Heks heeft weer eens een geheugen als een VERGIET en doet haar hakkende vriendin verdriet. Want ze wil er wel bij zijn maar komt uiteindelijk toch niet. Maar niet te lang getreurd: Ik ZEEF met mijn gatekaasgeheugen kleine flinters vreugde uit een oceaan van mogelijkheden…… Ontmoeting met oude vriend. Ooit begonnen we samen een saunabedrijf. Althans, dat was de bedoeling……

RianGeurts, Uitnodiging voor expositie, Baljuwbuis, Voorschoten, beeldhouwster, marmer en papier mache

Manshoge beelden van papier maché

Zaterdag lummel ik de hele dag rond. Later blijk ik helemaal vergeten te zijn, dat vandaag de vernissage is van de nieuwe tentoonstelling van Steenvrouw. Wat heb ik toch een raar hoofd, sinds een BMW zich total löss reed in mijn nek. Net als een instabiele computer crasht mijn kop met enige regelmaat.

De hele week heb ik geprobeerd mijn activiteiten rondom dit event te organiseren. Maar als puntje bij paaltje komt lig ik lui in huis te dweilen. Met een volledig blanco hersenpannetje, waar geen herinnering in beklijft. Heel zen.

RianGeurts, Uitnodiging voor expositie, Baljuwbuis, Voorschoten, beeldhouwster, marmer en papier mache

Hier exposeert mijn vriendin: Absoluut een bezoekje waard Ze is zelf aanwezig op zondag 19 oktober, zondag 26 oktober, woensdag 5 november, zondag 9 november of op afspraak.

‘ s Avonds heb ik een herkansing als het gaat om afspraken nakomen. Dan ga ik met Cowboy naar een optreden van  flamenco band Labryénco in Qbus. Fiederelsje, Donkere Buurman en nog een paar leden van de OB zijn al aanwezig als we op het nippertje de zaal binnenschuiven. Het concert is fantastisch.

Unknown-328images-1095MG_5033Fshop.3

Als ik in de pauze door de zaal loop hoor ik opeens iemand ‘He, Bruja!’  ( spreek uit Brucha, heks in het Spaans) roepen. Het is een oude kameraad en tegenwoordig trouwe lezer van mijn blog. Nou ja, trouw: ‘Ik ben die verhalen van je wel eens zat,’ zegt hij complimenteus, ‘Maar je Zwarte Piet discussie vind ik weer geweldig!!’

Ik kijk naar de verleidelijke grijns van deze ras-charmeur. Hij is misschien wat haren kwijt, niet eens al teveel, maar zijn streken heeft hij zo te zien nog niet verleerd.

Lang geleden, had ik een lucide heksendroom over deze man. Hij was daarin een rasechte Noord Amerikaanse Indiaan. Een opperhoofd. Met pak en verentooi. Zijn hart gloeide in zijn borstkas als een stralende gouden zon. Hij leek in niets op de vrouwenverslindende kroegbaas die hij in onze huidige werkelijkheid was. Behalve dan de kraaienpootjes rond zijn ogen.

Noord Amerikaanse Indianen Noord Amerikaanse Indianen, verentooi

We praten eventjes vliegensvlug bij. Ooit zijn we samen bezig geweest om een sauna op te zetten. Heks had allemaal wilde plannen voor een dergelijk complex ter reiniging van lichaam en ziel. Met spirituele baden, Hawaiiaanse massages, opgietingen ofwel Löylyls en ga zo maar door. En mijn oude vriend zou de horeca gaan doen. Een gebied, waarop hij goede expertise heeft. Het staat me bij, dat we een voorkeur hadden voor de supergezonde Japanse keuken……Mmmmmm

sprookjesachtige sauna, mooie sauna, kleurige sauna sprookjesachtige sauna, mooie sauna, kleurige sauna sprookjesachtige sauna, mooie sauna, kleurige sauna

Samen gingen we op onderzoek uit in Brabant bij een groot saunabedrijf, waarvan de eigenaar graag in het mijne wilde investeren. Tevens wilde hij me wegwijs maken in de ingewikkelde bedrijfsvoering van zo’n zweetoord. Elders had ik ook een paar investeerders gevonden. Het leek allemaal de goede kant op te gaan.

sprookjesachtige sauna, mooie sauna, kleurige sauna, vrouw in sauna, alleen Saunapants, afslanken met saunabroek, retro plaatje sauna

Toch is dat paradijselijke oord er nooit gekomen. Heks kreeg steeds meer fysieke klachten. De ME steggelde op de achtergrond een robbetje mee. Ook had ze destijds wel voor miljoenen investeerders, maar geen inkomen. De schoorsteen moet toch roken.

Ik liet me omscholen tot systeembouwer en ging als een echte carrièretijger werken op de afdeling automatisering van de Felicitatiedienst. Het meest absurde bedrijf ter wereld. Mjin maatje kwam een schone deerne tegen en begon een gezin. Hij ging als psycholoog en trainer bij de politie werken en ontpopte zich tot degelijke huisvader. Iets dat we nooit achter hem gezocht hadden. Zo eindigende ons stoomavontuur nog voor we echt op stoom kwamen.

carrieretijger, grrrrr, tijger met klauwen make bad coffee, internship advice,

‘Ik ben ook helemaal happy tegenwoordig,’ vertrouw ik hem toe, terwijl ik richting Cowboy wuif. Als ik even later achter mijn liefje plaats neem, er was geen plekje meer vrij op dezelfde rij, geniet ik ervan hoe hij geniet, De percussionist van de band is geweldig goed. Fenomenaal! Cowboy zit te zwijmelen. ‘Wat ben ik toch gelukkig! ‘, mijmer ik, ‘Wat heb ik toch een geluk met mijn geliefde. We hebben het zo heerlijk samen! Kijk nu eens hoe makkelijk hij matcht met mijn dierbaarste vrienden. Hij hoort er helemaal bij!’

Ach, zo is mijn leven dan heel anders gelopen. Geen eigen saunabedrijf. Sowieso geen flitsende carrière. Mijn switch naar de automatisering heeft desastreus uitgepakt. Ik heb er een goeie RSI aan overgehouden. En doordat ik een jaar werd gedetacheerd in een ziek gebouw met een vervuilde airco, kwam mijn ME in volle hevigheid terug. Erger dan ooit. In feite is mijn lichaam dat wonderlijke kantooravontuur bij de Felicitatiedienst nooit te boven gekomen…..

COWBOY EN FROGS, VRIENDEN

Cowboy en Frogs, de beste maatjes

 

 

Cowboy geeft me een speciaal presentje. Gedeelde smart is halve smart. Maar gaat dat ook op voor een griepje?

griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek, griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek,

Maandag zit ik nog steeds in Amsterdam. Op verzoek van mijn lief ben ik nog een dagje blijven plakken. Hij is licht grieperig. Heks is ook moe. Samen keutelen we de dag door. We lunchen op zijn zonnige balkon. Lezen alle achterstallige kranten. Drinken verse jus voor de vitamientjes. Drinken cappuccino, omdat het zo verrukkelijk smaakt.

griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek, griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek,

Aan het eind van de middag strijken we neer in het Oosterpark met Varkentje. Laatstgenoemde rent vol overgave achter een balletje aan. Wij drinken thee en genieten van een waterig zonnetje. Om ons heen zit een kleurrijke menselijke mengelmoes van nationaliteiten, sociale achtergronden en leeftijden.

griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek, griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek, griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek, griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek,

’s Avonds pak ik een trein terug. Ik zie er tegenop, want mijn bagage is met al die extra boeken loodzwaar. Cowboy bindt mijn koffer achter op mijn vouwfietsje. Met Ysbrandt aan de hand, een tas aan het stuur, eentje om mijn schouders en die hutkoffer achterop peddel ik richting station. ‘Zorg dat iemand je helpt om je fiets in de trein te tillen’, roept mijn liefje me bezorgd na. Ik beloof het hem. Om dan vervolgens op het nippertje zelf mijn fiets de trein in te hijsen. Bij gebrek aan medemens……

honingdrop, dropjes,griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek, honingdrop, dropjes,

De katten zijn erg blij me te zien. Ze uiten dat door keihard door het huis te rennen, ruziënd en vechtend, om dan naar buiten te verdwijnen. Nadat ze lekker gegeten hebben natuurlijk. Eentje piest stiekem in mijn schone bed. Bij wijze van verrassing. ‘Welkom thuis, Heks! Hier een blijk van mijn waardering…’ Getsiederrie. Ze hebben me gemist!

griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek, griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek,

Dinsdag begin ik me vrij gammel te voelen. In navolging van het aanstekelijke griepje van Cowboy. Met veel moeite sleep ik me naar de koorrepetitie. Ik heb hoofdpijn. De microfoon van de dirigent staat keihard. Het doet pijn aan mijn oren, als hij de verschillende partijen voorzingt. De goede man kan geweldig koren dirigeren, maar zijn eigen stem klinkt als een gebarsten scheepstoeter. Versterkt is het nauwelijks te verdragen. Vooral niet als je vlak voor een luidspreker zit…..

griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek, griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek,

Vannacht slaap ik slecht. Mijn hoofd klopt. Ik moet vroeg op. Fysiotherapie. Voorwaar geen pretje, als je stijf staat van de spierpijn. Ik lijk verdorie wel een kwarktaart. De verschillende loshangende onderdelen worden weer ingetapet. Redelijk vroeg loop ik met Ysbrandt in Het Leidse Hout. Met een lamme arm gooi ik een balletje. Ik sukkel een ruime ronde.

griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek,

Dan heb ik het plotseling helemaal gehad. ik bel alle resterende afspraken van vandaag af. Dit lijf moet in bed liggen. Of in een hangmat, want een beetje zon op mijn snoet is misschien wel lekker. Als die pijnlijke storm in mijn kop tenminste enigszins gaat liggen.

Ik haal wat boodschappen: perssinaasappelen, honingdropjes zonder zetmeel, alle ingrediënten voor een kippensoepje. Over twee dagen moet ik er weer staan. Dan geeft Frogs een feestje. Buiten dat ik het absoluut niet wil missen, zijn feestjes zijn altijd geweldig, heeft hij het ook nog eens speciaal voor mij verzet. Dus ziek zijn is geen optie!

Vandaag geef ik toe aan dit virusje. Ook wel eens lekker!

griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek, griep, sinaasappelen, persen van jus, hatsjoe, ziek zijn, virus , koutje gevat, ziek,

Lome vertellingen over kleine belevenissen in een bloedhete Dordogne. Heks maakt het goed, beetje oververhit, dat wel…….

Donderdag 12 juni

20140613-200705-72425214.jpg

Het is bloedheet. De hele middag lig ik uitgeteld in mijn hangmat tussen de bomen. Mijn tent is een no go area. Ondanks het feit, dat ik em helemaal heb bedekt met slaapzakken en dekens teneinde de warmte buiten te houden. ’s Avonds ga ik mediteren in de grote hal. Het zweet loopt in straaltjes van mijn rug.

Het lezen van de sutra, soort Boeddhistische versie van bijbeltekst, laat ik voor wat het is. Ik moet die hele tent nog organiseren, alle dekens en dergelijke naar binnen. Mijn hangmat ontmantelen. De was binnen halen. Er zou wel eens een heel welkom donderbuitje kunnen ontstaan…..

20140613-200755-72475130.jpg

Ik neem een lauwe douche. Althans, ik probeer het. Het water is dan weer loeiheet, dan weer ijskoud, naar gelang of er iemand in de douches naast me de kraan open of dichtdraait. Dan slenter ik nog even naar de schuur, ingericht als theetafel, annex eetzaal. Het klooster zit midden in een grote verbouwing. Het is een behoorlijk geïmproviseerde retraite….

‘Mauw’, hoor ik achter me. Harmony, een schat van een kat, komt me eventjes begroeten. Ze laat zich lekker achter haar oren kroelen. Ik heb het rijk alleen. Iedereen is uitgevloerd door het warme weer en ligt al op 1 oor.

Op de terugweg naar mijn tent kom ik Little One tegen, ook een kat. Hij begint te snorren, als ik even naast hem neerhurk. Terwijl ik hem lekker over zijn koppie kroel, zie ik in de verte een bekende gestalte met wapperende pij aan komen lopen. haar tred heeft iets van een dans. Het is een mij zeer dierbare zuster. Gisteren tijdens Lazy Day, een soort zondag in de zin van rustdag binnen deze orde, hebben we vier uur lang zitten kletsen. Onder het genot van een kopje koffie. En nog eentje….

20140613-200851-72531918.jpg

“Ik zocht jou!’ roept ze enthousiast. We mogen eigenlijk niet meer praten, behalve als het echt niet anders kan, want na de avondmeditatie heerst er Noble Silence. Kop houden dus. Ik weet al waarvoor ze me zoekt. Morgenochtend gaan we naar een ander klooster, 25 kilometer verderop. Voor het vervoer zijn bussen geregeld. Maar dat is altijd een heel gedoe. Wachten in de hitte, je kunt em ook missen. Ik ben wel eens te laat geweest voor de bus terug….. Ooit.

Maar Heks gaat lekker met de auto. En deze non wil graag meerijden.Samen met nog een paar gegadigden. We spreken af en staan ondanks de verplichte stilte nog even zachtjes te giebelen. Vanmiddag zijn we op excursie geweest samen, naar een huisje waar ze ooit heeft gewoond. Hier in de buurt. Zo kom je op de meest speciale plekjes.

Stel je voor: Een oud bakkerijtje in een middeleeuws dorpje met hooguit twintig huizen. En een kasteel. Bovenop een berg. Uitzicht over de Dordogne. Idyllisch!
De huidige bewoner ontvangt ons allerhartelijkst. We krijgen een rondleiding. Er zijn veel dingen verbeterd intussen. Een grotere kachel, het dak is geïsoleerd….

20140613-201033-72633296.jpg

Wat een schattig huisje. Muren van een meter dik zorgen dat de hitte buiten blijft. In de winter is het er stervenskoud. En het is behoorlijk primitief.

Een paar jaar geleden gaf ik deze non een lichtgevende lotus en een vogeltje cadeau. Allebei werkend op zonne-energie. Het vogeltje fluit, als je er langs loopt. En de lotus verandert van kleur. Ze vond het prachtig. Want ondanks de bruine habijt, is deze dame dol op alles wat kleur en fleur heeft.

‘Weet je dat die lotus en dat vogeltje steeds met me meereizen. En ze doen het nog steeds!’ vertrouwde ze me gisteren tijdens onze koffiesessie toe. ‘Niet iedereen in het klooster kan die dingen waarderen, vaak wordt dat vogeltje verplaatst, of uitgezet…’

We lachen. Ja, ook in een omgeving als deze, waar mensen vanuit idealen werkelijk proberen de wereld een betere plek te maken, ontstaan wel eens spanningen. Maar in plaats van elkaar te lijf te gaan, is er een ander protocol om dit soort dingen op te lossen.

Afgelopen week kregen we daar les in. ‘Opnieuw beginnen’. Maar dat is stof voor een volgend verhaal…….

20140613-201111-72671040.jpg

Opstartproblemen en oud zeer. Niet alles verloopt volgens plan. Zo breekt er bijvoorbeeld een tentstok doormidden. En begint er weer iemand betweterig tegen me aan te zeuren. Maar het deert me niet!

Vandaag , maandag 2 juni, is Heks natuurlijk volledig gevloerd. Ik kom met grote moeite m’n bed uit, mis een introductiepraatje en dweil wat in de rondte. Ik kan nog geen deuk in een pakje boter slaan, maar zet toch m’n luifel op en organiseer mijn tent, maar van harte gaat het niet.

20140604-170413-61453932.jpg

Alles doet zeer. M’n hoofd doet het niet. Ik ben voortdurend dingen kwijt. Goddank is dat hier niet zo erg. Als ik mijn autosleutels in het toiletgebouw laat liggen, rijdt er niet snel iemand met mijn kuikentje weg……

In de loop van de dag probeer ik een paar keer mijn zaken af te ronden bij de administratie, maar er is steeds niemand aanwezig. Dus nog geen idee, hoe de zaken ervoor staan.

Wel heb ik alweer een nieuwe bemoeial op mijn nek. Een vrouw informeert naar het Tens-apparaat om mijn middel. Ik maak een grapje, dat ik op batterijen loop. Niet goed volgens haar, je krijgt er hartproblemen van. ‘Er zijn andere manieren om van je kwalen af te komen!’ Veelbetekenende blik…. Ze bedoelt al mediterende.

20140604-170626-61586073.jpg

Ik trek een vies gezicht. Hier heb ik geen zin meer in. Wat een gezeik. Als een blad aan de boom draait ze om en stelt zich vriendelijk voor. Iets te vriendelijk, Heks is op haar hoede. Geen betweterige dames meer aan mijn kleed. Ga lekker je eigen problemen wegmediteren!

Aan het eind van de middag komen we bijeen met de hele Hamlet in de grote meditatieruimte. Er is T met koekjes en chocolade. Niet voor Heks, want gluten en lactose. Maar mij krijg je niet meer gek met dit gebrek. In mijn tent liggen allemaal lekkernijen binnen mijn dieet!

20140604-170922-61762342.jpg

We zingen liedjes en er worden verhalen verteld. Ik zie veel oude bekenden, maar ook heel veel nieuwe gezichten. Ik mis een paar van mijn favoriete mensen. Maar de chagrijnige non is gelukkig in geen velden of wegen te bekennen. Hoera! Een non, die de pik op je heeft is geen pretje in dit oord.

’s Avonds kook ik eindelijk iets voor mezelf, na twee dagen hap snap wat wegfrommelen. De avondmeditatie haal ik op het nippertje. En nu is het alweer bijna bedtijd, kwart over negen ’s avonds! Ik heb een soort jetlag, want thuis spook ik normaal gesproken nog uren rond.

20140604-171049-61849838.jpg

De Aartsengelen vermaken zich ook prima. Ze gebruiken mijn tent als anker en zijn met weet ik wat voor’n missie bezig. Ik vind het prima, hun energie is me zeer welkom.

Vandaag was het bloedheet, maar morgen gaat het regenen. Mijn tent staat in een kuil. Duim voor me, dat ik het droog houd. Er is ook al een tentstok gesprongen, dus ik zit em een beetje te knijpen. En dan heb je niks aan die engelen. Het zijn geen handige Henkie’s……. Gelukkig ben ik dat zelf wel, dus ik heb die stok improvisatorisch gerepareerd. Maar goed, Ideaal is het niet…….

20140604-171224-61944571.jpg

Kleurrijke parade van Japanse Kimono’s door Leidse binnenstad. Heks loopt mee! Ter gelegenheid van de opening van de tentoonstelling van het werk van Fred Rohde ‘Japan now & then’.

vrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono parade

Heks en Appeltje

 

Vrijdag komt Cowboy naar Leiden. Hij geeft me een cadeautje. Een beeldig en kleurrijk sjaaltje van Oilily. ‘Als aandenken. Zal ik er wat aftershave op spuiten?’ Heks gniffelt. ‘Ga er maar mee hardlopen, dan geurt ‘ie pas echt naar jou!’ Ik vind mijn lief heerlijk ruiken!

We slaan een paar fantastische dagen stuk samen. We doen niets bijzonders. Hondje uitlaten, kletsen, eventjes de stad in. ’s Avonds roosteren we heerlijke hapjes op de buitengrill. We genieten ten volle van dit laatste weekend samen. Ysbrandt heeft zo zijn eigen agenda. Hij heeft een maag/darmvirus opgelopen en is een hele sneue versie van zichzelf……

vrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono parade, het kimonogenootschap

De dames van het Kimono Genootschap met Appeltje

vrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono parade

Een laatste overleg tussen True en de directeur van het Siebolthuis

vrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono paradevrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono parade

 

Zondagmiddag voeg ik me bij True en haar assistentes in het Siebolthuis aan het Rapenburg. Vanmiddag loop ik mee in een Kimono Parade ter ere van de opening van de fototentoonstelling van Fred Rohde ‘Japan now & then‘. In ‘Vooraf en toe, Eet-, Drink en Kunstlokaal’. Een leuke horecagelegenheid aan de Botermarkt, waar je alleen maar voorafjes en toetjes kunt eten…..

vrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono paradevrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono paradevrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono parade

 

Boven in het museum is een kleine ruimte vol vrouwen, kimono’s, doeken, linten en kobi’s. Het is er een nerveuze drukte van belang. True staat druk gebarend iedereen te instrueren. Letterlijk alles haalt ze uit de kast om dit volgende hoogtepunt in het jubileumjaar van haar fotograferende echtgenoot luister bij te zetten…..

Onhandig sta ik daar met die enorme kimono. Hoe moest het ook alweer. Ik ben vorige week nog wel op cursus geweest in de galerie van dit creatieve echtpaar. Gelukkig is er een kordate Japanse dame, die me vakkundig aankleedt. Af en toe moet ze op haar tenen staan, het is een wonder dat die kimono past. Heks is weer een reuzin tussen de Aziatische dames.

vrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono parade

De fluitspeler komt tevoorschijn

vrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono parade

True gaat voorop

 

Heks heeft ook een kleine bijdrage geleverd aan de kostuums. Ze heeft een paar kussentjes in elkaar geflanst om onder de Kobi (die strik op de rug) te dragen. Leuk om weer eens een beetje te fröbelen. De meeste dames hebben echter hun eigen kussentje. En witte teensokjes.

Als ik helemaal in de kleren zit, voeg ik me bij het gezelschap buiten. Voor het Siebolthuis is een Japanse markt. Ik maak kennis met de oer-Hollandse dames van ‘Het Kimonogenootschap’. Ze zien er fantastisch uit. Regelmatig kleden ze zich zo. Superleuk toch?

 

vrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono parade

We zijn op weg

vrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono parade

Deze jongetjes keken met grote ogen naar ons

 

Van alle kanten worden we gefotografeerd. Heks kan het ook niet laten. Het is zo’n feest voor het oog, deze parade. Een waardig eerbetoon aan het oeuvre van iemand met een goed oog bij uitstek. Het feestvarken zelf is ook druk met zijn royale camera in de weer. Natuurlijk!

 

vrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono parade

Een kleurrijk lint

vrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono parade

door de Leidse binnenstad

 

Bij het aankleden boven hoorde ik plotseling een bekende stem. Mijn oude vriendin Appeltje bleek ook gestrikt te zijn voor de parade. Vakkundig trok ze haar kimono aan. De kloosterversie is beduidend minder ingewikkeld…. En zij heeft veel ervaring, want ze gaat regelmatig naar Japan, om haar zen-leraar te bezoeken. Ze vergezelt hem op zijn vele reizen. En indien nodig slaat ze de scepter in zijn klooster…..

Buiten kletsen we even lekker bij. Samen lopen we in de parade. Wat gezellig! En wat hebben we weer veel te bespreken! Het doet me denken aan vroeger, toen we samen filosofie en muziekwetenschap als bijvak volgden. Eindeloos konden we hierover filosoferen…. Tot in de kleine uurtjes!

 

vrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono parade

Fred Rohde, het feestvarken

vrouw in kimono, Japan, traditioneel

Een stralende True, de aanstichtster van dit event

 

Eindelijk is het zover. Op het bordes van het museum verschijnt een traditionele fluitspeler naast True. Zij geeft de aftrap. Als een rattenvanger van Hamelen zet hij de stoet in beweging. We slingeren als een kleurig lint door de stad. Overal staan fotografen. De Leidse bevolking kijkt haar ogen uit. Omroep Rijnland filmt onze aankomst bij de expositieruimte. Kortom: Het is een groot feest!

vrouw in kimono, Japan, traditioneel, kimono parade

Hier bloeit iets moois!

vrouw in kimono, Japan, traditioneel

 

Binnen opent de directeur van het Siebolthuis de tentoonstelling. Ze bespreekt met name  1 foto van Fred. In Japanse termen is die foto volmaakt. Ik zie wat ze bedoelt. De kleur rood, die overal terugkomt. De compositie. Er gebeurt van alles en toch is het volmaakt in balans…..

Maar ook de andere foto’s mogen er zijn. Echt prachtig. Wat een talent heeft hij toch!

vrouw in kimono, Japan, traditioneel

vrouw in kimono, Japan, traditioneelvrouw in kimono, Japan, traditioneelvrouw in kimono, Japan, traditioneel

 

Achterin de gelegenheid begint een dansperformance door Risa Takita. Buiten kun je Sushi eten en Sake drinken. Er is een Ikebana demonstratie, die subtiele bloemsierkunst uit het land van de rijzende zon. Iemand maakt trefzekere tekeningen met penseel en inkt. En overal prachtige vrolijke mensen.

Goeie hemel, True. Het is je weer gelukt! Je hebt het weer geflikt! Al die heerlijke mensen heb jij bij elkaar gebracht en weten te motiveren. ‘Sorry Heks, dat ik zo bazig bezig was vorige week’, fluisterde ze me aan het begin van de middag toe.

Tijdens de Kimono instructies  moesten we van alles opschrijven, op een bepaalde manier opvouwen en in kleurige doeken inpakken. Op Japanse wijze. Ook moesten we door de straat lopen met kleine pasjes, schouders naar voren, zodat je nek goed uitkomt. Want daar worden ze  in deze cultuur wild van…. Het is geen land van boob jobs……

Zie je wat een voorbereiding er vooraf is gegaan aan deze middag? Ongelofelijk. En dit is slechts een tipje van de sluier….

Hulde aan Fred Rohde en zijn prachtige foto’s. En hulde aan True met haar grote talent om mensen te verbinden…… En haar enorme doorzettingsvermogen!

Japanse dans in kimono,muziek traditioneelJapanse dans in kimono, traditioneelJapanse dans in kimono, traditioneel

Japanse dans in kimono, traditioneel Japanse dans in kimono, traditioneel

Japanse dans in kimono, traditioneel

Japanse dans in kimono, traditioneelJapanse dans in kimono, traditioneel

Japanse dans in kimono, traditioneel

Japanse dans in kimono, traditioneelJapanse dans in kimono, traditioneelJapanse dans in kimono, traditioneelJapanse dans in kimono, traditioneel