De Tour draait zichzelf een loer. Venijn en kinnesinne. Daar kun je de oorlog niet mee winnen…….. Maar de Tour wel! Heks geniet, dolle pret! Mooie mannenbillen, vanuit mijn bed!

De Tour de France is weer begonnen. Heks is blij. Elke avond de Avondetappe met Dione de Graaff en Herman van der Zandt. Slap geouwehoer over mijn favoriete zomerse sport event door mensen die ik goed kan verdragen. In tegenstelling tot de apen van Tour du Jour: Die hebben toch weer die ellendige misogyne bijsmaak.

Mart Smeets vroeger, hoewel zeer goed onderlegd en vakbekwaam, was ook al zo’n braakmiddel. Maar Dionne doet het goed. Heks heeft lol in de vrouw. Ja, een waar wonder! Een vrouw in de sportjournalistiek! En dan ook nog in deze apenrots tak van sport!

Ik kijk grondig of ik haar op heur tanden zie, maar nee. Het is stomweg een talentvolle dame. En heel wat beter te verstouwen dan die zelfingenomen Mart.

De Tour. Idioten op een fiets, die zich uit de naad rijden voor de eer. Zich volstopen met doping om harder te kunnen rijden. Nu niet meer natuurlijk……

Oh ja? Geloof jij het? We geloven het dan maar totdat er weer allemaal bagger naar boven komt. De hypocrisie ten top vaak. Liegen tot je erbij neervalt. Na die walgelijke narcist van een Armstrong is iedereen murw van dit soort gedoe. Maar de show gaat gewoon door. Elk jaar komt het circus weer op gang. Met alle clowns en acrobaten.

‘Risico nemen hoort bij de sport,’ zemelt een sportjournalist, ‘Maar zorg dat het veilig is, bladiebla.’ Er zal wel weer een vreselijk stom ongeluk zijn gebeurd. Iemand die met zijn kop op een paaltje knalt bijvoorbeeld. Een paaltje midden op de weg.

Jaren geleden vloog Johny Hoogendoorn het prikkeldraad in, nadat hij van de weg werd geveegd door een volgauto. Gestoord. Heks was perplex. Misschien zat de sukkel in de auto wel te SMSen. Zou me niks verbazen……

Niets zo heerlijk als in bed aan een blogje werken met de Tour op de achtergrond. Uren kan ik kijken naar die mooie gespierde mannenbillen. Het gevecht in het peloton. De smerige spelletjes van sommigen versus de eerlijke straighte stijl van anderen. Zoals Sagan gisteren.

Nog nooit een schoudertje gegeven of iemand van de weg geduwd, zoals zijn Britse collega Cavendish. Gewoon rechtdoor sprinten en zorgen dat je de snelste bent. Zo win je op eigen kracht. De mooiste overwinning, toch?

De Tour komt langzaam op gang. Zoals elk jaar liggen de deelnemers de eerste dagen constant over het asfalt te dweilen. Valverde valt uit. Jammer hoor. Het maakt de Tour direct minder spannend.

Heks houdt van wielrennen, zoals ik van schaatsen houd. Het afzien, sterven en weer tot leven komen……. Prachtig.

Ook het fenomeen dat je samen sterker bent dan alleen. Zo’n peloton: Een zwerm vogels, een school vissen. Eén lichaam. Onverslaanbaar voor een individu. Je kunt nog zo ver voor liggen, als het peloton je terug wil pakken doen ze dat gewoon.

De Tour is pas een paar dagen bezig. We hebben nog bijna drie weken te gaan! Ik zal me voorlopig niet vervelen! En daar ben ik blij om. Want er zijn goede vrienden op vakantie en ik zie sowieso door mijn fysieke gesteldheid natuurlijk al heel weinig mensen.

Mijn familie heeft het zwarte schaap uiteindelijk definitief verstoten en veel vrienden zijn druk met zichzelf en hun eigen leven. Bovendien zit ik in een bijzonder slechte periode met mijn lijf en als klap op de vuurpijl is de vriendschap met een goede vriend gesneuveld het afgelopen jaar.

En zoals altijd gaat iedereen natuurlijk weer voor die vriend lopen zorgen. Die gezond van lijf en leden is en een heel leuk en druk leven heeft! Maar voor hem is zo moeilijk allemaal! Dus: Extra vaak bij hem op bezoek…… Naar zijn klaagzangen over Heks luisteren…….

Hoe krijgen mensen dat toch voor elkaar? Ik doe echt iets niet goed…..

Op de achtergrond vliegt een renner in de boarding. Het is Cavendish. En wie gaf hem daar een duwtje? Sagan! Hoe is het mogelijk? Die doet zulke dingen toch nooit?

De hele avond luister ik naar het gezever over deze valpartij. Cavendish houdt zich opvallend op de vlakte en terecht. Ik heb hem veel ergere dingen zien doen vroeger en daar is hij nooit voor bestraft! Hij heeft echt wel eens een koers gewonnen door een collega tegen het asfalt te werken…..

Sagan wordt uit de Tour gezet. Men zoekt een zondebok. En dan neem je toch gewoon iemand, die nooit zulke dingen doet en die straf je voor het wangedrag van de hele groep. Want al die domme sprinters nemen belachelijke risico’s. Ze breken liever een sleutelbeen dan dat ze remmen. Dan moet je dus ook niet achteraf lopen zeiken………

Ja, sympathieke mensen zijn tenslotte onuitstaanbaar. Weg ermee! Die moeten ASAP ten val worden gebracht! Schijt over hen heen, in hun bek, hou je vooral niet in! Liefde, vrienden en vriendinnen?  Nee, verdomme, kinnesinne…….

 

Amoz Oz, Visie op Jezus, Judas was een onbegrepen schatje en soms is er ergens een katje dat je niet zonder handschoenen kunt aanpakken: Blijkt dat je de ouders moet aanpakken. …..

Maandagmorgen. Langzaam kom ik uit de kreukels. Kopje koffie, televisie bromt. Bij Doctor Phil zit weer een hopeloze puber op de bank. Haar ouders zijn de wanhoop nabij. Phil tekent een tijdlijn op zijn schoolbord. ‘Toen ze twee was dit, toen ze drie was dat, klasgenoten pesten, etcetera…., op tiende roken, elfde stiekem het raam uit glippen, twaalf jaar en aan de drugs en alcohol, dertien jaar en volop seks, veertien kostschool……’

Ziet er lekker uit. Dit kind is er ongetwijfeld vroeg bij. Net zestien en alles al meegemaakt. Ongelofelijk agressief, ze slaat met enige regelmaat haar eigen moeder in elkaar…… De ouders hebben hun handen van haar afgetrokken naar eigen zeggen. Waar gaat dit naar toe?

Er zal wel weer een addertje onder het gras zitten. Ze zal wel zijn misbruikt door een foute oom of buurman. Of de vader is eigenlijk een narcist. Of ze is op haar hoofd gevallen als baby en haar hersenchemie is in de war. Of ze is zelf narcist, het lijkt er wel op. Ze staat bijvoorbeeld bekend als de persoonlijke bully van een autistische buurjongen…….

Jee Heks, je wilt niet meer naar mensen met problemen luisteren, maar die Phil met zijn ellende-circus zit je elke keer uit! Ja, vreemd. Het loopt wel altijd goed af, althans daar lijkt het op en dat kun je van het dagdagelijkse leven niet zeggen. Er wordt immer hulp geboden, de waarheid komt altijd min of meer boven tafel, dat kun je wel aan die grote kale man toevertrouwen:

Hij zaagt zijn slachtoffers eindeloos door, als de eerste beste goochelaar. Vervolgens toont hij de verschillende onderdelen ter lering ende vermaak aan het publiek en zet het geheel weer publiekelijk in elkaar!

Dat dingen niet altijd zijn wat ze lijken is me allang duidelijk. Goedgelovig en naïef als ik ben gestart in dit leven, ben ik toch door schade en schande een beetje wijzer geworden intussen.

Veel kinderen geven zichzelf de schuld als de familiedynamiek niet klopt. Maar een gezin is een geheel, zoals een lichaam: Is er een onderdeel ziek, dan is het hele lichaam ziek…..

Modern als we zijn snijden we echter dat zieke onderdeel er meestal direct uit en werpen het weg, als het een beetje kan in het hellevuur: De zondebok is geboren. Het zwarte schaap. Elk zichzelf respecterend  familiair bolwerk heeft wel zo’n bokkig exemplaar in huis.  Zo’n eeuwige dwarsligger, zo’n kont tegen de krib!

Gisteren in mijn kerk, waar god ook een vrouw is, gaat het over de grootste zondebok in de menselijke geschiedenis, Judas van Iscariot. De grote verrader, de afvallige, de slechtheid in persoon, de man die er persoonlijk voor gezorgd heeft dat de Here Jezus Christus, toen nog een totaal onbekende louche rondtrekkende Joodse leraar, 1 van de vele in die tijd, what’s new, aan het kruis werd genageld.

Het is een interessante preek van de zingende voorganger, Jan Delhaas, in de serie ‘ Visie op Jezus’. Ik dwaal niet af halverwege en evenmin val ik aan het eind in slaap. Hetgeen me nogal eens is gebeurd in het verleden tijdens een ouderwetse donderpreek. Die eigenlijk is bedoeld om je wakker te schudden of doen schrikken. In dat soort kerken zul je me ook niet meer vinden.

Geen patriarchale kutverhalen meer voor Heks. Geen foute vrouw met slang in paradijs. Geen Maria Magdalena is een hoer in mijn bijbel. Ze was overigens de echtgenote van Jezus volgens ingewijden. Ook verdiende ze niet de kost met het verkopen van haar lichaam, maar kwam ze zo uit het klooster zetten: Haar familie behoorde tot de spirituele elite in het beloofde land.

Al die lasterpraat rondom haar persoon is ongeveer hetzelfde wat de ouders bij Phil doen over hun tienerdochter: Smerige leugens en roddel. Kwaadspreken om er zelf beter op te staan. Dom en contraproductief. Heel erg ondermijnend en kwetsend.

Want de ouders noemen haar een hoer en een slet! Lekker voor het zelfbeeld van dit meisje. ‘Er moet honderden keren gezegd worden hoe geweldig ze is om 1 keer uitschelden voor hoer of slet goed te maken. Vooral omdat dit door de ouders is gedaan, dat heeft geweldig veel impact!’ reageert Phil genadeloos als hij de waarheid uit de ouders heeft gewrongen……

Alle vrouwen overal ter wereld hebben dagelijks last van het geschonden zelfbeeld. Overal, in elke cultuur waar dan ook worden we uitgemaakt voor slet en hoer. Het is een ware plaag……

‘Judas hield ontzettend veel van Jezus. Anders dan de andere discipelen, vissers en herders, had hij een enorm goeie opleiding genoten, hij kwam uit een geslacht van priesters,’ onze voorganger haalt het boek Judas van Amos Oz aan,  waarin uitgebreid op de materie wordt ingegaan, ‘Judas leverde hem uit omdat hij onvoorwaardelijk in hem geloofde. Hij was ervan overtuigd dat hij zo van het kruis zou stappen. Petrus had niets nodig om zijn leermeester te verraden. Judas echter was er kapot van toen Jezus overleed. Hij hing zichzelf op!’

Zo zie je maar weer. Dingen zijn niet altijd wat ze lijken. Werd die vuile verrader Petrus onze eerste piespaus. Judas is verguisd en gehaat. Heet de halve wereld Petrus, Johannes, Lucas, Marcus of Jacobabus, een Judas zul je niet snel aantreffen. Het is geen naam meer, maar een scheldwoord.

Ach, in die zin staat Judas nog steeds het meest dicht bij Jezus: Ook zijn naam is een scheldwoord geworden. Het meest gebruikte ook nog. Op de naam van zijn vader na dan……

Phil is aan het eind van zijn programma. De gepeste autist verklaart dat het allemaal wel meeviel met het gepest. Het vreselijke meisje blijkt zeer aanspreekbaar. Ze wil best aan zichzelf werken, maar volgens haar is ze echt niet het grootste probleem in dit disfunctionele gezin. Phil is het roerend met haar eens: En raad eens? De ouders moeten hoognodig iets aan zichzelf doen! Ze gaan linea recta in therapieperdepiep hoera!

‘Haha,’ grinnikt Jip als we na de kerkdienst aan de koffie gaan, ‘Niet iedereen kon die preek waarderen! Ik hoorde toch wat protesterende geluiden om me heen…. Zo van dat is niet zo, dit klopt niet….’

Ik heb het boek van Amos Oz besteld. Vierhonderd pagina’s dik. Lekker lezen komende week……

Die kus komt zo ook in een heel ander licht te staan…..

3 Oktober, Leids Ontzet: Heks viert het kort maar krachtig. Ik ga aan de rol met drie speciale heren. Drankje, dansje en hutspot met klapstuk in Huize Heks!

3 oktober, Leids Ontzet, feestende dames, lachende vrouwen, dansende vrouwen3 oktober, Leids Ontzet, feestende dames, lachende dames,

3 oktober, Leids Ontzet, feestende dames, lachende dames,

Bij het bandje staan twee dames uit Bulgarije lekker te dansen

Eigenlijk is 2 oktober de leukste avond om op stap te gaan in het kader van Leidens Ontzet. Eerst trekt er een Taptoe door de stad, waarin alle sportverenigingen en drumbands vertegenwoordigd zijn. Jong en oud trotseren regen, kou en urenlang oponthoud om naar opa’s, oma’s , kinderen, kleinkinderen en buren te kunnen zwaaien. Dit laatste geldt voor zowel het publiek als de deelnemers! Dit jaar had iedereen een makkie, want de temperatuur was nog steeds zomers.

Heks had ook allerlei plannen, maar eindigde vroegtijdig in bed met vage griepverschijnselen. Terwijl ik probeer mezelf te reanimeren, hoor ik op de achtergrond de stad op stoom komen. Eerst marcheert de fanfare weer onder mijn ramen door. De kopjes rinkelen in de kast. Vervolgens beginnen links en rechts allerlei bandjes de inderhaast opgetrokken podia te beklimmen. Luid proberen ze elkaar te overstemmen. Hetgeen redelijk lukt. Midden in die kakofonie staat het huis van deze Toverheks.

heren met bier, proost, 3 oktober, Leids ontzetheren met bier, proost, 3 oktober, Leids ontzet

heren met bier, proost, 3 oktober, Leids ontzet, gekke bek trekken

Heks maakt Cowboy en Frogs aan het lachen

Ik doe de ramen en deuren dicht. Als duidelijk wordt dat ik me te ziek voel om op stap te gaan heb ik geen lol meer in de herrie. Geen dans op het biljart dit jaar. In plaats daarvan kijk ik TV. Gelukkig staan er een paar aardige dingen geprogrammeerd . Dat scheelt.
De volgende dag ga ik voor de herkansing. Het kost me de hele dag om mezelf bij elkaar te vegen, maar tegen een uur of vijf heb ik mijn onwillige lijf in een leuk cowgirlpakje gehesen. Frogs meldt zich. We lopen de stad in.
Cowboy is intussen ook onderweg naar Leiden. Hij zal zich later bij ons voegen.
We slenteren door de binnenstad. Heks koopt een prachtige heksenjas met enorme puntmuts en een paar vilten kikkerpantoffels. Frogs gaat aan het bier. Terwijl we rondlopen piept en kraakt mijn lijf in haar voegen. Goeie hemel. Dit ga ik niet lang volhouden.
Na een tijdje belanden we bij café de WW. Hier is het heel gezellig. We komen allemaal oude bekenden tegen. Heks vist een glutenvrij biertje uit haar tas.ik nodig mjjn oude vriend Pjotr uit op de hutspot in Huize Heks. Cowboy meldt zich. Gevieren lopen we naar een andere kroeg, waar een drummer, die we kennen, optreedt met zijn band.
band, 3 oktober, Leids ontzet, Helter Shelter, band, zangerband, 3 oktober, Leids ontzet, Helter Shelter, band, drummer
band, 3 oktober, Leids ontzet, Helter Shelter, band

Helter Shelter

‘Heks, wat wil je drinken?’ klinkt het steeds als iemand een rondje haalt. Mijn speciale bier is op. Ik besluit een whisky te nemen. Hetgeen een jolige en dartele Heks oplevert!
Er zij meer groupies van het bandje op komen dagen. Ik herken de tweelingzusjes. Ze zijn niet erg veranderd in al die jaren, een beetje ouder en wijzer. Net als Heks. Zo’n vijfendertig jaar geleden maakten ze furore op de studentenvereniging, waar ook Heks lid van was. Alle jongens waren heimelijk een beetje verliefd op hen, maar zij hadden natuurlijk verkering met de allerknapsten!
heren met bier, proost, 3 oktober, Leids ontzet, proostende dame

De groupies

Na het optreden wandelen we richting hutspot. Onderweg raak ik Cowboy en Frogs kwijt in de menigte. Gelukkig kennen ze de weg….. Thuisgekomen tover ik in no time het eten op tafel. De heren vallen aan. Ze doen de maaltijd echt eer aan. Cowboy en Pjotr maken een toetje, terwijl ik met Frogs door de kamer dans. Salsa natuurlijk. Het gaat heerlijk met zo’n whisky in je klep. Mijn lichaam doet helemaal geen pijn meer en lijkt oneindig soepel….
De volgende morgen heeft dat verrukkelijk gevoel plaatsgemaakt voor een ouderwetse kater. Kreukelig zit ik aan de koffie na te genieten van een heel gezellige avond met drie speciale heren. Maar de allerliefste is natuurlijk mijn Cowboy!
heren met bier, proost, 3 oktober, Leids ontzet, proostende dames

De tweelingzusjes

HOERA! Eerste bijeenkomst Drupadbitches in het nieuwe schooljaar! Heerlijk zingen, eten en kwetteren. En we steken nog wat op ook! En een prachtige foto van Ganesha!

altaar voor Ganesha, verering ,GANESHA, FOTO, OLIFANTENGOD, altaar voor Ganesha, verering ,GANESHA, FOTO, OLIFANTENGOD, altaar voor Ganesha, verering ,GANESHA, FOTO, OLIFANTENGOD,
Het is zo lang geleden dat ik een dag Indiaas heb gezongen , nog voor mijn retraite in Frankrijk! Ergens in mei. Ik ben dan ook erg blij, dat de lessen weer begonnen zijn. Opgewekt zit ik maandagmorgen in de auto op weg naar Barendrecht. Het had wat voeten in de aarde, om tot dit punt te geraken, want mijn lichaam is zo stijf als een plank van de spierpijn. Ik kon nauwelijks m’n bed uit komen, laat staan aankleden, inpakken en wegwezen.
altaar voor Ganesha, verering ,GANESHA, FOTO, OLIFANTENGOD,
Als ik aankom zit de rest van de dames te zingen. Een uur AAAA. Ik schuif op een kussen in de kring. Binnen een paar minuten ben ik afgestemd.
Na enige tijd gaat de oefening over in andere oefeningen. We beginnen vandaag aan een nieuwe raga. Eerst verkennen we de mogelijkheden van de muzikale afspraken, waar je je aan te houden hebt.
Het is een lastige toonsoort. De bewegingen die je maakt met je stem bepalen of een bepaalde toon verlaagd is of niet. Omhoog bewegend niet. Omlaag ook niet, tenzij je weer omhoog gaat en daarna omlaag. Duh? Ja, voor onze westerse hoempapa-breintjes moeilijk te volgen….
altaar voor Ganesha, verering ,GANESHA, FOTO, OLIFANTENGOD,
Gelukkig is het al snel tijd voor een heerlijke lunch. De man van mijn juf heeft weer iets verrukkelijks op tafel getoverd. Kwetterend doen we de maaltijd eer aan. We ondernemen gerichte pogingen de pannen leeg te schrapen, maar er is genoeg voor een weeshuis…..
‘Hoe was het in Frankrijk, Heks?’ vraagt een één van de dames. Ik vertel over de geweldige tijd in het klooster van Thich Nhat Hanh. ‘Hoe is het nu met hem? Ik las op Facebook, dat hij ziek is. Mensen werden opgeroepen om voor hem te bidden.’ Jeetje, dat is me compleet ontgaan! Als ik later op internet zoek, kan ik er niets over vinden. Maar het zou me niet verbazen, als hij plotseling zijn aardse gedaante inwisselt voor iets vluchtigers!
altaar voor Ganesha, verering ,GANESHA, FOTO, OLIFANTENGOD,

Deze prachtige foto van Ganesha is speciaal voor Heks gemaakt door Staartje

‘Is die leuke non er nog?’ ‘Welke non, de Nederlandse?’ Er zijn bosjes nonnen verbonden met deze leraar, maar zij is mijn favoriet! ‘Zijn vriendin, je weet wel, ze is zo speciaal!’
Oh, sister Chang Khong! Ja, die is nog zeer aanwezig. Ik vertel de dames over deze oersterke vrouw. Ik ben niet de enige met een verhaal over haar: ‘Ik heb haar eens horen praten over woede. Haar advies was om te gaan lopen, totdat je het kwijt bent. Zelf moest ze soms dagen aan de wandel gaf ze toe. Dat vond ik zo fijn. Ze is zo’n gewoon normaal mens. Met flink wat woede van tijd tot tijd!’ Ik geloof het direct. Ik vermoed zelfs,dat deze temperamentvolle non soms weken noodgedwongen op stap is……
altaar voor Ganesha, verering ,GANESHA, FOTO, OLIFANTENGOD,
In ons zangklasje schuiven soms nieuwe leerlingen aan. Vandaag is er een heksje bijgekomen. Om haar hals hangt een zilveren ‘flower of life’ en als ik een beetje doorvraag ontdek ik, dat ze behalve met heilige geometrie ook bezig is met sterrenvolken. Zoals de Hathors. Onze grote vrienden. Leuk!
In de middag gaan we hard aan de slag met de compositie. Met de man van mijn lerares klappen we het ritme. Ook wijdt hij ons in in de verschillende klanken van de pakawaj, het ritme-instrument van deze muzieksoort. ‘De geluiden klinken zoals je de ritmes uitspreekt. ‘Dha, Dhin, Tak, Tite, Kate, Ghade, Ghana…. ‘ Hij doet het voor en inderdaad! De trommel lijkt te praten!
Tot slot improviseren we met elkaar rond deze nieuwe raga. Met een hart vol muziek rijd ik aan het eind van de dag naar huis. Varkentje is bij Frogs. En die gaat ook nog voor me koken. En dat is maar goed ook, want ik kan geen pap meer zeggen. ,!!
altaar voor Ganesha, verering ,GANESHA, FOTO, OLIFANTENGOD, altaar voor Ganesha, verering ,GANESHA, FOTO, OLIFANTENGOD, altaar voor Ganesha, verering ,GANESHA, FOTO, OLIFANTENGOD,

Prachtig concert van Estrella Morente in Carré. Frogs regelt een heleboel vrijkaartjes. Heks is erbij, maar betaalt een hoge prijs…….

ESTRELLA MORENTE Foto: Rik van Boeckel

ESTRELLA MORENTE,  FOTO: RIK VAN BOECKEL

Zaterdagavond neemt Frogs ons mee naar een concert van Estrella Morente in Carré. Hij heeft een paar vrijkaartjes geregeld, dus Cowboy kan ook mee. Dit trekt Heks over de streep om de hele onderneming aan te gaan, want de energie is laag na deze intensieve week vol optredens met mijn projectkoor. In feite loop ik op mijn tandvlees. Ik hoef echter zelf slechts op dat tandvlees naar de auto van Frogs te kruipen, bij Cowboy aan te schuiven voor een lekker maaltje en naar het theater te kuieren. Het lijkt me haalbaar.

In Amsterdam heeft mijn lief bijzonder lekker gekookt. We eten onze buikjes rond en Frogs kletst honderduit over het interview, dat hij enige tijd geleden met de ster van vanavond had in Spanje. Hij is daarvoor eventjes op en neer naar Madrid gevlogen! ‘Ik heb nog een kaartje over’, besluit hij zijn verhaal,’ de fotograaf heeft afgezegd voor vanavond’. We bellen op de valreep een vriendin. Natuurlijk wil zij graag mee! Ze heeft nog net tijd om iets eetbaars naar binnen te gooien en iets feestelijks aan te trekken. Een kwartier later treffen we haar voor de deuren van Carré. We glunderen allemaal bij het vooruitzicht van dit fenomenale concert.

ESTRELLA MORENTE Foto: Rik van Boeckel

ESTRELLA MORENTE Foto: Rik van Boeckel

En we worden niet teleurgesteld! Het is fantastisch. Wat een stem! Heks voelt hoe haar borstkas wordt opengetrokken en gevuld met deze emotionerende muziek. Tranen prikken in mijn ogen. Maar ook zijn er veel grappige momenten in de show. Uiteindelijk springt Estrella van het podium en loopt door de zaal. De afstand tussen deze ster en het publiek valt weg. Onversterkt zingt ze ons toe. We kunnen haar aanraken!

Later hoor ik van Frogs, dat ze tijdens de signeersessie even lekker met hem knuffelt. Dat kwam hem natuurlijk op veel jaloerse blikken te staan en wat hilarische reacties. Zoals deze: ‘U bent  vast heel erg belangrijk, want Estrella is zo close met u !’

Tegen die tijd ligt Heks al gestrekt op de bank van Cowboy. Tijdens het concert is haar hele lijf pijn gaan doen. Ondanks preventieve inname van enorme hoeveelheden pijnstillers. Ook zijn de spieren leeg, de buik in de knoop en Heks is misselijk van moeheid. Ik probeer mezelf af te leiden van mijn lijfelijke ellende met  geneuzel op mijn computer. Cowboy wast de vaat. Hij heeft niet door, dat ik onderuit lig. Mopperig becommentarieert hij mijn afwezige houding.

ESTRELLA MORENTE Foto: Rik van Boeckel

ESTRELLA MORENTE Foto: Rik van Boeckel

Frogs belt, dat hij er aan komt. Hij is langer gebleven om Estella zijn artikel in Jazzism te overhandigen en met haar op de foto te gaan. Hij heeft maar 1 woord nodig om te horen hoe de vlag erbij hangt. ‘Heks, ik ben er met twintig minuten bij je, dan gaan we direct naar huis. Nog eventjes volhouden. Ik ga dan nog wel eventjes met Ysbrandt wandelen!’

Zo lig ik dan als een dweil in de auto terug naar Leiden. Cowboy is achtergebleven in Amsterdam. Als ik zo ziek ben, heb ik genoeg aan mezelf. In Leiden duik ik in bed en daar blijf ik zo’n dag of vier in liggen. Helemaal naar de kloten. Het went nooit hoor, zo’n lichaam. Als ik ook maar iets onderneem loop ik het risico helemaal onderuit te gaan. Deze keer met behulp van een virus. De meeste mensen zijn er na een dag overheen. Ik ben er alweer vijf dagen zoet mee. Maar het goede nieuws is, dat het in het verleden drie weken duurde om er overheen te komen. Waarbij dan het volgende virus alweer op de stoep stond.

ESTRELLA MORENTE MET RIK VAN BOECKEL  Foto: Rik van Boeckel

ESTRELLA MORENTE MET RIK VAN BOECKEL Foto: Rik van Boeckel

 

Slapeloosheid: Kommer en kwel van de ME-patiënt. Of ben ik op jonge leeftijd met een ander virus besmet? Het ‘Ubbeltje-van-de-bakker-syndroom’ ?

Van je hela, hola, houd er de moed maar in….

knappe man met baardIMG_4569

Vannacht kan ik niet in slaap komen. Ik heb al een paar dagen last van dit fenomeen. Sterker nog, het speelt al ruim 25 jaar. Het is een bijverschijnsel van ME, dat niet kunnen inslapen. Wij missen stofjes om dit te bewerkstelligen. Ik kan compleet kapot en verrot zijn en toch volledig wakker. Mijn lijf stampt en bonkt. Mijn spieren staan op scherp. En ik slaap niet.

Amsterdam, skyline, gebouwen in dreigend lichtAmsterdam, skyline, gebouwen in dreigend licht

Als piepklein kind maakte ik furore met het voordragen van een gedicht van Annie M.G.Smidt: ‘Ubbeltje van de bakker wil niet slapen gaan.’ Ik was pakweg drie jaar, maar stond onverschrokken voor een afgeladen zaal met mensen en maakte er een hele show van. In die tijd sliep ik nog, maar niet veel later was het mis. Alsof het gedicht me had besmet met dit Ubbeltje-virus. Als ik sliep had ik vreselijke nachtmerries. Van het kaliber dat ik me nu nog levendig herinner. Dus bleef ik wakker als het even kon. Overigens niet bewust hoor. Daar was ik veel te jong voor.

Amsterdam, skyline, gebouwen in dreigend licht

Toen ME z’n intrek nam in mijn lijf werd er nog een fysiologische oorzaak toegevoegd aan het ontstaan van deze doorwaakte nachten. Het inslapen werd nog moeilijker en doorslapen was er niet meer bij. Jarenlang heb ik nacht in, nacht uit lopen spoken. Ziek als een hond, alleen, doodmoe en wakker, wakker, wakker. Het is geen wonder, dat mijn veestapel zo is uitgebreid. Zij houden me dan gezelschap.

Een paar jaar geleden kwam ik op het ‘Vermoeidheidscentrum’ in Lelystad terecht. Veel wijzer werd ik er niet van, maar het slapen is verbeterd door de hele lage dosering Amitriptyline, die ik sindsdien slik. Hierdoor word ik niet om de haverklap wakker. Heel fijn, als je moeite hebt met inslapen. Eenmaal in slaap wil ik nog wel eens uren achter elkaar doortukken. Iets dat daarvoor onmogelijk was.

De gevolgen van die verstoringen in je slaappatroon zijn drastisch en dramatisch: Een chronische jetlag en een zeer moeizaam humeur…… Om nog maar te zwijgen van de falende nachtelijke regeneratie van het lichaam.

Amsterdam, openbare bibliotheek

Intussen zijn er nog een paar middelen toegevoegd aan mijn inslaapritueel: Melatonine, 5-HTP en LDN. In geval van nood worden daar nog Passiflora en Valeriaan aan toegevoegd. Wil het dan nog niet lukken, dan kijk ik naar een saai TV programma…..

Helaas is het een wankel evenwicht. Zodra zich een virus meldt aan de verzwakte poorten van mijn immuunsysteem ligt het op z’n gat. Zo heb ik vorige week weer nachtenlang lopen spoken, te moe voor woorden. Nijdig, omdat ik juist zo’n behoefte heb aan slaap op zo’n moment. Vannacht was daar een uitloper van. Gelukkig had Cowboy ook last van slapeloosheid. In elkaars armen is het veel minder erg. Ik voel m’n onrustige stampende lijf wel, maar het deert me niet. ‘Ik lig toch goed zo’, peinst Heks, ‘Ik kan me geen betere plek bedenken om wakker te liggen dan juist hier, in de omhelzing van mijn baardige lief!’

knappe man met baardknappe man met baard

leve de dood

Hoe zou het zijn

om dood te zijn

geen lichaam meer

dus ook geen pijn…

Maar rusten eeuwig

wat een straf

niks te beleven

in zo’n graf

de kerk zal toch niet

over alles liegen

ik hoop op vleugeltjes

en vliegen