Zwarte Pieten-discussie deel 2. Het gevaar van recente ontwikkelingen in Gouda…….

Posted on 18 oktober 2014 by lagriffeheks

De Zwarte Pieten discussie is nog steeds in volle gang. In Amsterdam loopt een Hoger Beroep van zowel tegenstanders als de burgermeester rondom de intocht van die ouwe schimmelige kerel en zijn geblakerde hulpje.

Zelfs de Verenigde Naties hebben een mening over ons nationale kinderfestijn. Alsof ze daar niks beters te doen hebben….

Gouda speelt ook in op de Zwarte Pieten problematiek. Sint komt daar vanuit Spanje naartoe gevaren. Hoe ze dat in godsnaam voor elkaar willen krijgen is maar weer de vraag. Het lijkt me toch een hele klus met zo’n stoomboot door de polder.

Maar de officiële intocht is dit jaar in deze stad van kaas en stroopwafels. En dat is dan ook precies de inspiratiebron voor de nieuwe versie van Piet. Een kaas- en stoopwafel-Piet. Zo geel als een kanarie. Hij zou het ook prima doen als knecht van de paashaas.

Heks is toch min of meer verbijsterd door deze recente ontwikkelingen. Zijn ze helemaal gek geworden? Hoe halen ze het in hun hoofd om de snelst groeiende wereldmacht te beledigen? Chinezen nemen zoiets bepaald niet licht op!

Terwijl er zoveel kleuren zijn waar je uit kunt kiezen, zonder iemand voor het gekleurde hoofd te stoten. Groen, paars, roze….. Ik heb nog nooit mensen in die kleurschakering ontmoet, dus voorlopig zitten we dan goed.

Totdat de marsmannetjes de aarde komen bevolken natuurlijk. Die schijnen groen te zijn. En oorlogszuchtig en gemeen….. Om toekomstige problemen te voorkomen, blijf ik bij pimpelpaars.

Heks mengt zich in hopeloze Zwarte-Pieten-discussie: Wat hebben Zwarte Piet, Geisha’s, Halloween Heksen, Clowns en Masai gemeen? Ze zijn allemaal een belediging voor een medemens…… 😉

Ontmoeting met straatdichter en grappenmaker Glenn L. Parami zet met weer aan het denken over die Zwarte Pieten discussie: Deel 3.

Morgen is het pakjesavond! Zullen er rellen uitbreken? Worden er zwarte Zwarte Pieten gemolesteerd? Heks kijkt nergens meer van op na de beruchte intocht in Gouda. Zwarte Pietendiscussie deel 4. Mij een Bietendiscussie finale……

Autoloze zondag. Cowboy en Heks gaan fietsen. Ze doen wat Prediker preekt. Genieten van wat ze van het leven ontvangen. Onder andere van glutenvrije, lactosevrije, sojavrije pesto van Raapsteeltjes!

Posted on 17 september 2014 by lagriffeheks

, veerpont,veertje Zijldijk, Warmond, knappe man

Mijmeren

Het is zulk prachtig weer, dit weekend. Zondagmiddag besluiten we naar het strand te gaan. Maar dit plannetje wordt snel getorpedeerd. Het is autoloze zondag. Mijn auto staat net een paar meter binnen de zone geparkeerd. Politiemannen, die blijkbaar niets beters te doen hebben bewaken de denkbeeldige lijn, waarachter Leiden autoloos wordt. Voor een paar uur. Niemand schiet er iets mee op. Maar ik kan geen gebruik maken van mijn kleine karretje.

Daar is het pontje

Mopperdemopper. Maar het is toch een idealistisch initiatief? ‘Salonidealisten!’ briest Heks, ‘Ze rijden met hun hybride hun groene woonwijk uit, parkeren buiten de Singel, om een uurtje door de autoloze binnenstad te wandelen. Krijgen ze een goed gevoel van…’ Cowboy moet lachen. ‘Kom, we gaan fietsen,’ zegt hij, ‘daar heb ik zin in.’

Eerst moeten er nog wat passagiers uitstappen

Zondagmorgen in mijn kerk, waar god ook een vrouw is, preekte Johan Goud, professor in de filosofie en religiewetenschap met als opdracht religie en zingeving in literatuur en kunst (theologische esthetica), over Prediker, de sceptische mopperkont uit het Oude Testament.

We zwoegen en zijn druk met niets. We rennen achter onze eigen staart aan. En het leidt nergens toe! Er is niets nieuws onder de zon. Alleen als je blij bent met wat je ontvangt (van god) heeft het leven zin. Dansend door het leven is het devies van de voorganger. We krijgen een videokunstwerk te zien van Arent Weevers, Travelling of the Heart. Een dansend paar. Naakt. Hun bewegingen zijn afhankelijk van de hartslag van de bezoekers van de voorstelling.

http://www.youtube.com/watch?v=-J5A_nREp6Q

Heks heeft een zwak voor Prediker. Ze herkent de venijnige toon, maar ook de dankbaarheid, de lichtheid. Het is een prettig tegengif tegen het credo van deze tijd, dat het leven één grote leerschool is. Er is niets nieuws! Dat ontslaat ons direct van alle verbeten pogingen om vernieuwend bezig te zijn. En van onze ervaringen te leren. Kunnen we eindelijk achteroverleunen en van het leven genieten. Nu heb ik makkelijk praten vandaag. Er valt namelijk genoeg te genieten!

, veerpont,veertje Zijldijk, Warmond, knappe man, knappe vrouw

Cowboy en Heks

Zo fietsen we met Varkentje aan de lijn de stad uit. Potje thee mee. Picknickkleed. Er is een mooi fietspad richting Merenwijk, een oud boerenlandweggetje met knotwilgen. Dwars door een woonwijk. We fietsen rond de golfbaan. Heks gaat lekker hard op haar elektrische vouwfiets.

‘Ik ben nog lang niet uitgefietst’, laat mijn lief weten. ‘Laten we het pontje nemen,’ stel ik voor. Het is een lief klein schuitje, dat je voor een habbekrats overzet naar de Zijldijk. Geduldig wachten we tot het bootje aanmeert. Wat leuk, ik fiets hier zo vaak langs, maar nog nooit heb ik dit pontje genomen!

De kapitein

Aan de overkant buffelen we tegen de wind in tot het eindpunt. Hier begint de Kaag. Het is een drukte van belang op het water, overal bootjes vol mensen, die nog een dagje genieten van het mooie weer. ‘Kijk, daar woont Appeltje’, wijs ik naar een klein heksenhuisje op een eilandje. Ik tuur of ik haar zie lopen. ‘Als je schreeuwt, komt ze je halen in haar bootje….’ We zien haar niet.

Het waait hard. We willen picknicken, maar Heks heeft geen jas aan. En blote benen onder haar zomerjurk. Brrrr. We vinden een plekje, enigszins uit de wind. Met een mooi uitzicht op een stukje water. We hebben allemaal lekkere smeerseltjes meegenomen. Buiten de thee komt er ook nog een staartje wijn uit de fietstas. Prediker zou trots op ons zijn! ‘Wat hebben we het weer slecht!’ grijnzen we naar elkaar.

Gelutenvrije, lactosevrije, sojavrije Pesto van Raapsteeltjes:

Was een bos raapsteeltjes, laat ze goed uitlekken. Meng in een keukenmachine de raapsteeltjes, een deciliter olijfolie, 3 tenen knoflook, vijf eetlepels verse basilicum, een hand pijnboompitten, een hand walnoten en het sap van een kleine citroen. Pureer tot het helemaal fijn is. Lekker op van alles……

ZIJLDIJK, ZIJL, JOPPE, HOND, FIETS, BOOTJES, ZONLICHT, WOLKENLUCHTEN

Ik heb de tijd van mijn leven

Vanaf het Joppe komen allemaal bootjes de Zijl opvaren

Heel gezellig verjaardagsfeestje van Frogs met heerlijke verrassing: Heks krijgt een heel speciaal cadeau van haar vriendinnetje Elfje. Iets dat ik altijd al gewenst heb…….

Posted on 7 september 2014 by lagriffeheks

Een hart, dat liefheeft is altijd jong!

Vrijdagavond geeft Frogs een feestje. Om 6 uur meldt Cowboy zich in Huize Heks. Ik lig in bed uit te puffen van de wekelijkse wasbeurt van mijn hondje. Het arme schaap heeft last van een parasiet en moet dientengevolge de meest vreselijke behandelingen doorstaan. Zoals deze aanval met pure chemicaliën. Gewapend met huishoudhandschoenen ga ik hem te lijf met Tactil, een onschuldig klinkend bijtend gif.

Wij houden van deze olifantengod!

Gelaten ondergaat hij de behandeling. Na het bad gaan we dan eindeloos door de stad lopen totdat de ergste gifdampen zijn verwaaid. Een uitputtend ritueel. Baas en hond beiden tot het uiterste getergd door de bijverschijnselen van dit effectieve paardenmiddel.

Geometrie en kleur

Mijn lief en ik eten samen en buiken uitgebreid uit. Dan gaat mijn schatje nog eventjes op stap met mijn varkentje, terwijl ik me hul in feestelijke kleding en parfum. Kwastje erover en ik kan er weer helemaal mee door.

Cowboy en Heks?

Als we bij Frogs arriveren blijken we heel erg laat te zijn. Dit komt voornamelijk, omdat werkelijk iedereen heel vroeg gekomen is. Het is supergezellig, zoals altijd op de feestjes van mijn goede vriend. Ik ben een enorme voorstander van verjaardagspartijtjes. Al je geliefden en vrienden bij elkaar. Er ontstaan nieuwe contacten. De onderlinge band wordt versterkt. En het is nog hartstikke leuk ook! Zowel om te geven als om bij te wonen….

wensdoos, schedel, doodshoofd, doodshoofd met kleurtjes, vrolijke schedel

Kleurig lachebekje

Mijn vriendin Elfje is er ook. ‘Jou moet ik nog even spreken, onder vier ogen…’, zegt ze dreigend. Oeps, ik heb nagelaten een berichtje van haar te beantwoorden, waarin ze me vroeg of ik van plan was om naar ‘Landjuweel’ te komen. Heks zat toen in Antwerpen…

We zijn dol op onze vriend de eenhoorn

Terwijl we naar de keuken lopen tovert ze een enorm pak tevoorschijn. ‘Hier loop ik al maanden mee rond! Ik heb het gemaakt, nadat ik jouw brief uit Frankrijk had gekregen. Wat een geweldig pakket was dat! Ik liep helemaal over van liefde daarna. Vandaar!’

En dan doe je em open….

Ze geeft me een prachtig versierde doos. Helemaal volgeplakt met plaatjes. ‘Een Wensdoos!’ roep ik uit. Want ik herken onmiddellijk haar geslaagde poging toe te treden tot de gelederen der Wensdoosmakers. Ik maak die dingen al jaren. Links en rechts bestaan mensen, die er eentje in hun bezit hebben. Maar ik heb er nog nooit één gekregen!

Onze grote vriend Ganesha met twee Peruaans uitziende zielzussen

Een Wensdoos werkt als volgt: Bekijk de doos aandachtig. Een goeie Wensdoos staat bol van de symbolen en magische afbeeldingen. Door ze in je op te nemen, breng je de magie goed op gang. Draai de doos om en om in je handen, zodat je alle kanten in het vizier krijgt. Wensdozen hebben geen onder of bovenkant. Maar je kunt ze wel openmaken…..

Open de doos en speel met de inhoud. 😉 Het verdient aanbeveling om een zeker ritueel uit te voeren met hetgeen zich in dit magische voorwerp bevindt. Maar omdat elke Wensdoos anders is, laat ik een algemene beschrijving hiervan achterwege.

Fluister je wens in de doos en sluit deze onmiddellijk. Nu volgt zorgvuldig schudden, vergelijk het met het potentieren van een homeopathisch medicijn. Hoe meer je je wens verdunt, hoe sterker de werking…..

Laat de Wensdoos op een onopvallende plek staan, totdat je helemaal vergeten bent, dat je iets te wensen hebt. Als je nu per ongeluk de doos opent komt je wens uit. In elk geval uit de doos. Gegarandeerd succes!

wensdoos, eenhoorn, eenhoorn voo op taart, suikergoed eenhoorn, wensdoos

Vrolijke eenhoorntjes van suikergoed

In mijn prachtige Elfjes-exemplaar zit een enorme bos geel nephaar. Heel handig voor een bad-hair-day. Of als tijdelijk hip oksel/schaamhaar! Ook zit er een rood mondje in, dat blijkt een pleister te zijn. Voor als ik een keertje pijn heb: Kusje erop! Maar ook handig indien ik chagrijnig ben. Dan plak ik em gewoon op mijn gezicht.

Vervolgens springt een schitterend boek over kristallen schedels in het oog. Ik dacht dat ik alles wat er op dat gebied verschenen is in mijn boekenkast had, maar deze auteur ken ik niet!

WENSDOOS, PLEISTER IN DE VORM VAN EEN MOND, RODE LIPPEN, kus

Pleister voor op de wonde

In een gouden pakje vind ik geurend hout, Palo Santo. Heerlijk, ik ben daar dol op. Dan is er nog een klein satijnen zakje met een eenhoorntje er in. Maar hij is niet de enige hier aanwezige eenhoorn. Er zijn ook nog wat exemplaren van papier en suikergoed 🙂

Natuurlijk zweeft er ook een elfje tussen alle andere bewoners van deze droomdoos…..

Hart van wensdoos, rood hart, kanten hart, I sent you all my love, sealed with a kiss

Het hart van dit kunstwerk

Heks raakt niet uitgekeken op haar geschenk. Vrienden voegen zich bij ons in de keuken en kijken bevreemd naar dit tafereeltje. Wie is er nu eigenlijk jarig? En wat is dit voor een wonderlijk cadeau?

Heks raakt niet uitgekeken

Aan de binnenkant van het deksel waakt Ganesha over al mijn toekomstige wensen. Aan weerszijden prijken twee kleine Zuidamerikaanse dametjes. Dat zijn wij, Elfje en Heks. Twee zielzussen in hun eigen magische universum.

Dank je wel, lieve zielzus, soulsister….. Love you!

Dank je wel, lieve schat

Grote rode varkenstepels en andere natuurfotografie. De kracht van statistieken en hun keiharde realiteit versus het simpele plezier van het goed geschreven woord……..

Posted on 4 september 2014 by lagriffeheks

ysbrandt, hondje in de duinen, achter een balletje, op het strand, zonsondergang, jachthondje, mooie lucht, mooi licht, tong uit bek, rennende hond,

Varkentje Ysbrandt Foto: Rik van Boeckel

Het gaat goed met mijn blog. De statistieken rijzen de pan uit. Plotseling zijn mijn toverrecepten heel populair in de Verenigde Staten. Ik heb het vermoeden, dat het verhaaltje over al die kleine mensen uit Boston in mijn gele autootje er de oorzaak van is. Maar helemaal zeker is dat niet. Voor hetzelfde geld ben ik ontdekt door een kolonie Nederlanders in den vreemde, die geniet van mijn verhalen over grachtenstadjes, hondjes en Hollandse ijspret.

Hoe het ook zij, feit is, dat ik nog nooit zoveel lezers in een week heb gehad als vorige week. En nog nooit zoveel in één maand als vorige maand. En ook nu denderen de statistieken maar door. Piek na piek. En dat terwijl ik nog nooit zo weinig heb geschreven als in de afgelopen maand….. Wonderlijk.

Foto: Rik van Boeckel

Recentelijk ben ik er ook achtergekomen, dat mijn verhaaltjes regelmatig worden gedeeld. Een statistisch getalletje, 9.075 keer, dat me tot nu toe ontgaan was. Ik weet niet wat er waar wordt gedeeld, alhoewel ik soms een aanwijzing kan aflezen uit de rijtjes en tabellen. En heel af en toe kom ik er wel achter, waar mijn verhaaltjes worden gepromoot. Op een receptensite bijvoorbeeld. Of eentje met verhalen over vlooienplagen. Maar de andere 9.073 keer tast ik in het duister..

Foto: Rik van Boeckel

Statistieken zijn best leuk, maar relatief. Met de enorme hoeveelheid labels, die ik aan mijn teksten hang, de zogeheten tags, krijg ik natuurlijk mensen binnen, die wel op zoek zijn naar informatie over bijvoorbeeld grote rode tepels, maar dan niet in een verhaal over een kinderboerderij willen belanden. Waar de zeug haar biggetjes aan de tiet heeft. De tietenbatterij beter gezegd. Met die enorme grote rode tepels…..

varkenstepels, rode tepels, grote tieten, borsten, batterij varkenstieten

De gewraakte foto, populair in de zoekmachines…… en bij mannelijke varkentjes, behalve Ysbrandt…… Foto: Toverheks

Misleidende informatie mijnerzijds? Welnee. Het staat toch in mijn stuk, die tepels. Alleen in een geheel andere context dan op de gemiddelde pornosite. Misschien is het wel een verademing voor deze hitsige lezers om nu eens met echte natuurfoto’s te maken te krijgen in plaats van de klassieke pornografische ‘natuurfotografie’……

Ook schep ik er heimelijk genoegen in deze groep zoekenden op het verkeerde been te zetten. En die foto van die varkenstepels is echt mooi. En voor de gemiddelde beer vast heel opwindend. Maar ja, die knorrige heren hebben helaas geen wifi in hun kot……

Foto: Rik van Boeckel

Een deel van mijn lezers zal dus ook bij toeval op mijn blog terecht komen. Ontdekken, dat ze er niets te zoeken hebben. Om vervolgens dan ook niets van hun gading te vinden. En tenslotte snel de plaat te poetsen. Om nooit meer weer te keren in dit heksenhol van een blog.

Maar die 9.075 keer dat mensen de moeite hebben genomen een verhaaltje van mij te delen vertelt ook een ander verhaal. Voor deze lezers is er wel sprake van herkenning. Ze vinden iets, dat de moeite waard is om anderen op te wijzen. Of om hun medemens van te laten meegenieten…..

Foto: Rik van Boeckel

In de begindagen van mijn blog, toen ik soms maar 4 lezers op een dag had, drong het al snel tot me door, dat ik ook voor 1 lezer zou schrijven. Uiteindelijk was de aanleiding tot dit avontuur een maandenlange dagelijkse correspondentie met een kluizenaar in Het Hoge Noorden. Deze kwam uit zijn holletje onder invloed van al dat gecorrespondeer en kreeg verkering met een lokale schone. Dit ging ten koste van onze penvriendschap, maar ik ben nog steeds heel blij voor hem. JOOOOOO!!!!! Alle geluk voor Friesland!!!!

Heks houdt gewoon heel erg van schrijven. Dat maakt me gelukkiger, dan welke statistiek ook. Een perfecte zin, een goed verhaal, een rake bewoording: Het doet mijn hart zingen! Het is tevens ongeveer het enige succesvolle, dat ik in jaren heb gepresteerd. Alle andere dingen doe ik voor spek en bonen.

Foto: Rik van Boeckel

Zangopleiding? Ik oefen nooit, want daar heb ik de puf niet voor. Koorprojecten? Ik oefen nooit, zelfde reden. Mediteren? Doe ik lopend in het bos, terwijl ik de hond uitlaat, want ik heb niet de energie om een half uur te zitten op een kussentje. Zwemmen? Onbegonnen werk momenteel. Sportschool? Ik betaal mijn abonnement, schrijf me in voor lessen en kom dan niet opdagen. En zo kan ik nog wel eventjes doorgaan.

Gelukkig gaan sociale contacten me wel goed af. Zelfs vanuit bed lukt het me altijd nog om genoeg vriendschappen te onderhouden. Niet met iedereen natuurlijk. In tijden van grote bedlegerigheid is het grootste deel van mijn sociale kring me weer snel vergeten. Maar ik heb een paar gouden vrienden door dik en dun.

Foto: Rik van Boeckel

Mensen, die niet schromen regelmatig voor me te koken. Of mijn hondje uit te laten op slechte dagen. Zoals gisteren Frogs bijvoorbeeld. Terwijl Heks gestrekt lag, liep Varkentje lekker met zijn suikeroompie op het strand. Ik kreeg allemaal leuke foto’s toegestuurd, zodat ik een beetje mee kon genieten.

Ik heb dan misschien geen knoop, ben totaal mislukt qua goeie baan, gelukkige gezinsvorming en oudedagvoorziening. Kreupel maar zo’n beetje in de rondte op goede dagen en lig nog steeds veel onderuit. Maar ik kan schrijven! En ik word gelezen! En daar geniet ik van. Met volle teugen.

En mensen, die niet willen dat ik schrijf wat ze lezen, raad ik aan vooral niet te lezen wat ik schrijf…..

Foto: Rik van Boeckel

Parende Lepelaars dragen in belangrijke mate bij aan de feestvreugde van 60 jaar Blonde Buurman! Een heerlijk feestje mede dank zij de Smid en zijn vrouw en vogelwerkgroep Cronesteyn.

Posted on 22 april 2014 by lagriffeheks

lepelaar, broedende lepelaar op nest, parende lepelaars

Hier zit een Lepelaar op zijn nest

Blonde Buurman wordt zestig. Zaterdagmiddag geeft hij een feestje in ‘De tuin van de smid‘, een nieuwe horeca onderneming in Polderpark Cronensteyn. ’s Morgens is het koud en bewolkt. Cowboy gaat trimmen en neemt de hond mee, dus Heksje kan rustig opstarten.

Gelukkig maar, want ze heeft een slechte dag. Alles doet zeer en mijn hoofd doet het niet. Maar wat koffie en pijnstillers later komt er schot in de zaak. En na een listige laag make up zie je niets meer van mijn valse start. Het enige, dat ik er nog van merk, is dat ik mijn beoogde jurk niet kan vinden in mijn kledingkast. Dus kies ik foeterend voor een ander exemplaar.

De Lepelaar lijkt een beetje op een ooievaar, maar aan het einde van zijn snavel zit een grote Oranje schijf.

Geen slechte keuze blijkt, want de complimenten vliegen om mijn oren die middag. Op het feestje kom ik veel mensen tegen uit de tijd, zo’n dertig jaar geleden, dat ik verkering had met deze buurman. ‘Je bent niets veranderd, Heks, zelfs niet ouder geworden, hoe doe je dat?’ vraagt een voormalig schoonzusje.

Dat is het mysterieuze bij mijn lijf: Hoe krakkemikkig ik ook in elkaar steek, je ziet er niets van. De jaren lijken ogenschijnlijk weinig vat op me te hebben, terwijl ik in feite op mijn zesentwintigste al bejaard was. Qua mogelijkheden en energie dan.

Als ik met Cowboy arriveer is het feestje al in volle gang. We worden getrakteerd op koffie en taart. Vanzelfsprekend ga ik er van uit, dat er geen gebakje binnen mijn mogelijkheden is, maar niets is minder waar. Er staan twee verrukkelijke muffins op me te wachten. Glutenvrij en lactosevrij. Fantastisch. Hier word ik toch zo blij van!

De gehele middag kun je instromen in een excursie door dit bijzondere park. Vogeltjes kijken natuurlijk, de grote passie van Blonde Buurman. Mensen van Vogelwerkgroep Cronesteyn leiden ons rond. Als eerste gaan we kijken naar de broedende Lepelaars. De ene zit op het nest en de andere houdt ons in de gaten. Wat een indrukwekkende dieren. Kijk toch eens wat een maffe snavels ze hebben. Geweldig.

‘Ik heb ze zien paren’, vertelt Frogs later. Hij wel. We zijn allemaal jaloers. Blonde Buurman heeft in al die jaren observatie nog nooit de voortplanting van zijn oogappeltjes te zien gekregen. ‘Het is niet eerlijk!’ roept hij verontwaardigd…..

Na de excursie klets ik bij met mensen uit een ver verleden. Maar ook nagenoeg de gehele OB is aanwezig. En True en Trueman. Ik ontdek zelfs een huidige buurman en buurvrouw, die ik hier nooit had verwacht. Hij blijkt een verwoed vogelaar! Het is beregezellig.

Ontzettend leuk om de ouders van Blonde B weer te zien. En zijn broers en zusters. We hebben heel wat uitgespookt vroeger. Dat was voornamelijk in de tijd voordat ik ziek werd. Mijn laatste goeie jaren…..

De gehele middag is de hemel strakblauw. We zitten uit de wind in de zon. Na een paar uur wordt er een geweldige maaltijd geserveerd door de smid en zijn vrouw. Ik blijk hen te kennen uit mijn horecaverleden. We zijn collega’s geweest. En de broer van de smid is een vriend van Heks. De wereld is weer klein vandaag.

Als ik hen complimenteer met hun goede zorgen binnen mijn dieet, blijken ze alles te weten van dit soort ellende: Kinderen me coeliakie. Dat verklaart de hoge standaard van mijn aangepaste maaltijd.

De middag vliegt voorbij. Als het zonnetje achter de bomen zakt, wordt het fris. Tegen die tijd is iedereen aan het afscheid nemen van elkaar. Ik fiets met mijn knappe Koejong naar huis. ‘Wat heb jij een bruine kop gekregen!’ roep ik verrukt. Hij grijnst tevreden. Deze zonaanbidder heeft het prima naar zijn zin gehad tussen mijn vrienden. En hij heeft voor het eerst van zijn leven een Lepelaar gezien. Ik ook trouwens!

	stronglovechris op In memoriam Don Leo. Mijn liev…
	reinswart op Zin in een nieuw begin. Gruwel…
	stronglovechris op Zin in een nieuw begin. Gruwel…
	Samantha op Gigantisch gekrijs in de steeg…
	Fred Rohde op Heks’ linkerhand bemoeit…

recepten van de toverheks

cheer yourself up, toverformules voor een vrolijk leven

Tagarchief: Nog nooit

Zwarte Pieten-discussie deel 2. Het gevaar van recente ontwikkelingen in Gouda…….

Autoloze zondag. Cowboy en Heks gaan fietsen. Ze doen wat Prediker preekt. Genieten van wat ze van het leven ontvangen. Onder andere van glutenvrije, lactosevrije, sojavrije pesto van Raapsteeltjes!

Heel gezellig verjaardagsfeestje van Frogs met heerlijke verrassing: Heks krijgt een heel speciaal cadeau van haar vriendinnetje Elfje. Iets dat ik altijd al gewenst heb…….

Grote rode varkenstepels en andere natuurfotografie. De kracht van statistieken en hun keiharde realiteit versus het simpele plezier van het goed geschreven woord……..

Parende Lepelaars dragen in belangrijke mate bij aan de feestvreugde van 60 jaar Blonde Buurman! Een heerlijk feestje mede dank zij de Smid en zijn vrouw en vogelwerkgroep Cronesteyn.

Dit delen:

Dit delen:

Dit delen:

Dit delen:

Dit delen: