaan, vrouwen, kroeg, cafe

Schone Friezin met Heks

 

Kleurrijke parade van Japanse Kimono’s door Leidse binnenstad. Heks loopt mee! Ter gelegenheid van de opening van de tentoonstelling van het werk van Fred Rohde ‘Japan now & then’.

vrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono parade

Heks en Appeltje

 

Vrijdag komt Cowboy naar Leiden. Hij geeft me een cadeautje. Een beeldig en kleurrijk sjaaltje van Oilily. ‘Als aandenken. Zal ik er wat aftershave op spuiten?’ Heks gniffelt. ‘Ga er maar mee hardlopen, dan geurt ‘ie pas echt naar jou!’ Ik vind mijn lief heerlijk ruiken!

We slaan een paar fantastische dagen stuk samen. We doen niets bijzonders. Hondje uitlaten, kletsen, eventjes de stad in. ’s Avonds roosteren we heerlijke hapjes op de buitengrill. We genieten ten volle van dit laatste weekend samen. Ysbrandt heeft zo zijn eigen agenda. Hij heeft een maag/darmvirus opgelopen en is een hele sneue versie van zichzelf……

vrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono parade, het kimonogenootschap

De dames van het Kimono Genootschap met Appeltje

vrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono parade

Een laatste overleg tussen True en de directeur van het Siebolthuis

vrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono paradevrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono parade

 

Zondagmiddag voeg ik me bij True en haar assistentes in het Siebolthuis aan het Rapenburg. Vanmiddag loop ik mee in een Kimono Parade ter ere van de opening van de fototentoonstelling van Fred Rohde ‘Japan now & then‘. In ‘Vooraf en toe, Eet-, Drink en Kunstlokaal’. Een leuke horecagelegenheid aan de Botermarkt, waar je alleen maar voorafjes en toetjes kunt eten…..

vrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono paradevrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono paradevrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono parade

 

Boven in het museum is een kleine ruimte vol vrouwen, kimono’s, doeken, linten en kobi’s. Het is er een nerveuze drukte van belang. True staat druk gebarend iedereen te instrueren. Letterlijk alles haalt ze uit de kast om dit volgende hoogtepunt in het jubileumjaar van haar fotograferende echtgenoot luister bij te zetten…..

Onhandig sta ik daar met die enorme kimono. Hoe moest het ook alweer. Ik ben vorige week nog wel op cursus geweest in de galerie van dit creatieve echtpaar. Gelukkig is er een kordate Japanse dame, die me vakkundig aankleedt. Af en toe moet ze op haar tenen staan, het is een wonder dat die kimono past. Heks is weer een reuzin tussen de Aziatische dames.

vrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono parade

De fluitspeler komt tevoorschijn

vrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono parade

True gaat voorop

 

Heks heeft ook een kleine bijdrage geleverd aan de kostuums. Ze heeft een paar kussentjes in elkaar geflanst om onder de Kobi (die strik op de rug) te dragen. Leuk om weer eens een beetje te fröbelen. De meeste dames hebben echter hun eigen kussentje. En witte teensokjes.

Als ik helemaal in de kleren zit, voeg ik me bij het gezelschap buiten. Voor het Siebolthuis is een Japanse markt. Ik maak kennis met de oer-Hollandse dames van ‘Het Kimonogenootschap’. Ze zien er fantastisch uit. Regelmatig kleden ze zich zo. Superleuk toch?

 

vrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono parade

We zijn op weg

vrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono parade

Deze jongetjes keken met grote ogen naar ons

 

Van alle kanten worden we gefotografeerd. Heks kan het ook niet laten. Het is zo’n feest voor het oog, deze parade. Een waardig eerbetoon aan het oeuvre van iemand met een goed oog bij uitstek. Het feestvarken zelf is ook druk met zijn royale camera in de weer. Natuurlijk!

 

vrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono parade

Een kleurrijk lint

vrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono parade

door de Leidse binnenstad

 

Bij het aankleden boven hoorde ik plotseling een bekende stem. Mijn oude vriendin Appeltje bleek ook gestrikt te zijn voor de parade. Vakkundig trok ze haar kimono aan. De kloosterversie is beduidend minder ingewikkeld…. En zij heeft veel ervaring, want ze gaat regelmatig naar Japan, om haar zen-leraar te bezoeken. Ze vergezelt hem op zijn vele reizen. En indien nodig slaat ze de scepter in zijn klooster…..

Buiten kletsen we even lekker bij. Samen lopen we in de parade. Wat gezellig! En wat hebben we weer veel te bespreken! Het doet me denken aan vroeger, toen we samen filosofie en muziekwetenschap als bijvak volgden. Eindeloos konden we hierover filosoferen…. Tot in de kleine uurtjes!

 

vrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono parade

Fred Rohde, het feestvarken

vrouw in kimono, Japan, traditioneel

Een stralende True, de aanstichtster van dit event

 

Eindelijk is het zover. Op het bordes van het museum verschijnt een traditionele fluitspeler naast True. Zij geeft de aftrap. Als een rattenvanger van Hamelen zet hij de stoet in beweging. We slingeren als een kleurig lint door de stad. Overal staan fotografen. De Leidse bevolking kijkt haar ogen uit. Omroep Rijnland filmt onze aankomst bij de expositieruimte. Kortom: Het is een groot feest!

vrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono parade

Hier bloeit iets moois!

vrouw in kimono, Japan, traditioneel

 

Binnen opent de directeur van het Siebolthuis de tentoonstelling. Ze bespreekt met name  1 foto van Fred. In Japanse termen is die foto volmaakt. Ik zie wat ze bedoelt. De kleur rood, die overal terugkomt. De compositie. Er gebeurt van alles en toch is het volmaakt in balans…..

Maar ook de andere foto’s mogen er zijn. Echt prachtig. Wat een talent heeft hij toch!

vrouw in kimono, Japan, traditioneel

vrouw in kimono, Japan, traditioneelvrouw in kimono, Japan, traditioneelvrouw in kimono, Japan, traditioneel

 

Achterin de gelegenheid begint een dansperformance door Risa Takita. Buiten kun je Sushi eten en Sake drinken. Er is een Ikebana demonstratie, die subtiele bloemsierkunst uit het land van de rijzende zon. Iemand maakt trefzekere tekeningen met penseel en inkt. En overal prachtige vrolijke mensen.

Goeie hemel, True. Het is je weer gelukt! Je hebt het weer geflikt! Al die heerlijke mensen heb jij bij elkaar gebracht en weten te motiveren. ‘Sorry Heks, dat ik zo bazig bezig was vorige week’, fluisterde ze me aan het begin van de middag toe.

Tijdens de Kimono instructies  moesten we van alles opschrijven, op een bepaalde manier opvouwen en in kleurige doeken inpakken. Op Japanse wijze. Ook moesten we door de straat lopen met kleine pasjes, schouders naar voren, zodat je nek goed uitkomt. Want daar worden ze  in deze cultuur wild van…. Het is geen land van boob jobs……

Zie je wat een voorbereiding er vooraf is gegaan aan deze middag? Ongelofelijk. En dit is slechts een tipje van de sluier….

Hulde aan Fred Rohde en zijn prachtige foto’s. En hulde aan True met haar grote talent om mensen te verbinden…… En haar enorme doorzettingsvermogen!

Japanse dans in kimono,muziek traditioneelJapanse dans in kimono, traditioneelJapanse dans in kimono, traditioneel

Japanse dans in kimono, traditioneel Japanse dans in kimono, traditioneel

Japanse dans in kimono, traditioneel

Japanse dans in kimono, traditioneelJapanse dans in kimono, traditioneel

Japanse dans in kimono, traditioneel

Japanse dans in kimono, traditioneelJapanse dans in kimono, traditioneelJapanse dans in kimono, traditioneelJapanse dans in kimono, traditioneel

 

 

 

 

 

 

 

Gebrekkig sprekende Marokkaan met vet accent werpt stigmatiserende smet op verder prima voorstelling van Het Nationale Toneel. Met jubilerende Anne Wil Blankers in de hoofdrol!

madame Rosa, nationale toneel, anne wil blankersmadame Rosa, nationale toneel, anne wil blankers

Gisterenavond om twaalf voor acht haast ik me op naaldhakken naar de kassa van de Schouwburg. Het is om de hoek. Dus de kwelling is van korte duur. Fiederelsje staat me op te wachten met de kaartjes. We gaan de jubileumvoorstelling zien van Anne Wil Blankers: ‘Madame Rosa‘.

Anne Wil Blankers, Madame Rosa, Nationale Toneel

‘Het komt niet vaak voor, Heks, maar we zijn de jongsten hier,’ fluistert mijn vriendin. Ik kijk om me heen. Inderdaad, je kunt over de grijze permanentjes lopen! We geven onze jassen af bij de garderobe. Truien, dassen en andere kledingstukken in geval van Fiederelsje…. En haasten ons naar boven. We zitten in de engelenbak. Achter een pilaar. Gelukkig is ‘ie niet zo dik…….

Anne Wil Blankers, Madame Rosa, Nationale ToneelAnne Wil Blankers, Madame Rosa, Nationale Toneel

Achter me vraagt een vrouw of ze even in mijn programmaboekje mag kijken. Maar natuurlijk. In de pauze blijkt dit een goede vriendin van mijn moeder te zijn. Ik ken haar ook goed, want als student sopte ik wekelijks haar huis van boven tot onder om een centje bij te verdienen. Wat leuk om elkaar weer te zien!

‘Hoe vind je het stuk?’ vraagt ze, ‘Mij valt het een beetje tegen, ik heb haar wel eens in sterkere rollen gezien! Koningin Wilhelmina bijvoorbeeld, geweldig!’ Wij zijn ook niet wild enthousiast. Terwijl het toch boeiend is. Alleen de dramaturgische keuze om een hoofdrolspeler zijn tekst in  gebroken Nederlands met een vet Marokkaans accent te laten vertolken is volstrekt onbegrijpelijk in de context van het stuk. Het haalt heel veel kracht weg uit het verhaal  en maakt het een beetje belachelijk.

Anne Wil Blankers,  Koningin WilhelminaAnne Wil Blankers,  Koningin Wilhelmina

‘Misschien praat die acteur gewoon zo ‘, ginnegappen we na afloop. En inderdaad. Als we later in de foyer nog een glas wijn drinken, komen de spelers binnendruppelen. De tegenspeler van Anne Wil horen we boven de rest uit kletsen met een stevig Marokkaans accent.

Voor je nu denkt, dat ik me in de gelederen van die Indische jongen Wilders schaar met dit verhaal, zal ik toelichten waarom dit op zich prachtige accent doorvoeren in het stuk met toevoeging van gebroken taalgebruik en een onwaarschijnlijke prosodie, mijns inziens een belachelijke keuze is. En bepaald geen reclame voor de intelligentie van Marokkanen…..

Het stuk speelt in Parijs. De jongen is ongetwijfeld een Algerijn in de oorspronkelijke tekst. Want Algerijnen wonen nu eenmaal bij bosjes in Parijs. De jongen, Mohammed, woont al sinds zijn vierde bij een perfect sprekende, goed articulerende vrouw, Madame Rosa. Hij is nu zestien.

Ik weet, dat het taalverwervingsproces zich grotendeels op jonge leeftijd voltrekt, maar het is volstrekt onwaarschijnlijk, dat deze jongeman zo weinig heeft bijgeleerd in die twaalf jaar en woorden verhaspelt. En nog steeds met zo’n sterk accent spreekt. Hij is in feite opgevoed door deze vrouw.

Anne Wil Blankers,  Koningin Wilhelmina Anne Wil Blankers,  Koningin Wilhelmina

Omdat hij een grote rol heeft is deze miskleun hinderlijk aanwezig gedurende het gehele stuk. Anne Wil is weer fantastisch. Vijftig jaar op de planken! Wat een prachtige vrouw is het toch! Ik heb haar veel zien spelen in de tijd, dat ik was verbonden met een jeugdgroep van De Haagse Comedie.  Als zij het toneel op kwam lopen veranderde alles. De energie van het stuk ging direct omhoog! Toen ook al.

Anne Wil Blankers,  Koningin Wilhelmina

Uiteindelijk hebben we dus een heerlijke avond. Mijn vriendin trekt al haar truien en jassen weer aan. Een paar grote sjaals en een enorme bontmuts moeten haar hoofd vorstvrij houden op de fiets naar huis. Heks loopt de steeg uit en is thuis. Lekker toch, wonen in het centrum van dit lieve stadje.

Anne Wil Blankers,  Anne Wil Blankers, Madame Rosa, Nationale Toneel

‘Meedoen is belangrijker dan winnen!’ Dat gaat toch op voor veel meer in het leven dan alleen de Olympische Spelen? Helaas lukt het zelfs op die Spelen al niet om dat gedachtengoed vast te houden……. Of zie ik spoken?

olympische spelen,  schaatsen, medailles, winnen, winnaars, nederlandse schaatsersolympische spelen,  schaatsen, medailles, winnen, winnaars, nederlandse schaatsers

Vandaag om negen uur staat mijn hulp op de stoep. Terwijl zij begint met opruimen, drink ik koffie voor de TV. Ik eet wat, neem een hap pijnstillers. Als ze zijn ingewerkt kleed ik me aan. Doctor Phil is op de achtergrond bezig met een hopeloze schoonmoeder. Zij drijft haar zoon en schoondochter tot waanzin met allerlei vreemde acties, maar vindt dat ze in het volste recht staat om zo liefdeloos en gemeen te handelen.Er is geen praten aan.

olympische spelen,  schaatsen, medailles, winnen, winnaars, nederlandse schaatsers olympische spelen,  schaatsen, medailles, winnen, winnaars, nederlandse schaatsers

Ik weet niet hoe het afloopt, want we gaan het bed verschonen, een wekelijks terugkerend ritueel. Vanavond slaap ik weer in een heerlijk fris bedje…. Ondertussen kletsen we honderduit. Als de klus geklaard is spoed ik me naar de doktersassistenten voor een paar prikken. Later nog een afspraak bij de huisarts voor pijnmedicatie. Ik loop weer eens tegen gekke dingen aan. Oh, oh, wat moet ik me toch altijd in allerlei bochten wringen om m’n zaken geregeld te krijgen…..

olympische spelen,  schaatsen, medailles, winnen, winnaars, nederlandse schaatsers olympische spelen,  schaatsen, medailles, winnen, winnaars, nederlandse schaatsers olympische spelen,  schaatsen, medailles, winnen, winnaars, nederlandse schaatsersolympische spelen,  schaatsen, medailles, winnen, winnaars, nederlandse schaatsers

Nu staat zwemmen op het programma. Met ijzeren vuist smijt ik mezelf weer eens in het zwembad. Ik probeer terug te keren naar twee keer per week. Iets, dat ik jaren heb volgehouden. Tot de whiplash. Sindsdien gaat het moeizaam. Maar vandaag lukt het.

Van het zwembad naar de fysiotherapeut. Zo snel mogelijk alles weer uit de knoop en ingetaped. Terwijl ze vakkundig tape aanbrengt, komen de Olympische Spelen ter sprake. Altijd leuke gesprekken met deze blonde Friezin. Haar vader, Jappie van Dijk,  zat in 1972 in de kernploeg. Met Kees Verkerk en Ard Schenk. ‘Al die medailles afgelopen week, niet te geloven toch!’ We kijken elkaar aan. Is het wel zuivere koffie?

olympische spelen,  schaatsen, medailles, winnen, winnaars, nederlandse schaatsersolympische spelen,  schaatsen, medailles, winnen, winnaars, nederlandse schaatsers olympische spelen,  schaatsen, medailles, winnen, winnaars, nederlandse schaatsersolympische spelen,  schaatsen, medailles, winnen, winnaars, nederlandse schaatsers

We bespreken de dopingschandalen in de wielersport. En de wat minder bekende gevallen in de schaatssport. Sommige van die boefjes zie ik nu weer als trainer langs de baan staan. Hebben ze dokter Pil afgezworen? Houden ze hun pupillen clean? Van de meeste rijders ben ik overtuigd, dat het wel in de haak is. Die presteren al jaren op topniveau. Maar die vreemde outsiders, die opeens uit het blinde niks een wereldtijd rijden en dan weer verdwijnen in de middenmoot……

De Friezin somt een heel rijtje van dit soort schaatsers uit het verleden op. ‘Heb je maandag nog naar Studio Sportzomer gekeken? Mart Smeets had het over mijn vader! Over zijn deelname aan de 500 meter op de Olympische Spelen van 1972 in Saporro. Volgens hem was hij 44ste in een tijd van 46 seconden. Maar hij was 32ste! Ik heb ze nog maar eventjes een mailtje gestuurd.’ We hebben lol. Die betweterige Smeets zat er mooi naast!

Z’n belabberde tijd, zelfs voor toen, vergoelijkt ze met overtuiging: ‘Mijn vader was een echte stayer, daar heeft hij medailles behaald. Hij is Nederlands kampioen geweest. Heeft meegedaan aan Europese en Wereldkampioenschappen….. Maar hij was beslist geen sprinter. Hij deed mee bij gebrek aan…..’

olympische spelen,  schaatsen, medailles, winnen, winnaars, nederlandse schaatsers

Tegenwoordig rijden ze diezelfde afstand in de 34ers. Maar ja, andere tijden. Betere schaatsbanen. Allemaal overdekt. Superpakken. Klapschaatsen. Snoepjes van dokter Pil. ‘Nou’, `zegt de Friezin, ‘Vroeger gebeurde dat ook! Ze begint een paar sappige anekdotes te vertellen over onze schaatshelden. Eén van hen had een mysterieuze eigen dokter….. Een Noorse halfgod zat altijd te blowen. Er werd ook flink gezopen en gesnoven hier en daar….. ‘

Ja, die geweldige schaatssport. En mijn geliefde Tour. Allemaal mensen op jacht naar topprestaties. Het is een ongezonde bezigheid, dat kan ik je wel vertellen. Een enorme aanslag op je lijf. Met verboden middelen erbij wordt het echt gevaarlijk. Je slaat wel een gat naar de concurrentie, maar in feite is het meten met twee maten. De mensen zonder dat extra zetje zijn in het nadeel.

olympische spelen,  schaatsen, medailles, winnen, winnaars, nederlandse schaatsers

Tenzij ze ook overgaan op wat chemische ondersteuning. Het is wel leuk, dat het wereldrecord steeds wordt aangescherpt. Maar uiteindelijk zijn het maar getalletjes. Het betekent niets in vergelijking met de Olympische gedachte. “Meedoen is belangrijker dan winnen” is een favoriet onderdeel van me in NOS Studio Sporwinter.

Hier laat Eddy The Eagle, een cult-held vanwege zijn hopeloze prestaties bij het schansspringen in Calgary, ons kennismaken met deelnemers door de jaren heen, die er weinig van bakten, maar het verder goed begrepen hadden. De Jamaicaanse bobsleeërs of een dikke vrouw op een skeleton bijvoorbeeld. Superleuk!

De Friezin heeft de jeugd gehad, die ik me gewenst had. Qua sport dan. Ik wilde alleen maar schaatsen, maar zat vast aan zwemmen, turnen ( Blerg 😦 ), volleyballen, windsurfen….. En als het vroor dan ook eindelijk schaatsen.

olympische spelen,  schaatsen, medailles, winnen, winnaars, nederlandse schaatsersolympische spelen,  schaatsen, medailles, winnen, winnaars, nederlandse schaatsersolympische spelen,  schaatsen, medailles, winnen, winnaars, nederlandse schaatsersolympische spelen,  schaatsen, medailles, winnen, winnaars, nederlandse schaatsers

Zwemmen doe ik nog steeds graag en windsurfen heb ik heel leuk gevonden. Maar het echte schaatsen kwam pas veel later, toen ik verkering kreeg met Blonde Buurman. Hij had een hele rij schaatsende broers. Op de piepkleine ijsbaan hier in Leiden hebben ze me de techniek uiteindelijk goed bijgebracht. Maar toen was ik al veel te oud voor enige ambitie in de richting van een schaatscarrière. Gelukkig maar. Anders had ik ook zo moeten liegen over dopinggebruik. Of nog geen deuk in een pak boter gereden…..

Nou ja, nu lijkt het net of ik die medailles helemaal niet vertrouw…. Laat ik het zo zeggen. Bij sommigen heb ik vraagtekens. Zullen we over twintig jaar wel weer ergens een bekentenis tegenkomen….

olympische spelen,  schaatsen, medailles, winnen, winnaars, nederlandse schaatsersolympische spelen,  schaatsen, medailles, winnen, winnaars, nederlandse schaatsersolympische spelen,  schaatsen, medailles, winnen, winnaars, nederlandse schaatsersolympische spelen,  schaatsen, medailles, winnen, winnaars, nederlandse schaatsers

Vergankelijkheid: Retrospective Fred Rohde 50 years of photography. Prachtige tentoonstelling in ‘Museum Het Leids Wevershuis’. Zaterdagmiddag is de vernissage en Heks is erbij!

Vergankelijkheid: Retrospective Fred Rohde 50 years of photography. Prachtige tentoonstelling in Museum Het Leids Wevershuis.Vergankelijkheid: Retrospective Fred Rohde 50 years of photography. Prachtige tentoonstelling in Museum Het Leids Wevershuis.Vergankelijkheid: Retrospective Fred Rohde 50 years of photography. Prachtige tentoonstelling in Museum Het Leids Wevershuis.

Zaterdagmiddag meld ik me bij Frogs. Ik ben vijf minuten te laat. Knorrig sputterend kijkt hij me aan. We gaan naar de vernissage van een tentoonstelling van zijn oudste vriend Trueman (Fred Rohde ). Hij wil niks missen!

Gelukkig is de tentoonstelling in Museum Het Leids Wevershuis. Op een steenworp afstand van het huis van mijn goede vriend. We gooien het varkentje bij Frogs naar binnen en gaan op pad.

Vergankelijkheid: Retrospective Fred Rohde 50 years of photography. Prachtige tentoonstelling in Museum Het Leids Wevershuis.Vergankelijkheid: Retrospective Fred Rohde 50 years of photography. Prachtige tentoonstelling in Museum Het Leids Wevershuis.Vergankelijkheid: Retrospective Fred Rohde 50 years of photography. Prachtige tentoonstelling in Museum Het Leids Wevershuis.

Al we in de straat arriveren is het niet moeilijk op te maken waar de tentoonstelling is: De ramen van het Wevershuisje hangen vol afdrukken. Hartelijk worden we verwelkomd. We zijn gelukkig ruim op tijd.

Met een heerlijk gaasje wijn in de hand luisteren we naar de inleidende woorden van Dirk Ketting, een bekende fotograaf en oude bekende van Trueman. Na de opening haasten we ons naar de zolder van het huisje. Hier is een kleine voorstelling, verzorgd door vrienden van True en Trueman. Onder de schamele dakpannen genieten we van een intrigerende performance. ‘Echo-Kinesis Transient’. Verzorgd door Natasha en Irene. Prachtig verfilmd door Jiang Zhenghua:

Vergankelijkheid: Retrospective Fred Rohde 50 years of photography. Prachtige tentoonstelling in Museum Het Leids Wevershuis.Vergankelijkheid: Retrospective Fred Rohde 50 years of photography. Prachtige tentoonstelling in Museum Het Leids Wevershuis.Vergankelijkheid: Retrospective Fred Rohde 50 years of photography. Prachtige tentoonstelling in Museum Het Leids Wevershuis.

Heks zit naast Blonde Buurman. Als het is afgelopen kletsen we eens uitgebreid bij. Het is altijd heerlijk om hem te spreken, deze oude vriend. Hij houdt er verrukkelijke denkbeelden op na. Een Docter Philachtige levensvisie, maar zonder het gelul.

‘Wat je voelt is waar’, zegt hij altijd. En ‘Zie mensen voor wat ze zijn. Leveren ze je een klotestreek, ga er dan gewoon vanuit, dat ze niet zullen schromen het nog eens te doen.’

Vandaag is hij heel aardig voor me. ‘Heks’, zegt hij, ‘Jij stond vroeger altijd naar Jan en Alleman te luisteren, met eindeloos geduld.’ Hij trekt een gezicht. Ziet mijn gezicht betrekken. ‘Niet dat dat verkeerd is hoor.’ ‘Ja, maar ik doe dat nog!’, verzucht ik, ‘Alleen hanteer ik een veel beter deurbeleid.’

Vergankelijkheid: Retrospective Fred Rohde 50 years of photography. Prachtige tentoonstelling in Museum Het Leids Wevershuis.Vergankelijkheid: Retrospective Fred Rohde 50 years of photography. Prachtige tentoonstelling in Museum Het Leids Wevershuis.Vergankelijkheid: Retrospective Fred Rohde 50 years of photography. Prachtige tentoonstelling in Museum Het Leids Wevershuis.

Ik kijk naar mijn oude vriend. Hij glimlacht. Ok, Blonde B. Het kan beter, ik weet het….. Maar ja, alles op zijn tijd.

Intussen is Trueman begonnen met een speech. Hij bedankt zijn vrouw True. Zij heeft dit allemaal in gang gezet. Zij heeft met eindeloze toewijding zijn hele archief doorgespit. Deze bevlogen kunstenares heeft de hele tentoonstelling bedacht en ingericht. Ze heeft een keur aan vrijwilligers op de been gekregen en aangestuurd om deze ode aan haar man te realiseren. Een daad van Grote Liefde.

Vergankelijkheid: Retrospective Fred Rohde 50 years of photography. Prachtige tentoonstelling in Museum Het Leids Wevershuis.Vergankelijkheid: Retrospective Fred Rohde 50 years of photography. Prachtige tentoonstelling in Museum Het Leids Wevershuis.Vergankelijkheid: Retrospective Fred Rohde 50 years of photography. Prachtige tentoonstelling in Museum Het Leids Wevershuis.

‘Weet je wat nu zo bijzonder is’, zegt Trueman, ‘Mijn vrouw heeft foto’s zodanig geëxposeerd, dat ikzelf versteld sta. Heb ik die foto’s gemaakt? Ja, ik weet dat ik ze nam, maar zij heeft het inzicht gehad om ze in een geheel nieuw perspectief te plaatsen!’ Dat is nu echte liefde. Mijn vriendin True heeft kans gezien om meerwaarde te geven aan het toch al zo prachtige werk van haar man. Terecht wordt ze flink in het zonnetje gezet.

Vergankelijkheid: Retrospective Fred Rohde 50 years of photography. Prachtige tentoonstelling in Museum Het Leids Wevershuis.Vergankelijkheid: Retrospective Fred Rohde 50 years of photography. Prachtige tentoonstelling in Museum Het Leids Wevershuis.Vergankelijkheid: Retrospective Fred Rohde 50 years of photography. Prachtige tentoonstelling in Museum Het Leids Wevershuis.

Mijn vriendin, die het gewoonlijk bepaald niet schuwt om in het centrum van de belangstelling te staan, wuift vandaag alle lof luchtig weg. Het is de dag van haar man. Hij staat in middelpunt. Bovendien moet ze alweer ergens ingrijpen, iemand verwelkomen of uitlaten. Kortom: Ze heeft het druk.

Wat een heerlijke expositie. Ook het huisje op zich is al een bezoekje waard. Komt dat zien mensen!

Vergankelijkheid: Retrospective Fred Rohde 50 years of photography. Prachtige tentoonstelling in Museum Het Leids Wevershuis.Vergankelijkheid: Retrospective Fred Rohde 50 years of photography. Prachtige tentoonstelling in Museum Het Leids Wevershuis.Vergankelijkheid: Retrospective Fred Rohde 50 years of photography. Prachtige tentoonstelling in Museum Het Leids Wevershuis.Vergankelijkheid: Retrospective Fred Rohde 50 years of photography. Prachtige tentoonstelling in Museum Het Leids Wevershuis.Vergankelijkheid: Retrospective Fred Rohde 50 years of photography. Prachtige tentoonstelling in Museum Het Leids Wevershuis.Vergankelijkheid: Retrospective Fred Rohde 50 years of photography. Prachtige tentoonstelling in Museum Het Leids Wevershuis.Vergankelijkheid: Retrospective Fred Rohde 50 years of photography. Prachtige tentoonstelling in Museum Het Leids Wevershuis.