Het is zaterdag, Heks. Tover de mondkapjes tevoorschijn. Pak een vers met citroen en zeep geïmpregneerd exemplaar uit de kast. Bedek je smoelwerk volledig. Want het is zaterdag, dus alle Wappies uit Leiden en omstreken trekken naar de binnenstad. Niet om te relschoppen, nee, om te winkelen…….

Posted on 30 januari 2021 by lagriffeheks

©Toverheks.com

Zaterdag. Het is zaterdag, Heks. Tover de mondkapjes tevoorschijn. Pak een vers met citroen en zeep geïmpregneerd exemplaar uit de kast. Bedek je smoelwerk volledig. Want het is zaterdag.

Alle Wappies uit Leiden en omstreken trekken dan naar de binnenstad. Niet gehinderd door enig besef, wat dat teweeg brengt aan besmettingen. Nee, we moeten winkelen, ook al zijn de winkels dicht.

Als we niet in de stad gaan winkelen, dan gaan we de Singelwandeling maken met zijn allen. Dicht naast elkaar keuvelend over niks of op een keurig netjes rijtje met de hele familie al klessebessend. Zo drommen we en masse door het hondenuitlaatparkje.

©Toverheks.com

Of we stoffen de hardloopschoenen af en rukken een overjarige campingsmoking uit de kast. Om vervolgens zwaar hijgend ons door de mensenmassa in de binnenstad te wringen. Vermoeid om ons heen sproeiend met onze lichaamssappen. Dusdanig geproduceerde aerosolen springen met gemak 8 meter in de rondte.

Of zullen we dan ook maar die Singelwandeling gaan maken? Hardlopend weliswaar. Onze lichaamssappen neerdalend op nietsvermoedende wandelaars. Een koude douche voor onze medemensen. Zowel letterlijk als figuurlijk. Afgewisseld met af en toe een klodder spuug op de stoep.

©Toverheks.com

Ja, echt lachen met die Leienaars. Het weekend is al tijden tricky in de stad. Maar nu wordt het ook door de week spannend. Want dan dreigen er weer groepen jongelui te gaan rellen. Lekker de boel op stelten zetten.

Volgestopt met drank en drugs schat ik zo in, als ik zie, waar de groepen zich in andere steden allemaal schuldig aan maken tijdens hun gerel……

‘Ja, dan hopen we dat de jongelui niet denken “Kom we gaan relschoppen”,’ zegt een man een hele tijd geleden op televisie. Na de toestanden op het Utrechtse kanaleneiland. Er is van overheidswege van alles georganiseerd om herhaling te voorkomen en de man geeft droog commentaar. Met een sterk accent. Fries? Achterhoeks? Brabants? Of toch gewoon Achterlijke Gladiools? Heks weet het niet meer.

©Toverheks.com

Wel herinner ik me, dat ik hartelijk moest lachen. En dat ik het zinnetje op schreef. ‘Kom, we gaan relschoppen…’ Hilarisch vond ik het.

Niet meer zo grappig intussen. Goeie hemeltje, wat een puinhoop hebben we er met zijn allen van gemaakt. Al die frustratie, al die woede.

‘Heks, ik ben zo blij om eventjes met iemand te praten, die er net zo over denkt als ik,’ de Wilde Boerenzoon belt me op om zijn hart te luchten. Iedereen maakt hem uit voor gek, omdat hij zich aan de Coronaregels houdt. Met zijn slechte bloedvaten en in de risicoleeftijd. Hij zou wel gek zijn om zich er niet aan te houden natuurlijk, maar in ons land der blinden heeft ook eenoog weinig visie.

©Toverheks.com

‘Ik krijg de gekste dingen naar mijn hoofd, van mensen, die ik al mijn leven lang ken. Dat ik een bangeschijterd ben, dat ik me laat regeren door die angst, dat ik…..’ een lijst met een lange baard volgt. Allemaal argumenten om voorzichtige mensen belachelijk te maken. Opgesteld door de onsterfelijken van onze maatschappij.

‘Ik ben rationeel, Heks. Ik hanteer uitsluitend rationele argumenten in deze. Ik houd me aan de adviezen van de overheid. Op rationale gronden…..’

‘Bij mij in de kerk is ook de pleuris uitgebroken,’ vertel ik mijn oude vriend, ‘Daar heeft iemand zich kritisch uitgelaten, ik geloof op de website van de kerk, over het dragen van mondmaskers…..’

‘Vervolgens heeft iemand dat bericht over de onzinnigheid van mondkapjes weggehaald van de site en daarna brak dus de pleuris uit! Ook dit antimondkapjes-Wappie had de mond vol over het foute fenomeen, dat we ons laten regeren door onze angst. Hij heeft ons er achteraf allemaal een uitgebreide brief over gestuurd. De mafkees.’

‘Die man zelf heeft natuurlijk nooit iets, hij is zo gezond als een vis. Hij is voorzitter van de vereniging. Maar nu is hij zo beledigd, omdat men zijn mening niet deelt en niet waardeert, dat hij zijn voorzitterschap per direct heeft opgezegd…..’

Zucht. Vast een narcist.

In de periferie van mijn vriendenkring wordt ook lustig gewappied heb ik ontdekt. Via een omweg. Verhalen van anderen. Heks waagt zich persoonlijk niet aan discussies met dit nieuwe menstype. Ik word al moe bij voorbaat. Toch zal communicatie ons moeten redden. Verder polariseren leidt tot niets dan ellende.

Deep listening. Zonder oordeel. Ja, ga er maar aan staan.

Heks begrijpt persoonlijk niets van het frustratiegehalte van al die relschoppers. Denk je dat ik niet gefrustreerd ben? Na een jaar in mijn eentje koekeloeren? Na 35 jaar een onbegrepen ziekte in mijn lijf tekeer zien gaan? Na maatschappelijk uitgekotst te zijn? Meermalen? Stammend uit een teleurstellende familie, zacht uitgedrukt? Beschadigd tot op het bot?

Ik ga toch ook niet de boel kort en klein slaan?

Alhoewel: Rumi beveelt dat laatste aan. Niet zozeer om het zelf te gaan doen, maar om het fenomeen te omarmen. Ik hou van Rumi. Hij zegt geen mooie dingen om er zelf beter en verstandiger op te staan. Zijn wijsheid is overigens niet geschikt voor de maakbare samenleving. Het is wel iets voor de ontdane mens. Om weer te leren dealen met wat ons pijn doet.

Want die relschoppers staan niet op zich. Ze zijn een onderdeel van het geheel. Zoals mijn ziekte niet geïsoleerd bestaat. Nee, het is een aandoening van de gehele mensheid. Alleen bij Heks manifesteert het zich bij voortduring…..

Rumi

De herberg

Dit mens-zijn is een soort herberg
Elke ochtend weer nieuw bezoek.

Een vreugde, een depressie, een benauwdheid,
een flits van inzicht komt
als een onverwachte gast.

Verwelkom ze; ontvang ze allemaal gastvrij
zelfs als er een menigte verdriet binnenstormt
die met geweld je hele huisraad kort en klein slaat.

Behandel dan toch elke gast met eerbied.
Misschien komt hij de boel ontruimen
om plaats te maken voor extase…….

De donkere gedachte, schaamte, het venijn,
ontmoet ze bij de voordeur met een brede grijns
en vraag ze om erbij te komen zitten.

Wees blij met iedereen die langskomt
de hemel heeft ze stuk voor stuk gestuurd
om jou als raadgever te dienen.

Vorige week sta ik voor de keukenkast. Ik pak mijn medicatie voor de nacht, als een inzicht me treft als een bliksemschicht. ‘Dus dit is wat Thich Nhat Hanh bedoelt met double grasping..’ schiet er door me heen, als ik me realiseer, dat we allemaal meningen hebben over.

Over een object. Een mening gaat altijd ergens over. Het zegt niks over de werkelijkheid zelf. Ook mijn eigenste, oh, zo belangrijke mening. Gaat ergens over. Het gaat nergens over.

Begrijpen is een begrijpelijke misvatting, begrip is mooi, maar het gaat om verstaan.

©Toverheks.com

Worsteling met Heidense Bezoeker Huize Heks. Dan vindt herkenning plaats. En erkenning. De relatie stabiliseert. Uiteindelijk versier ik die genode gast. Een droom van een kerstboom is het gevolg……

Posted on 27 december 2014 by lagriffeheks

Na alle drukte van het weekend voor kerst ligt Heks aardig voor Pampus. Toch moet de kerstboom worden opgetuigd. Een heidens karwei. Gelukkig krijg ik hulp van Frogs. Om een uurtje of zes meldt hij zich in Huize Heks. Eerst drinken we ons moed in met een glas wijn. Daarna gaan we het gevecht aan met de boom. Ik heb sedert enige jaren de grootste kerstboomstandaard, die je je maar kunt voorstellen. Eigenlijk om deze knokpartij te vermijden. Helaas, heeft de Nordmann Spar elk jaar wel weer een verrassing in petto.

Dit exemplaar bijvoorbeeld heeft een idioot dikke stronk. Precies echter waar de metalen bouten de boel moeten vastzetten houdt de verdikking op. Zodoende hebben deze bouten geen grip. Ook groeit de boom vanaf de onderkant direct in een onnavolgbare kronkel. Alsof hij zich in zijn eerste levensjaren kapot is geschrokken en geprobeerd heeft weg te komen van zijn plek. Toch staat het bakbeest kaarsrecht. Aan niets is af te zien, dat ‘ie een kronkel heeft……

Uiteindelijk staat mijn boom. We hangen de lichtjes er in. Het ene snoer na het andere begeeft het. Heks is enorm handig in het repareren van dit soort mankementen, maar niet nu ik zo enorm gaar ben. Ik probeer wat. Het helpt niet. Ik krijg al nauwelijks die lampenzooi uit de knoop. En dat terwijl ik ze zo keurig opgerold heb opgeborgen. ‘Nou ja, Frogs, dan maar wat minder lampjes in de boom. Het is niet anders. Ik ga iets te eten maken.’

Ik zet een flinke bak zuurkool in de oven en niet veel later zitten we aan een heerlijke maaltijd. ‘Ik heb gewoon geen zak zin in dat optuigen dit jaar,’ moppert Heks, ‘Ik ben gewoon te moe.’ Terwijl ik het zeg dondert de boom met een enorme klap op de grond. We zien nog net een rood monster vanuit de top wegspringen en vluchten via het kattenluik. De vloer van de woonkamer ligt bezaaid met naalden en water. Ik had de enorme waterbak al gevuld. Binnen een minuut ontstaat er een enorme puinhoop.

We hijsen mijn heidense huisgenoot weer overeind. Snel vis ik alle nog werkende lampjes uit het water. De stroom gaat van de boom, de stekkertjes stop ik in een plastic zak. We draaien net zo lang met het onwillige stuk naaldhout, tot hij tegen de muur leunt. ‘Ik hou het voor gezien, lieve Frogs. Ik heb er gewoon geen lol in vandaag. Wat mij betreft smijten we dat ding gewoon weer uit het raam. Maar ik ga eerst maar eens een nacht goed slapen. Morgen zien we wel weer.’ Mijn vriend biedt aan de volgende dag nog eens te komen helpen.

Maar dat is niet nodig. De volgende dag komt mijn grieperige hulp. Samen weten we enige stabiliteit te krijgen in dit project. Als ze weg is begin ik met het echte optuigwerk. Nu begin ik er toch plezier in te krijgen. Ik kom allemaal oude vrienden tegen. Het antieke engeltje van Ernst, het gevleugelde hart van Elva, de kerstalbal van Frogs, het kerstmannetje van mijn vader……. Ze krijgen allemaal een mooi plekje in de prachtige boom. Toch blij, dat ik em niet naar buiten heb gesmeten. ‘Ik ben ook blij Heks, ‘ hoor ik zachtjes fluisteren in bomentaal, ‘Alle bomen in het bos hopen door jou te worden versierd. Jouw magische droomboom is een begrip in kerstbomenland…’

Zo sluit ik dan vrede met mijn boom. Dat is alvast een begin. Het is een mooie boom. Met een rare stronk. Toch staat hij zo vast als een huis en volledig Cat Proof te stralen in deze Donkere Dagentijd.

Heks krijgt stem uit het verleden aan de telefoon. Het is verleidelijk om gewoon de draad weer op te pakken. Maar wat voor’n draad? Voor de draad ermee! Weg met leugens en manipulaties!!!

Posted on 4 november 2014 by lagriffeheks

Er was eens….

sprookjespaleis, duizend en nacht, Arabisch paleis

Arabische luchtkastelen

Terwijl ik een blog schrijf, het is bijna klaar, gaat de telefoon. Aan de andere kant hoor ik de vertrouwde stem van een oude vriend. Voormalige vriend. Wat mij betreft. Hij heeft hier ooit een tijd in huis gezeten, omdat hij zogenaamd uit Algerije was gevlucht. Hij beweerde in levensgevaar te zijn.

Hij kwam in de problemen, toen hij mijn toenmalige vriend, ook een Algerijn, hielp om het land te ontvluchten. Dit nadat moslimextremisten een vriend van mijn vriend hadden vermoord. Ze hielden zich bezig met het bestrijden van analfabetisme in hun land, hoe nobel. En dat was levensgevaarlijk natuurlijk…..

Wat een geschiedenis, dat verzin je niet.

Arabische prins, Arab prince, sprookjesprins

Sprookjesprins wordt spook van een prins

Wel dus. Een paar jaar geleden ben ik er dan toch na ruim tien jaar in het duister tasten, achter gekomen dat dit hele verhaal uit de grote en goed ontwikkelde duim van mijn voormalige geliefde was gezogen. Samen met nog veel meer onzin. Zo bleef er dan niets heel van de bijzonder intensieve tijd, dat deze heren bij mij in huis woonden en op mijn zak teerden.

Ik ken wel een paar goede kandidaten

De vriend aan de andere kant van de lijn weet niet, dat ik intussen wel beter weet. Hij begint opgewekt te ratelen in het Frans. ‘Je bent mijn zuster, je bent zo’n goede vrouw, ik hou van je, weet je nog hoe fijn we het hadden?’ Bladiebla. ‘Hou maar op’, interrumpeer ik hem, ‘Ik weet tegenwoordig wel beter. A. was hier een paar jaar geleden. Hij loog weer alles aan elkaar. Maar daarna kreeg ik een brief van zijn vrouw, hij is intussen getrouwd, en die heeft eens een goed boekje open gedaan!’

Het is even stil aan de andere kant. Ik hoor de raderen draaien. ‘Ik woon weer in Nice’, gaat hij vrolijk verder met zijn verhaal, ‘Ik heb A al in geen vijftien jaar gesproken. Kom eens gezellig een keertje langs.’ ‘Nee, daar heb ik echt geen zin in. Jij hebt net zo hard meegedaan aan al die onzinverhalen. Ik heb het afgesloten. Het ga je goed. Aju paraplu.’

Hij zal wel een goedkoop adresje in Nederland zoeken. Liefst bij iemand, die een beetje voor hem zorgt, als een zuster… Hij heeft me eerder wel eens gebeld, met het verzoek hem officieel uit te nodigen, zodat hij Algerije uit kon.

Heks is klaar met dit soort misbruik. Manipulatie en dwangmatig liegen ga je maar lekker bij iemand anders proberen. Beslist leg ik de hoorn neer.

Zo’n liegbeest is ook maar een dier

Denk nu niet, dat ik niet heel veel van deze kleine Algerijn heb gehouden. Wel degelijk. We hebben ook ongelofelijk veel plezier gehad met elkaar. En talloze avonturen beleefd samen. Op zijn manier was hij ongetwijfeld heel dol op zijn ‘zuster’.

Ik ben bekend met hun mannencultuur om elkaar de hand boven het hoofd te houden, wat een man ook uitvreet. Iets, dat je in veel culturen aantreft overigens. ‘Ik ben er niet hoor,’ riepen de mannen in de oer Hollandse kroeg waar ik vroeger werkte, als hun vrouw onverwacht een vriend opbelde, waar haar kerel toch uithing. Guy code. Ik vind het best. Maar niet in mijn huis.

Waarheid bestaat bij gratie van zijn opponent

Bovendien ben ik er van overtuigd, dat hij helemaal niet het land uit moest. Nederland was gewoon een jolig avontuur. Groot kans, dat hij zijn grove leugen gewoon ziet als een leugentje om bestwil.

Heks is destijds flink het schip in gegaan. Hun langdurige bezoek werkte als een financiële aderlating. Het feit, dat ik zo bedonderd ben, maakt dat extra zuur.

Hoewel. Ik heb er intussen al veel grappen over gemaakt. En ook wel eens goed om gelachen. Vooral heb ik er erg veel van geleerd. Zoals zulke lieden niet meer over de vloer halen. Het gat in mezelf, waardoor deze problematiek mijn leven in sloop is gedicht.

je houdt niet op, te lachen, omdat je oud wordt, je wordt ou, omdat je ophoudt met lachen

Zo is dat

Ja, lekker liegen. Soms zou ik willen, dat ik er goed in was. Het lijkt me zo gemakkelijk. Het levert van alles op. Op korte termijn dan. Maar ja, ooit komt de waarheid boven tafel. En dan moet je in je eigen leugenachtige gezicht kijken en toegeven, wat een loser je eigenlijk bent….

En hoe onthouden die mensen al die leugens, verdraaide waarheden en onzin? Het lijkt me ook geen gemakkelijk bestaan.

Heks is een dwangmatig waarheidsliefhebber. Dat heeft ook zekere nadelen. Ten eerste maakt het je kwetsbaar. De kans is groot, dat je denkt, dat de hele wereld zo in elkaar steekt. Niets is minder waar.

Ook moet je enorm uitkijken geen vreselijk vervelende moraalridder te worden. Niets is zo hopeloos, als iemand, die denkt de waarheid in pacht te hebben….

Kattaklop, kattaklop, ik sla de waarheid voor je kop

De waarheid ligt in het midden. We zijn allemaal verbonden, het afgescheiden zelf is een illusie. In dat web van verbondenheid, trilt de waarheid vaak als een bang vliegje….. Maar soms beweegt ze zich vrij als een glanzende vlinder van bloem naar bloem. En zoekt in harten, onze harten de zoete nectar van begrip, compassie en liefde.

Dat denk ik nu ook altijd !!!!!!

Kortjakje krijgt preek over ‘gelijkheid’ in de kerk. Inleveren dus maar, dat boek vol zilverwerk. Maar we moeten toch juist af van dat gelijkheidscomplex? Volgens Thich Nhat Hanh dan.

Posted on 23 oktober 2014 by lagriffeheks

Mijn kerk, waar god ook een vrouw is

Zondagmorgen en Kortjakje zit op haar vertrouwde plaatsje achter in de kerk. Cowboy loopt met haar hondje in het bos en ik kan wel een stichtelijk woordje gebruiken. Het is heerlijk weer. De zomer dijt uit over de grenzen van de herfst. Volgende week begint de wintertijd, maar dat is werkelijk het enige, waaraan je de seizoenswisseling bemerkt. Gisterenmiddag zaten we hier in Huize Heks op het balkon schaars gekleed te zonnen!!!

Henk Schouten verzorgt de viering. Het thema is gelijkheid. Een begrip, dat hier in het westen pas zijn intrede deed ten tijde van de Franse Revolutie hoor ik nu. De grote volksopstand tegen het destijds heersende fenomeen, dat een fractie van de mensheid over alle middelen beschikt. Liberté, Égalité, Fraternité: Vrijheid, gelijkheid en broederschap. Nou ja. Heb je het in de gaten? Werden wij dames toch weer uitgesloten….

Altijd is ze ziek

Tegenwoordig is diezelfde tendens in ons eigen kikkerlandje gaande. De rijken worden rijker, de armen armer. En de vrouwen bungelen als vanouds weer helemaal onderaan de sociale ladder. De gefortuneerde elite heeft politiek de touwtjes in handen. Er zodoende zorg voor dragend, dat het beleid erop gericht blijft, dat ze nog meer poen naar zich toe harken.

Religie is sowieso wereldwijd een bron van ongelijkheid, aldus Henk. Hij noemt een heel rijtje op. Ten eerste is er meestal onderscheid tussen gelovigen en niet-gelovigen. De laatstgenoemden tellen niet mee, kunnen nooit in de hemel komen, zijn verdoemd en ga zo maar door.

Dan komen we weer op de vloek van het patriarchaat: Vrouwen worden veelal geweerd uit religieuze functies, soms mogen ze niet eens in bepaalde heiligdommen komen. In vrijwel elke godsdienst zijn vrouwen tweederangsburgers. Sinds kort hebben we binnen de christelijke kerk dan wel weer een ziel. Dat scheelt.

Moslims maken onderscheid tussen gelovige moslims, mensen met een of ander monotheïstisch geloof en de ongelovigen. De laatste zijn natuurlijk het slechtst af. Ook in dit geloof kun je beter een piemel hebben.

De toekomst

Hindoe’s hanteren een kastenstelsel. Een koe is daar veel beter af dan een onaanraakbare… Ook in deze cultuur kun je beter geen vrouw zijn. Dames worden nogal eens in de fik gestoken, als ze niet aan de verwachtingen voldoen.

Het is in feite een bizar verschijnsel, dat met name binnen religie zoveel ongelijkheid wordt gepropageerd. Je zou verwachten, dat dit juist precies andersom zou zijn. Helaas staat de gemiddelde geloofsgemeenschap bol van de scheve machtsverhoudingen.

Thich Nhat Hanh heeft het er steeds over, dat we afmoeten van het minderwaardigheidscomplex, het meerderwaardigheidscomplex en het gelijkheidscomplex. Een verfrissende insteek. Die eerste twee complexen spreken voor zich. Veel van zijn volgelingen struikelen echter over dat laatste.

Hoezo weg met het gelijkheidscomplex? Het is toch juist goed om iedereen als gelijke te zien en te behandelen? Ik ben zeker zo goed als jij. En jij doet niet onder voor mij!

Mijn lievelingsdominee, Dominee Gremdaat, geweldig zoals die man kan preken.

Maar zolang jij gelijk bent aan mij, ga ik nog steeds uit van jou en mij als gescheiden entiteiten. Ik zie mezelf dan als afgescheiden van de rest van de wereld en dat leidt over het algemeen tot lijden. Een druppel zonder oceaan.

Zijn oplossing voor dit moeilijke vraagstuk is Interbeing. Weg met het afgescheiden zelf. En het is waar. Als je het voor elkaar krijgt om de illusie van afgescheidenheid te doorbreken en te ervaren hoe je met alles en iedereen bent verbonden, vallen veel dingen op hun plek.

We zijn als mensen helemaal niet zo verschillend van elkaar. En ook niet van de rest van de schepping. We bestaan allemaal grotendeels uit water ofwel wolk. Er zit veel boom in ons. En steen. Etcetera…. Heks heeft momenten van genade gekend, waarin ik die verbinding met alles en iedereen ervoer. Boeddhisten noemen het één smaak. Onze eigen Hadewijch zou het een godservaring noemen….

Dan hoef je ook niet meer jaloers te zijn. Anderen hun bezit afhandig te maken. Bang te zijn voor verlies. Kortom: Heel veel zaken gaan er dan gigantisch op vooruit.

Maar ja. We worden van jongs af aan geprogrammeerd om een individu te zijn. Met bezit. Met grenzen. Trots met je neus in de lucht. Zwakheden verbergen we achter een façade van succesverhalen. We knijpen de kat in het donker, terwijl we schijnheilig iets aan een goed doel geven. Het liefst in het zicht van een camera.

Toch is er hoop voor ons mensen. Zolang er liefde is en mededogen. We zijn een goddelijk project in wording. De bugs/programmatuurfoutjes moeten er nog een beetje uit evolueren. De toekomst is het besef, dat we zowel druppel als oceaan zijn. Verbonden met alles en iedereen. wat je voor een ander doet, doe je voor jezelf. Wat je een ander aandoet, doe je jezelf aan.

Sociaal sadisme en masochisme maken dan plaats voor gezonde maatschappelijke structuren. Of zit ik te wauwelen en glijden we massaal de afgrond in? Zoals elke maatschappij, die decadent is geworden……

In het Joodse geloof bestaat het jubeljaar. Het woord alleen al vind ik geweldig. Dit heilige jaar komt eens in de vijftig jaar voor. Alle schulden van iedereen worden kwijtgescholden. Iedereen krijgt het land van zijn familie terug. Een soort sociale reset. (Leviticus 25: 1-13)

Ik ben er eigenlijk wel een voorstander van om dat hier ter lande in te voeren. Vooral nu het belastingstelsel er ook al op gericht is om de rijken rijker te maken. Er moet gewoon ergens ingegrepen worden.

Jesaja tenslotte is niet al te mals als het gaat om mensen, die zich verrijken ten koste van anderen: ”Zesvoudig wee over de rechtvaardigen: Wee degenen die zich huis na huis toe-eigenen, die akker na akker samenvoegen, tot er voor niemand meer ruimte is en zij alleen het land bewonen. Ik hoor de HEER van de hemelse machten zweren: ”Al die huizen zullen tot puin vervallen, zelfs de grootste en mooiste worden niet meer bewoond.” ” Etcetera. (Jesaja 5: 8-9 20-24)

Dus ben je een overrijke Christen? Dan kun je die hemel wel op je buik schrijven! Volgens Jesaja dan. Maar ja, hij was een profeet. Die hebben een vooruitziende blik…..

Uit je worstenvelletje springen kan, als je het goed doet, heel bevrijdend werken. Je ontdoet je even van je afgescheiden zelf!

Posted on 7 februari 2014 by lagriffeheks

Vorige week springt Heks uit haar vel. Een wonderbaarlijke ervaring op zich. Het ego, dat als een worstenvelletje om je eeuwige verbonden kern zit, ontploft. Vanuit duizend perspectieven zie je jezelf, je leven en je ervaringen.

Nou ja, eerst zie je voornamelijk de ander. En wat die allemaal verkeerd heeft gedaan.Het onbegrip en lijden komen er vrolijk achteraan hobbelen. En dan komen toch de fragmenten afgescheiden zelf in beeld. Ze schieten alle kanten op. Ook nog.

‘Omarm je woede’, zegt Thich Nath Hanh altijd. Het stof daalt weer neer, al die fragmenten pijn om je heen. Zonder gevaar, uitgewerkt, want het is oude pijn. Adem in, adem uit. En je bent er weer.

Heks is er altijd het meest op die magische momenten, dat ik met mijn hondje op stap ben. Toegegeven, in tijden van grote woede loop ik wel eens Gilles de la Tourette-achtig door een stil bos te wandelen. Maar uiteindelijk verstomt mijn gescheld, de brakke brokken braaktekst ebben weg. Ik stap een andere wereld binnen, de wereld van zijn. Daar is het altijd goed. Daar heerst geen pijn.

Het zijn flintertjes soms. Opeens ruik ik de hele natuur, als een hond snuif ik de eerste flarden van de lente op. Of een vroege vogel zingt in de avondschemering. Recht mijn hart in. Vereeuwigd het moment, dat ik een park in loop.

Wat me heel duidelijk is geworden, is dat wij mensen vaak in hele verschillende werelden leven. Met hele eigen mores. We snappen vaak geen snars van elkaar. En onbegrip leidt tot lijden.

Begrip kan een brug tussen werelden slaan. Ik ga dus maar weer mijn gloeiende best doen in mijn leven. Begrip, respect, verbinding. Het is niet altijd gemakkelijk. Maar wel boeiend.

	Samantha op Gigantisch gekrijs in de steeg…
	Fred Rohde op Heks’ linkerhand bemoeit…
	Rik van Boeckel op In Memoriam Snuitje
	Fred Rohde op In Memoriam Snuitje
	stronglove op Nieuwe trailer Heksenketelmovi…

recepten van de toverheks

cheer yourself up, toverformules voor een vrolijk leven

Tagarchief: begrip

Het is zaterdag, Heks. Tover de mondkapjes tevoorschijn. Pak een vers met citroen en zeep geïmpregneerd exemplaar uit de kast. Bedek je smoelwerk volledig. Want het is zaterdag, dus alle Wappies uit Leiden en omstreken trekken naar de binnenstad. Niet om te relschoppen, nee, om te winkelen…….

Rumi

De herberg

Worsteling met Heidense Bezoeker Huize Heks. Dan vindt herkenning plaats. En erkenning. De relatie stabiliseert. Uiteindelijk versier ik die genode gast. Een droom van een kerstboom is het gevolg……

Heks krijgt stem uit het verleden aan de telefoon. Het is verleidelijk om gewoon de draad weer op te pakken. Maar wat voor’n draad? Voor de draad ermee! Weg met leugens en manipulaties!!!

Kortjakje krijgt preek over ‘gelijkheid’ in de kerk. Inleveren dus maar, dat boek vol zilverwerk. Maar we moeten toch juist af van dat gelijkheidscomplex? Volgens Thich Nhat Hanh dan.

Uit je worstenvelletje springen kan, als je het goed doet, heel bevrijdend werken. Je ontdoet je even van je afgescheiden zelf!

Rumi

De herberg

Dit delen:

Dit delen:

Dit delen:

Dit delen:

Dit delen: